"Gazze İçin Birleşelim” Çağrısı Kapsamında İstanbul'da Gerçekleştirdiğimiz Ziyaretlerde:

546616113_1376393391153282_5577568071767645676_n.jpg

▪️İHH Esenler Kadın Başkanı Nursel Şengül ve Kurumsal İletişim Başkanı Gül Bay Hanıma,

▪️Arnavutköy Tembih Medresesi'nden Hacer Dirlik Hanıma,

▪️Önce İnsan Uluslararası Kadın ve Çocuklarla Dayanışma 
Derneği'nden Nuray Canan Songür Hanıma değerli misafirperverliklerinden dolayı teşekkür ederiz.

Görüşmelerimizde Gazze’de devam eden işgal ve soykırımın durdurulması için Müslümanların ortak söylemler geliştirmesi ve birlikte hareket etmesinin önemine dair istişarelerde bulunduk.

#GazzeİçinBirleşelim

"Gazze İçin Birleşelim” Çağrısı Kapsamında ziyaret

“Gazze İçin Birleşelim” çağrısı 

541116242_1365518668907421_8845404291655225245_n.jpg

▪️  Tevhid Dergisi Avukat Hasibe Akkaya hanıma,
▪️ Kur'an'a Nebevi Davet Platformu Ümmetin Anneleri Mescidi 

Başkanı Arzu Polat hanıma değerli misafirperverliklerinden dolayı teşekkür ederiz.

Görüşmelerimizde Gazze’de devam eden işgal ve soykırımın durdurulması için Müslümanların ortak söylemler geliştirmesi ve birlikte hareket etmesinin önemine dair istişarelerde bulunduk.
#GazzeİçinBirleşelim

“Gazze İçin Birleşelim” çağrısı kapsamında İstanbul'da gerçekleştirdiğimiz ziyaretlerde:

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak "Gazze İçin Birleşelim" çağrısı ile başlattığımız ziyaretler kapsamında Istanbul'da

537231442_1358984816227473_4951170376609845851_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak "Gazze İçin Birleşelim" çağrısı ile başlattığımız ziyaretler kapsamında Istanbul'da;

▪️MAZLUMDER İstanbul, Avukat Nurdan Çiçek,

▪️EğitimDer Genel Bşk. Ayşe Pamak ile istişarelerde bulunduk.

Görüşmelerde, Gazze’de devam eden işgal ve soykırımın durdurulması, insani yardım girişinin bir an önce sağlanması için Müslümanların birlikte hareket etmesinin çok önemli olduğu konusunda ortak vurgular yapıldı. Son günlerde Türkiye kamuoyunda Gazze için gösterilen duyarlılık ve birlikteliğin memnuniyet verici olduğu ve sürdürülmesi gerektiği temennilerinde bulunuldu.

#GazzeİçinBirleşelim

“Gazze İçin Birleşelim” çağrısı kapsamında Konya’da gerçekleştirdiğimiz ziyaretlerde:

538323697_1359707969488491_3206474741370048959_n.jpg

“Gazze İçin Birleşelim” çağrısı kapsamında Konya’da gerçekleştirdiğimiz ziyaretlerde:

▪️ Konya Aksa Vicdan Platformu yöneticileri Ayşe As, Vicdan Tekin ve Saliha Bilgiç hocalarımıza,

▪️Konya Dost Eli Derneği’nden Mine Genç hanıma değerli misafirperverliklerinden dolayı teşekkür ederiz.

Görüşmelerimizde Gazze’de devam eden işgal ve soykırımın durdurulması için Müslümanların ortak söylemler geliştirmesi ve birlikte hareket etmesinin önemine dair istişarelerde bulunduk.

#GazzeİçinBirleşelim

“Gazze İçin Birleşelim” çağrısı kapsamında Konya’da gerçekleştirdiğimiz ziyaret

kjhşlkjşl.jpeg

▪️MAZLUMDER Ankara Şube. Bşk. Yrd. Aygül Mercan,
▪️İHH Kadın Kolları Bşk. Sümbül hanım ve Birim Sorumluları ile istişarelerde bulunduk.

Görüşmelerde, Gazze’de devam eden işgal ve soykırımın durdurulması, insani yardım girişinin bir an önce sağlanması için Müslümanların birlikte hareket etmesinin çok önemli olduğu konusunda ortak vurgular yapıldı. Son günlerde Türkiye kamuoyunda Gazze için gösterilen duyarlılık ve birlikteliğin memnuniyet verici olduğu ve sürdürülmesi gerektiği temennilerinde bulunuldu.

#GazzeİçinBirleşelim

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak "Gazze İçin Birleşelim" çağrısı ile başlattığımız ziyaretler kapsamında Ankara'da;

"Ekrana Bağlı Hayatlar: Sosyal Medya Esareti" 

kflkds.jpeg

Elif Yılmaz kardeşimizin sunumu ile başlayan program, Sevinç Hocamızın Kur'ân tilaveti ile devam etti. 

Ardından panelist Yasemin Boyun kardeşimiz sosyal medya bağımlılığı konusunu ele aldı. Konuşmasında
sosyal medya bağımlılığının da diğer bağımlılıklarla aynı olduğunu ifade etti. Sosyal medya bağımlılığının etkilerine değindi ve konuşmasını katılımcılara yönelik "Bizler sosyal medya bağımlısı mıyız? Bağımlılık oranımız nedir?" soruları üzerinden yaptığı testle noktaladı. 

Bağımlılığın ciddi bir esarete dönüştüğü ve bunun için bir çözüm olması gerektiği üzerinde duran ikinci panelist Hatice Yiğit Öğütlü de çözüm noktasını ele aldı. 

Geçici bir takım bireysel çözümler alınsa da bağımlılığın her türlüsü için asıl köklü çözümün siyasi bir otoritenin varlığı olduğunu ifade etti. Ve bu otoritenin ceza işlemeden önce aldığı tedbirlerle yalnızca İslâm Devleti olabileceğini vurguladı. 

Panel Sevinç Hocamızın duasıyla sona erdi. Katılım sağlayan, emeği geçen her kardeşimizden Allah razı ve memnun olsun.

Köklü Değişim Kadın Kolları Bursa Temsilciliği "Ekrana Bağlı Hayatlar: Sosyal Medya Esareti" Başlıklı Paneli Gerçekleştirdi

Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul/Avrupa Temsilciliğinden Siyer Vakfına Ziyaret

529025853_1346130904179531_2226669239263278599_n.jpg

Peygamber Efendimiz (sav) bir hadisinde “Müslümanlar bir bedenin organları gibidir.” buyuruyor. Biz de Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul/Avrupa olarak bu anlayışla kardeşlik bağlarımızı güçlendirmek ve birlikte hareket etmenin önemini pekiştirmek amacıyla Siyer Vakfı’nı ziyaret ettik.

Ziyaretimizde Ümmetin sorunlarına, işgal altındaki beldelere ve Gazze’nin Müslümanları nasıl birleştirdiğine değindik. Bugün her zamankinden daha fazla birlik ve dayanışmaya ihtiyacımız olduğunu hep birlikte bir kez daha hatırladık.

Bizleri içtenlikle ağırlayan Siyer Vakfı’ndan Zeliha Hanım’a ve ekibine yürekten teşekkür ederiz. Rabbimiz bu güzel buluşmayı hayırlara vesile kılsın.

Köklü Değişim Kadın Kolları Şanlıurfa Temsilciliği "Çocuklarımız İçin Kalkan: İman ve Denetim" Başlıklı Paneli Gerçekleştirdi

520980041_1331823185610303_8157406342382544983_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Şanlıurfa Temsilciliği "Çocuklarımız İçin Kalkan: İman ve Denetim" Başlıklı Paneli Gerçekleştirdi

Elif Canbey kardeşimizin sunumu ile başlayan panel, Mısra Ayten hocamızın Kur'an-ı Kerim tilaveti ile devam etti. 
Panelist Meryem Çiftçi hocamız sunumunda kısaca şunları ifade etti:

"Çocuk için asıl rol model olan kişi ebeveynidir. Çünkü bilmeliyiz ki eğitim ailede başlar ve toplumda devam eder. Ebeveyn, çocuğu adeta yeni yeşermeye başlayan bir fidan gibi görmeli ve ona esecek olan sert rüzgarlardan korumalıdır. Her gün fidanı ile ilgilenmeli, sulamalı, toprağında ki çerçöpü temizlemeli ve güneş gördüğünden emin olmalıdır."

Panel Bahar Üçok kardeşimizin nusret talepli duası ile sona erdi. Katılım sağlayan ve emeği geçen tüm Müslüman kardeşlerimizden Allah razı olsun.

"Çocuklarımız İçin Kalkan: İman ve Denetim" Başlıklı Panel

Bugün İslam Ümmetinin en büyük imtihanı, vahdetten uzak kalmasıdır.

kkkkk.jpeg

Bugün İslam Ümmetinin en büyük imtihanı, vahdetten uzak kalmasıdır. Bu ayrılıktan cesaret alan güçler, Müslümanlara karşı acımasız ve çeşitli savaşlar açıyor. Ümmetin bir olamaması, manevi değerlerimizi aşındırırken ahlaki yozlaşmanın ve kirli eğitimlerin yayılmasına da sebep oluyor. Öyle ki gün geçtikçe İslam’a karşı yapılan saldırıları gündemimize taşımaktayız.

Savaş altında olan Müslümanlar ise bu durum sebebiyle derin bir korku duyarken bir devletlerinin olmaması yüzünden yaşlı, çocuk, kadın demeden her türlü işkenceye maruz kalıyor. Tüm bu acıların en şiddetlisi yaşanırken ne yazık ki bu ayrılığın faturasını artık hep birlikte ödüyoruz.

