Gündem, parti yöneticilerinin vaatleriyle dolup taşıyor.

343327945_1099009814388890_2912738370978456027_n.jpg

Mübarek Ramazan ayının manevi atmosferinden çıkıp Ramazan Bayramı’nın sevincini yaşadıktan sonra seçim gündemini değerlendirmek insana; kendini yeşil bitki örtüsü ve mavi suların bulunduğu ruhu dinlendiren doğal bir hayattan çıkıp kalabalık, karmaşık, trafik ve insan yoğunluğuyla boğucu beton yığınlarının bulunduğu bir şehir hayatına sürüklendiğini hissettiriyor. Türkiye’de seçime yirmi günden az bir zaman kaldı. Gündem, parti yöneticilerinin vaatleriyle dolup taşıyor. Her gün haber bültenlerinde ve sosyal medya platformlarında pek çok vaatler duyuyoruz. İnsan, verilen vaatleri duyunca nasıl da güzel hayaller diye düşünmeden edemiyor. Özellikle bazı TV kanallarındaki haberler “Anlatılan ülke bizim yaşadığımız Türkiye’den başka bir yer mi?” diye düşündürüyor.

Malumunuz bayram öncesi herkes kendi bütçesine göre bayram alışverişi yaptı. En ucuz bir tişörtün bile yüz elli liradan fazla olduğu kıyafet alışverişinden bahsetmiyorum. Sadece market alışverişlerini ne kadar sınırlı bütçeler içerisinde en aza indirerek almak zorunda kalan insanlar oldu. Yaşlı bir teyze ile amca, marketten birkaç parça gıda malzemesi aldılar, kasadan geçen malzemelerin fiyatını duyunca kasiyere dönüp “Bizim aldıklarımızı iki kere mi geçtin” diye sormak zorunda kaldılar. Kasiyer “hayır” deyince teyze ve amca ikisi birden cüzdanlarında ve ceplerinde olan paralarını orada boşaltıp hesabı ödeyerek düşünceli bir yüz ifadesiyle evlerine doğru gittiler. Bu tür olaylara ve buna benzeyen pek çok örneklere şahit olunca siyasilerin anlattıkları hayat tasviri, verdikleri vaatleri nerede; hayatın gerçekleri nerede diye sorgulamadan geçmek mümkün değil. Ucuz olmasıyla ünlenmiş üç harfli marketlerde bir koli yumurtanın yüz TL’ye dayandığı, bir kutu sütün yirmi beş TL’yi bulduğu bir zaman diliminde zorunlu ihtiyaçları karşılamakta büyük sıkıntı çekenler var. Seçim öncesi atılan nutuklar, çizilen pembe hayat tablosu ile halkın hayatı birbirinden oldukça uzakta. İnsanlar yemek, barınma, sağlık, eğitim, ısınma ve benzeri zorunlu ihtiyaçlarının karşılanması konusunda ciddi problemler yaşamaktalar. Gündeme yeni gelen doğalgaz faturası konusunda sağlanacak kolaylıklar belki bir nebze olsun halkı rahatlatabilecektir ama kalıcı bir çözüm değildir. Bu ve buna benzer vaatlerin seçim yatırımı olduğunu anlamak zor değildir. Üstelik doğalgaz faturalarının en yüksek geldiği dönem kış aylarıdır. Halk düşünülseydi bu uygulama kış aylarında yapılırdı. İlkbahar geldiğinde zaten doğalgaz kullanımı düşmektedir.

Seçim öncesinde hayatın pek çok alanında verilen vaatler; aynı bu doğalgaz örneğinde olduğu gibi kışın soğuk günlerinde halka yüksek fatura ödetip ilkbahar ve yaz döneminde indirime gitmek gibidir. Kapitalist sistemin değişmeyen sömürme özelliği halka huzur, mutluluk ve refah vermekten fersah fersah uzaktır. Yalan üzere inşa edilmiş sahte vaatler ise günden güne halkı daha da dibe çekmektedir. Ta ki bu vaatlere inanan, emekli maaşından nelerin kesildiğinden habersiz olan bir amca çıkıp “Devlet benden muayene parası da ilaç parası da almıyor, bana bedava bakıyor ilaçlarımı bedava veriyor” diyecek kadar olan bitenden habersiz yaşıyorsa o ve onun benzerleri verilen vaatleri büyük bir lütuf gibi görmektedirler. Zaten kapitalizmin değişmeyen gerçeği budur. “Ölümü gösterip sıtmaya razı etmek”.

Yöneticiler, halkın hayatla ilgili yaşadığı sıkıntılarına karşı seçim yaklaşırken duyarlıymış gibi durup seçimden sonra rafa kaldırmaktalar. Bu durum azınlıkta olan zenginlerin zaten umurunda değildir. Kapitalizm zengini daha zengin, fakiri daha fakir eden bir sistem olduğundan onlar fırsat kollayıp servetlerine servet katmanın hesaplarını yapmaktadırlar. Yoksulluk sınırının on bin lira civarında olduğunu ilan edip halka sekiz bin beş yüz lira asgari ücret verirken bunun büyük bir refah artışı olduğunu iddia edenler, seçim zamanlarında aynı halkın sadece oylarının peşindedirler. Halk aldığı o maaşla ayın sonunu nasıl getireceğini hesap ederken yöneticiler ve zenginler sahip oldukları servetlerin vazgeçilmez konforlu hayatlarından taviz vermemektedirler.

Dünyadaki yer altı ve yerüstü kaynaklarının çoğunluğu Müslüman beldelerde bulunduğu halde Müslüman halkların yokluk ve sefalete sürüklenmesinin sebebi, üzerlerine tatbik edilen gayri İslami nizam ve yöneticilerin uyguladığı gayri İslami siyasettendir. Hiçbirinin de derdi ümmetin kalkınması değil, zenginliklerine daha çok sermaye katmak, makamlarının sefasını sürmek ve pastadan en büyük payı kapabilmektir.

Siyasetçilerin vaatlerinden hiç biri, asla bu Ümmet için Allah’ın (svt) hükümlerinin yeryüzünde uygulanmasından daha hayırlı, adaletli, bereketli, huzur ve mutluluk verici değildir. Bu değişmeyen ve değişmeyecek olan tek gerçektir. Verilen ve verilecek olan hiçbir vaat, seçime yaklaşılan şu günlerde bize bu gerçeği unutturmamalıdır.

**De ki: “Çalışın! Allah çalışmanızı görecektir. Allah’ın elçisi de, Müminler de görecektir. Sonra görünen ile görünmeyen her şeyi bilen Allah’ın huzuruna vardırılacaksınız. O size, yapmakta olduklarınızın (mahiyetini) haber verecektir.” [Tevbe 105]**

VERİLEN VAATLER, DEĞİŞMEYEN GERÇEKLER!

20 Mayıs Cumartesi akşamı Rami Kütüphanesi’nde Cumhurbaşkanının gençlerle buluşma programında yaptığı konuşmasında gençler oldukça coşkuluydu. 

349151382_609083107831374_8387451936465961018_n.jpg

20 Mayıs Cumartesi akşamı Rami Kütüphanesi’nde Cumhurbaşkanının gençlerle buluşma programında yaptığı konuşmasında gençler oldukça coşkuluydu. İlk defa oy kullanmanın heyecanını yaşayan 18 yaşındaki gençler Cumhur İttifakını desteklediklerini beyan ettiler, gelecek ikinci tur seçimlerinde yine destek olacaklarını belirttiler. Cumhurbaşkanının gençlerle yaptığı bu program; mevcut gençleri ve ikinci tur seçimlere kadar 18 yaşını dolduracak olan yeni nesil seçmen adaylarını etkilemeye yöneliktir. Programa katılan gençlerin çoğu yirmi yıldır iktidarda olan partinin dışında bir yönetim görememiş kişiler. Başka bir yönetime şahitlik edemedikleri için yönetimi ne ile kıyaslayacaklarının da bilincinde değiller. Programda; eğitim, sağlık, ulaşım, ekonomi konusunda yapılan yeniliklere değinerek seçimle ilgili yorumlar yaptılar. Cumhurbaşkanının gençlerle en çok buluşan yönetici olduğunu vurguladılar.

İlk tur seçimlerini geride bıraktığımız şu zaman diliminde, ikinci tur için hazırlıklar devam ediyor. Türkiye gündemi yine seçim ve geçim arasında oldukça hararetli tartışmalarla şekillenirken 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramının gelmesiyle gündem gençlik üzerine yoğunlaştı. Özellikle seçimde gençlerin oy kullanma oranının yüksek olduğu gözlemlendiğinden onlara verilen vaatler bir hayli arttı. Gençlerin oylarını hedef alan iktidar ve muhalefet, hitaplarında onları ilk sıraya almaya yöneldiler. Genç nüfus oranının yüksek oluşu, onları cazip hale getiriyor. Genç nüfus kendinde bulunan potansiyel enerji ve dinamiklik açısından seçim öncesinde yöneticilerin gündeminde yer almaktadır.

Bayram sevinç ve mutluluk duymak demektir. Güya gençliğin ve gençlerin bayramı olan 19 Mayıs’ın muhatabı olan kitleye baktığımızda hep bir mutsuzluk, memnuniyetsizlik, inanılmaz bir boş vermişlik, rahatlık, sorumsuzluk, karamsarlık, hedefsizlik ve benzeri davranışlarına şahit olmaktayız. Bu gençler kutlamalar kapsamında düzenlenen etkinlikler ve konserlerde mi mutluluk bulacaklar? Gençlerin toplu taşımalarda, marketlerde, okul çıkışlarında kendi aralarındaki konuşmalarında, sokaklardaki davranışlarında, kılık- kıyafetlerinde, hal ve hareketlerinde saygısız, edep dışı konuşmalar ve şakalaşmaları oldukça düşük davranışlardır. Hayatta karşılaşacakları problemlerin çözümüne yönelik bir fikir veya öneri ortaya koyamadıklarını görüyoruz. Bu yüzden sorumluluk almayı gerektiren görevlerden ve evlilikten dahi uzaklaşarak kendilerince özgür yaşamayı hedeflemektedirler. Az çalışıp çok para kazanmanın peşinde koşmaktalar. Uğrunda mücadele ettikleri şeyler, genelde dünyanın nimetlerinden maksimum yararlanmaya yönelik. İyi bir gelir kapısı, kat, yat, tatil lüks ve rahat bir yaşam pek çoğunun ideal hayat tasvirini oluşturuyor. Bütün hayalleri dünya hayatına yönelik, ahiret hayatı kapsama alanlarının dışında kalıyor. Ölümü ve ahiret hayatını düşünmekten ve konuşmaktan kaçınıyorlar. İşte! Kapitalizm gençliğinin hayata bakışı böyle şekillenmiş. Etrafta gördüğümüz bu gençler de Kapitazmin hayat bulmuş hali.

Kapitalizmin ve sekülerleşmenin saltanat sürdüğü günümüzde gençlerimizin İslam algısıyla oynanmış, onların dünyaya bakışı değiştirilmiş, İslami şahsiyetlerinin oluşumu felce uğratılmıştır. Bu da gençlerin kimliklerinin belirsiz, kişiliklerinin zayıf olmasına sebep olmuştur. İslami şahsiyeti bozulan gençlik, konjonktürel duruşlar içerisinde bin bir çeşit duruş sergilemektedirler. Allah’ın (svt) emir ve hükümlerine teslim olmayı beceremeyen gençler, modern zamanların her türlü icat ve konjonktürüne kendilerini teslim etmektedirler. Böylelikle bu gençler ne oldukları gibi görünebilmiş, ne de göründükleri gibi yaşamakta huzuru ve saadeti bulabilmişlerdir. Maalesef bu gençlik, kapitalizm ve demokrasi rüzgârının önünde direnme yerine, esen batıl rüzgârın yönü doğrultusunda sağa-sola, öne-arkaya eğilerek teslim olmaya itilmiş buna da “modernlik”, “çağdaşlık” ya da “özgürlük” gibi isimler takılmıştır.

Peygamber Efendimizle (sav) birlikte İslam mücadelesi veren gençleri düşününce günümüzdeki bu gençlerin haline üzülmemek elde değil. Pek çoğunun ailesi İslami hassasiyete sahip olan gençler, neden bu hale geldiler? Şüphesiz ki üzerimize tatbik edilen bu nizam, evlatlarımızı İslam’dan uzaklaştırarak sırf dünya hayatına meylettirmiştir. Oysa İslami fikirlerle imani atmosferde yetişen gençler, hem dünyada hem de ahirette huzurun ve mutluluğun şifresini çözebilen gençlerdir. Dünyaya da ahirete de yüce yaratıcının emrettiği şekilde meyil edip, değer veren ve hayattaki amellerini ona göre düzenleyebilecek iradeyi ortaya koyan gençlerdir.

Bu gençler hepimizin kardeşi, evladı ve arkadaşıdır. Onlara sadece bu bozuk nizamın değil, İslam’ın gençleri olduklarını hatırlatmamız ve İslam üzere yaşamaya davet etmemiz gerekmektedir. Ebedi huzur ve mutluluk, bozuk nizam içerisinde ilan edilen sahte bayram veya konserlerde değil, yalnızca İslam’dadır.

GENÇLERE VE GENÇLİĞE HATIRLATMA

Seçimleri “Demokrasi kazandı” sloganı ile geride bırakmıştık. 

355675645_752798170179477_4591096160507323766_n.jpg

Seçimleri “Demokrasi kazandı” sloganı ile geride bırakmıştık. Seçimden sonraki ilk gündem ise ekonomik dengesizliklerden oluşan geçim derdinin artması oldu. Diğer yandan AKP iktidarında meydanlara yayılan Lgbt sapkınlıklarının ve devlet tarafından onları koruma altına alınmasını kanunlaştıran yetkililerin desteğinin artmasından dolayı hat safhaya ulaşan çeşitli ahlaksızlıklar çoğalmıştır. Cinsiyet değiştirme masraflarını devletin karşılamasından dolayı artan talepler, kendilerini sanatçı olarak tanıtan bazı şahısların gündemde kalabilmek adına yaptığı açıklamalar, havaların ısınmasıyla sokaklarda neredeyse kıyafetsiz gezenlerin halleri vb. gibi durumlar, İslami hassasiyetinden ötürü toplumun huzurunu kaçırıyor. Halkın büyük kesimi, kendilerini yakından ilgilendiren asgari ücrete ve emeklilik maaşlarına yapılacak zam oranlarıyla rahat bir nefes alabilecek miyiz kaygısı taşımaktadırlar. Maalesef görüyoruz ki bunların hiç birisi iç açıcı, huzur ve mutluluk verici durumlar değildir. Aksine insanı huzursuz eden, güven sarsıcı, endişelendiren vakıalardır.

Geçmişte 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, yaptığı bir konuşmasında fakirleşmenin-yoksullaşmanın, insanları her türlü kötülüğe ve çöküşe sevk edeceğini söylemişti. Fakirlik artarsa hırsızlığın, yolsuzluğun, ahlaksızlığın artacağı yönünde açıklamalar yapmıştı. Günümüzün ekonomik şartlarını Demirel’in konuşmayı yaptığı dönemle kıyaslamayı ekonomistlere bırakarak kapitalizmin uygulandığı toplumlarda insanların neler yaşadığı bugün gözler önündedir. Hem de öyle aşikârdır ki insan sokakta yürürken bakışlarını ne tarafa çevireceğini bilemiyor. Eskiden yabancı sinemalarda görülen sahneler, bugün aniden yolda yürürken karşımızda beliriveriyor. Toplumda bazılarının sergiledikleri bu ve benzeri türden olan düşük seviyeli davranışları sadece ekonomik zayıflığa bağlamak yanıltıcıdır. Bu durumun en büyük sebebi, üzerimize uygulanan nizamın insanlara verdiği hak ve özgürlüklerdir. İnsanların fakirleşmesi ahlaki çöküntüye düşerek açılıp saçılmaya, cinsiyet değiştirip Lgbt sapkınlığına yönelmeyi gerektiren bir durum değildir. Sahabe de açlık, yoksulluk ve sıkıntı içerisinde yaşadılar ama asla bu tür yollara sapmadılar. İzzet ve şereflerini muhafaza ettiler. Çağdaş, demokratik, laik Türkiye’de özgürlük adına bunlar yaşanırken diğer İslami beldelerde ise durum pek farklı değildir. Bu tür sapkın ilişkiler artık tabii davranışlar haline dönüştürülmektedir. Bugünlerde yine oldukça sık bir şekilde Lgbt haberleri duymak ve görmek, Müslümanlar olarak hepimizi tedirgin etmektedir. Bunun farkında olan devlet yönetimindeki bazı valiler, belediye başkanları yaklaşan yerel seçimlerin de etkisiyle olsa gerek Lgbt nin yürüyüş, gösteri, piknik, konser, kutlama ve benzeri bir takım faaliyetlerini yasaklamaktadırlar.

Halkın karşısına sürekli çıkarak toplumu yönlendirmeye çalışan, İslami açıdan hassas bir görüntüye bürünen bir takım şahısların, İslam’ı kendi menfaatleri ekseninde yorumlayan söylem ve eylemleri olsa da Allah’ın(svt) hükümleri zamana ve mekâna göre değişmeyen kesin hükümlerdir. Onlar, demokrasi ile İslam’ı birbirine bağlayıp kapitalist sistem için var güçleriyle çalışsalar da İslam yeniden yeryüzüne hâkim olacaktır. İster kâfir olsun ister zalim olsun, ister yönetici ister yönetilen olsun adı her ne olursa olsun sanatçı, profesör, siyasetçi, devlet adamı, gazeteci, eğitimci vb. gibi pek çok din düşmanından İslam’a ve değerlerine saldıranlar olsa da İslam yeryüzünde yeniden hâkim olacaktır. Onların yaptıkları ise kendilerinde yürek acısı olarak kalacaktır.