Ümmetin tek bir bedenin azaları gibi olması, Gazze’deki ve birçok beldedeki mazlumların acısının tüm kalplerimizde hissedilmesinin en somut kanıtıdır. Ancak vahdetten uzak kalmamız, İslam düşmanlarının her fırsatı kollamasına ve mazlumların sahipsiz kalmasına yol açmaktadır.

Nitekim Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:

> مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ، مَثَلُ الْجَسَدِ إِذَا اشْتَكَى مِنْهُ عُضْوٌ، تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الْجَسَدِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّى

***“Müminler, birbirlerini sevmekte, birbirlerine acımakta ve birbirlerini korumakta bir vücut gibidirler. Vücudun bir organı rahatsızlanırsa diğer organları da uykusuzluk ve ateşle ona ortak olurlar.” [Buhârî]***

Oysa bir zamanlar bir kadının hürriyeti için Rasulullah’ın (sav) tek bir emriyle orduları seferber edilebiliyordu. İşte Ümmetin yeniden birleşmesiyle tek bir emirle hareket eden güçlü bir İslâmî devlet ortaya çıkacak; bu sayede kâfirler korkudan ne yapacaklarını bilemeyecek, mazlumlar ise aradıkları güveni bulacaktır biiznillah.

Bugün ise bu durumun getirdiği acı, hepimizde ortak duygular uyandırıyor. Zulmedenlerin yaptıklarına karşı içimizde büyük bir öfke, mazlumların çektiği işkencelere baktığımızda ise derin bir çaresizlik hissediyoruz. Ümmet olarak onlara yardım edemeyişimizden dolayı kendimize acıyor ve tüm bu sorunların köklü çözümünü sağlayacak güçlü bir otorite arayışında olduğumuzu fark ediyoruz.

Bu yazıyı okuyan Müslüman kardeşimden beklentim ise; tüm bu acıların dindirilmesi için Allah’ın rızasını gözeterek İslâmî bir devletin kurulması bilincini yeniden canlandırmasıdır. Çünkü bu bir hayal değil; bilakis bugün Gazze için bir araya gelen yürüyüşlerde ve birleşme çağrısı ile yapılan her görüşmede de gördüğümüz gibi, elhamdulillah, Ümmetin kalbindeki umut filizlenmeye başlamıştır!

Bu sebeple ey Müslüman kardeşim, üzülmen değil; aksine ümidini kesmemen gerekir. Çünkü tüm bu sorunların çözümü için tek bir hedefte, Allah’ın ipinde birleşmek yeni bir dönemin başlangıcıdır. Bu yolculukta atılacak her bir adımın ne kadar değerli olduğunu asla unutmamalısın!

Şunu bil ki; Allah'ın vaadi haktır!

> وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا

***“Topluca Allah'ın ipine (dinine) sımsıkı sarılın ve parçalanmayın!” [Âl-i İmran, 103]***

İşte zafer, bu birliktelikten doğar.

Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah’adır.
Bizi İslam ile şereflendiren, vahdet bilincini kalplerimize yerleştiren ve tüm zorluklara karşı sabırla durmayı öğreten O’dur. Zafer O’nun yardımındadır ve O, vaadinden dönmeyendir!

وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ


Nisanur Demirsoy

Vahdet ve Hilâfet

Tüm gözlerin Sumud Filosu'na çevrildiği şu günlerde anlaşılmıştır ki zalimler hem suçlu hem güçlü olsalar da artık sonları iyice yaklaşmıştır. 

545740408_1376301671162454_740597747695074263_n.jpg

Tüm gözlerin Sumud Filosu'na çevrildiği şu günlerde anlaşılmıştır ki zalimler hem suçlu hem güçlü olsalar da artık sonları iyice yaklaşmıştır. Çünkü Gazze adeta öle öle dirilen ve insanları gafletten dirilten bir “direniş” ile karşılık vermektedir. Azimle direniş ve kararlılıkla sebat göstermek anlamını taşıyan Arapça “sumud” kelimesi, "İsrail'in" zorbalığına karşı Filistinlilerin ve takvalı Müslümanların karakterini de yansıtmaktadır. Filistinli kardeşlerimiz "düşmanla aynı güçte olunmasa dahi Hak davada nasıl direnilir, nasıl mücadele edilir"in dersini bize veriyorlar.  
Başta ABD olmak üzere İngiltere ve diğer Batı ülkelerinin askeri ve finansal desteğini alarak güçlenen “İsrail”, katliamlarına ara vermeden devam ediyor. Bu destekler yetmiyor bir de kâfir Batı’nın uşakları olan Ümmetin yüz karaları Müslüman ülkelerin yöneticileri onlara lojistik, hammadde ve ürün tedarikinde bulunuyorlar. Bu yöneticilerin hepsi bir nevi güç zehirlenmesi yaşıyor gibiler. Zira onların yaptıkları şey ellerindeki gücü kötüye kullanmak, ahlâkî değerlerden ve insani normlardan sapmaktan başka bir şey değildir. 

“İsrail”, Amerika ve destekçileri el ele vermiş; askeri ve ekonomik güçlerine güvenip kibirleniyor, ortalığı kan gölüne çevirmekten resmen keyif alıyorlar. Ancak onlar gücün sadece sert güçten yani askeri ve ekonomik güçten ibaret olduğunu zannediyorlar. Oysaki güç, bir şeyi yapabilme kapasitesidir. Genel anlamıyla ise güç, istenilen sonuçları elde etmek için başkalarının davranışlarını etkileme becerisidir. Başkalarının davranışlarını etkilemenin ise birçok yolu vardır. Şiddet, tehdit, teşvik veya cezbetme yolları gibi… Böyle yollarla başkalarını sizin istediğinizi istemeye ikna edebilirsiniz. Bu bağlamda güç; sert güç ve yumuşak güç diye ikiye ayrılır. 

Sert güç bir ülkenin askeri ve ekonomik gücünden kaynaklanırken; yumuşak güç ise ülkenin kültürünün, siyasi ideallerinin ve politikalarının cazibesinden kaynaklanmaktadır.  “Yumuşak güç” kavramını ilk defa 1990 yılında Amerikan hükümetlerinde etkin görevler almış ünlü siyaset bilimci Joseph S. Nye kullanmıştır.  Joseph Nye “Yumuşak Güç” adlı kitabında “Diğerlerinin sizin ideallerinize hayran kalmalarını ve sizin istediklerinizi istemelerini sağlayabildiğiniz zaman, onları sizinle aynı doğrultuda hareket ettirmek için "havuç ve sopa yöntemini" kullanmanıza gerek kalmaz. Baştan çıkarmak, zor kullanmaktan her zaman daha etkilidir.” demiştir. 

Aynı şekilde Amerikalı general ve siyasetçi Wesley Clark yumuşak güç için “Bize, geleneksel güçler dengesi siyasetinin sert sınırlarının çok daha ötesinde bir nüfuz kazandırmıştır.” demiştir. 

Fakat geldiğimiz şu noktada “Amerikan rüyası” artık sona ermiş, cazibesini yitirmiştir. İnsanlar Amerika’nın kirli siyasetinin ve bayraktarlığını yaptığı kapitalist ideolojinin insanlığı nasıl bir felakete sürüklediğini daha iyi anlamışlardır. ABD’nin tasmasını elinde tuttuğu kuduz köpek “İsrail”in yaptığı soykırımı gören vicdan sahibi insanlar, ülkelerinin politikalarını eleştirmeye ve soykırımın durdurulması için ellerinden geleni yapmaya başlamışlardır.

Şahit olduğumuz üzere Gazze sürecinde genelde insanlar, özelde Müslümanlar yöneticilerinin onlardan beklediklerinin aksine davranışlar sergilemekte ve küresel çapta direnişe destek vermektedirler. En son Sumud Filosu'nda olduğu gibi farklı ülkelerden toplanan insanlar “İsrail” tarafından öldürülmeyi bile göze alarak ablukayı kırmaya çalışmaktadırlar.

Geçtiğimiz günlerde ABD Senatosu’nda gerçekleştirilen bir oturumda, Gazze’deki savaşa tepki gösteren iki emekli askerin protestosuna da şahit olmuştuk. Eski bir ordu istihbarat subayı ve emekli bir yarbay, komite üyelerini “soykırıma ortak olmakla” suçladıktan sonra güvenlik güçleri tarafından zorla salondan çıkarılmış ve göz altına alınmıştı. Kâfir devletler soykırım yaparken, halkları “soykırımı durdurun” demekte ve onların kirli politikalarına karşı çıkmaktalar. İşte bu tür haberler bize zalimlerin ve destekçilerinin ne derece yumuşak güç kaybı yaşadığını göstermektedir. 

Fransız filozof ve sosyolog Gustave Le Bon “Kitleler Psikolojisi” kitabında kitlelerin ruhundan ve devrimlerin nasıl meydana geldiğinden bahsederken şöyle demektedir: “Büyük bir inancın tam olarak ne zaman ölmeye yüz tuttuğunu kestirmek kolaydır: Değerinin tartışılmaya başlandığı gün… Öte yandan, bir inanç bir deri bir kemik kaldığında bile, bu inanç üzerinde temellenmiş  kurumlar güçlerini muhafaza etmeye devam eder ve bütünüyle silinip gitmeleri epey zaman alır. Nihayet bütün kuvvetini yitirdiğinde ise, dayanak oluşturduğu ne var ne yoksa kendisiyle beraber bertaraf olur. Uluslar, kabul görmesi muhtemel yeni bir inanç bulana dek bu dönüştürme sürecine devam eder ve bu önemli ana kadar yaşamını kargaşa içinde sürdürür."
Gazze dünyayı İslâm’ın güzelliği ile yeniden buluşturmuş, demokrasinin ve kapitalist ideolojinin vahşi ve sömürgeci yüzünü bir kez daha göstermiştir. Halklar artık gerçeğin, saptırıcı liderlerinin anlattığı gibi olmadığının ve sistemin işe yaramazlığının farkındalar. Halklar bu düzenin insanlığı ifsad ettiğinin farkındalar. İşte bu kapitalist inancın yumuşak güç kaybıdır.