İslam’a, Müslümanlara, Kuran’a ve Sünnete her daim saldırılar sürmektedir. Bütün bu saldırılar ve çirkin muameleler, saldıranların acziyetini ve İslam’ı yeniden hayata hâkim kılacak olan İslam Devleti’nin kurulmasından korktuklarını göstermektedir. Onlar ne yaparsa yapsın, biz Müslümanlar gelecek açısından asla karamsar değiliz. Kelime-i şehadet getirerek Allah’a (svt) iman edip Resulü’nü (sav) kendimize önder kabul ettiğimiz gibi yarınlara da umutla bakıyoruz. Çünkü biz Müslümanların hayata bakışı, Kur’an ve Sünnet doğrultusunda şekillenmektedir. İslam’ın yeryüzünde hâkim olacağına dair Allah’ın (svt) vaadi haktır. Kara bulutların Ümmetin başından kaybolup gideceğine, aydınlık günlerin geleceğine inanıyoruz, güveniyoruz, elimizden geldiğince Allah’ın (svt) arzında, O’nun hükümlerinin tatbik edilmesi için çalışıyor ve o aydınlık günleri özlemle bekliyoruz.

يُر۪يدُونَ اَنْ يُطْفِؤُ۫ا نُورَ اللّٰهِ بِاَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللّٰهُ اِلَّٓا اَنْ يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ

**“Allah'ın nurunu ağızlarıyla söndürmek isterler. Kâfirler istemese de Allah nurunu mutlaka tamamlayacaktır.” [Tevbe 32]**

YARINLARA UMUTLA BAKIYORUZ

Son gelen akaryakıt zamlarından önce benzin istasyonlarında yine akaryakıt almak için kuyruklar oluştu.

364787869_782193070573320_6090171762209972848_n.jpg

Son gelen akaryakıt zamlarından önce benzin istasyonlarında yine akaryakıt almak için kuyruklar oluştu. Akaryakıta zam gelmesi demek her şeye zam gelmesi demek olduğunu acı tecrübelerle öğreniyoruz. Akaryakıta zam gelince dış ülkelerde herkes anında kontak kapatır, zamlar geri çekilir. Türkiye’de araçlar benzin istasyonuna akın eder, zamlar katlanarak devam eder.

Dünyanın en fakir elli ülkesinden otuz ikisi Müslüman ülkelerdir. Üstelik bu ülkelerin devlet başkanları da dünyanın en zengin beş yüz kişisi arasında yer almaktadırlar. Toplumun önde gelenleri, siyasetçiler, zenginler, cemaat liderleri topluma fakirliği överken kendileri saltanat hayatı sürmektedirler. Popüler cemaat şahıslarından birisi “Fakirlik ne güzel şey! Cenneti hak etmiş olsalar dahi zenginler sizden beş yüz sene sonra cennete girecek” diyerek fakirliği methederken zenginliği yermektedir. Oysa bu şahıs ve benzerleri kendileri söz konusu olduğunda, en güzel arabalara, özel uçaklara binip, en lüks katlarda, yatlarda yaşayıp, dünya nimetlerinin en güzellerini kendilerine layık görüyorlar, “İtibardan tasarruf olmaz” diye de lüks hayatlarının haklılığını savunuyorlar. Asgari ücret alan bir çalışan, onların bir güneş gözlüğüne verdiği parayı kazanmak için beş-altı ay çalışmak zorunda kalmaktadır.

Ekonomi, her zaman insanları ilgilendiren bir konudur. Çünkü maddi gelirleri doğrultusunda giderlerini ayarlamaya çalışırlar. İnsanlar, hayatlarındaki gelir-gider dengesini kurmak için istemeseler bile ekonomik koşulları takip etmek zorundadırlar. Devletin en yetkilisinden, toplumun en küçük yapı taşı olan çekirdek ailenin bireylerine kadar hepsi ekonomiyle ilgilenmek zorundadır. İçerisinde yaşadığımız kapitalist sistem ve Türkiye’de yaşanan son ekonomik dalgalanmalardan dolayı artan fiyatlar, azalan alım gücünden dolayı artık sadece devlet büyükleri ve aile büyükleri değil, küçücük çocuklar dahi paranın alım gücünü öğrendikleri andan itibaren ekonomi hakkında endişeye düşüyorlar. Dondurma alamayışından dolayı dert yanan çocuklar “Bizler bu yaşta ekonomiyi tartışır olduk her şey aşırı pahalı kırtasiyeden küçücük bir kalem almakta bile zorlanıyoruz” diye serzenişte bulunmaktadırlar. Çocuklar anaokuluna gitmeye başladıkları andan itibaren ekonomi ile ilgilenerek hayat pahalılığının yükünü omuzlarında hissediyorlar.

Bir tarafta zenginliğin zirvesini yaşayan elit kesim, diğer tarafta bir kalemi ve dondurmayı almakta zorlandığını söyleyerek ekonomik şartların altında ezilen minik yürekli çocuklar! Zengin kesim vakıayı kendi yaşadığı şartlar açısından ele alarak haklılığını savunmaya çalışırken sömürülen, ezilen, sırtına sayısız vergiler yüklenen, sürekli kemer sıkması tavsiye edilen hep gariban halk olmaktadır. Kapitalist sistem dünya üzerinde hâkim olduğundan beri zenginler daha zengin olurken fakirler ise günden güne daha da fakirleşerek hayatlarını idame etmeye çalışmaktadırlar. Yer altı ve yer üstü zenginlik kaynakları bol olduğu halde zenginler tarafından sömürülen Müslümanlar da gerek ülkeler bazında gerekse şahıslar olarak bu sömürü düzeninde yoksulluğa ve fakirliğe itilmektedir. Zengin ve sömürgeci devletlerin izlediği siyasi politikalar gereği bazı dönemlerde halkların refah seviyesi bir miktar yükseltilerek onlardan istenilen oylar alınıyor, menfaatler elde edilince “çay kaşığının ucuyla verip kepçeyle geri almak” denilecek oranlarda eskisinden daha fazla vergi, zam vb. adı altında daha çok sömürülüyorlar. Sürekli tekerrür eden ve menfaat üzere işleyen bu düzen insanların algılarını alt-üst etmektedir.

Bugünkü toplumun hali üç yaşlı kadının hikâyesine benzemektedir. Üç tane yaşlı kadın bir araya gelmişler. Birbirlerine ne kadar unutkan olduklarını anlatırlar.

Birisi der ki: -Ben merdivenlerden yukarı çıkarken yoruluyorum, oturuyorum. Merdivenden yukarı mı çıkıyordum aşağı mı iniyordum onu unutuyorum.

İkincisi: -O da bir şey mi ben evin kapısına geliyorum, anahtarı takıyorum ben içeriye mi girecektim, içerden mi çıkacaktım onu unutuyorum der.

Üçüncü ise olan bitenden habersizce: Allah’a şükür deyip elini önce kulağına götürüp sonra masaya “tık tık!” diye vurup ardından da şöyle der: -Kim o?

Bugün insanlarımızın algılarıyla oynanarak halk bu üç yaşlı kadından daha unutkan duruma getirildi. Bu kadınlar yapacaklarını unutuyorlar, oysa bizim insanlarımız kendilerine yapılan yanlışlıkları, adaletsizlikleri, haksızlıkları ve hatta yaşatılan acıları unutur oldular. Aynı şeyleri tekrar yaşadıklarında bir tepki ortaya koyamıyorlar. Tepki koymak için ortaya çıkanlarda nerede, kime, nasıl tepki vereceğini karıştırıyorlar. Her gün değişen market fiyatlarından dolayı gidip kasiyere sataşmak, bunun en basit örneklerindendir. Kasiyerin de ekmeğinin peşinde olan bir çalışan olduğunu unutuyorlar ve fiyat etiketlerine değişiklik yaptıranı bir kenara bırakıp etiketler neden değişiyor diye zavallı kasiyerden öfkesini çıkarmaya çalışıyorlar. Problemin ekonomiyi yönetenlerden, gelir dağılımındaki dengesizliklerden, sömürü düzeni olan kapitalizmden kaynaklı olduğunu göremiyorlar.

Dünya üzerinde kapitalist sistem hâkim olduğu sürece yönetim sandalyesinde kim oturursa otursun bu adaletsiz gelir dağılımı ve insanlar üzerindeki algı oyunları devam edecektir. Bütün bu oyunları ve oyalamaları ancak Allah’ın (svt) hükümlerinin yeryüzünde hâkim kılacak olan İslami Devletin kurulması yerle bir edecek, insanlar hak ettikleri insanca yaşama hakkına kavuşabileceklerdir. Hikâyedeki yaşlı kadınlar gibi unutan, uyutulan toplum gerçek bir uyanışla Allah’ın (svt) izniyle izzetli, şerefli, adaletli, huzurlu, güvenli günlere kavuşacaktır.

ÜÇ YAŞLI KADIN

YKS 2023 sonuçlarıyla birlikte üniversitelere girmeye hak kazanan gençlerin her birini ve ailelerini yeni okullara başlamanın telaşı sardı

369160593_797181722407788_5388120303797264279_n.jpg

YKS 2023 sonuçlarıyla birlikte üniversitelere girmeye hak kazanan gençlerin her birini ve ailelerini yeni okullara başlamanın telaşı sardığı şu günlerde; karma eğitim sistemini eleştiren bir imama Diyanet İşleri Başkanlığından gelen ceza Türkiye gündeminde yerini almıştır.

Şanlıurfa Mevlana Halid Camisi İmamı Mehmet Şükrü Dörtbudak, yaptığı bir vaazında; “Çocuklarımızı okutalım. Tamam okutun. Allah’ın ilk emri oku. Biz sadece oku yönünü alıyoruz. Ama ne şekilde oku. Kadın erkek karışık bir şekilde, edebinden hayâsından sıyrılacak bir şekilde. Erkek öğretmenlerin kızlara ders vereceği bir ortamda… Kadın öğretmenlerin açık-saçık bir şekilde erkeklere ders vereceği bir ortamda… Bunlar Cenab-ı Allah’ın arzu ettiği bir okuma sistemi değildir” diyerek karma eğitimi eleştirmişti. Diyanet İşleri Başkanlığı, imama bu ifadelerinden dolayı kınama ve 500TL​ maaştan kesme cezası uyguladı. İmam ise bu duruma; ”… Elhamdülillah bizim hiçbir kaygımız yok. Lakin İslami bir kurumun İslam düşmanlarına çanak tutması bizi kahrediyor” açıklamasıyla karşılık vermiştir.

İmamın İslami hassasiyeti gereği yaptığı açıklama, İslam karşıtı batıdan alınmış karma eğitim sistemini ve İslam dışı kılık kıyafetle verilen eğitimi savunanları oldukça rahatsız etmiştir. İslami eğitim sisteminde, kız-erkek ayrı sınıflarda ve kendi fıtratlarına uygun becerileri doğrultusunda eğitilirken Allah’ın(svt) koyduğu kılık- kıyafet ölçüleri içerisinde giyim tarzıyla haramlardan uzak kalmaya çalışıyorlardı. Böylece öğrenciler eğitimlerine daha rahat odaklanıyor ve her alanda dünyada adından bahsettiren başarılı bilim adamları, âlimler, doktorlar, mühendisler, vb. yetişiyordu. İslam Devletinin var olduğu dönemlerde bunun binlerce örneği mevcuttur. Demokrasi ile birlikte Fransa’dan alınan eğitim sistemi, Müslüman toplumun değerlerine ters düşmektedir. Batıdan ithal edilen bozuk fikirlerin, Müslümanların evlatlarının zihinlerini kirletip kararttığı gibi karma eğitim de büyük bir karmaşaya sebep olmaktadır. Kız-erkek aynı sınıflarda, aynı sıralarda edep ve hayâ sınırı aşılmaktadır. Demokrasi ve özgürlükler adı altında Müslüman çocuklar ve gençler İslam’dan ve İslami değerlerden uzaklaştırılarak günahlara sürüklenmektedirler.

Çocuklarımızın ve gençlerimizin, batıdan ithal edilmiş köhne karma eğitim karmaşasından kurtulması, tıpkı geçmişte olduğu gibi dünyadaki hayırlı her başarılı işe imza atmaları yine yeniden İslami eğitim sistemine geçiş ile mümkün olacaktır.

KARMA EĞİTİM KARMAŞASI

Son günlerde Müslüman kadınların başörtüsüne yönelik fiziksel şiddete varan saldırılar ve nefret dolu söylemler dozunu artırarak devam ediyor.

383391528_821172210008739_605557308380639622_n.jpg

Son günlerde Müslüman kadınların başörtüsüne yönelik fiziksel şiddete varan saldırılar ve nefret dolu söylemler dozunu artırarak devam ediyor. Özellikle televizyon ekranlarında, toplu taşımalarda ve kamuya açık alanlarda tesettür üzerinden Müslüman kadınlara yönelik hakaret ve psikolojik baskı hat safhaya ulaşıyor. Her gün farklı şehirlerden farklı kişilerden bu tür haberler kamuoyuna yansıyor. Halkın çoğunun Müslüman olduğu bir ülkede yaşanan bu saldırganlık vakıaları Müslümanların hepsini rahatsız ediyor.


Tepki nedir, insanlar nelere tepki gösterir?

Organizmada uyarıcılara karşı meydana gelen davranışlara tepki denir. Örneğin; Soğuk uyarıcının, titreme ve üşüme davranışını ortaya çıkarması gibi. Tepki sadece olumsuz durumlarda ortaya çıkan bir davranış değildir, olumlu gidişatlarda da duruma uygun tepkiler görülebilir. İnsanın mutlu bir haber aldığında sevinmesi olumlu bir tepki örneğidir. İnsanın, kendisini etkileyen olumlu veya olumsuz gidişata gösterdiği reaksiyonlar onun tepkisini ortaya koymaktadır.

Başörtüsü konusunda saldırgan tepkiler veren şahıslara baktığımızda genelde kendilerini Atatürkçü, Kemalist, demokrat, çağdaş, modern insanlar olarak tanımlamaktadırlar. Onların bu tanımı ne tür bir zihniyetin ürünü olduklarını gayet net bir şekilde ortaya koymaktadır. Bu düşük davranışları aynı zamanda onların cehaletlerini ve ettikleri hakaretlerden de medeniyet denilen canavardan ne kadar nasiplendiklerini sergilemektedir. Saldırganların tavırlarına bakınca “cehaletin cesareti” olarak yorumlayabiliriz. İnsani ilişkiler gereği bu tür sözlü ve fiziksel saldırganlıklar genel görgü kurallarına aykırıdır ve çirkin hareketlerdir. Kendilerini modern insanlar olarak tanımladıkları halde bu şahıslar insanlığın kabul ettiği genel görgü kurallarına dahi uyamayacak kadar insani vasıflardan uzaktırlar. Tepkiler, turnusol kâğıdı gibi insanın kişilik yapısını ortaya çıkaran bir tür kimlik göstergesidir. Başörtüsüne veya diğer İslami değerlere çirkin tepkiler gösterenler, kendi kimliklerini ve içlerindeki İslam kinlerini ortaya dökmektedirler.

Özellikle çarşaflı ya da başörtülü kadınlara karşı birden bire artan bu saldırılara vazgeçirici bir ceza uygulanmadıkça mantar gibi her yerden türemeye başladılar. Bazen cesur Müslüman kardeşlerimiz onlara gereken cevabı veriyorlar. Ama çoğu zaman da onların yaptıkları bu hadsizlik yanlarına kâr kalıyor. İnsanın koruması gereken değerlerinin olması hayattaki pek çok şeyi anlamlı kılar. Samimi olan Müslümanlar, İslam’a karşı yapılan bu çirkin sataşmalara fiziksel müdahalelere tepkisiz kalamaz, kalmamalı!

Bu topraklar İslam beldesi ve üzerinde yaşayan Müslümanların İslami yaşantılarını idame ettirmeleri en doğal haklarıdır. Başörtüsü de Allah’ın (svt) Müslüman kadına giymesini farz kıldığı kıyafetindendir. Karşısında Allah’ın (svt) ayetini taşıyan bir Müslümanı görünce nefreti galeyana gelen modern tanımlı insanlar, öfkelerini yenemiyor ve saldırganlaşıyorlar. Aslında bu onlara esas kulluk edilmesi gereken Allah’ı(svt) hatırlattığı için ve kendileri de kibirlerinden bunu reddettikleri için çılgına dönüyorlar. Onlar da gayet iyi biliyorlar ki İslam ve değerleri insanın iç ve dış dünyasına güçlü etkiler yapmaktadır. Bilinçli bir şekilde Müslümanların hayatına yansıyan iman ışığı, onun hayatının her alanını aydınlatır. İslam’ın bu özelliği Müslümanları aydınlatırken kâfirleri, fasıkları ve iman etmeyenleri zifiri karanlıklarda bırakır. Onlar da içlerinde boğuldukları karanlıklarıyla her gördükleri Müslüman’a saldırarak içlerinde alevlenen tedeyyün içgüdüsünü ötelemeye çalışıyorlar.

Halkın içinde saldırılar ve tepkiler ne kadar çirkin boyuta ulaşabilir bilinmez. Toplumu rahatsız eden, bölücülüğe, ayrımcılığa, kaosa götüren bu davranışlara halktan ziyade tepki göstermesi gerekenler yöneticilerdir. İnsanları kin ve nefrete, saldırganlığa sürükleyen bu tür davranışların önüne geçilecek çözümler üretilmelidir. Oysa iktidardakiler muhalefeti sorumlu tutuyor ve suçluyor, muhalefet de iktidarı suçluyor. Karşılıklı suçlamalarla bu mesele çözülmüş olmuyor. Sadece problemler öteleniyor ve artıyor. Öyleyse problem üreten bu köhne sistem değişmeli ve yerine dakik çözümler üreten İslam Devleti gelmelidir.


TEPKİLER VE TEPKİSİZ KALANLAR

İnsan, hayatta yaşanılan bazı anları ifade ederken boğazı düğümlenir, nefes almakta zorlanır, kelimeler kifayetsiz kalır.

395651806_841002261359067_3677791138687531106_n.jpg

İnsan, hayatta yaşanılan bazı anları ifade ederken boğazı düğümlenir, nefes almakta zorlanır, kelimeler kifayetsiz kalır.