Ve inşaAllah Raşidi Hilafet Devleti azimlilerin eliyle tekrar bir güç olarak dünya siyasetinde yerini aldığında, asıl gücünü çoktan kaybetmiş olan ABD ve ”İsrail”i bertaraf etmek ve haritadan silmek o kadar da zor olmayacaktır. 

YUMUŞAK GÜÇ KAYBI

Toplumların çürümesi bir anda ortaya çıkan bir durum değildir. Önce haya duygusu aşındırılır, sonra edep perdesi yırtılır

545775959_1374553068003981_1323033080732219689_n.jpg

Toplumların çürümesi bir anda ortaya çıkan bir durum değildir. Önce haya duygusu aşındırılır, sonra edep perdesi yırtılır. Nihayetinde “sanat” adı altında ahlaksızlık normalleştirilir. Bugün “Manifest” isimli teşhirci ve sapkın grubun sahne adıyla sergilediği çirkinlik, toplum vicdanını derinden yaralamış ve mide bulandırıcı bir hâle gelmiştir.

Bu tür sapkınlıkların ortaya çıkışında asıl pay sahibi kapitalizmdir. Kapitalist düzen, “özgürlük” maskesi altında toplumu yozlaştırmakta ve nesilleri teşhircilik üzerinden sömürmektedir. Çıplaklık ve hayasızlık üzerinden çıkar devşiren bu sistem, aslında insan fıtratını hedef almakta ve ahlaki değerleri yok etmektedir. Bugün bu rezillik sadece İslami hassasiyetleri olanları değil, toplumun farklı kesimlerini de rahatsız etmektedir. Laik ve Kemalist çevreler dahi bu aşırılıkların sınırı aştığını, toplumun genel yapısını tehdit ettiğini dile getirmektedir. Bu da göstermektedir ki mesele yalnızca dini bir kaygı değil, insanlık onurunu ilgilendiren ortak bir problemdir.
Oysa bizim İslam medeniyetimiz haya ile yükselmiş, edep ile güzelleşmiştir. Rasulullah'ın ﷺ “Haya imandandır” buyruğu bu hakikati ortaya koymaktadır. Hayanın kaybolduğu yerde iman da zayıflar, toplum da yozlaşır. Ahlaksızlık yapanların bu toplumda yeri yoktur. Onlar ne gençliğe örnek olabilir ne de geleceğe umut olabilir.

Bu hayasız akımın durdurulması bireysel tepkilerle veya günübirlik yaklaşımlarla mümkün değildir. Kalıcı çözüm, İslam’ın hükümlerini esas alan bir düzenin tesis edilmesidir. Çünkü ancak böyle bir nizam ahlaksızlıkların önünü alabilir ve toplumu gerçek anlamda koruyabilir.

İşte bu düzen Rasulullah'ın ﷺ bize emaneti olan Hilâfet’tir. Hilâfet yeniden kurulduğunda; teşhircilik değil edep, sapkınlık değil iffet, rezillik değil haya hâkim olacaktır. Bu çağdaş göründüklerini düşünen zebanilerin maskesini düşürmek ve köklerini kurutmak yalnızca Hilâfetle mümkündür. Çünkü Hilâfet, hayasızlık akımlarını tarihin çöplüğüne gömecek tek otoritedir.

DURSUN BU HAYASIZCA AKIM!

7 Ekim’den bu yana aralıksız devam eden bir soykırımla karşı karşıyayız. 

544922616_1373624101430211_2586439109259731815_n.jpg

7 Ekim’den bu yana aralıksız devam eden bir soykırımla karşı karşıyayız. Siyonist "İsrail" dehşet tablosunu korkunç bir şekilde doldurmakta... Tamı tamına 51 bin insan… Kadınlar, erkekler ve çocuklar… Kimisi daha anne karnında, kimisi dün doğmuş, kimisi anne ve babasının şehadetinden sonra kardeşlerine bakmak zorunda kalmış. Kimisi ise torunlarını gömmek zorunda kalmış. 51 bin insan ve 700 gündür tüm dünyanın gözleri önünde devam eden barbarlık!

"İsrail", ateşkesin bozulmasının ardından 40 günde 1000 çocuk öldürdü; üzerlerine devasa bombalar attı, çadırlarda kalanları diri diri yaktı. Dünyanın dört bir yanında mazlum, çaresiz çocuklar, kadınlar ve erkeklerden aynı nidalar yükseliyor:

“Ey insanlar! Ey liderler! Ey söz sahipleri! Ey Müslümanlar! Zalimlerin zulmü altında ezilen, vücutları parçalanan, namusları çiğnenen, yuvaları darmadağın edilen mazlumlar için neden mücadele etmiyor, zalimin zulmüne neden dur demiyorsunuz?”

Bu nidalar bizlere şu ayeti hatırlatıyor:

**“Ey müminler! Size ne oluyor da hicret edemedikleri için Mekke’de baskı ve zulme maruz kalan çaresiz erkekler, kadınlar ve çocuklar için Allah yolunda mücadele etmiyorsunuz, savaşmıyorsunuz? Üstelik onlar, "Ya Rab, bizi Mekke’deki bu zalim yönetimin elinden kurtar; lütfun ve rahmetinle bize sahip çıkacak, yardım eli uzatacak birilerini gönder!" diye feryat edip duruyorlar.” [Nisa, 75]**

Bu zulüm, vicdan sahibi tüm insanların, özellikle de Müslümanların imtihanı olarak gözler önünde yaşanıyor. Müslümanların bu acı imtihanı başarıyla kazanmaları için birtakım sorumlulukları üstlenmeleri gerekmektedir.

Müslümanlar, kardeşlerini savunma, onların yanında olduklarını gösterme konusunda bir gayret ortaya koymalı ve Gazze’de adil ve kalıcı bir çözüm için çaba göstermelidir. Siyonist işgalcilere karşı hiçbir şekilde boyun eğmemeli, Batılı güçlerin dayatmalarını benimsememelidir. Düşmanının kim olduğunun bilincinde olarak hareket edip ona karşı tüm tedbirlerini almalıdır. 

Unutmayalım ki tarih; insanlığın, insanlık onurunun ve insan haklarının ayaklar altına alındığı, çiğnendiği bu günleri de; bu vahşete sağır ve dilsiz kalanları da kara bir leke olarak yazacaktır. Bu kara lekelerden biri olmamak adına sorumluluklarımızı yerine getirmemiz ve uyanışa adım atmamız gerekir.

Düşmana karşı dik duruş örneğini Kassam Tugayları, kutlu “Aksa Tufanı” direnişleriyle en güzel şekilde bizlere göstermişlerdir. Müslüman bu uğurda yalnız değildir. 

Resûlullah’ın da dediği gibi:

***“Müminler bir vücudun âzâları gibidir.”***

O yüzden başta Gazze olmak üzere aralarına sınırlar çekilip bölük pörçük edilmiş ve zulüm altında olan İslam Ümmeti, eski ihtişamlı ve izzetli günlerine kavuşmak için yekvücut olmalıdır. Bu Ümmet bir iken güçlü, ayrı iken zayıftır. Bizim zayıflığımızdan güç alıp üzerimize aç köpekler gibi üşüşen kâfirlere karşı bir olmaktan başka çaremiz yoktur.

Yaşananlar, tarih ve şer’i deliller bize bunu göstermektedir. 13 asırdır bizi bir kılan ve kâfirlere üstün kılan şey Hilafet Devletimiz iken, bugün bizi ayrı ve sahipsiz kılan şey de o devletimizin olmayışıdır. O hâlde geçici değil, kalıcı çözüm olan ve yeryüzünde tekrardan İslam Ümmetini önder ve örnek kılacak Hilafet Devletini kurmak için çalışmak gerekir.
O devlet ki Müslüman’ın canını canı, malını malı, şerefini şerefi, onurunu onuru bilir. Asla ama asla kâfirlerin Müslümanların üzerine hâkim olmasına müsaade etmez, zulmüne izin vermez. Allah ve Resûlü’nün buyruğu üzere hareket eder; akan Müslüman kanını her şeyden üstün tutup korur.

Böylesi bir devlet, Müslümanlar için bir istekten ibaret değil; olmazsa olmazlardan olan farzlardandır. Bu farziyeti yerine getirmek, Gazze ile birlikte bütün Ümmetin kurtuluşuna kapı aralayacaktır inşallah.

Bu mezalim sadece Gazze’nin değil, Ümmetin meselesidir. Onlar şehit olarak bu meseleyi en güzel şekilde Allah’a sunuyor. Peki ya biz? Biz bu vebalin hesabını nasıl vereceğiz? 

Seher Çakır

KANAYAN YARAMIZ: "GAZZE"

Gazze’de bir kadın, gözleri yaşlı, yüreği yangınlarla dolu…

543504967_1372167501575871_3316283748441228106_n.jpg

Gazze’de bir kadın, gözleri yaşlı, yüreği yangınlarla dolu… Çocuklarını enkaz altından kendi elleriyle çıkaran; açlığı, susuzluğu, bombaları ve yalnızlığı sırtında taşıyan acılı bir anne… Dudaklarından dökülen söz, çağların ötesine sesleniyor:

*“Ya Rasulullah, onlara şefaatçi olma!”*

Bu feryat, sadece Gazze semalarını değil, Ümmetin kalbini de titretiyor. Çünkü o kadın, 57 Müslüman ülkenin liderlerine haykırıyor. Orduları, tankları, uçakları, yeraltı ve yerüstü zenginlikleri olan ama kardeşlerinin kanı akarken sessiz kalan; mazlumun feryadı arşa yükselirken makam koltuklarını korumaktan başka dert edinmeyen liderlere koltuklarını sarsarcasına haykırıyor.