Bir sedye üzerinde sıralanmış kefenli şehit bebekler, kan revan içinde korkudan tir tir titreyen ufacık çocuklar, organlarından bazılarını, analarını, babalarını, kardeşlerini kaybeden çocuklar, kadınlar ve erkekler! Çocuklar gözlerinin dehşet içerisinde fal taşı gibi açılıp sabit kaldığı, üzerlerinden atmaları kolay olmayacak bir katliam yaşıyor. Minik serçe gibi küçük yürekleriyle azgın, işgalci Yahudilerin zalimce soykırımına şahit oluyorlar. Tepelerinden her an bombalar yağıyor. Filistin'deki kardeşlerimiz, akşam yatarken sabaha sağ çıkmanın ya da sabahtan akşama sağ kalmanın garantisi olmayan bir hayat yaşıyorlar. Savaştan dolayı elektrik kesilmiş, su kesilmiş, hijyen sağlanamıyor, iletişim ağları engellenmiş insanlar yakınlarından haber alamıyor, zorunlu ihtiyaçlara ulaşılamıyor. Bizim tasavvur etmekte zorlandığımız bu hayat, zalim “İsrail” tarafından, mazlum Filistin'li Müslüman kardeşlerimizin günlük yaşam rutini haline getirilmiş durumda. Terörist, aşağılık “İsrail”, yaklaşık onbeş- yirmi gündür süren amansız saldırılarıyla, yıllardır işgal altında olan Filistin'li Müslümanları dünyanın gözü önünde katlediliyor. Yoğun bombardıman altında kalan çocuklar, kadınlar, yaşlılar, hasta ve yaralılar başta olmak üzere bütün insanlar ölüme itiliyor. Morglar ve hastaneler dolup taşıyor. Sağ kalanların yaşam şartları her geçen gün daha da zorlaşıyor. Bebek ve çocuk şehitlerin beden parçalarının çöp poşetlerine toplandığı bu zulüm karşısında kelimeler tükeniyor.

Dünyanın gözleri önünde yaşanan bu soykırım karşısında diğer ülkeler ve Müslüman ülkelerin yöneticileri ne yapıyor? Hararetle kınıyor, yine yeniden kınıyor ve ülkelerinde yas ilan ediyorlar.

Geçtiğimiz günlerde Suudi Arabistan’ın Cidde kentinde toplanan İslam işbirliği teşkilatı da Filistin için toplanıp gasıp Yahudi varlığını kınayıp dağıldı. Zincirleme reaksiyon şeklinde böyle devam edip gidiyor. Birleşmiş Milletler adı altındaki oluşum da kınamaya devam ediyor. Zalim “İsrail” katliamlarına devam ediyor, Amerika “İsrail’e” her yönden destek veriyor. Dünya üzerindeki yaklaşık atmış İslam ülkesi ise mazlum Filistinlileri seyrediyor. O da yetmiyor bazı yöneticiler, Filistinliler için sınır kapılarını kapatacaklarını, onları sınırlarından içeri almayacaklarını ve onlara gidecek yardımlar için kapılarını açmayacakları açıklamalarında bulunuyorlar. Müslüman ülkelerinin yöneticileri Müslümanların kardeş olduklarını unutup, kâfirlerin zalimlerin zulmü karşısında dört maymunu oynuyorlar.

Filistin halkının hayatlarını, evlatlarını, kutsallarını ve mallarını hedef alan “İsrail” saldırganlığına karşı meşru müdafaa hakkını desteklediklerini ifade ediyorlar. Hatta bazı yöneticiler daha da ileri gidip zalimin mazlum, mazlumun da zalim olduğunu iddia edebiliyorlar. Yıllardır zaten günlük hayat şartları dahi zulümle dolu olan Filistinli Müslümanlar, zalim işgalciler karşısında sahipsiz bırakılıyor. Uluslararası yapılan anlaşmalarda kabul edilerek belirlenen savaş kuralları “İsrail” tarafından hiçe sayılarak kullanılması yasak olan savaş silahları ve bombalar kullanılıyor. Uluslararası hukuka aykırı olduğu ve savaş suçu olduğu halde, beyaz fosfor bombası kullanılıyor. Haber yapmak için giden basın mensuplarına dahi copla, gazla vb. müdahale ediliyor. Annelerin feryatları, çocukların çığlıkları arşı inletiyor. Hastaneler, camiler, okullar, evler ve insanların toplanabileceği her yer bombalanıyor. Anne ve babalar son çare olarak enkaz altında kalma durumlarına karşı çocuklarının canlı veya cansız bedenlerine ulaşmak için ellerine, bacaklarına ve bedenlerine isimlerini yazıyorlar.

Gazze'li bir bacımız şöyle soruyor: "çocuklarımızı teşhis edemiyoruz bağırsakları dışarıda, din nerede, Müslümanlar nerede?" İnsanlık açısından büyük bir katliam ve dram yaşanıyor.

Şımarık çocuk gibi canı istediğinde Filistin’e saldıran işgalci Yahudi varlığına dünya haritasından baktığımızda, Müslüman ülkelere göre bir avuç kadar görünüyor ama ebediyen Müslümanlara ait olan topraklarda istediği gibi cirit atıyor. Zorbalıkla Müslümanları evlerinden, topraklarından çıkarıp oralara yerleşiyorlar. Dünyanın gözü önünde Gazze’de insanlık katlediliyor. Bu vahşetin yaşadığımız yüzyıldaki en büyük ve acımasız insanlık suçu olduğunu düşünüyorum. “İsrail” denilen bu zorba işgalcilerin Mazlum Filistin Müslümanlarına yaptığı katliamı dünya seyrediyor. Binlerce çocuk, kadın ve yaşlılara sivil olduklarını bile bile bombalar yağdırıyorlar. Bu vahşete, elinde imkânı olup da yardım etmeyen, çözüm üretmeyen herkes ortaktır.

Bütün bu yaşananlara rağmen Filistinli Müslümanlar, ilk kıblemiz olan Mescidi Aksanın yer aldığı Filistin topraklarını o güçlü imanlarıyla, canlarıyla, mallarıyla, kanlarının son damlasına kadar savunuyorlar. Onların hedeflerinde şahadet şerbetini içmek var.

Filistin’de 7 Ekimden beri devam eden saldırılarda, 5 bin civarında insan öldürüldü. Filistin meselesi yıllardır dillerde olan, sözde bütün Müslüman ülke yöneticileri tarafından dert edinilen, siyasette prim elde etmek için çeşitli vaatlerde bulunulan ama çözüm üretilemeyen bir konudur. Oysa kesin çözüm, İslami bir devlet kurulması ve zorba işgalcilerin oradan çıkarılmasıdır. Hâlihazırda İslam Devleti olmadığından oradaki kardeşlerimiz için Müslüman ülkelerin ordularının harekete geçmesi öncelikli manevralardandır. Savaş sona erdiğinde tarih Gazze Halkı’nın iman gücünün katil “İsrail’e” galip geldiğini yazacaktır!

Filistin’de canice yapılan katliam ve engellenmesi mümkünken yapılmayanlar; insanlık adına kelimelerin kifayetsiz kaldığı, sözün bittiği yerdir!

SÖZÜN BİTTİĞİ YERDEYİZ

Son günlerde kapitalizm gibi insan aklından çıkan fikirler üzerine inşa edilen bütün yönetim şekillerinin oldukça çirkin yüzlerini gördük ve insanı hayattan soğutan iğrenç davranışlara şahitlik ettik. 

419956514_896296602496299_5094405937605801186_n.jpg

Son günlerde kapitalizm gibi insan aklından çıkan fikirler üzerine inşa edilen bütün yönetim şekillerinin oldukça çirkin yüzlerini gördük ve insanı hayattan soğutan iğrenç davranışlara şahitlik ettik. Geleceğe dair ümitlerimiz karardı, endişelerimiz arttı.

Gazze’de yaşanan olaylar ve akabinde patlayan Epstein olayları bize dünyada “insanlık ölmüş” dedirten olaylardır. Son zamanlara damga vuran bu olaylar açısından hayata şöyle bir baktığımızda; merhametsizlerin, psikopatların, satanistlerin, pedofili sapıkların, eşcinsellerin, siyonistlerin ve işbirlikçilerinin yönettiği bir dünyada yaşadığımızı görüyoruz. Türkiye’nin, batılılaşma adına idare hukukunu aldığı Fransa’da, yeni seçilen başbakanın eşcinsel olması da bu tespitleri doğrular niteliktedir. Özellikle de batıdan medeniyet bekleyenlerin dikkatini çekmek isterim ki her geçen gün batının kirliliği, zalimliği “insanlıktan nasibini alamamış” davranışları, onların gerçek yönlerini ortaya koymaktadır. Batıya hayran olup medeniyetin orada olduğunu savunmanın saçmalığı da bu şekilde çürütülmektedir. Özellikle altını çizerek belirtmek gerekir ki insan aklından çıkan hiçbir ideoloji ve yönetim şekli, yeri- göğü yaratan Allah’ın (svt) kanunlarından daha kapsamlı, adaletli, aklı ve kalbi ikna edici, huzur, mutluluk ve güven verici olmamıştır ve olabilmesi mümkün değildir.

Batının medeniyet diye dünyaya yutturmaya çalıştığı çürük fikirlerinin, daha önceden de pek çok konuda fark ettiğimiz gibi aslında üstünü örtmeye çalıştığı bir lağım çukuru olduğunu Epstein olaylarıyla bir kez daha gördük. Hilafetin ilga edilmesiyle ortalıkta cirit atan menfaat odaklı fikirlerin, insan denilen mahlûkatı nasıl da hayvanlardan daha aşağı seviyelere indirdiği gözler önündedir. Dünya liderleri, zenginler, artist ve sanatçı diye isimlendirilen özellikle de gençlerin özendirilmeye çalıştıkları varlıkların, aslında İslam gelmeden önce Arap yarımadasındaki cahiliye toplumundan çok daha düşük davranışlar sergilediğine şahit olmaktayız. İslam öncesi dönemde, cehalet nedeniyle kız çocukları diri diri toprağa gömülüyordu, bu dönemde de üzerlerinden büyük rantlar sağlamak uğruna sapkınlığa, tacize, fuhuş batağına gömülüyor. İnsan, edep ve hayâdan yoksun, arsız mahlûkların aşağılık davranışlarını, kokuşmuşluklarını, sapkınlıklarını anlatmaya ifade edecek kelime bulamıyor.

Diğer yandan Gazze’de yaşanan katliam, soykırım, canilik (her ne derseniz deyin) hepimizin yüreğini yakmaya devam ediyor. Zalim işgalci Yahudiler ve işbirlikçileri için; Müslüman halk olarak meydanlara çıkıp yürüyerek, basın açıklamaları yaparak, boykot ederek elimizden geleni yapıp, bildiğimiz bütün bedduaları etsek de 57 lider, devlet otoritesini ortaya koyarak orduları harekete geçirmeyince Gazze katliamı durdurulamadı. 57 lider sadece kınamayı tercih ettiler. Bu liderler meydanlara çıkıp konuşurken Gazze’deki zulmü hemen sona erdirecekmiş gibi büyük laflar ettiler ama sarf edilen sözler havada kaldı, Gazze ise kimsesizler mezarlığına döndü. Batılı halklar dahi kendilerinde bulunan islamafobi ve ırkçılık fanatikliğine rağmen Filistin’deki zulme son verilmesi için binlerce kişiden oluşan kalabalıklarla yürüyüşler düzenleyip boykotlar yaptılar. Gazze katliamı, “bir ölür, bin diriliriz” dercesine, batılı ülkelerde insanların uyanışına vesile olmuştur. Batılı ülkelerde pek çok insan, Gazze’deki Müslümanların imanından, cesaretinden, metanetinden, dik duruşundan, ölümü gülerek karşılayışından, içinde bulunduğu yetersiz ve kısıtlı şartlara rağmen, zalime boyun bükmeyip meydan okuyuşundan etkilenerek Kur’an-ı Kerim’e ve İslam’a yöneliyorlar. Elhamdülillah ki İslam’ı kabul edip Müslüman olanların sayısı, büyük oranda artış göstermektedir. İnsanlar artık beşeri nizamların zalimliğini, çürümüşlüğünü görüyor, kokuşmuşluğundan tiksinerek burunlarını tıkıyor ve İslam’ın ışığını görünce yönlerini İslam’a dönüyorlar. Gazze ölüyor, Ümmet diriliyor.

Bütün olanlara rağmen, biz Müslümanlar Allah’ın (svt) vaadinden asla ümit kesmedik. Epstein olayındaki iğrençlik, Gazze’deki katliam bize yeniden gösteriyor ki dünya her yönüyle Hilafete muhtaç. Gazze olaylarında görüldüğü gibi İslam’ı, insanlık için büyük bir enerji kaynağı olarak düşünürsek; insanların imana yönelmesi, şalterin açılmasına bakar. Nasıl ki İslam’dan önce kokuşmuşluk içinde yaşayan cahiliye toplumu İslam ile şereflenince dünyanın en seçkin, şerefli, onurlu ve izzetli topluluğu haline geldiyse bugün de insanlığın buna ihtiyacı var.

Allah'ın (svt) vaadi olduğu üzere, İslam dünyaya hâkim olacak ve gelecek İslam ile güzelleşecek. Allah (svt) şöyle buyuruyor:

**“De ki: “Çalışın, yapın. Yaptıklarınızı Allah da, Resulü de, Mü'minler de göreceklerdir. Sonra gaybı da, görülen âlemi de bilen Allah'ın huzuruna döndürüleceksiniz. O da size bütün yapmakta olduğunuz şeyleri haber verecektir.” [Tevbe 105]**

GELECEK, İSLAM İLE GÜZELLEŞECEK

İslam Devleti’nin yıkılmasından sonra Müslümanlar olarak hüznümüz bitmek bilmiyor. Dünyanın farklı yerlerinde pek çok Müslümana zulmediliyor. 

428407847_916234463835846_5448683383933278266_n.jpg

İnsan her sabah, güne güzel başlama isteğiyle uyanır. Her gelen yeni günün, geçen günlerden daha sağlıklı, huzur, mutluluk ve güven içinde geçmesini arzu eder. Pek çoğumuzun çocuklarımızla ilgili güzel hayallerimiz vardır. Anne baba olarak onların İslami bir hayatı yaşamasını arzu ederiz. Farklı inançlarda olanların da kendilerine göre hayalleri vardır. Hayatın rutin akışında bunlar nevi içgüdüsünün tezahürleridir.

Bir de hayatın rutin olmayan akışı ile güne başlamak vardır ki başından bombalar yağarken, evin barkın işgal edilip tarumar edilirken güne nasıl başlamak! O dehşet verici anı hiç kimse kendisi, çocukları ve sevdikleri ile yaşamak istemez. Gazze’deki Müslüman kardeşlerimiz, 7 Ekim 2023 sabahına başlarına bombalar yağarken uyandılar. Anneler, babalar, çocuklar, yaşlılar, hastalar neye uğradıklarını anlamaya çalışırken can pazarı yaşadılar. Ölenler, yaralananlar ve tutuklananlar oldu. Geride kalanların ise sadece evleri, işyerleri, hayatları değil hayalleri, geleceğe dair bütün ümitleri yıkıldı.

İslam Devleti’nin yıkılmasından sonra Müslümanlar olarak hüznümüz bitmek bilmiyor. Dünyanın farklı yerlerinde pek çok Müslümana zulmediliyor. Bu zulmün en savunmasız masumları ise çocuklardır. Peki, yıkılan Gazze’de enkazların altında kalan savaş mağduru çocuklar ne haldeler? Bacakları kopan bir çocuğun “Doktor amca bacaklarım yeniden çıkacak mı?” sorusu bile; başlı başına o çocukların halini, içinde bulundukları durumun çaresizliğinden onları çekip alacak bir kurtarıcı bekleyişlerini göstermektedir. Zulüm gören her Müslüman kardeşimize üzülürken, çocuklara yapılan zulüm söz konusu olduğunda kederimiz, hüznümüz ve öfkemiz istemsizce artmaktadır. Her anne-babanın hassas noktaları genelde evlatlarıdır. Çünkü evlatlar, anne babalarına Allah’ın (svt) birer emanetidir. Masum çocukların uğradığı işkenceler ise; dünya üzerine tatbik edilen batıl sistemlerin kirliliğinden çirkin ve iğrenç şekillerde nasibini almaktadır.

İşgalci varlığı katil, zalim ve vahşi Yahudilerin, Gazze’ye yönelik yaptığı saldırılar karşısında oradaki çocukların yaşadıkları katliama rağmen her birinin mertçe duruşları, imanları, cesaretleri şüphesiz dünyaya örnek olmuştur. Gazze’nin imanlı ve şerefli direnişinin sembolü olan küçük çocukların söyledikleri pek çok söz, Ümmet için, insanlık için birer slogan niteliğindedir.

Gazze’de küçük bir kız muhabirin yanına yaklaşıyor ve şöyle diyor: “Amca ben sabahtan beri bir şey yemedim ama bugünün sabahından değil, üç gün önceki sabahtan beri hiç bir şey yemedim.” Bu kızın durumu ise bombardımandan kurtulan Gazzelilerin, çöplükleri yiyeceklerle dolup taşan dünyada açlıktan ölmekte olduklarını göstermektedir. Ey saraylarda yaşayıp sofrasını bin bir çeşit yiyecekle donatan Müslüman yöneticiler utanın!