Gazze’de çocuklar açlıktan ölüyor, gençler göğsünü siper ediyor, yaşlılar “Allah bizimle” diyerek sabretmeye çalışıyor. Ama Ümmetin başındaki yöneticiler, kınama mesajlarından öteye geçmeyen bir acziyet sergiliyor. Oysa Ümmetin birliği, tek bir ordu ve tek bir sancak altında toplansa zulmün kökü kurutulacak; Ümmetin izzeti yeniden ayağa kalkacaktır.
Bugün Gazze’de yankılanan bu feryat, aslında asırlardır Ümmetin kalbine düşmüş ayrılığın acı sonucudur. Hilafetsiz geçen her gün, mazlumların gözyaşını büyütüyor, zalimlerin cesaretini artırıyor.

Şefaatten mahrum kalma korkusu, Müslüman yöneticilerin titreyip silkelenmesi için en büyük uyarıdır. Çünkü Rasulullah ﷺ şöyle buyurdu:

***“Kim bir kavmin işini üstlenir de onlara ihanet ederse, Allah’ın, meleklerin ve bütün insanların laneti onun üzerinedir.” [İbn Mâce]***

O halde bu feryat bize şunu haykırıyor:

Ya Gazze için, ya Ümmetin izzeti için, ya da kendi ahiretimiz için yeniden Hilafeti kurmalı, Ümmeti tek bir sancak altında toplamalıyız. Çünkü bu zillet zinciri, ancak İslam’ın nizamıyla kırılır. Çünkü Allah’ın vaadi haktır:

**“Allah, sizden iman edip salih ameller işleyenlere, kendilerinden öncekileri halife kıldığı gibi onları da yeryüzünde halife kılacağını vaat etti.” [Nur 55]**

Gazze’den yükselen “Ya Rasulullah, onlara şefaatçi olma!” feryadı, aslında Ümmete yönelmiş bir uyarıdır:

Ya Hilafet ya da zillet…

GAZZE’DEN YÜKSELEN FERYAT: “YA RASÛLULLAH ONLARA ŞEFAATÇİ OLMA!”

Buradan; ümmetin yükünü taşıdıklarını zanneden liderlere, sorunları İslam’ın hakikatleriyle çözüm üretmek yerine Batı’nın uşaklığına soyunan yöneticilere, 

542230982_1367946981997923_7636479876033376934_n.jpg

Buradan; ümmetin yükünü taşıdıklarını zanneden liderlere, sorunları İslam’ın hakikatleriyle çözüm üretmek yerine Batı’nın uşaklığına soyunan yöneticilere, Müslüman olduklarını iddia eden ümmete ve bir nebze merhamet taşıyan insanlığa sesleniyorum!

Tarih boyunca Müslümanlar, hilafet çatısı altında bir araya geldiklerinde güçlenmiş, adalet ve ilimle dünyaya yön vermişlerdir. Bugün ise ümmet, parçalanmışlık ve dağınıklık içinde zor zamanlar geçirmektedir. Bu nedenle hilafet sadece tarihî bir miras değil; aynı zamanda birliğin, kardeşliğin ve ortak hedeflerin sembolüdür.

Hilafet, Müslümanların dinî, siyasî ve toplumsal meselelerde ortak bir sesle hareket etmelerini sağlar. Adaletin tesisi, mazlumların korunması ve ümmetin savunulması için güçlü bir liderliğe ihtiyacımız vardır. Bu da ancak ümmetin birlik içinde hareket etmesiyle mümkündür.

Gazze yanarken ümmet sessiz ve dağınık… Her gün masumlar ölürken, Müslümanların birleşmeye olan ihtiyacı daha da yakıcı hâle geliyor. Parçalanmış bir ümmet zulme karşı duramaz. Unutmamalıyız ki Gazze’nin feryadı sadece yardım değil, adalet ve liderlik çağrısıdır.

Müslümanlar belki de 22 aydan fazladır boş durmayıp meydanlara çıktılar. Türkiye ve diğer beldelerde Gazze için kıyama kalktılar, Gazze’ye olan hissiyatlarını dile getirdiler. Kardeşlerini, Allah Resûlü’nün şu hadisi gereği yalnız bırakmadılar:

"مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ، مَثَلُ الْجَسَدِ، إِذَا اشْتَكَىٰ مِنْهُ عُضْوٌ تَدَاعَىٰ لَهُ سَائِرُ الْجَسَدِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّىٰ"
***“Müminler birbirini sevmekte, birbirine merhamet etmekte ve birbirini korumakta bir ceset gibidir. Vücudun bir organı rahatsızlandığında, diğer organlar da uykusuzluk ve ateş ile ona katılır.”
(Sahih-i Müslim, Birr ve Sıla, 2586)***

Yüreği Gazze ile atan tüm Müslümanlar, bu süreçte aslında Gazze’li kardeşlerimizin feryadını insanlığın dikkatine sundular ve Müslümanları harekete geçirdiler.

Yaşanan gelişmeler, Gazze için birleşmenin önemini tekrar tekrar hatırlattı. Fakat yükselen tepkilere rağmen bu soykırım, işgal ve zulüm sona ermedi. Aksine Yahudi varlığı, kara harekâtını genişletip Gazze’nin tamamını işgal etme niyetini açıkladı.

Tüm bu seslenişlere ve çabalara rağmen Yahudi varlığı zulmünü daha da artırıyor. Gazze’yi açlığa, susuzluğa; çocukları ölüme terk ediyor. İnsanlık ise artık harekete geçmenin zamanının geldiğinin farkına vardı. El ele, kol kola meydanlarda direnişlerini sergilediler. Güçlü seslerle, güçlü eylemlerle “Biz kardeşlerimizle beraberiz!” dediler.

Âlimler, kanaat önderleri, aydın düşünürler birleştiler ve Gazze meselesinin bir seçim değil, büyük bir sorumluluk olduğunu dile getirdiler. Köklü Değişim ve yüreği Gazze ile atan tüm camialar bir araya geldiler.

Artık birleşmenin zamanı, belki de çoktan geçti bile… Her geçen gün yeni bir yıkım, yeni binlerce çocuk cesedi, açlık ve susuzluk… Gazze’de bir damla su, bir lokma ekmek kanla ıslanıyor. Evlatlarını kendi elleriyle kefensiz, titreye titreye toprağa veren babalar… Enkazlar arasında soğuyan çocuk bedenleri… Annesinin kokusuna hasret binlerce masum…
Bizler ise hâlâ rahat yataklarımızda uyuyabiliyoruz. Buna rağmen Gazze halkının öyle bir imanı var ki; onlar acı çekerken bile bizim için dua ediyor, kendi çektiklerinin bize dokunmamasını Rabbinden diliyorlar.

İşte bizler de büyük acılarla yara almış bu insanlara “Zaman her şeyin ilacıdır.” demek yerine:

“Biz de varız, biz de sizinleyiz!” diyoruz ve demeye de devam edeceğiz Allah’ın izniyle!

Artık ortak söylem ve eylem birliği oluşturmak için tüm çabamızı ortaya koyma zamanı geldi. Zaman, fikir ayrılıklarına düşme zamanı değil; birleşme ve Gazze’nin güçlü sesi olma zamanıdır.
Hilafete giden yol; kalplerin birleşmesinden, kardeşliğin güçlenmesinden ve ortak hedeflere yönelmekten geçer. Bugünün ümmeti için bu, kaçınılmaz bir sorumluluktur.
Bunu söylüyor ve buna inanıyoruz! Bundan sonra bize düşen ise:

Gazze’nin sesi olmak,
İslam’ın öncüleri olmak,

Allah Azze ve Celle’nin Resûlü’nün müjdelediği ikinci Raşidî Hilafet’i yeryüzüne yeniden hâkim kılmak için gayret etmektir.

"وَأَطِيعُوا ٱللَّهَ وَرَسُولَهُۥ وَلَا تَنَـٰزَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ ۖ وَٱصْبِرُوٓا۟ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلصَّـٰبِرِينَ"
**“Allah’a ve Resûlü’ne itaat edin; birbirinizle çekişmeyin, sonra ayrılığa düşersiniz, gücünüz elden gider. Sabredin. Şüphesiz Allah sabredenlerle beraberdir.”
(Enfâl Sûresi, 46)**

Hilafet, ümmeti tek çatı altında toplar; sessizliğe son verir. Gazze’nin kurtuluşu ümmetin birliğine, birliği ise hilafete bağlıdır.
Tam da bu yüzden artık ayaklanmanın vakti geldi! Bizler bu davada, Allah Azze ve Celle’nin ayetlerini tek tek yerine getirme çabasında olan Müslümanlarız. Gazze için, ümmet için, adalet için birleşmeli; hilafeti yeniden diriltmeliyiz. Çünkü birlik olmadan zafer olmaz.

Davamızı korkusuzca haykırmalıyız.

Herkes bir şey yapsın, ama sakın sessiz kalmasın!
Çünkü sessizlik öldürür…

Lila Aytula

GAZZE İÇİN SESSİZLİK DEĞİL, HİLAFETLE DİRİLİŞ ZAMANI

Bugün 30 Ağustos Zafer Bayramı... Bir haftadır kutlamalar yapılırken bugün de bütün yurtta zafer bayramı kutlanıyor.

541643381_1366866892105932_7821987845413172313_n.jpg

Bugün 30 Ağustos Zafer Bayramı... Bir haftadır kutlamalar yapılırken bugün de bütün yurtta zafer bayramı kutlanıyor. Donanmalar, tanklar, toplar, İHA’lar, SİHA’lar sergileniyor; yöneticiler kürsülerden bu teçhizata sahip olmanın gururuyla coşkulu nutuklar atıyor. Bayraklar dalgalanıyor, havai fişekler gökyüzünü süslüyor. Ümmetin bugünkü hali göz önüne getirildiğinde sorulması gereken kritik bir soru var: Ümmetin hayatında kan gövdeyi götürürken, bu gösteriler gerçekten bir zaferin simgesi olabilir mi?

30 Ağustos’ta, Kurtuluş Savaşında, Çanakkale Savaşında cepheye koşan Müslümanlar, Allah’ın dinini yüceltmek, şehadet aşkıyla canlarını feda etmek için savaşıyorlardı. Ancak bu ruh zamanla özünden uzaklaştırılarak milliyetçi bir kalıba sokuldu; şehitlerin İslami mücadelesi seküler bir “ulus zaferine” dönüştürüldü. Bugün meydanlarda yapılan gösteriler, Ümmeti uyutmaya yarayan sahte zafer heyecanı ve sevincinden öteye geçemiyor.

Rasulullah zamanında Müslümanlar, Bedir ve Uhud ’da karşılarındaki kalabalık ordulara karşı sayılarının azlığına rağmen, imanlarının gücüyle zafer kazanmışlardı. Bugünkü gibi abartılı kutlamalar yoktu; zafer, secdeyle Allah’a hamd edilerek kutlanıyordu. Günümüzdeki kutlamalar ise, gövde gösterisi ve geçici coşkuya dayalı sahte bir zafer gösterisi olarak meydanlara taşınıyor.

İslam’da gerçek zafer, Allah’ın dininin yeryüzünde hâkim olmasıyla kazanılır. Hangi değerler uğruna savaştığınız önemlidir. İslam’da zafer, sadece toprak kazanımı değildir.
Zafer, Allah’ın rızasıyla gelir.Zafer, Ümmetin Allah’ın hükümlerine sarılmasıyla mümkündür.

Ümmetin bugünkü hali ise içler acısı. Gazze kan gölüne dönmüş; çocuklar açlıktan kıvranıyor, bebekler süt bulamıyor, yaşlılar ekmek bulamıyor. Her köşe yıkıntı, her sokak ölümün sessiz tanığı olmuş. Gazze’de ve Yemen’de bir deri bir kemik kalmış çocuklar ölümle pençeleşiyor, Doğu Türkistanlı Müslümanlar zindanlarda işkence altında, Afrika’nın mazlum beldelerinde açlık ve sefalet hüküm sürüyor. Suriye’de başka zulümler yaşanıyor.

Gazze’de yaşanan dramın en çarpıcı anlarından biri cuma namazında ortaya çıkıyor:Cuma namazını kıldırmak için imam minbere çıkıyor. Yüzü solgun, bedeni titrek, sesi kısık… Cemaatin saf saf dizilmiş erkekleri açlıktan yere çökmüş, kimi başını dizine yaslamış, kimi ayakta zor duruyor. İmam derin bir nefes alıyor ama konuşmaya mecali yok. Sonunda dudaklarından şu cümle dökülüyor: “Benim açlıktan konuşacak halim yok, sizin de açlıktan dinleyecek takatiniz yok… Buyurun namaza.”

Aynı saatlerde, yıkıntılarla dolu bir binanın gölgelik köşesinde yürek burkan başka bir manzara var. Bir anne, elinde son lokma kuru ekmekle iki çocuğunun arasında çaresizlik içinde kalmış. Çocuklardan biri açlıktan iyice kısılmış bir sesle “Anne ekmek…” diye fısıldıyor, diğeri açlıktan dalgın gözlerle tavana bakıyor. Yazın kavurucu sıcaklığı, açlığın verdiği halsizlikle birleşince çocukların bitkinliği daha da artıyor. Anne gözyaşlarını gizlemek için çaresizlik içinde yüzünü yıkık duvara çeviriyor; fakat o anda hiçbir şey açlığın acısını dindiremiyor.

Ve biz, Ümmet bu haldeyken, meydanlarda geçit törenleri düzenliyor, milyarlar harcıyoruz. Ordularımızı Ümmete yardım için değil, geçitlerde sergilemek için kullanıyoruz. İşte bu gerçekten israf, gaflet ve zillettir. Burada bir kez daha hatırlamalıyız ki: Müslümanların gerçek zaferi, geçici övgülerle ve havalı gösterilerle değil, Allah’ın rızasını kazanacak şekilde birlik olmalarıyla mümkündür. Bugün Gazze’deki çocukların gözyaşları, oluk oluk akan kanları ve açlıktan kıvranan insanların çaresizliği, ümmetin içindeki durumun göstergesidir.

Allah(svt) Teâlâ şöyle buyuruyor:
وَعَدَ اللّٰهُ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْاَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْۖ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ د۪ينَهُمُ الَّذِي ارْتَضٰى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْنًاۜ“ 
**"Allah, içinizden iman edenlere ve salih amel işleyenlere, kendilerinden öncekileri halife kıldığı gibi onları da yeryüzünde mutlaka halife kılacağını, seçip beğendiği dinlerini onlar için iktidar yapacağını ve korkularını güvene çevireceğini vaat etti.” [Nur 55]**

Hilafet, insan kaynaklı diğer sistemler gibi sadece sembolik bir kavram değildir; Ümmetin zilletini izzete, acziyetini kudrete dönüştürecek gerçek bir otoritedir. Gerçek zafer ve bayram ümmeti amacından saptırmış törenlerde değil; ümmetin yeniden tek bir sancak altında birleşmesinde, Gazze’nin kurtuluşunu sağlayacak bir devletin kurulmasında gizlidir.
Gerçek zafer ve bayram, Hilafetin ilan edildiği gündür, Müslümanların tek sancak altında toplandığı gündür.
Gerçek zafer; Allah’ın hükümleriyle yönetilen, mazluma kol kanat geren, zalimi titreten Hilafet Devleti ile gelecektir.

**Allah (svt) şöyle buyuruyor:
وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللّٰهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَۜ وَسَتُرَدُّونَ اِلٰى عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَۚ “
Çalışın; yapıp ettiklerinizi Allah da, Resulü de, müminler de görecektir. Sonra gizliyi ve açığı bilen Allah’a döndürüleceksiniz.[Tevbe 105]**

Bu yüzden bugün yapılması gereken, kutlamalarla vakit kaybetmek değil, Ümmetin birliğini sağlamak, zulüm altındaki mazlum coğrafyalara yardım eli uzatmak ve Hilafeti yeniden tesis etmektir. Ancak o zaman çocuklar ekmek bulabilir, anneler gözyaşı dökmez ve ümmet Allah’ın rızasına uygun bir şekilde gerçek zaferi tadabilir.

“Allah’ım! Ümmetimizi birleştir, parçalanmış kalplerimizi toparla. Bizleri sahte zaferlerle oyalananlardan değil, gerçek zaferin yolunda çalışanlardan eyle. Açlığa mahkûm edilen Gazze’yi, yetim kalan çocukları, dünyanın her köşesinde zulme uğrayan kardeşlerimizi kurtaracak olan Hilafeti yeniden tesis etmeyi bize nasip et. Ordularımızı Ümmetin kurtuluşuna yönelt, yöneticilerimizi İslam’a hizmet eden gerçek önderler eyle. 

Âmin.”

GERÇEK ZAFER NEDİR?

Emine Erdoğan’ın, ABD Başkanı Donald Trump’ın eşi Melania Trump’a gönderdiği mektup, Gazze’de kan gölüne dönmüş 

539426790_1364273622365259_6966761776318014256_n.jpg

Emine Erdoğan’ın, ABD Başkanı Donald Trump’ın eşi Melania Trump’a gönderdiği mektup, Gazze’de kan gölüne dönmüş Müslümanların dramına anne şefkatiyle yaklaşma çabası gibi sunulsa da, bu girişim hem çok geç kalınmış hem de İslami açıdan son derece yanlış bir adımdır. Çünkü iki yıldır Gazze’de binlerce çocuk, zalim "İsrail’in" bombalarıyla paramparça edilerek şehit edilmekte, kadınlar enkaz altında feryat etmekte, açlık ve susuzluktan bebekler birer birer can vermektedir. Yüzlerce annenin sütü kesilmiş, kundaktaki yavrular göz göre göre ölüme terk edilmiştir. İşte böylesi bir vahşet yıllardır sürerken, şimdi “vicdana seslenme” adı altında yapılan bir mektup çağrısı, Ümmetin yarasına merhem değil, sadece bir oyalamadır.

Türk Ordusu; Kara Kuvvetleri, Deniz Kuvvetleri ve Hava Kuvvetleri’nden oluşmakta, 2025 yılı itibarıyla sayı bakımından dünyanın 9. NATO’nun ise en güçlü 4. ordusudur. Bu muazzam ordu, Cumhurbaşkanının emri altında, milli güvenliği ve Müslümanların selametini korumakla yükümlüdür. Böyle bir gücün başındaki yönetim, Ümmetin imdadına koşması gerekirken, eşinin gidip de kâfir Trump’ın eşinden yardım istemesi İslami açıdan son derece küçük düşürücü, izzetsiz ve onur kırıcıdır.