Yine Gazze’de şehit olan Danya Ebu Muhsin adındaki bir çocuk yazdığı mektup ile son umudu olarak Erdoğan amcasından yardım istediğini, Siyonist “İsrail’in” bütün ailesini öldürdüğünü, ordusuyla gidip onlara yardım etmesini çok beklediğini dile getiriyor. Kendisi de ayağını kaybetmesine rağmen Allah’a (svt) şükrediyor. Ve şöyle diyor:

“Ama Tayyip amca benim tek beklentim ve umudum sendin. Senden çok umutluydum mutlaka bize destek çıkacaktır, yardıma gelecektir diye seni çok bekledik ama ne yazık ki sen de bize yardıma gelmedin. Oysa bütün Gazzeliler seni zulme ve adaletsizliğe karşı çıkan, haksızlığı kabul etmeyen ve her yerde mazlum Müslümanları destekleyen imdada yetişen Müslüman bir lider olarak tanıyordu. Tayyip amca, yanımızda olamadığın için sana küskün ve kırgınım. Rabbime kavuşunca, O’na seni şikâyet edeceğim. Bizi hayal kırıklığına uğrattığın ve bize yapılan zulme mani olmadığın için. Ayrıca; Allah’ın Resulü’ne (sav) de güçlü ordunuzun varlığına rağmen Amerika ve tüm kâfirlerin Siyonist “İsrail’e” fiilen yardım ettiği gibi bize yardım etmek ve bizi ölümden kurtarmak üzere gücünüzü ve ordunuzu göndermediğinizi anlatacağım. Allah bana yeter ve O ne güzel vekildir.”

Cumhurbaşkanı Erdoğan, ise: “İslam ülkelerinin Gazze’deki “İsrail” zulmüne ortak tepki vermesi ve ortak hareket etmesi için diplomatik temaslarımızı sürdürüyoruz.” diye açıklamada bulunuyor. Gazze haritadan siliniyor, çocuklar ve bebekler katlediliyor, duyarsız liderler hala ne yapacaklarına karar veremiyor. Zalim “İsrail’in” saldırıları; Gazze halkının samimiyetini, cesaretini, ihlâsını, imanını ortaya çıkardığı gibi ülkelerin başındaki yöneticilerin maskelerini düşürmüş, gerçek yüzlerini, halklara karşı umursamazlığını da ortaya çıkarmıştır.

Elliden fazla Müslüman ülke lideri, ismen yardım çağrısında bulunan yavrulara, dört aydır gidip yardım edemiyor. Zulmü sona erdiremiyor. Dünyanın menfaatleri ağır basıyor, ahiret hesabını unutuyorlar. Bir avuç korkak, zorba Yahudi’yle baş edemiyorlar. Kendi çocuklarının ayağına taş değse ortalığı ayağa kaldıranlar, başka çocukların acılarına ne kadar da duyarsız kalıyor.

Oysa Ümmeti olduğumuz Peygamber Efendimiz (sav) bir devlet yöneticisi olarak çocuklara karşı çok merhametliydi. Pek çok rivayette Peygamberimizin (sav) çocukların gönlünü hoş tuttuğu, onların çocukça isteklerini dahi yerine getirmeye gayret ettiği nakledilmiştir. Peygamberimiz (sav) çocukları ve onların önemsedikleri konuları önemsemiş, onlara kendilerini değerli ve önemli hissetmelerini sağlayacak şekilde davranmıştır.

Bugünün sabahı değil ama mutlaka bir günün sabahı Allah’ın (svt) dini yeryüzünde hâkim olacak ve bütün bu zulümleri bitirecek, yaşlıların, hastaların, kadınların, çocukların ve bütün Müslümanların yardım çağrısına kendi derdi gibi anında koşacak, onların gözyaşlarını silip acılarını dindirecek yöneticimiz olacaktır. Tıpkı geçmişte olduğu gibi Ümmet de çocuklar da o yöneticileri, Allah’a (svt) şikâyet ederek değil, dua ile anacaklardır.

**“Çalışanlar işte böyle bir kurtuluş için çalışsınlar.” [Saffat 61]**

BUGÜNÜN SABAHI DEĞİL!

Arap Baharı, tüm Arap dünyasında zalim yöneticilere karşı baş gösteren mitingler, protestolar, halk ayaklanmaları ve silahlı baş kaldırılardır.

432302657_934940305298595_2910576978277673036_n.jpg

Aradan on üç yıl geçmesine rağmen Suriyelilere yönelik hayatın pek çok alanında şiddeti artan ırkçı söylemlere şahit oluyoruz. “Her yerde bu Suriyeliler var, onları görmek istemiyorum artık memleketlerine gitsinler” gibi Suriye’den gelen Müslüman kardeşlerimizi aşağılayıp rencide eden pek çok çirkin söylemler duyuyoruz. Mübarek Ramazan ayının gelişi Müslümanlara kardeşliği, ümmet olma bilincini hatırlatırken maalesef ırkçılık hastalığına yakalananlar kin ve nefret dolu bölücü tavırlarına devam ediyorlar. Suriyeli Muhacir kardeşlerimizi, Türkiye’ye göç etmek zorunda bırakan “Arap Baharı” olarak isimlendirilen olayların yıldönümü yaklaşırken, onların neden Suriye’deki evlerini-barklarını, topraklarını terk ettiklerini hatırlayalım.

Arap Baharı, tüm Arap dünyasında zalim yöneticilere karşı baş gösteren mitingler, protestolar, halk ayaklanmaları ve silahlı baş kaldırılardır. Birçok uzman, eşi görülmemiş bu halk hareketini, Arap dünyasında yaşanan en büyük değişim olarak yorumlamaktadır. Birçok ülke, kuruluş ve alanında uzman kimseler, hareketlerin farklılığı ve sürekli sancılı, çalkantılı değişimi bahar olarak benimsemişlerdir ve bu halk hareketine “Arap Baharı” demişlerdir. Hizb-ut Tahrir ise bu İslami kalkışı “Kutlu Kıyam” olarak isimlendirmiştir.

İsterseniz şimdi gelin Arap Baharı’nın, Suriye’de yaşanan sürecine ve etkilerine kısaca bir göz atalım: Tarih 18 Aralık 2010’u gösterdiğinde; Muhammed Buazizi isimli bir şahsın kendisini yakması, Tunus’ta ilk kıvılcımı çakmıştı. Arap Baharı, on dört ay gibi kısa bir sürede Afrika’nın Kuzeyi ile Doğusu, Arap Yarımadası ve Ortadoğu’da meydana gelen büyük bir coğrafyada yirmiden fazla ülkeyi etkisi altına almıştı. İslam toprağı olan bu beldeler içerisinde Tunus, Libya ve Mısır’da bu kıyamın neticesi olarak her biri en az çeyrek yüzyıllık olan zalim yönetimler son bulurken diğer beldelerde bu kıyamın etkileri ve neticeleri daha hafif olmuştu. Tamamen İslami talepler içeren ve İslami duygularla daha da güçlenen bu kıyamın, başlamasının ardından harekete geçen batı, ajanlarının yardımıyla bu ayaklanmaları İslami eksenden uzaklaştırarak bazı siyasi değişiklikler ve ekonomik iyileştirmelerle Suriye dışında birçok beldede hafifletmeyi başarmıştı.

Hiç kimse, Tunus’ta çıkan ilk kıvılcımla başlayan bu ayaklanmaların, daha sonra Suriye’ye kadar uzanarak şanlı bir kıyama zemin oluşturabileceğini ve o şanlı kıyamın da İslami bir inkılâp hareketine dönüşebileceğini o günlerde tahmin etmemişti. Kâfirlerin planları her defasında zalim Esad yönetimine karşı, İslami bir duruşla dimdik ayakta duran “muhalif” Suriye Müslümanlarına ve ellerindeki sınırlı imkânlarla teslim olmaya ve gayri İslami çözümlere boyun eğmeye karşı, şahadeti çoktan tercih etmiş olan mücahitlere takılmıştı. Bu nedenle başta ABD olmak üzere, batılı kâfirlerin Suriye üzerindeki askeri ve siyasi açıdan uygulamaya çalıştıkları planlar neticesinde bugün kıyam, İdlib gibi küçük bir bölgeye sıkışmıştır. Dolayısıyla Esad rejimi ayakta kalmıştır.

Cenevre Anlaşmasının ve yapılan bazı ittifakların ardından ABD’nin Suriye üzerinde eli daha da güçlenmiş ve her geçen gün Rusya’nın da açık desteğiyle Esad zaliminin Müslümanlar üzerindeki kıyımı şiddetlenmişti. Dönemin ABD Başkanı Barack Obama'nın, kimyasal silahları kullanması durumunda Suriye'nin sonuçlarına katlanması gerekeceğini söylediğini belirten ABD savunma bakanı Panetta: “Tüm dünya, gelişmeleri yakından izliyor. Eğer Esad rejimi, kendi insanları üzerinde kimyasal silah kullanırsa bu çok korkunç bir hata olur. Böyle bir eylemin sonuçlarının neler olabileceğiyle ilgili yorum yapmayacağım. Ancak kimyasal silahların kullanılması, bizim açımızdan kırmızıçizginin geçilmesi anlamına gelir.” ABD, bu açıklamalar ve ortaya koymuş olduğu “kırmızıçizgi” ile Suriye’ye müdahale konusunu kendi kontrolüne almayı başarmıştı.

Sonuçta; iç savaşta şu ana kadar büyük çoğunluğu, Esad rejimi ve rejime destek veren güçler tarafından düzenlenen saldırılarda olmak üzere yüz binlerce sivil katledilirken, milyonlarca Suriyeli yerinden edilerek sığınmacı durumuna düşmüştür. Suriye’deki kaotik ortamdan, başlarına yağan fosfor bombalarından canlarını kurtarmak için doğduğu toprakları terk etmek zorunda kalan Müslüman kardeşlerimizi karalayıp, aşağılayıp, hakaret edenler önce onları anlamaya çalışmalıdır. Bütün bu yaşananların suçlusu onlar mı, insanlara uygulanan batıl sistemler ve onlara ajanlık eden yöneticiler mi? Konuya yönelik doğru bir siyasi tahlil yaparak gereken tavır takınmalıdır. Beş aydır Müslüman kardeşlerimizin Gazze’de yaşamakta olduğu zulmün bir benzerini, 2011 yılında da Suriyeli kardeşlerimiz yaşadılar.

Uluslararası güçlerin askeri hesaplaşma alanı haline gelen Suriye'de, İdlib’e sıkışmış bir şekilde çatışmalar devam ediyor. Suriye'de sonlanmamış savaş, insanlar için hala istikrarsızlık unsuru olarak devam ediyor. Henüz huzur, güven, mutluluk ve refah verecek bir ortam oluşmadığından toprağına dönemeyen göçmen kardeşlerimiz için hayatı kolaylaştırmaya yardım edelim. Ümmeti bölüp, parçalayıp kardeşlik bilincini yok etmek isteyen ırkçı zihniyetlere Rabbim fırsat vermesin. Ümmeti yeniden diriltip ayağa kaldıracak olan izzet, şeref ve onurlu hayatı bize yeniden kardeşçe yaşatacak olan Hilafet Devleti çatısında toplanmak duasıyla hayırlı Ramazanlar dilerim.
Allah(svt) şöyle buyurmaktadır:

اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ اِخْوَةٌ فَاَصْلِحُوا بَيْنَ اَخَوَيْكُمْ وَاتَّقُوا اللّٰهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُون

**“Müminler ancak kardeşlerdir. Kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’tan korkup sakının. Umulur ki merhamete nail olursunuz.” [Hucurat 10]**

ARAP BAHARI VE SURİYE DEVRİMİ

Gazze’de uygulanan katliam karşısında Avrupa ülkelerindeki pek çok insanda Müslümanlara karşı duyarlılık artmış ve İslam dinini araştırarak Müslüman olmaya yönelmişlerdir.

441963690_980361490756476_4907010921878481680_n.jpg

Yapılan bir araştırmaya göre Avrupa ülkelerinde, İslam’a giren insanların sayısı “Gazze Tufanı” ile birlikte %400 oranında artış göstermiştir. Gazze’de uygulanan katliam karşısında Avrupa ülkelerindeki pek çok insanda Müslümanlara karşı duyarlılık artmış ve İslam dinini araştırarak Müslüman olmaya yönelmişlerdir.

İslam’a girenlerin ifadelerinden ortaya çıkan genel tablo, Batı toplumunun aşırı seküler hale geldiğini ve bu durumun onları bir “manevî alan” arayışına sürüklediğini göstermektedir. Bu insanların İslam’la karşılaştıkları zaman ona ilgi duymalarının sebebi, İslam’ın; hayatla ilgili problemleri çözebilen, kalbi mutmain, aklı ikna eden, insana huzur veren, net ve kesin değerlere sahip olduğunu görmeleridir. Gazze'deki insanların İslami duruşları, onurlu, izzetli, cesur tavırları, şehadete gülerek ve şükrederek yürümeleri, kutsal İslam beldesini canları pahasına terk etmeyişleri Batılı halkları hayretler içerisinde bırakmıştır. Onların, kapitalizm fikriyle yoğrulmuş temel değerlerini şiddetli bir sarsıntıyla alabora etmiştir. Kendilerindeki, İslam adına uydurulmuş olan yalan-yanlış bütün ezberleri bozmuştur.

Yıllardır onlara anlatılan veya dayatılan kapitalist fikirlerin, insani değerleri hiç önemsemediğini, oysa “İsrail’in” havadan ve karadan yoğun saldırı ve katliamına rağmen, Gazze’de esirlere merhametle muamele eden mücahitlerin; insanlık açısından paha biçilemez bir tavır ortaya koyduğunu onlar da görmüşlerdir. Pek çok Müslüman kardeşimiz Gazze’de şehit olup ölürken, batı dünyasından da pek çok insanın İslam’la şereflenmesine vesile olmuşlardır. Gazze ölürken, Ümmet dirilmektedir.

Batılı insanların İslami eğilimlerinin artması, Allah’ın (svt) dininin yeryüzünde hâkim olmasını istemeyen kâfirlerin ve onların işbirlikçisi ajan yöneticilerin dünya üzerindeki güç dengeleri ile ilgili endişelerini artırmıştır. Geçtiğimiz günlerde Hamburg’da düzenlenen ve yaklaşık bin kişinin katıldığı gösteride Hilafet yanlısı afişler açılmasına siyasetçilerden tepkiler geldi. Basında “Almanya’da Hilafet Alarmı” diye başlıklar atılarak Hilafet pankartı açanlar sınır dışı edilecek şeklinde tehdit haberleri yapıldı.

Almanya’daki Müslümanlara yapılan bu tehdidin benzerleri İslam’ın ilk indiği dönemlerde Peygamber Efendimize (sav) ve beraberinde iman eden ihlaslı sahabelere de yapılmıştı. Peygamber Efendimiz (sav) 23 yıllık risâlet hayatında Mekke’de 13 yıl, Medine’de ise 10 yıl boyunca çetin bir mücadele yaşamıştır. Rasullullah (sav) ve beraberinde ilk iman eden sahabeler, büyük musibetlere maruz kalmışlardır.

Peygamberimiz (sav) kendi kavmi tarafından yalanlanmış, işkence görmüş, üzerine hayvan pisliği atılmış, İslam’a davet etmek için gittiği bazı kabile liderleri tarafından aşağılanarak kovulmuş hatta taşa tutulmuştur. Dönemin zalimleri tarafından ölümle tehdit edilmiştir. İslam’a davet etmeden önce “Muhammed-ül Emin” diye itibar edip güvendikleri bir insana karşı bu tepkileri elbette Rasullah’ın (sav) şahsına değil, onları davet ettiği İslami yönetime idi. Allah’ın(svt) dinini kabul etmek, onların bütün dünyalık hesaplarını alt-üst edecekti. İşte bu yüzden menfaatlerine ters düşen İslam dinini kabul etmek istemiyor, Rasullullah’a (sav) öfke ve kin kusuyorlardı.

Kendisine ve beraberinde iman etmiş samimi Müslümanlara yapılan onca zulme rağmen Peygamber Efendimiz (sav) davasından asla vazgeçmemiştir. Kendisine yapılan teklifler karşısında davasında ne kadar kararlı olduğunu her defasında ısrarla yenilemiş ve ***“Güneşi sağ elime, ayı da sol elime verseniz bu can bu bedende olduğu sürece ben asla davamdan vazgeçmem”*** diyerek, döneminin liderlerine, Ebu Cehillerine meydan okumuştur.

O zamanın da bütün kâfir ve zalimleri çok çeşitli tehdit, boykot, yıldırma, işkence öldürme ve benzeri zulümlerine rağmen insanların İslam’a girmeleri engelleyememiş ve en sonunda galip gelen Allah’ın (svt) dinini yeryüzünde hâkim kılmak için çalışan Müslümanlar var olmuştur.

Dün olduğu gibi bugün de kâfirler, zalimler elbirliği ile Müslümanlara pek çok tehdit, işkence, öldürme, katliam ve belki de akla hayale gelmeyecek derecede şiddetli zulümler uygulamaktalar. Fakat onların bu zorbalığı, Allah’ın (svt) vaadini engelleyemeyecektir.

Gazze’de, Doğu Türkistan’da ve sair beldelerdeki zulüm ve katliamlar bizleri üzüyor ve içimizi sızlatıyorsa da insanların, her geçen gün sayıları artarak İslam’a girmeleri, Allah’ın (svt) dininin yeryüzünde yeniden hâkim olacağı günlerin yaklaştığı ümidini her daim yeşertmektedir. Nasıl ki İslam ilk defa indiğinde o günkü egemen sistemleri alt üst ettiyse bugün de bütün sistemleri alt-üst etmeye muktedirdir.

Amerika’daki en azgın çetenin elemanları bile İslam’a girerek Müslüman olmuşlarsa bu dinin etkileme gücünün önünde hiçbir engel duramayacaktır. Ne siyonizm, ne komünizm ne de kapitalizm gibi fikirler İslam’ın yükselişini engelleyemeyecektir. İnsanlar akın akın İslam’a koşuyor. İnsanlar akın akın Hilafet istiyor. Çözüm üretmekten aciz beşeri sistemler, geçmişte olduğu gibi dakik ve etkili çözüm üreten İslami yönetim karşısında yine diz çökecek ve tarihin çöplüğüne gömülecektir.

Allah (svt) şöyle buyurmuştur:

**“Onlar ağızlarıyla Allah'ın nurunu söndürmek istiyorlar. Kâfirler istemeseler de Allah nurunu tamamlayacaktır.” [Saff 8]**

İlknur Er

Yazarın Makaleleri