Oysa Peygamber Efendimiz (sav), asla kâfirlerden yardım almamıştır. Bedir Savaşı’nda ordusunun zayıf olduğu bir dönemde bile müşriklerden veya Yahudi kabilelerinden destek istememiş, aksine İslam’ın izzetini koruyarak sadece Allah’a tevekkül etmiştir. Mekke müşrikleri kendisine dünyalık menfaatler teklif ettiklerinde, O’nun cevabı tarihe altın harflerle yazılmıştır:

***“Ey amcacığım! Vallahi bu davadan vazgeçmem için güneşi sağ elime, ayı da sol elime verseler, yine de davamdan vazgeçmem.”***

İşte bu söz, Müslümanların onurunun ve iman davasının hiçbir dünya menfaatine değişilmeyeceğinin en açık delilidir.
Bugün Hollanda’da sekiz bakan Gazze için ülkelerinin "İsrail’e" desteğini ve "İsrail’e" yaptırım uygulamamasını protesto ederek istifa etmiştir. Gazze’de kadınların bedenleri bombalar altında parçalanırken, çocuklar açlıktan gözleri donuklaşarak hayata veda ederken, Türkiye yöneticisinin eşinin yaptığı şey ise mektup yazmak, Batılı güçlerden merhamet dilenmek olmuştur. Oysa Müslümanlara karşı toplarla, tüfeklerle, ordularla saldırı düzenleniyorsa, buna karşılık Müslümanların savunma hakkı ve meşru direnişi vardır. Tarihte İslam orduları işgal ve saldırılar karşısında susmamış, en güçlü şekilde karşılık vermiştir.
Hz. Ebubekir döneminde zekât vermeyi reddeden kabilelere karşı İslam’ın birliğini korumak için tavizsiz mücadele verilmiş, Hz. Ömer döneminde halkın güvenliği için devlet başkanı bizzat sokak sokak gezip denetim yapmıştır. Hz. Osman, fitne zamanında bile kan dökülmemesi için sabırla hareket etmiş, Hz. Ali ise zulme karşı kılıcını çekmekten geri durmamıştır. Onların her biri, halkın canını, malını ve inancını korumak için titizlikle davranmışlardır.

Bugünün yöneticileri ise Ümmetin gözleri önünde yapılan soykırıma seyirci kalmakta, kendi ellerindeki imkânları kullanmayıp kâfirlerden yardım istemektedirler. "İsrail’i" besleyen, silahlandıran ve her daim destekleyen Amerika’dan yardım dilenmek ise akıl tutulmasından başka bir şey değildir.
Artık Ümmet, yöneticilerin orduları hareket ettirmeyen göstermelik toplantılarıyla ve yönetici eşinin mektuplarıyla oyalanmamalıdır. Çünkü bu yapılanlar ne Gazze’ye ilaç götürebilir, ne çocukların açlığını giderebilir, ne de İsrail’in füzelerini durdurabilir. Tek çözüm, Ümmeti birleştirecek ve Müslümanların gücünü tek çatı altında toplayacak Hilafet Devleti’nin yeniden tesis edilmesidir. Hilafet, Allah’ın farz kıldığı bir sistemdir ve ümmetin güvenliği ancak onunla sağlanacaktır.
Allah(svt) Teâlâ şöyle buyurmaktadır:

**وَعَدَ اللّٰهُ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْاَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْۖ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ د۪ينَهُمُ الَّذِي ارْتَضٰى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْنًاۜ“
"Allah, içinizden iman edip salih amel işleyenlere, kendilerinden öncekileri halife yaptığı gibi onları da yeryüzünde mutlaka halife yapacağını, kendileri için seçip beğendiği dinlerini sağlamlaştıracağını ve korkularını güvene çevireceğini vadetti.” [Nur, 55]**

Rabbimiz! 

Gazze’deki mazlumları kurtaracak, Ümmetin izzetini ayağa kaldıracak, Müslümanları tek bayrak altında toplayacak Hilafeti yakın eyle! Hilafetin ilan edilip Ümmetin güvene kavuşacağı günleri yakınlaştır Allah’ım! 

Âmin.

İZZETİ AYAKLAR ALTINA ALAN MEKTUP             

Günden güne yüreğimizi dağlayan haberleriyle gündemimize düşen Gazze, yalnızca mazlumların feryadı değil; aynı zamanda bütün bir Ümmete yöneltilmiş ilahi bir çağrıdır.

539099133_1361573869301901_1638758904762270812_n.jpg

Günden güne yüreğimizi dağlayan haberleriyle gündemimize düşen Gazze, yalnızca mazlumların feryadı değil; aynı zamanda bütün bir Ümmete yöneltilmiş ilahi bir çağrıdır. Batı’da, Gazze’nin yaşadıkları nice gönüllere hidayet vesilesi olurken, Türkiye’de ise farklı cemaat, fikir ve görüşlere mensup Müslümanların bir araya gelmesine imkân tanımıştır. Bu kıymetli tablo, bizleri hem derinden duygulandırmakta hem de umutla heyecanlandırmaktadır. 

Uzun zamandır bekleyip, dualarımızda yer verdiğimiz bu görüntü, hain yöneticilere, zalimlere de korku vermektedir. Zira onların en büyük korkulu rüyası uyuyanların uyanması, birliğin sağlanmasıdır.

Son dönemde birçok âlimin, yıllardır farklılıkları sebebiyle aynı karede görülmeyen hocaların yan yana gelişiyse, şu hakikati zihnimizde yankılatmıştır:

*“Bugün Gazze birleştirdi; yarın Allah’ın izniyle Hilâfet birleştirecek. İşte o zaman bütün Müslümanlar tek bir beden gibi birbirine kenetlenecek.”*

Hilâfet’in yokluğunu iliklerimize kadar hissettiğimiz bu çağda Gazze’nin sessiz çığlığı, aslında Ümmete yüksek sesle şunu fısıldamaktadır:

*“Bizim derdimiz yalnızca Gazze değil, Ümmetin birliğidir.”*

Evet, Gazze yalnızca işgalin değil; Ümmetin dağınıklığının da en canlı şahididir. Direnişiyle tüm Müslümanlara haykırmaktadır ki: Birlik olmadıkça zafer gecikecek, tek vücut olunmadıkça özgürlük ufku yakınlaşmayacaktır. Birliğin gücünü, tarihin aydınlık sayfalarında görmek kaçınılmazdır.

Bu gerçeği yıllar önce dillendirenlerden biri de, 1940’lı yıllarda Filistin topraklarının işgaline bizzat şahitlik eden Takıyyuddin en-Nebhânî olmuştur. O büyük dava adamı, “Bu mesele yalnızca Gazze meselesi değil, tüm beldeler işgal altındadır.” diyerek Hilâfet’in ikamesinin farziyetini delilleriyle ortaya koymuştu. Bugün yaşananlar, onun haklı uyarılarının ne kadar derin bir isabet taşıdığını gözler önüne sermektedir.

Artık daha yakınız:
Gazze’nin özgürlüğüne,
Müslümanların birliğine,
İslam Devleti’ne…

Zira Ümmetin birliğini ebedî kılacak olan İslam Devleti, bütün farzların üzerine bina edildiği ana sütundur. Gazze’nin sessiz çığlığı, bizlere Hilâfet’in ne kadar hayati olduğunu yeniden, yeniden ve yeniden hatırlatmaktadır.

Birliğin sürmesi, Ümmetin yeniden dirilişi için bugün yapılan çalışmalara canhıraş sarılmalıyız. Her birimiz dava kimliğimizle her an Allah’ın dinine hizmet etmemiz gerektiğini unutmamalıyız. Zira bizim gayretimiz, Allah’ın nusretini bizlere yakınlaştıracaktır, inşâAllah.

Rabbim nusretini yakınımıza getirsin; Gazze için birleşen Müslümanların yar ve yardımcısı olsun. Onlara amaçlarına, hedeflerine kolaylıkla, hayırla ve sağlıkla ulaşmayı nasip etsin.
Allahumme âmin ecmain.

Hatice Yiğit Öğütlü

Birliğe Giden Yol: Gazzeden Hilafete

Toplumun ahlaki değerlerinin muhafazası, iffet ve namusunun korunması için İslami esaslara dayalı Hilafet Devleti’nin yönetimine acilen ihtiyaç vardır.

537201736_1361510562641565_5751804850725494671_n.jpg

Sözde sanatçı olduğu iddia edilen ama neyin sanatını yaptığı belli olmayan Hadise’nin hurma ve tesbihi ayaklar altına alarak yarı çıplak poz vermesi, sadece edep ve hayâ ölçülerine değil, aynı zamanda Müslümanların toplumsal değerlerine yapılmış bir saygısızlıktır. 

Tesbih toplumda Allah’ı zikretmenin sembolü olarak kabul edilmektedir; onun ayak altına alınması, kalplerin ne denli yozlaştığını ve dünyevi şöhret uğruna kutsallara nasıl saldırıldığını göstermektedir. Beğeni oranlarının yüksek olması ise toplumun ne kadar çürümeye sürüklendiğinin acı bir göstergesidir.

Kapitalist sistemde bu tür olayların sözde sanatçılar eliyle topluma servis edilerek sıradanlaştırılması, toplumsal huzurun bozulmasına, ahlaki değerlerin aşındırılmasına ve nesillerin iffetsizliğe alıştırılmasına neden olmaktadır.

Aslında kendilerinin ortaya koyabilecek bir sanat, kültür veya ahlaki değer taşıyan yetenekleri olmadığı için; çıplaklıklarıyla, edepsizlikleriyle ve toplumda kabul gören dini simgelere saldırarak toplumun dikkatini çekmeye çalışmakta, böylece gündemde kalmayı hedeflemektedirler. Bu ise sanat değil, basitliktir. Böyle davranışlar şöhret değil, zillet ve aşağılıktır. Müslüman, böyle rezilliklere alkış tutmaz; Rabbine karşı izzetini korur.

Toplumun ahlaki değerlerinin muhafazası, iffet ve namusunun korunması için İslami esaslara dayalı Hilafet Devleti’nin yönetimine acilen ihtiyaç vardır. Zira ancak o izzetli devletin çatısı altında tüm bu rezillikler nihayete erecektir. Rabbim bizleri o günlere tez zamanda ulaştırsın. 

**“De ki: Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu? Ancak akıl sahipleri öğüt alır.” [Zümer, 9]**

ŞÖHRET UĞRUNA İFFETSİZLİK

Müslümanlar olarak bizler elimizden geleni yapmaya çalışsak da  Gazzeli çocukları ve Gazze’yi İşgalci Yahudi Varlığı’ndan tam anlamıyla koruyamıyoruz.

535251480_1357879296338025_4765552715502443657_n.jpg

Bu sabah gözlerim yaşlı uyandım. Karşıma öyle bir video çıktı ki içimden bir şey koptu sanki. Video yeni sayılmaz geçtiğimiz Eylül ayında yayınlanmıştı ama insanoğlu fıtrat gereği unutur ya hatırlatmak için tekrar paylaşım yapılmış. Yahudi varlığı "İsrail’in" işgal ve zulümlerinin devam ettiği bu günlerde izlediğim kısa ama anlamı bir o kadar derin olan videoyu sizlere de hatırlatmak isterim:

Hıçkırarak ağlayan bir çocuk var ve bir başka çocuğun dizlerine yatmış o da onu teselli ediyor. İkiside çocuk… Video bu kadar. 
Şimdi düşünelim... Karşımızda savunmasız bir çocuğa zarar veriliyor olsa veyahut hiçbir suçu yokken canı yakılıyor olsa ne yapardık? Görmezden mi gelirdik yoksa müdahale mi ederdik? Elbette vicdanı olan her Müslüman gibi o küçük ve masum çocuğu koruyup kollamaya çalışırdık. 

Müslümanlar olarak bizler elimizden geleni yapmaya çalışsak da  Gazzeli çocukları ve Gazze’yi İşgalci Yahudi Varlığı’ndan tam anlamıyla koruyamıyoruz. Çünkü bu koruma bireysel değil yöneticiler tarafından olmalı. 

Ne yazık ki yöneticiler izlemek dışında bir adım atmıyor. İzlemek ise çok pasif bir haldir. Koyun sürüsünün çobanı izleyip peşinden gitmesi gibi… Bizler koyun değiliz ki koyun teslimiyetiyle Ümmeti yoldan çıkaran yöneticelere sorgusuz sualsiz teslim olup peşlerinden gidelim. Bizler insanız neden izleyelim? Biz hareket etmeliyiz. Biz aktif olmalıyız. Zulmün karşısında susan dilsiz şeytan olamayız. Bize yakışmaz. Size yakışıyor mu ey yetki sahipleri ?! 

Koca koca saraylarınızda nasıl rahat oturabiliyorsunuz? Kuş sütü eksik olmayan masalarınızda nasıl rahat yemek yiyebiliyorsunuz? Pamuklar içinde yattığınız o yastığa başınızı nasıl rahat koyabiliyorsunuz? Doymadınız mı kınamalara, tesiri olmayan konuşmalar yapmaya? İzlemek yetmedi mi artık? 
Dahası bizlere de izletiyorsunuz, sadece izletiyorsunuz. Zaten hep böyledir; Kapitalizm insana hep izletir. Çünkü o izleyenlerle ayakta durabilir, hareket edenlerle değil. 

Bir gün Rasulullah (sav), sahabelerle beraberken, onlara kendisinden sonra “yerin altının mı, yoksa üstünün mü daha hayırlı olduğunu” sordu. Sahabeler, “Allah ve Rasulü daha iyi bilir.” dediler. Efendimiz (sav) şöyle buyurdu:

***“Yöneticileriniz adil ve hayırlı, zenginleriniz cömert, işleriniz de istişareyle yürütülürse yerin üstü, yerin altından daha hayırlı olur.”***

Bu durum, Hilafet’in ilgasına kadar Müslümanlar için geçerliydi. Çünkü Müslümanlar, İslâm’ın ilkelerine sahip çıkarak, İslâm’ın nizamı altında, Hilâfet’in gölgesinde izzeti ve onuru tarihin her döneminde iliklerine kadar yaşadılar.

Râşid Halifelerin ilki Ebubekir (ra)’dan, son halifemiz Abdülhamid Han’a kadar, iftihar edeceğimiz o kadar çok örneğimiz var ki; hepimizin bildiği üzere Ebubekir (ra)’ın sadakati, Ömer (ra)’ın adaleti, Osman (ra)’ın edebi, Ali (ra)’ın cesareti, Fatih Sultan Mehmet’in Bizans’ı fethedip İstanbul’u bizlere miras bırakması, Abdülhamid Han’ın, *“Filistin’den bir karış toprak vermektense vücudumun lime lime doğranmasını yeğlerim.”* diyerek gösterdiği dirayeti ve daha niceleri...  

Yaşadığımız bu asırda, Ümmetin koruyucu kalkanı olan Hilafet’in yokluğu Gazze ve işgal altındaki tüm beldelerimizde sömürü ve katliamları iliklerimize kadar hissettiriyor. Ve bizler maalesef ki, zalim yöneticiler yüzünden yerin altının üstünden daha hayırlı olduğu günleri yaşıyoruz. 

Bu günleri bitirmenin, tüm kaos ve işkenceyi sonlandırmanın zamanı gelmiştir. Suskunluğunuzu bozun! İzlemeyi bırakın! Hareket edin! Birleşin! Çözüme kavuşmanın tam zamanıdır…
Kapitalizmin tükettiği insanlığı uyandırmak, içinde bulunduğumuz kaotik halin farkına varmalarını sağlamak, çözüm olarak da âlemlerin Rabbi’ne kulluk ederek O’nun indirdiği şeriatın tatbiki için çalışmaları gerektiğini anlatmak gerekir. Ve bunu da, elbette ki hiçbir kınayıcının kınamasından korkmadan, zalimin zulmüne aldırmadan, dik bir duruş ile haykırmakla başlatmalıyız. Haydi, hep birlikte yeniden İslâm’ın zaferi için haykıralım! İslâm’ın yeniden hakimiyeti için gecemizi gündüzümüze katalım ve yerin üstünü, altından daha hayırlı hâle getirelim. 

Çakalların hüküm sürdüğü bu meydanlar, kurtların gelişiyle dağılacaktır biiznillah.

Sümeyye Şeyma GÜVENİLİR

İZLEMEK VE İZLETTİRMEK SUÇA ORTAKLIKTIR EY YETKİ SAHİPLERİ!

Bir insan hem katil hem de kahraman olabilir mi?

532601926_1355149563277665_2571089783600914397_n.jpg

Bir insan hem katil hem de kahraman olabilir mi?
Gecekondu bir otorite, hem bir toprağı gasp ederek işgal ettiği halde, hem de fethetmiş kabul edilebilir mi?

Bir grup direnişçi hem terörist hem de mücahid olabilir mi?
Hayatımızda her zaman ikilemler var olmuştur. İkilemler bazen susuzluğumuzu gidermek için su ya da soda arasında seçim yapmak gibi basit önemsiz bir durum olur. Bazen de açlıktan ölen bir bebeğin hakkını ararken zalimin ya da mazlumun yanında durmak gibi çok önemli bir durum da olabilir.

İnsanoğlunun hayatı sürekli önemli ya da önemsiz, basit ya da zor bu ikilemler arasında geçer. Ta ki bir seçim yapıp tarafımızı seçmeye, hayatımızı şekillendirmeye karar verene kadar ikilemler zihnimizi meşgul etmeye yormaya devam eder. 
İnsan ikilemlerden kurtulmak için seçim yaptıktan sonra, seçiminin sonuçlarını yaşamaya ve seçiminin arkasında durarak hayatını şekillendirmeye başlar. 
 
Peki, bizi ikilemlerden kurtaran, seçimlerimizi belirleyen yön veren etken nedir? 

Seçimlerimizin doğru ya da yanlış olduğunu nasıl anlarız? 
Ya da bir şeyin doğruluğunu ve yanlışlığını belirleyen faktör nedir?

Aslında seçimlerimizi sınırlandıran ve hayatımızdaki doğru ve yanlışı belirleyen etken, hayatı ve eşyayı yorumlarken kullandığımız ölçülerdir. Seçimlerimizi ve doğrularımızı ölçülerimiz belirler. Ölçülerimizin doğruluğunu da, hayata bakış açımız belirler.

Hayata bakış açısından kastımız şudur:
 
Her insanın fıtratında *“Nereden geldim?”* sorusu vardır. Bu soru da peşi sıra *“Nereye gideceğim?”* *“Nugün ne yapmalıyım?”* sorularını getirir. İnsanın bu sorulara verdiği cevap, onun bu hayattaki konumunu, kimliğini ve görevini belirler. Bu cevap insana bu hayattaki bütün fiillerini ve davranışını üzerine inşa edeceği temel fikri yani hayata bakış açısını verir. 

İşte yukarıdaki 3 soru insanın ölçülerini, doğru ve yanlışını hayata bakış açısını belirler. Bu soruların önemini, hayatımızı ve fiillerimizi nasıl etkilediğini daha iyi anlamak adına bu sorulara verilen birkaç yanıtı inceleyelim. 

Bu 3 soruya insan, *“Bir yaratıcı vardır, bir ahiret yurdu vardır. Ama yaratıcı hayata asla hükmedemez. Dünya hayatı insan için bir armağandır ve insan bu hayatı kendi istediği şekilde menfaatine ve arzularına göre yaşamalıdır”* derse, kapitalist bir insan olmuş olur. Hayata bakış açısı da, kapitalist yani laik ve menfaatçidir. 

Bu 3 soruya insan, *“Asla bir yaratıcı ve bir ahiret yurdu yoktur. Her şey maddeden var olmuştur. Dünya hayatına da yalnızca madde insanoğlu hükmetmelidir.”* derse komünist bir insan olmuş olur. Hayata bakış açısı da maddecidir. 

Bu 3 soruya insan, *“Allah azze ve celle tarafından yaratıldım. Dünyaya  Allah'ın emir ve yasaklarına uygun şekilde yaşamak, kulluk yapmak için gönderildim”* der. Son soruya da “Ahiret yurduna, bu dünyada yaptıklarımın karşılığında cennete ya da cehenneme gideceğim” yanıtını verirse, İslami bir hayata bakış açısına sahip  olduğu anlaşılır.

Yukarıda belirttiğimiz gibi hayata bakış açımız, hayattaki konumumuzu, kimliğimizi belirler. İnsan kendisine hangi kimliği seçerse o kimliğin hayatını yaşar.İnsanın ikilemlerine, seçimlerine ölçülerine bu edindiği kimlik yön verir. Bu kimlikle tarafını belirler ve sonuçlarını da yine bu kimlikle göğüsler.
İşte bugün de kişi, sahip olduğu hayata bakış açısına ve kimliğine göre Filistin’deki katil ve işgalci olan “İsrail” varlığını destekler ya da desteklemez. 

Ya da Filistin halkını işgalci yahudilerden sözde korumak için imzalanan New York Bildirisinde geçen “İsrail” yerine Hamas'ın silah bırakması gerektiğini savunan maddeyi ve bildiriyi destekler ya da desteklemez. 

Ya da Filistin’deki işgalci Yahudi varlığının meşrulaştırılması ve işgalini sürdürmesi için planlanan yani ihanet projesi olan iki devletli çözüm projesini destekler ya da desteklemez. Ya da Gazze'de "İsrail" ablukasından dolayı açlıktan ölen bebeklerin hakkını aramak için mücadele eder ya da mücadele etmez.
Daha önce de değindiğimiz gibi bu önemli sorunlarda ve ikilemlerde insan tarafını hayata bakış açısına kimliğine göre belirler. Bugün Müslüman olarak bizler de, hayatımızın hangi alanında olursa olsun, karşılaştığımız her sorunda, ikilemde tarafımızı hayata bakış açımıza yani akidemize göre seçmeli ve seçimlerimizin sorumluluğunu taşımalıyız. 

Bugün de Filistin'in işgalinde tarafımızı Müslüman kimliğimizle belirlemeliyiz. Filistin topraklarının Müslümanların fetih toprağı olduğunu ve kıyamete kadar bu toprakların Müslümanlara ait olduğunu söylemeliyiz. 

Filistin'de 70 yıldır süren işgali “Filistin sorunu” olarak değil, “Yahudi sorunu” olarak görmeliyiz. Aynı zamanda Yahudi sorununu yalnızca Filistinlilere ait bir sorun ya da yalnızca Araplara ait bir sorun olarak değerlendirmemeliyiz. Yahudi sorununu İslam ümmetinin ortak sorunu olarak görmeli ve tarafımızı Müslüman kardeşlerimizden yana belirlemeliyiz. Yine İslami bir bakış açısıyla İslam akidesine göre Filistin'deki Yahudi varlığı sorununu çözmeliyiz.

Bir Müslüman olarak tarafımızı Filistin’deki Müslüman kardeşlerimizden yana ve İslam'ın hükümlerinden yana seçmeliyiz.

İşte bugün Mescid-i Aksa ve etrafının işgal altında olması, diğer beldelerimizin işgal altında olması ve canların, malların saldırıya uğraması ve tüm yaşadıklarımız, İslâm’ın hayata hâkim olmaması nedeniyledir. Özelde Filistin konusu ve genelde tüm Müslümanların yaşadığı sorunlar ancak İslâmi bir hayatın varlığı ile köklü bir şekilde çözülebilir. Çünkü sorunların kaynağı, küfür ve işgaldir. Küfrün tatbik edildiği, işgalin olduğu yerde sorunları çözmek mümkün değildir. Bu ise ancak Allah Rasulü’nün vaat ettiği 2. Râşidî Hilâfet Devleti’nin kurulması ile mümkündür. 
Bu yüzden kardeşlerim bugün tarafımızı Müslüman kardeşlerimizden ve Allah'ın hükmünden yana belirlemeliyiz. Sonra da seçtiğimiz tarafın ve seçimimizin sorumluluklarını yerine getirmeli ve çözüm için Râşidî Hilâfet Devleti’nin kurulması için tüm gayretimizle çalışmalıyız.

لِمِثْلِ هٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ
**"İşte çalışanlar böylesi bir kurtuluş için çalışsın."
[Saffat 61]**

Zeynep Deniz

KİMİN TARAFINDAYIZ

Hayatının baharında ki genç bir kızın kaybı, toplumun vicdanında derin bir yara açıyor.

532500346_1353518216774133_6941761705261438163_n.jpg

Hayatının baharında ki genç bir kızın kaybı, toplumun vicdanında derin bir yara açıyor.

Rojin Kabaiş'in ölümü (2024) hepimizi derinden sarsmıştı. Ancak üzerinden geçen zaman, dosyanın bir türlü çözülmemesi vicdanlarımızı daha da yaralıyor. İki farklı erkeğe ait DNA bulunduğu iddiaları davanın yeniden gündeme gelmesini sağladı.

Rojin'in davasının adalete kavuşması diğer bütün faili meçhul cinayetlerin umut ışığı olacaktır.

"Rojin Kabaiş Davasında Gerçekler Neden Hâlâ Aydınlanmadı?" 

İnsanlar bir işin nasıl halledildiğini, bir problemin nasıl çözüldüğünü bazen çok geç öğrenirler. Gönül ister ki bu öğrenme işi ne geç olsun ne de güç olsun. 

531215702_1351484090310879_2625358689139028298_n.jpg

İnsanlar bir işin nasıl halledildiğini, bir problemin nasıl çözüldüğünü bazen çok geç öğrenirler. Gönül ister ki bu öğrenme işi ne geç olsun ne de güç olsun. Fakat bazen ağır bedeller karşılığında unutulmayacak dersler alınır. Bazen en büyük dersler, en zor yollardan öğrenilir…

“Akıllı insanlar başkalarının tecrübelerinden yararlanır, inatçı insanlar her şeyi kendileri denemek ister.” diye bir söz vardır. Buna istinaden biz Müslümanların geçmişe bakarak olaylardan ders çıkarması ve aynı delikten tekrar ve tekrar sokulmaması elzemdir. Çünkü ödediğimiz bedeller gerçekten çok ağır olmaktadır. Tabi ferasetli olmak her kişinin ve her kitlenin de harcı değildir. Ancak tüm dünyanın gözü önünde Gazze’de gerçekleştirilen katliamlar ve özellikle açlıktan dolayı artan ölümler artık aklımızı başımıza almamız gerektiğini, bir yere varmayan yollardan dönülmesi ve köklü çözümlere dair adımlar atılması gerektiğinin acil sinyallerini vermektedir.   

Aksa Tufanı’nın başlatıldığı günden bu yana Müslümanlar, Filistin’in kurtuluşu için çeşitli yollar denediler. Protesto ettiler, boykot ettiler, kınadılar… Müslüman halklar başlarındaki liderlere güvendiler ama onların da kâfirlerle iş tuttuklarını geç de olsa idrak ettiler. “Daha ne olsun İslâm İş Birliği Teşkilâtı var” diyenler ise bu işe yaramaz birliğin aciz insanlar gibi kınamaktan öteye geçmediklerini gördüler. Müslümanların başındaki bu 57 liderin Amerika’nın figüranı olduğunu ve kesinlikle Müslümanları temsil etmediğini Gazze bizim kafamıza vura vura öğretti. 

Buna rağmen Müslümanların maruz kaldığı tüm zulümlerde ve 7 Ekim’den beri bıkıp usanmadan problemin köklü çözümünü ortaya koyan ve korkmadan hakkı söyleyen elhamdulillah Hizb-ut Tahrir var. Bu kitle “Gazze ancak Hilâfet’le kurtulur”, “Müslümanlar birleşsin, "İsrail’i" yok etsin” diyerek ferasetinin ne kadar isabetli olduğunu ispatlamıştır.  

Birlikten güç doğar ve zalimler ancak güçten korkar. Ve Köklü Değişim, çözüme gidilecek bu süreçte Türkiye’deki tüm İslâmi camialara ve âlimlere çağrıda bulunmakta, sözü muhatabına daha gür söylemek adına “Gazze İçin Birleşelim” demektedir. Elhamdulillah bu hak çağrıya korkmadan hemen tekrar icabet edenler var. İnanıyoruz ki önümüzdeki günlerde destek verenler daha da çoğalacak, birleştiğimiz vakit muhatabımız sesimizi duymamazlıktan gelemeyecek veya kısamayacaktır. 

Artık denenmiş ve fayda vermemiş şeyleri terk etmenin zamanı gelmiştir. Gazze derdi olan samimi Müslümanların şimdiye kadar onları çıkmaz yollara sokan hocalarını, âlimlerini, cemaatlerini uyarıp birlik olma yolunda Köklü Değişim ’in davetine icabet etmeleri gerekmektedir. Çünkü geciktiğimiz her dakika kardeşlerimiz açlıktan ölmekte ya da işgalci Siyonistler tarafından öldürülmektedir.

Unutmayalım ki Gazze’de yardımsız bırakılan kardeşlerimiz bizi Allah’a şikâyet etmekteler! Bunun hesabını yarın ahirette Allah Azze ve Celle’ye nasıl vereceğiz? Elimizde imkânlar varken kullanmadığımızı, birlik olup güçlenmektense ayrıştığımızı Allah’a nasıl açıklayacağız? 

Ulus devletler olarak kaldığımız müddetçe, İslâm’ın hükümlerini uygulayacak bir Halife’ye biat etmedikçe, kardeşlerimizi kendi nefsimize tercih etmedikçe her zaman kaybedenlerden olacağız. Bizlerin ortak paydası Allah Rasulu Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in getirdiği pak İslâm’dır. Bizler ancak İslam’la şeref buluruz ve İslam’la güçleniriz. İslam’ı ise yeryüzünde tatbik edecek, kâfirlerden hesap soracak ve canlarımızı onlardan koruyacak olan sadece ve sadece Râşidi Hilafet Devleti olacaktır. Rabbim bu yolda çalışanların azmini arttırsın, ayaklarını sabit kılsın…

**“Ey iman edenler! Allah ve Rasulü sizi, size hayat verecek olan şeylere çağırdığı zaman icabet edin. Ve bilin ki Allah, kişi ile kalbinin arasına girer. Sonra hiç şüphesiz, hepiniz O’nun huzurunda toplanacaksınız.” [Enfâl, 24]**

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz