Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır olarak Ulu Camii'de "100 YILLIK KIYAM, BİTMEYEN DAVA" başlıklı kitlesel basın açıklamasına katılım sağladık. 

515441038_1314049507387671_8955044387299247093_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır olarak Ulu Camii'de "100 YILLIK KIYAM, BİTMEYEN DAVA" başlıklı kitlesel basın açıklamasına katılım sağladık. 

Basın açıklamasında; 

◾MEDAV Başkanı Molla Tayyip Elçi 

◾Şeyh Said'in torunu Avu.Muhammed Sabır Fırat 

◾İlahiyatçı Yazar Abdullah İmamoğlu 

◾Özgür-der Diyarbakır İl Başkanı Mehmet Deniz 

◾İhvander adına Mehmet Ali Zeybek birer konuşma yaptılar.
Köklü Değişim Diyarbakır Temsilciliği adına Sadullah Tükenmez tarafından basın açıklaması okundu.

Birçok siyasi parti il başkanı, STK ve İslami camiaların liderlerinin de katıldığı program Diyarbakır halkının yoğun katılımı ile gerçekleşti.

#100YılıkKıyamBitmeyenDava

"100 YILLIK KIYAM, BİTMEYEN DAVA" basın açıklaması.

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır, Ergani ve Siverek'te Şeyh Said’in Kıyamının 100. Sene-i Devriyesi Münasebetiyle Paneller Gerçekleştirdi

513816500_1311438067648815_2849052905316146678_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır, Ergani ve Siverek'te Şeyh Said’in Kıyamının 100. Sene-i Devriyesi Münasebetiyle Paneller Gerçekleştirdi

Köklü Değişim Kadın Kolları tarafından düzenlenen panellerde konuşmacılar sunumlarını hem Kürtçe hem de Türkçe olarak gerçekleştirdiler.

Konuşmacılar özetle şu hususlara değindi: Şeyh, İslâm’ın, otoritesiz yaşanamayacağını biliyordu. Hilafetin kaldırılması ile Müslümanları koruyan “kalkanın” kırıldığını biliyordu. Öyle ki ailesini bırakıp yollara düştüğünde hanımı, “Bizim namusumuzu kim koruyacak” dediğinde Şeyh, “en büyük namus olan ‘İslâm’ın namusu’ ayaklar altındadır” diyerek hanımına çıkışmıştır.

Eğer Şeyh Said savunulacaksa bu ancak onun yolundan giderek yapılabilir. Onun uğrunda kıyam ettiği Hilafet davasını kendimize dava edinerek, onu idama götüren zihniyetin bir parçası olmadan, küfür hükümlerinden korkmadan onun mirasına sahip çıkabiliriz.

Şeyh Said-i Piran’ın şehadetinin 100. sene-i devriyesi münasebetiyle kendisini rahmetle anıyoruz.

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır; Şeyh Said’in Kıyamının 100. Sene-i Devriyesi Panelleri 

502668371_1285284896930799_2904942026781249439_n.jpg

Panelimiz hafız kardeşimizin Kur'an-ı Kerim tilavetiyle başladı. Sunucumuzun panel hakkında bilgilendirmesi ve sözü panelist Halime Nur hanımefendiye vermesi ile devam etti. İslam'ın bir hayat nizamı olduğu,  hayatta tatbik edilmesi gerektiğine değinildi.
Bugün yaşanılan sorunların kaynağının batıl sistemler olduğu, çözümün İslam'da olduğu ve Allah Subhanehu ve Teâlâ'nın razı olacağı yönetimin İslam nizamı olacağı vurgulandı. Sinevizyon gösterisi ve ardından dua ile programımız sona erdi.

Köklü Değişim Kadın Kolları Yenimahalle Temsilciliği Olarak "İslam Hayat Nizamıdır" Başlıklı Panelimizi Yoğun Katılım İle Gerçekleştirdik.

Batı, Ümmetin birbirine kavuşup kenetlenmesini engellemek için kendi üretimi olan lâiklik gibi gayri İslami fikirlerle  zihinleri bulandırıp aynı akideden olan İslâm kardeşlerini birbirlerine kırdırmayı başarmıştır. 

498681811_1272662711526351_5813453678403988024_n.jpg

Batı, Ümmetin birbirine kavuşup kenetlenmesini engellemek için kendi üretimi olan lâiklik gibi gayri İslami fikirlerle  zihinleri bulandırıp aynı akideden olan İslâm kardeşlerini birbirlerine kırdırmayı başarmıştır. 

Öyle ki 7 Ekim öncesine kadar, Müslümanlarda  Ümmetin yeniden İslam Devleti'nin çatısı altında toplanması hayalden öteye geçmeyecekmiş gibi bir algı oluşmuştu, oluşturulmuştu.
Elhamdülillah Aksa Tufanı bize bir bütün olmayı, birlikte dirilmeyi, canlanmayı öğretti. 

Evet, işte bu minvalde Mirasımız Kudüs Derneği'ne bir ziyaret gerçekleştirdik. Samimî ve duygusal bir ortamda geçen ziyarette önceliğimiz Kudüs oldu. 

Sorunlar ve çözümler konusunu konuşarak birbirimizden istifade ettik.

Bizleri konuk eden Kudüs sevdalısı Mirasımız Kudüs Derneği Başkanı Esra Hanım ve ekip arkadaşlarına ayrıca teşekkür ederiz.

Mirasımız Kudüs Derneği'ne ziyaret

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak, fikirlerimizin taşıyıcısı olduğumuz bu yolda insanî çalışmalarıyla öne çıkan İHH Sultangazi Temsilciliğini ziyaret ettik.

khglksfd.jpeg

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak, fikirlerimizin taşıyıcısı olduğumuz bu yolda insanî çalışmalarıyla öne çıkan İHH Sultangazi Temsilciliğini ziyaret ettik. Ziyaretimizde, Ümmet bilinciyle hareket eden kadınlar olarak, sadece yardım ulaştırmak değil; zulmün kaynağını doğru tespit etmek ve çözümün İslami bir nizamda yattığını vurgulamak gerektiğini dile getirdik.

Modern dünyanın ürettiği krizler karşısında, kapitalist sistemin değil, Raşidî Hilafet düzeninin hakiki bir alternatif sunduğunu bir kez daha ifade ettik. Yardım faaliyetlerinin ötesinde, köklü ve ideolojik bir değişimin zaruretini paylaşarak İslami çözümlerin toplumsal karşılık bulması için fikir üretmeye ve paylaşmaya devam edeceğimizi belirttik.

İlgi ve misafirperverliklerinden ötürü İHH Sultangazi Temsilciliğine teşekkür ederiz. Rabbimiz bu Ümmetin kadınlarını hakikat yolunda sabit kılsın.

Köklü Değişim Kadın Kollarından İHH Sultangazi Temsilciliğine Ziyaret

Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul, 12 Nisan 2025, Cumartesi günü, “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” başlığı altında, Köklü Değişim İstanbul Ofisi binasında konferans düzenledi.

44.jpeg

Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul, 12 Nisan 2025, Cumartesi günü, “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” başlığı altında, Köklü Değişim İstanbul Ofisi binasında konferans düzenledi.
Konferansta eğitimci yazar Şeniz Yücel, Nesibe Hatun Derneği kurucularından ve eğitimci yazar Duygu Turan, eğitimci Ferhunde Özsoy Küçük ve Köklü Değişim yazarlarından ilahiyatçı yazar Esma Gül Yağmur hanımefendiler konuşmacı olarak yer aldılar. Konferans, Köklü Değişim yazarlarından Emine Duman hanımın Kur’an Tilaveti ile açıldı.
İlk konuşmayı, “Mutluluk Allah’a İnanmaktır” ve birçok başka kitabıyla tanınmış eğitimci yazar Şeniz Yücel hanımefendi yaptı. “Aile Kurmayı ve Aile Olmayı Neden İstemeliyiz” başlığı altında bugün Müslüman ailelerde rollerin doğru anlaşılmaması, sorunlar karşısında doğru İslami tavrı ve çözüm yollarını bilmemekten kaynaklı temel sorunlardan ve bu sorunları çözmeye götürecek doğru İslami bakış açısından ve çözüm yollarından bahsetti. Kur’an kıssalarına değinerek Müslüman kadın ve erkekte bulunması gereken temel iki özelliğini vurguladı. “Güçsüz insan bağırır” diyerek yumuşaklığın ve hoş sesli olmanın imandan olduğunu, öfke anında bile olsa İslam’ın yumuşaklığı ve sabrı korumayı emrettiğini hatırlattı. Eşler bir sorunla karşılaştığında omuz omuza verip problemi karşılarına almaları gerekirken problemi unutup eşler birbirini karşılarına alıyor diyerek Ümmetin halini tasvir eden bir örneği ortaya koydu. “Karşımızda büyük bir sorun var ama Ümmet birbiriyle uğraşıyor… Problem kendi başına “özgürce” büyüyüp gelişiyor…” dedi.
Ardından eğitimci Ferhunde Özsoy Küçük “Aile Kurumunu İfsat Eden Uluslararası Sözleşmeler ve Hukuki Düzenlemeler” başlığı altında, Anayasa’dan Medeni Hukuk’a, eğitime kadar uluslararası sözleşmelerin yerel kanunların, düzenlemelerin ve yönetimlerin üstünde bir hâkimiyete sahip olduğunu açıkladı. En başta kopyala yapıştır şeklinde uygulamaya geçirilen aile ve topluma dair hukuki düzenlemeler süreç içerisinde uluslararası sözleşmelerle İslam toplumunun sahip olduğu tüm değerleri, hayata bakış açılarını özellikle kullandıkları dil ile unutturduğunu, yerine yeni ifsat edici değerleri de bu şekilde topluma yerleştirdiğini anlattı. Sözde kadının haklarını, kadına yönelik şiddeti önlemek gibi isimlerle, İstanbul Sözleşmesi, CEDAW ve nice uluslararası sözleşme, dini ve kültürel değerlerin silinmesini, yerine cinsiyet eşitliği, LGBT ve cinsiyetsizleştirme projeleri olduğunu, 6284 Sayılı Kanun’u üreterek bu kanun üzerinden daha çok ailenin dağılmasına yol açıldığını tarif etti. “Basit bazı kelimeleri veya cümleleri aileyi, kadını, erkeği ifsat etmede ne kadar da etkili kullanıyorlar… İslam’da benzer gibi görünen kelimelerle süsleyerek, şer’i hükümlere benzeterek” aile yapısını ve dolayısıyla toplumu ifsat ediyorlar. “Bazı uygulamaları İslam’da da var diyerek uygulasalar bile, hatta bizzat şer’i hükmün birini de uygulayacak olsalar, uygulanan şey şer’i hüküm olmaz. Çünkü en başta en üstün kanun koyucu olarak Allah’ı değil uluslararası sözleşmeleri belirlemişler…” dedi.
Kısa bir aranın ardından ikinci oturumda ilk olarak en çok “Zamanın Sayesinde” ve “Tevhidin İnşası” kitaplarıyla tanınan eğitimci yazar Duygu Turan hanımefendi söz alarak evliliğin, aile kurmanın fıtrattan ve Allah’ın bir emri olduğunu açıkladı. Bunda üç amacın olduğunu anlattı. “Birincisi, zaaf ve sevginin (içgüdünün) zapturapt alınması… Evlenenler dininin yarısını tamamlamış olur (hadis)… Evlilik Bakara suresi 229. ayetinde tarif edildiği gibi Allah’ın hudutlarının korunduğu yerdir…” Bu amaçlara odaklı aile hayatının insanın “mükemmel hayat isteğini” tatmin edeceğini ve gelecek nesillerin ihtiyaç duyduğu güven ortamının da ait olmayı hissetmeleriyle sağlanacağını anlattı.
Son konuşmayı, Köklü Değişim yazarlarından ve ilahiyatçı Esma Gül Yağmur, “Ailenin Korunması için Zorunlu Adımlar ve İslami Çözümler” başlığı altında yaptı. Yağmur, “Biz Müslümanız…” diyerek söze girdi ve “Güçlü aileler oluşturmak için İslam üzerine kurulu bir devlet olmadan olmayacağını çünkü “İslam’ın çözümleri somuttur.” söyledi. İslam’ın aileyi koruyacak, İslami Toplumu ve Ümmeti ihya edecek, İslam Ümmetinin bariz bir özelliği olan sağlam yapılı ve ahenkli Müslüman aileyi geri getirecek somut çözümleri en başta siyasetten, eğitim sistemine, medyaya, iktisat nizamına ve devletin ve toplumun her alanına “takvayı yerleştirmek ve yaymakla” başlayacağını anlattı. Hilafetin siyasi ve hukuki nizamlarının ailenin güvenini, huzurunu, muhabbetini korumak ve desteklemek üzere işlediğine dair örnekler getirdi. Hilafet, erkeği üzerine farz olduğu şekilde ailesinin geçimini sağlamakta desteklemek için Rasulullah (sav)’in emrettiği gibi en başta erkeğe iş vererek, erkeğin buna rağmen yetersiz kaldığında ve gücü yetmediğinde Beyt-ül Mâl’den destekleyeceğini söyledi. Kadını da devlet koruyacaktır. Ailesinden kendisini destekleyecek, bakımını üstlenecek erkekler olmadığında, çocuklarına karşı annelik vazifesini ihmal etme pahasına çalışmak zorunda kalmaması için, devlet bizzat Beyt-ül Mâl’den geçimini sağlayacaktır. 
Dolu dolu geçen programı katılanlar pür dikkat dinlediler. Programın moderatörlüğünü yapan Köklü Değişim yazarlarından Gamze Gürsoy, konferansın açılışında herkesten programı zihinlerinin, kalplerinin bir köşesinde Gazze’yi bulundurarak dinlemelerini rica etti. Ve konferansın sonunda “Küfür sistemleri kendi hakimiyetleri karşısında gerçek ve tek engel olarak İslam’ı, Müslüman toplumu ve dolayısıyla Müslüman aileyi gördükleri için bilhassa Müslüman aileye karşı şiddetli ve kararlı planlar uygulamaktalar… Bugün Gazze’yi kurtarmak için Müslümanlar birleşemiyorsa, ailelerde bile bütünlük, huzur ve hedef birliği olmadığındandır… Müslüman erkeklerde cihat ruhu yoksa, ordularımızdaki askerler ve subaylar Gazze’yi ve tüm Müslümanları kurtarmak için cihada koşmuyorsa, onlara cihat aşkı yerine dünya sevgisi, dünya başarılarını sevdiren annelerin de payı vardır…” diyerek programı sonlandırdı.
Konferansın sonunda dinleyenler Şeniz Yücel ve Duygu Turan’ın kitaplarından alıp imzalatma ve konuşmacılarla tanışma fırsatı da buldular.

Köklü Değişim Kadın Kolları “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” Konferansı Düzenledi

Hizb-ut T-hrir Hollanda/Amsterdam'dan "G-zze İçin Harekete Geçin!" Çağrısı

d5988b477d541aa16cd0343c3fbff549ef92d4303b29cae45f55d360815a94d6.jpg

K-til Yahudi varlığı kuş-tma altındaki G-zze Ş-ridi'nde bugüne kadar ve yine şu günlerde 170.000'den fazla Müslüman erkek ve kadını ş-hit etti. At-şkes antlaşmasını ihlal ederek çoğu çocuk, yaşlı ve kadın olmak üzere Müslümanları sistematik olarak ö-ldürmeye devam ediyor.

Hizb-ut T-hrir ise Hollanda'nın başkenti Amsterdam'da âlimlere sessiz kalmanın caiz olmadığını, F-listin meselesinin ulusal değil İslami bir mesele olduğunu, Müslüman ülkelerin yöneticilerine ise sömürgecilerin kuklaları olmayarak ordularını seferber etmeleri gerektiğini hatırlattı. 

Bu minvalde çözümün ancak ve ancak ikinci Raşidi Hil-fet Devletini kurmak olduğunu belirterek Müslümanların birliğine davet etti.

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarında "İstikamet" Konuşuldu

484808388_1220161956776427_5187068955988745195_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarında "İstikamet" Konuşuldu
Köklü Değişim Kadın Kolları Ankara’da Sivil Toplum Kuruluşu ve Siyasi Partilere yönelik geleneksel iftarında Köklü Değişim'in bu yıl ki mottosu olan "Ramazan İstikamet Zamanı" başlığı altında yazar Ebru Petek sunumunu gerçekleştirdi.
Ardından Mirasımız Kudüs Dernegi, Maruf Derneği, Merhamet Derneği, TESSEB Ankara Temsilcisi ve HÜDAPAR Gençlik Politikaları Başkan Yardımcısı mikrofon alıp konuya ve ümmetin durumuna dair katılımda bulundular.
Dostane ve sıcak bir diyalog eşliğinde ümmetin içerisinde bulunduğu vahim durum, İslam'ın kutsallarının ayaklar altına alınması, toplumsal çöküntü ve bunun yalnızca Raşidi Hilafet Devleti'nin varlığıyla çözüme kavuşabileceği değerlendirmelerinin ardından İslami camialara düşen görevler konuşuldu.
Program sonunda Köklü Değişim neşriyatindan oluşan hediyeler misafirlere takdim edildi.
Katılımda bulunan tüm siyasi parti ve STK temsilcilerinden, programda emeği geçen herkesten Allah razı olsun.

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarı

Türkiye birçok açıdan çok güçlü bir devlettir. Bu inkâr edilemez. Fakat sömürgeci kâfir devletlerin emri altında olması onun güçlü olmasını değersiz bir hale getiriyor. 

517024541_1320934876699134_2876825263394017051_n.jpg

Türkiye birçok açıdan çok güçlü bir devlettir. Bu inkâr edilemez. Fakat sömürgeci kâfir devletlerin emri altında olması onun güçlü olmasını değersiz bir hale getiriyor. Askeri olarak güçlü ama ordusunu sömürgecilerin rızasını almadan hiçbir yere gönderemiyor. Teknoloji bakımından donanımlı ama Gazze’ye kâfirler istemediği için İHA ve SİHA’larını dahi gönderemiyor. Güçlü ama o gücünü sadece kâfirlerin istediği yerde kullanabiliyor, onların kararları doğrultusunda hareket edebiliyor. Tıpkı İklim Kanunu'nda olduğu gibi; kâfirler istedi hükümet yürürlüğe koydu.

Hakimiyetin kayıtsız şartsız milletin olmadığını, bunun bir yalandan, aldatmacadan ibaret olduğunu bir kez daha kendi elleri ile ortaya koymuş oldular. Zira İklim Kanunu için kimse halkın isteyip istemediğini sormadı, sorsalardı halk "hayır", diyecekti. Bunu bildikleri için halkı hazır gündemdeki meselelerle meşgul etmişken, ansızın kanunu halka dayattılar. Tıpkı Cumhuriyeti bir gece de ansızın dayattıkları gibi...

İklim Kanunu ile 2053 yılına kadar "Net Sıfır Emisyon" hedefleniyor. Bu şu demek oluyor; 2053 yılına geldiğimizde, aldığınız nefese kadar devletin kontrolü altında olacaksınız. Devletin, sizin bahçenizde ektiğinizden, elinizdeki paradan, sahip olduğunuz maldan, neyi ne kadar harcadığınızdan haberi olacak. Allah’ın (svt) size verdiği, helal bir şekilde kazandığınız, size ait olan malın hesabını soracak. Kısacası attığınız her adımdan devletin haberi olacak ve hayatınızı kontrol edecek. Yaşam kaliteniz kısıtlanacak, paranız olmasına rağmen ne kadar harcama yapabileceğinize, neyden ne kadar alabileceğinize devlet karar verecek. Böylece insanların özgürlüklerini sınırlandırıp istedikleri gibi dünyayı sömürebilecekler.

Her şeyden ama her şeyden vergi alınacak. Hani "Utanmasalar aldığımız nefesin dahi vergisini alacaklar" diyorduk ya, işte o gerçek oluyor. Nimeti veren Allah’tır ve Rabbimiz "Helal yoldan dilediğiniz gibi kullanın" derken, devlet ak baba gibi malımıza göz dikip hayatın her alanına sınırlar ve kısıtlamalar getirecektir. 
Burada iki tane tehlikeli savaş var; biri Allah’a karşı, Allah’ın yarattığı sistemi yetersiz görmek, kaynaklarını sahiplenme hadsizliği, diğeri de dünyadaki doğal kaynakları gasp etme ve bunların kullanımı üzerinden vergilendirme. İnsanı ifsat eden, insanı insanlıktan çıkaran bu düzen bununla yetinmedi. Dünyayı da ifsat etme, tek dünya, tek düzen kurmayı hedefliyor. Bunu yaparken de sanki insanların yararınaymış, bu işte kendilerinin hiçbir çıkarları yokmuş gibi gösteriyorlar. 
Rabbimiz şöyle buyuruyor; 

**‘‘Onlara: “Yeryüzünde bozgunculuk yapmayın!” dendiği zaman, “Hayır! Biz ancak ıslah edicileriz” derler.’’ [Bakara 11]**

Ekini ve nesli gerçek anlamda koruyacak olan yegâne sistem İslam’dır. Kapitalist düzen; kaynakları tüketip insanı ve doğayı sömürürken, İslam hayatı yaşatmayı, korumayı ve adaleti esas alır. O hâlde bize düşen; insanı ve ekini koruyan, bize hayat veren hakikate yani İslam’a sarılmaktır.

Aldığımız Nefesin Dahi Vergisi Alınacak!

Günümüzde, dini değerlerimize, kutsal saydığımız peygamberlerimize karşı artan saygısızlıklar, “mizah” ve “sanat” kisvesi altında maskelenmeye çalışılıyor.

516104362_1318416810284274_8518165636621683544_n.jpg

Günümüzde, dini değerlerimize, kutsal saydığımız peygamberlerimize karşı artan saygısızlıklar,
“mizah” ve “sanat” kisvesi altında maskelenmeye çalışılıyor. Ama gerçek şu ki; bu sözde mizah, bir provokasyondan, alçakça bir saldırıdan başka bir şey değildir.

Bunun en son örneği, ülkemizde yayın yapan LeMan Dergisi'nin, Hz. Muhammed (sav) ve Hz. Musa'yı (as) alay konusu yapmasıdır.

Bu İş “Mizah” Değil, Sistematik Bir Saldırıdır!

Bir karikatürle, bir kapakla geçiştirilecek bir mesele değildir bu. İnançlarımızla, peygamberlerimizle alay etmek,
bu topraklarda yaşayan milyonlarca insanın kutsallarını hedef almak, akla, mantığa ve hiçbir vicdana sığmaz.

Bu saldırı, sadece bir espri değil; derin ve organize bir düşmanlık, bizim imanımıza, inancımıza karşı yürütülen kirli bir savaşın parçasıdır.

İmanla Alay Etmek, İnsanlık Onuruyla Oynamaktır

Bir milletin inancı, onun en temel dayanağıdır.
Ona saldırmak, sadece o millete değil, insanlığın ortak değerlerine saldırmak demektir.

Hz. Muhammed (sav) ve Hz. Musa (as) yalnızca tarihî figürler değildir;
onlar imanımızın, ahlakımızın, yaşam tarzımızın temelidir.

Bu temel kırılırsa, toplumun bütün dokusu zarar görür.

Kur’an-ı Kerim Ne Diyor?

Allah (svt), bu tür alay ve hakaretlere karşı açık uyarılarda bulunur. Tevbe Suresi’nde şöyle buyurulur:

 “Kendilerine niçin alay ettiklerini sorsan, mutlaka: "Biz öylesine lafa dalmış, eğleşiyorduk!" derler.
**De ki: "Demek siz Allah ile, O'nun âyetleriyle ve O'nun Rasûlüyle eğleniyorsunuz, öyle mi?"
Artık boşuna özür dilemeyin! Çünkü siz iman ettikten sonra tekrar küfre girdiniz.
İşte bu yüzden cehennemlikler sizsiniz; orada ebedi kalacaksınız.”
[Tevbe, 64-66]**

Bu ayetler, alay edenlerin yaptıkları yanlışı açıkça ortaya koyar ve iman etmiş olmalarına rağmen inkar yoluna dönmelerinin sonucunun çok ağır olduğunu bildirir.

“İfade Özgürlüğü” Maskesi Altında Yapılan Kasıtlı Provokasyon
Bugün bazıları, kutsal değerlerimize yapılan hakaretleri,
“ifade özgürlüğü” veya “sanat özgürlüğü” adı altında nitelendiriyor.

Ama bu savunma, en hafif tabiriyle ikiyüzlülüktür.
Eğer bu hakaretler başka bir inanca veya kişiye yapılsaydı, aynı savunmayı yapanlar ne derdi? Ellerinde bambaşka kalkanlar olur, saldırıyı şiddetle kınarlardı.

Ama Müslümanların Peygamberine yapılan hakaretlerde,sanki özel bir tolerans gösteriliyor.

Bu açık bir ayrımcılıktır.

Ve bilinmelidir ki, bu ayrımcılık, toplumda derin yaralar açar.

Bu Saldırıya Karşı Sessiz Kalmak Suçtur!

Bir toplum, inancına, değerlerine yapılan saldırılara karşı susarsa, o toplumun yıkımı başlamıştır, demektir.
Bizler, peygamberlerimize, imanımıza, kutsallarımıza sahip çıkmazsak, yarınlarımız karanlık olacaktır.
Bizim tepkimiz, sadece kişisel bir tepki değil,
toplumsal bir zorunluluktur.

Bu sözde mizah maskesi takan provokasyonlara karşı durmak,
inancımızı, kimliğimizi, saygınlığımızı korumak anlamına gelir. Sessiz kalan, bu ihanetin ortağıdır.

İnancımızı hedef alanlara karşı kararlılıkla durmalı,
gerçek özgürlüğün, saygı ve adaletle mümkün olduğunu bilmeli,
ve her türlü saldırıya karşı imanla, bilinçle karşı koymalıyız.
Ve son olarak Rabbim Müslümanların kalkanı olcak, Ümmeti koruyup kollayacak, değerlerimize ve kutsalllarımza dil uzatanın haddini bildirecek Raşidi Hilafet Devletine
bizleri bir önce kavuştursun. Âmin...

Hira Nur Akdemir

Sözde Dergi, Sözde Mizah, Özde Provokasyon: İmanımıza, Değerlerimize Açılan Alçakça Saldırı

Kırık Cam Teorisi, ilk olarak sosyal bilimlerde suçla mücadele kapsamında ortaya atılmış bir yaklaşımdır.

515090293_1314631740662781_8287068292434656826_n.jpg

Kırık Cam Teorisi, ilk olarak sosyal bilimlerde suçla mücadele kapsamında ortaya atılmış bir yaklaşımdır. Bu teoriye göre bir binadaki kırık cam onarılmazsa, bu durum diğer suçları cesaretlendiren bir umursamazlık algısı yaratır ve nihayetinde daha büyük tahribatlara yol açar. Bu basit ama derin anlamlar taşıyan kurgu, aslında toplumsal yapıların da nasıl çöktüğünü açıklamakta kullanılabilir. Bugün İslam ümmetinin içinde bulunduğu durum, bu teorinin trajik bir yansımasıdır. Gazze’de yaşananlar da Ümmetin özellikle de Müslüman yöneticilerin vicdani ve manevi çöküşüdür.

Gazze, bu teorinin kanla yazılmış halidir. Gazze’de yalnızca binalar yerle bir edilmemekte; insanlık, vicdan ve ümmet bilinci de ağır bir yıkıma uğramaktadır. Her sabah yeni yıkımlar, her akşam yeni vedalar yaşanmakta; çocuklar annelerine veda edemeden gözlerini kapatmakta, babalar evlatlarına ulaşamadan çaresizliklerini haykırmaktadır. Gazze’de hayatın adı "direniş", ölümün adı ise "şehadet" olmuştur. 

Tüm bu yaşananlara rağmen Müslüman ülkelerin yöneticileri sessizliğini korumakta; hatta işgalcilerle enerji anlaşmaları yapmakta, elçilikler açmakta, ticaret ilişkilerini sürdürmektedir. Bu sessizlik, teorideki kırık camlar gibidir; küçük gibi görünen ihmaller, Ümmetin tüm yapısını çökerten büyük sonuçlar doğurmaktadır. Kudüs’ün işgalinden Irak’ın parçalanmasına, Suriye’nin yakılıp yıkılmasına kadar birçok olay karşısındaki Müslüman yöneticilerin tavırları bugün Gazze’nin yerle bir edilmesine zemin hazırlamıştır.

Gasıp Yahudi varlığı en aşağılık yöntemlerle uyguladığı katliamı devam ettirip Gazze’yi bombalarken, bazı Müslüman ülkeler işgalcilerle enerji anlaşmaları yapıyor, elçiliklerini açıyor, ticareti sürdürüyor, kameraların önünde birkaç cümleyle halkın gazını alıyor. Oysa bu sessizlik, bu diplomatik kıvırmalar, sadece birer kırık camdır. Ve her biri ümmet binasında yeni bir çöküşe sebep olmaktadır. Gazze yerle bir edilirken ümmetin başındaki liderler, bir avuç siyonistin gazabından korkup başlarını devekuşu gibi kuma gömüyorlar. Çünkü onların kıblesi Kudüs değil, Washington’dur. Onlar mazlumdan değil, zalimden yana hizalanmışlardır.

Allah (svt) şöyle buyurmaktadır:
**“Kim müminleri bırakıp kâfirleri dost edinirse, Allah ile olan bağını koparmıştır.”(Âl-i İmrân, 28)**

Gazze’de mesele yalnız işgalci siyonistlerin zulmü değildir. Asıl yara içerideki Müslüman yöneticilerin ihanetindedir. Yöneticiler mazlum Müslümanların değil, bebek katili aşağılık Yahudilerin güvenliğini düşünmektedir. İşgalcilerin güvendikleri demir kubbeleri Müslüman ülkelerin başındaki liderlerdir.

Bu yöneticiler, Gazze’nin oluk oluk akan kanına sadece seyirci değil, ortaktırlar. Çünkü onlar, akan kanların durdurulması gerekirken lüks içinde yaşadıkları saraylarını, koltuklarını, dünyalık menfaatlerini korumayı tercih etmektedirler.

Gazze’de yıkılan binalar değil, kardeşlerine sahip çıkamayan dünyadaki Müslüman yöneticilerin kâfirler karşısındaki izzetidir, şerefidir, onurudur, haysiyetidir. Gazze’yi yıksalar bile orada yaşayan insanların imanını yıkamadılar, yıkamazlar! Çünkü oradakilerin en büyük yaşam dayanakları akideleridir. Müslümanlar “La ilahe illallah”  “Hasbünallahü ve ni’mel vekil ”diyerek şehadete yürüyorlar. Orada Kur’an’la büyüyen, taşla tanklara kafa tutan gençler yetişmiştir. Sabırla yoğrulmuş anneler, şehadeti düğün bilen babalar vardır. Her gün cenaze kaldıran ama asla teslim olmayan imanlı bir halk vardır.
Gazze’de vedalar bitmiyor, halklar sokaklara döküldü ama yöneticiler cephesinde hâlâ kırık camları izliyoruz. Hâlâ “ne yapabiliriz ki” diyerek sorumluluktan kaçıyorlar. Ama bilin ki: Sükût ihanettir, seyircilik ise suç ortaklığıdır.

Bugün Gazze’de bombalar susmuyor. Çünkü İslam’ın kalkanı olan Hilafet yıkılmıştır. İslam ülkeleri bağımsız değil, Batı’nın vesayeti altındadır. Ümmetin selamete çıkması için; Birleşmiş Milletler veya İslam Teşkilatı gibi işlevsiz sözde teşkilatlar değil, Müslümanların birleşmesi gerekmektedir. Sözle değil, fiille direniş gerekir. Gazze’ye yardım kamyonları değil, onu savunacak bir ümmet ordusu gerekir. Ve bu ancak Raşidî Hilafet Devletiyle mümkündür.

Allah (svt) şöyle buyurmaktadır: **“Allah, sizden iman edip salih ameller işleyenlere söz verdi: Andolsun onları yeryüzünde egemen kılacak...” (Nur Suresi, 55)**

Bu ayet bir temenni değil, Allah’ın vaadidir. Ama bu vaade ulaşmak, sadece dua ile değil, çalışmak, birleşmek, yöneticileri muhasebe etmek ve İslami bir sistem talep etmekle mümkündür.
Rasulullah (sav) şöyle buyurmaktadır:
 
**“İmam (devlet başkanı), bir kalkandır; onun arkasında savaşılır, onunla korunulur.” (Buhârî, Cihad, 108)**

#GazzeyiHilafetKurtarır

KIRIK CAM TEORİSİ

Leman Dergisi'nde yayımlanan bir karikatürde Peygamber Efendimize (sav) yönelik açıkça saygısızlık ve hakaret içeren bir tutum sergilenmiştir. 

514781095_1313637004095588_6112303513296681221_n.jpg

Leman Dergisi'nde yayımlanan bir karikatürde Peygamber Efendimize (sav) yönelik açıkça saygısızlık ve hakaret içeren bir tutum sergilenmiştir. Müslümanlardan gelen tepkilerden ötürü karikatürü çizen Leman Dergisi mensubu şahıs gözaltına alındı. En iyi ihtimal ile birkaç ay ceza alıp çıkacaktır zira Atatürk’e hakaret cezası 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası iken, Allah’ın Resulüne yapılan hakaretin cezası ise, sadece 6 aydan 1 yıla kadardır. 

Asıl sormamız gereken soru şu; Nereden alıyorlar bu cesareti? Bizim topraklarımızda, bizim değerlerimize hangi cesaret ile hareket edebilme cüretinde bulunabiliyorlar? 

Çünkü mevcut sistem onları “fikir özgürlüğü” adı altında koruma altına alıyor. Çünkü kanunlar Atatürk’ü yasalar ile korurken, bizim Peygamberimizi, bizim değerlerimizi koruma altına almıyor. Bu sebeple hadsizin biri çıkıp dilediği şekilde hakarette bulunabiliyor. 

Allah için ayağa kalkmamız, sesimizi duyurmamız gerekiyor! Sadece bu hadsizliği yapanların ceza alması çözüm değildir. Enerjimizi doğru yerde kullanmalıyız. Zira bu sistem var olduğu sürece bugün Leman Dergisi, yarın başka bir dergi benzer şeyleri yapacaktır. Asıl suçlu sistemdir. O halde Allah için öfkeniz fertlere değil, sorunun kaynağı olan sisteme olsun Ey Müslümanlar!

Fedake Ebi ve Ümmi Ya Rasulullah

 Allah, bizleri insanlığa şahitlik yapmak için seçmiş, vasat (orta) bir Ümmet olarak yaratmıştır.

513860223_1312079870917968_7181101716263835930_n.jpg

Allah Teâlâ, Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurur:
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا
**“Ve böylece, sizi insanlara şahit olasınız ve Peygamber de size şahit olsun diye orta bir ümmet kıldık.” [Bakara, 143]**

Bu ayet, Ümmet olarak bizlere verilen en büyük şereflerden ve aynı zamanda en ağır sorumluluklardan biridir. Allah, bizleri insanlığa şahitlik yapmak için seçmiş, vasat (orta) bir Ümmet olarak yaratmıştır. Bu vasatlık, ne aşırı sapmalara kapılmak ne de ilimden ve hakikatten uzaklaşmak demektir; tam aksine, dengeli, doğru yolu gösteren, hakkı ayakta tutan ve insanlara örnek olan bir ümmet olmaktır.

Bizler, Allah’ın vasat (orta) bir ümmeti kıldığı bir Ümmet olarak, sadece kendi varlığını değil, aynı zamanda tüm müslümanlara hatta insanlara karşı bir “şahitlik” ve sorumluluk yüklenmiş bir topluluğuz. Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) de bize şahittir; O'nun hayatı, sözleri ve uygulamaları bu şahitliğin temelidir.

Ama sormak gerekiyor: Bugün bizler, bu kutsal şahitliği hakkıyla taşıyor muyuz? Yoksa çevremizdeki haksızlıklara, zulümlere, adaletsizliklere sessiz mi kalıyoruz? Ve daha da önemlisi, başımızdaki "sözde" Müslüman yöneticiler ki onlar bu Ümmetin temsilcisi olması gerekirken sorumluluklarından kaçan, hakka karşı taviz verenler   gerçekten bu ağır mesuliyeti taşıyorlar mı? Onlar Allah’ın rızasını ve Ümmetin iyiliğini gözetmek yerine, kendi çıkarlarını mı önceliyorlar?

Acı bir gerçektir ki, bugün Ümmet coğrafyası kan ve gözyaşıyla sınanmakta, halklar açlıkla, işgalle, zilletle boğuşmakta. 
Ümmetin başındakiler ise umursamazlıkta sınır tanımamaktadır. 

Hâlbuki onların, Ümmeti koruyan, hakkı savunan, zalimlere karşı dimdik duran bir duruş sergilemeleri gerekirdi. Çünkü bu, onların omuzlarına yüklenmiş ilahi bir emanet ve mesuliyettir.
Ama ne yazık ki, onlar kendi arzularına kapıldılar. Korkaklıklarını akıllıca davranmak gibi gösterip suskunluklarını anlaşma çabası diye sundular. Zilletlerini ise menfaat diye anlatıp Ümmeti yalnız bıraktılar. Kendi çıkarları ve koltuk sevgileri için Allah’ın rızasını unuttular. Batının çizdiği sınırlar içinde kaldılar, gerçek sorumluluklardan kaçtılar. İşte bu yüzden, Ümmet bugün içinde olduğu sıkıntıların içinde boğuluyor.

Gazze'de bebekler diri diri bombalanırken, Doğu Türkistan'da Müslümanlar kamplarda eritilirken, Suriye'de şehirler yerle bir edilirken, bu yöneticiler sadece kınamalarla yetinip izlemekle yetindiler. Ne ordularını harekete geçirdiler, ne siyasi bir birlik kurdular, ne de Ümmetin acısını gerçek anlamda hissettiler.
Oysa Allah bu Ümmete şahitlik gibi kutlu bir görev yükledi. Bu görev, hakkı haykırmakla, zulme karşı durmakla, adaleti tesis etmekle mümkündür. Bu sorumluluk; korkakların, dünya sevdalılarının, koltuk sevdalılarının kaldırabileceği bir yük değildir.

Artık susmak, beklemek, ertelemek Ümmete ihanettir. Bugün bizler, ya bu zillete razı gelenlerden olacağız ya da Allah’ın izniyle bu karanlığı yaran öncülerden... Çünkü Ümmet bizden bir ses, bir direniş, bir diriliş bekliyor.

Biz şahit bir ümmetiz. Üzerimizde şahitlik eden ise Allah’ın Resûlü’dür.

Bu şahitlik, sadece bir unvan değil, bir hesaptır.
Ya bu emanete sahip çıkar, Ümmetin yükünü omuzlarız. Ya da Resûl’ün (sav) gözleri önünde, mahşer günü boynumuzu bükerek hesap veririz.

Seçim bizim. Ama unutma... Ümmet seni bekliyor.
O hâlde kalk! Hakkı savun, adım at! Çünkü Ümmet seni bekliyor…

Ve bil ki Allah yolunda atılan hiçbir adım karşılıksız kalmaz. Zafer, yalnızca sabredenlerindir.

Mısra Ayten

Şahitliğin Mesuliyeti ve Emaneti Zayi Edenler

Bugün ölmeden önceki son gününüz olduğu söylense ne dersiniz? Ne düşünürsünüz? 

511018597_1309207937871828_2912509035969555151_n.jpg

Bugün ölmeden önceki son gününüz olduğu söylense ne dersiniz? Ne düşünürsünüz? Aklınıza ilk ne yapmak gelir? Korkar mısınız? Endişelenir misiniz? Kalpleriniz titrer mi? Eyvah sadece bir günüm mü kaldı dersiniz yoksa zaten bir gün öleceğimi biliyordum mu dersiniz? Hemen harekete mi geçerdiniz? O güne kadar yapmadıklarınızı ya da yapamadıklarınızı yapmaya mı koyulurdunuz? Ama sadece bir gününüz kaldı bir güne o kadar çok şey sığacak mı?

Bazılarımız bu sorulara “Ben zaten her gün Allah’ın rızasına uygun yaşamakla meşguldüm.” “Keşke birkaç günüm daha olsaydı Allah’ın rızasını kazanmak için bütün hayırlı amelleri yapardım.” “İslam daveti için elimden geleni yapmakla yetinmez daha fazlası için çabalardım.” cevaplarını verebilir. 

Allah-u Teâlâ şöyle buyurmuştur:
 **“Allah, “Yeryüzünde kaç yıl kaldınız?” diye sorar. “Bir gün veya günün bir bölümü kadar kaldık; işte, saymakla görevli olanlara sor” derler. Allah buyurur: “Pek kısa bir süre kaldınız; keşke bunu (dünyada iken) bilmiş olsaydınız!” [Mü’minun 112-114]**

Bir söz vardır ya *“Ömür dediğin üç gündür; dün geldi geçti, yarın meçhuldür. O halde ömür dediğin bir gündür; o da bugündür.”*
Anı yani bugünü yaşamak ve bugünün işini yarına bırakmamaktır hayattaki hedeflerimizin başrolü. Hayatımızı buna göre yaşamak, buna göre şekillendirmek ve ahiret için çalışmaktır asıl hedefimiz. Bu yüzden ahirete dünya penceresinden değil dünyaya ahiret penceresinden bakabilmektir önemli olan.

Bu bakış açısı ile hayatımızı şekillendirirsek eğer işte o zaman Allah’ın rızasına göre bir hayat yaşamış ve ahirette de kazananlardan oluruz. Bu bakış açısı insanı İslami davet için canla başla çalışmaya sevk eder. Karşısına ne kadar zorluk çıkarsa çıksın canı pahasına bu yolda devam eder. Çünkü Müslüman bir kimse için ikinci bir gün daha yoktur. Bugün hala nefes alıyorsak ve kalbimiz atıyorsa şükretmeliyiz ve tüm insanlığı karanlıktan aydınlığa çıkarmak için, köklü bir değişim için tüm gücümüzle çalışmalıyız. Her günümüzü her saatimizi hayırlı ameller ile doldurmalı, hayır yolunda yarışmalıyız. Çünkü Müslüman bilir ki hayat kısa ve ölüm yakın...

Tıpkı Sahabe-i Kiram gibi… O güzide önderlerimiz hayata sadece bir gün olarak bakıp o günü de Allah Azze ve Celle’yi ve Rasulullah (sav)’i razı etmek için yaşadılar. Bakın Ebu Ubeyde bin Cerrah (ra) kendi durumlarını bize nasıl betimliyor:
*“Vallahi öyle zor hâllerden geçtik ki perçemleri beyazlatırdı. Başımıza öyle musibetler geldi ki sarsılmaz dağları parçalardı. Çarpışma meydanlarındaydık ve gelgitlere biniyorduk. Acılardan içiyor, şiddetli akıntılara kapılıyorduk. Burunlar üzerimize kibirle aksırıyordu. Göğüsler (bize karşı) öfkeyle tutuşuyordu. Dudaklar (bize karşı) tuzakla bileniyordu. Sabahları akşamı beklemiyorduk. Akşamları da sabahı beklemiyorduk. Hayattan ümitsiz kalmadıkça herhangi bir iş gerçekleşmiyordu. Yine de mallarımızı, analarımızı, halalarımızı ve amcalarımızı Rasulullah (sav) için harcıyorduk.”*

İşte bütün meselemiz budur: Sahabeler gibi hayata bakmak, onların penceresinden dünya ve ahiret hayatını görmek, onlar gibi İslam davetini yüklenebilmek.

Sahabeler için başta söylediğim cümle bir anlam ifade etmeyecekti. Onlara eğer bugün ölmeden önceki son gününüz diye söylense hayatlarında hiçbir şey değişmeyecekti. Çünkü onlar zaten her gününü son günleri gibi yaşıyordu. Sabahları akşamı, akşamları sabahı beklemiyorlardı. Hayat dediğimiz bu kısa sürenin her bir saniyesini dolu dolu, Allah’a ibadet ederek, O’nun rızası için savaşarak geçiriyorlardı. O’nun dinini yeryüzüne yaymak  ve daima hakim kılmak için üstün bir çaba gösteriyorlardı. Bu yüzden de onlar asr-ı saadet dönemini yaşamış ve isimleri günümüze kadar önder şahsiyetler olarak gelmiştir.

Peki ya bizler? Bizler de onlar gibi hayata “bir gün” olarak bakabiliyor muyuz? Yoksa ölümün bize uzak olduğunu düşünerek hayatımızı bu düşünce üzerinden mi şekillendiriyoruz? Ölümün herkes için kaçınılmaz bir gerçek olduğunu hatırlarımızdan bir saniye bile çıkarmamamız gerekir. Eğer bunu unutmaz ve bu gerçeğe uygun bir hayat sürersek bizlerde sahabeler gibi Allah’ın rızasına nail olabiliriz. Hayata daima ahiretin penceresinden bakabilmek duasıyla…

**“Her nefis ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak hayır ile de şer ile de deniyoruz. Ancak bize döndürüleceksiniz.” [Enbiya Suresi 35]**

Sümeyye Şeyma GÜVENİLİR

HAYAT KISA, ÖLÜM YAKIN

Yakînen imana yüzeysel bir şekilde baktığımızda yakîn kelimesinin bizde çağrıştırdığı mana; içten, kesin, doğru bilgi..vs gibi kavramları kapsayan bir çağrışımdır. 

509432436_1305294021596553_1737138494820350883_n.jpg

Yakînen imana yüzeysel bir şekilde baktığımızda yakîn kelimesinin bizde çağrıştırdığı mana; içten, kesin, doğru bilgi..vs gibi kavramları kapsayan bir çağrışımdır. Şeri manaya baktığımızda ise kişinin Allah’a, Allah’ın kelamına en küçük bir şüphe dahi duymadan inanması demektir. Ve bunun gibi Allah’ın Resulüne, meleklerine, kitaplarına olan tereddütsüz imandır.

Yakînî iman, kalpteki en güçlü iman mertebesidir.  Kişinin sadece bilgi ile değil de kalbi ve yaşantısıyla da hissetmesidir. 
İmam Gazâli’nin dediği gibi: *“İmanın hakikati kalptedir; akıl sadece kapıyı açar.”*

Yakînî iman üç ana mertebede ele alınır: İlmü’l yakîn, aynü’l yakîn, hakku’l yakîn.

1.İlmü’l yakîn: Kişi delliler ve akli verilere inanır. (Örnek: Dumanı görerek ateşin varlığını bilmek.) 

2.Aynü’l yakîn: Kişi inandığı şeyi bizzat görür gibi inanır. (Örnek: ateşi bizzat görmek.)

 3. Hakku’l yakîn: Kişi inandığı şeyi yaşayarak, kalbiyle ve ruhuyla hissederek inanır.(Örnek: Ateşe dokunarak sıcaklığını hissetmek.)

Bir mümin, Allah’ın varlığına delillerle (İlmü’l yakîn), tefekkürle ve ayetlerle (aynü’l yakîn), ibadetle yaşadığı manevi huzurla (hakku’l yakîn) iman eder.

Bu konuyu İslamiyetin bütün cihana yayılmasında en iyi hizmeti sağlayan Ashâb-ı Kiram’dan örneklendirelim: Hz. Peygamber İsrâ ve mîrac hâdisesini Kureyş müşriklerine haber vereceği zaman:

“***–Ey Cebrâîl! Kavmim beni tasdîk etmez!” dedi. Cebrâîl Aleyhisselâm:
“–Ebûbekir Sen’i tasdîk eder. O sıddîktır.” Buyurdu. [İbn-i Sa‘d, I, 215]***

Nitekim müşrikler, Mîrac hâdisesini duyduklarında, derhâl Hazret-i Ebûbekir’e (ra) koştular:

***“–Arkadaşın, bir gece içinde Mescid-i Aksâ’ya gittiğini, oradan da göklere çıkıp sabah olmadan tekrar Mekke’ye geldiğini söylüyor. Bakalım buna ne diyeceksin?” dediler. Hazret-i Ebûbekir Radıyallâhu anh:
“–O ne söylüyorsa doğrudur! Çünkü O’nun yalan söylemesine imkân ve ihtimâl yoktur! Ben, O’nun her getirdiğine peşinen inanırım...” dedi. Müşrikler tekrar:
“–Sen O’nu tasdîk ediyor ve bir gecede Beytü’l-Makdis’e gidip geldiğine inanıyor musun?” dediler. Hazret-i Ebûbekir Radıyallâhu anh:
“–Evet! Bunda şaşılacak ne var? Vallâhi O bana, gece veya gündüzün herhangi bir vaktinde kendisine Allah’tan haber geldiğini söylüyor da ben yine O’nu tereddütsüz tasdik ediyorum.” Dedi. Daha sonra Ebûbekir Radıyallâhu anh, o sırada Kâbe’de bulunan Peygamber Efendimiz’in yanına gitti. Olanları bizzat Efendimiz’in mübârek ağzından dinledi ve:
“–Sadakte (doğru söyledin) yâ Rasûlâllah!..” dedi.
Allah Rasûlü Sallâllâhu Aleyhi Ve Sellem de O’nun bu tasdîkinden gâyet memnun kalarak cihânı aydınlatan tebessümüyle Hazret-i Ebûbekir’e:
“–Ey Ebûbekir! Sen «Sıddîk»sın!..” buyurdular. [İbn-i Hişâm, II, 5)]***

Hz. Ebubekir’in Miraç hâdisesinde sergilediği tereddütsüz bir şekilde Allah Rasûlü’nü tasdîk edişi, ancak kalbinin kazandığı îman kuvvetiyle îzah olunur.

Bir diğer örneğimiz: Ashab-ı kehf (Mağara Ehli), genç yaşta her şeyi arkalarında bırakıp Allah’a (svt) sığınmaları, mallarından ve canlarından vazgeçmeleri, onların kalplerinde yakînî iman olduğunu gösterir. Zor şartlarda bile sarsılmadan Allah’a güvenip mağaraya sığınmaları, imanlarının sadece bilgi değil, bir teslimiyet olduğunu gösterir.

Miraç hadisesi akla kanaat getirmese bile bu vakıayı Allah’ın Resulü yaşadığı ve anlattığı için Hz. Ebubekir’in bunu kalbi ile tasdik etmesi, Ashabı kehf’in Allah’ın rızasını kazanmak maksatlı her şeyden vazgeçmesi, imanlarının yakînliğindendir.
Ve değerli dava yoldaşları Rabbimiz bize bildiriyor ki: **“Allah, içinizden, iman edip de salih ameller işleyenlere, kendilerinden önce geçenleri egemen kıldığı gibi onları da yeryüzünde mutlaka egemen kılacağına, onlar için hoşnut ve razı olduğu dinlerini iyice yerleştireceğine, yaşadıkları korkularının ardından kendilerini mutlaka emniyete kavuşturacağına dair vaatte bulunmuştur. Onlar Bana kulluk eder ve Bana hiçbir şeyi ortak koşmazlar. Artık bundan sonra kimler inkâr ederse, işte onlar fasıkların ta kendileridir.” [Nur 55]**

Müslümanlar tekrar bir araya gelecek ve Dünya’nın lideri olacaktır. Hiç şüphe yok ki Allah’ın vaadi gerçekleşecektir.
Rasul sallAllahu Aleyhi ve sellem’in buyurduğu üzere: ***“Sonra da Nübüvvet Minhâcı üzere [Râşidi] Hilâfet olacaktır...”***

Biz yakînen iman edip yeniden Râşidi Hilâfet’in hükmü için son nefesimize kadar çalışacağız biiznillah.

Kalbiniz huzur, zihinleriniz yakîn ile dolsun! Selametle kalın.

Nurhayat Kaya

YAKÎNEN İMAN

20 aydır tüm dünyanın gözleri önünde Gazze’de akla gelebilecek tüm insanlık suçları işlendi ve işlenmeye devam ediyor. 

KDKK-YENİ-ŞABLON-1-copy.jpg

20 aydır tüm dünyanın gözleri önünde Gazze’de akla gelebilecek tüm insanlık suçları işlendi ve işlenmeye devam ediyor. Terör varlığı “İsrail”in hukuk ve vicdan dışı, adeta kuduz köpek gibi saldırıları, yıllardır dünyaya yaldızlı ambalajlarla servis edilen insan hakları gibi “değerler” ve “ilkelerin” de sorgulanmasını sağladı. “Evrensel” diye yutturulan kavramların gerçekte Müslümanları kapsamadığını gösterdi. Bu süreç aynı zamanda hainlerin foyasını meydana çıkardı ve maskeleri düşürdü. Allah bilir ileride daha neleri fark edeceğiz! Holokost filmlerinde dahi göremeyeceğimiz Gazze’deki sahneler, şimdiye kadar insanlığın ne denli sahte bir senaryo ile uyutulduğunu apaçık ortaya koydu. Medyayla algıları yöneten siyonistler yıllarca kendilerine “kurban ve mağdur halk” imajını vermelerine rağmen Filistinlilere başlarına gelenden çok daha fazlasını yaşattılar ve yaşatıyorlar. Onlar böyle yaparak kendilerini dünyada “istenmeyen halk” pozisyonuna soktular. 

Ümmetin başındaki yöneticiler ise Kırmızı Başlıklı Kız’ın hikayesindeki büyükanne kılığına girmiş kurda benziyorlar. Özellikle Mısır’da Refah kapısının açılmaması ve Filistin’deki kardeşlerimize gıda yardımı dahi götüremeyişimiz, kurdun asıl derdinin kimi yemek ya da yedirtmek olduğunu gözler önüne serdi. Keza ümmeti zerre kadar önemsemeyen bu yöneticiler merhum Seyyid Kutub’u yine haklı çıkardı. 1966 yılında Mısır ordusu tarafından idam edilen Seyyid Kutup : “Şu gördüğünüz Arap orduları, İslâm’ı ve Müslümanları savunmak için değil, sizi öldürmek içindir. Bu ordular, siyonistlere karşı tek bir kurşun bile atmayacaktır.” demişti. 

Evet, İslam ümmeti yüz yıldır çok acılar çekti, çok imtihanlardan geçti. Farklı coğrafyalarda farklı zulümlere maruz kaldı. Şimdi de Gazze’de Müslüman kardeşlerimizin katlini durduramadığımız, onlara bir lokma ekmek dahi ulaştıramadığımız çaresiz günleri yaşıyoruz. Biz bir an evvel savaşın bitmesini istiyoruz. Oysa Orta Doğu kaynamaktadır ve gözler şu an İran-“İsrail” savaşına çevrilmiştir. Şüphesiz ki bizim henüz anlayamadığımız Rabbimizin de bir planı vardır. Şunu unutmamalıyız ki her sürecin sahibi Allah Subhanehu ve Teâlâ’dır. Her şey O’nun (svt) izniyle ve takdiriyle olmaktadır. Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: 

**“İşte (iyi veya kötü) günleri insanlar arasında (böyle) döndürür dururuz. (Bazen bir topluma iyi ya da kötü günler gösteririz, bazen öbürüne.) Allah, sizden iman edenleri ayırt etmek, sizden şahitler edinmek için böyle yapar. Allah, zalimleri sevmez. Bir de (böylece) Allah, iman edenleri günahlardan temizlemek, kâfirleri de helâk etmek ister.” [Âl-i İmran 140-141]**

Belki de yaşanmakta olan süreç bu şekilde uzamasaydı Müslümanlar, başındaki yöneticilerin kâfirlerle ne derecede iş tuttuklarını bilemeyecekti. Müslümanlar ve aktivistler Refah kapısına dayanmasaydı gerçekte “İsrail”in sınırlarının nerelerde başladığını bazı insanlar tam olarak anlayamayacaktı.  Gazze’deki Müslümanlar Rablerine bu denli tevekkül etmeseydi onlardaki iman nuruyla Avrupa’da ve diğer yerlerdeki gayrimüslimler İslam’la müşerref olmayacaktı. Gazze’deki binlerce insan “şehitlik” mertebesini elde edemeyecekti. Gazze’nin kurtarılması için çağrı yapmayan âlim görünümlü zatların gerçek yüzünü belki de uzun süre daha göremeyecektik ve bunlar Ümmeti uyutmaya devam edecekti. 

Dünyada başımıza gelenleri sadece dünyalık olarak değerlendirmek yanlış olur. Her zaman yaşadığımız olaylara ahiret boyutundan bakmalı, helal-haram ölçüsüyle hareket ederek Allah’ın (svt) rızasını aramalıyız. 

Dünyası harap olmuş gibi görünenler ahiretini kurtarmış, dünyasını iyi imar etmiş gözükenler ahiretini kaybetmiş olabilirler. Bunu bilecek olan sadece Allah’tır. Bu dünya imtihan yerimizdir ve Müslüman için önemli olan Allah’ın (svt) sınırlarına riayet etmek, O’nun (svt) planına güvenmek ve başına gelene sabretmektir. Bunun dersini 20 aydır Gazzeli kardeşlerimiz bize vermişlerdir. Kâfirlerin tuzaklarını Allah’ın yardımıyla boşa çıkarmışlardır. Enes (r.a)’dan rivayet edildiğine göre, Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:

***“Cehennemliklerden olup, dünyada pek müreffeh hayat yaşayan bir kişi kıyamet gününde getirilip cehenneme bir kere daldırılır. Sonra:
– Ey âdemoğlu! Sen hayırlı bir gün gördün mü? Herhangi bir nimete nâil oldun mu? denilir. O kişi:
– Hayır, vallahi Rabbim! Öyle bir şey görmedim, der.
 Cennetliklerden olup, dünyada insanların en yoksul olanı getirilir cennete bir kere daldırılır. Ona da:
– Ey âdemoğlu! Sen herhangi bir yoksulluk ve sıkıntı gördün mü? Hiç zorluk ve darlık çektin mi? denilir. O kişi de:
– Hayır, vallahi Rabbim! Hiçbir yoksulluk ve sıkıntı görmedim, zorluk ve darlık çekmedim, der.” [Müslim, Münâfikîn 55]***

Unutmayalım ki her gecenin bir sabahı vardır. İslâm güneşi biiznillah doğmak üzeredir. Rabbimiz sanki dünyayı buna hazırlamaktadır. Kâfir devletlerin içeriden çöküşü çoktan başlamış, Müslümanlar ise uyanışa geçmiştir. Bize düşen zaferin ne zaman geleceğiyle meşgul olmak değil, İslâmi hayatı yeniden başlatmak için olanca gücümüzle çalışmaktır. Hak ile bâtıl arasında nerede durduğumuza, kimlerin safında yer aldığımıza bakmaktır. Gerisi ise Rabbimizin “Ol” emrine bakmaktadır.

ALLAH’IN PLANINA GÜVENMEK

Geçtiğimiz haftalarda, tüm dünya, doktor Alâ’nın 9 evladının zalim “İsrail’in” bombalaması sonucunda öldürülmesine şahit oldu. 

506309821_1299043092221646_8751876821518809991_n.jpg

Geçtiğimiz haftalarda, tüm dünya, doktor Alâ’nın 9 evladının zalim “İsrail’in” bombalaması sonucunda öldürülmesine şahit oldu. On evladı olan çocuk doktoru Alâ, en büyüğü 12 en küçüğü 6 aylık olmak üzere 9 evladını toprağa verdi hem de aynı anda! Bir evladı ve hayat arkadaşı ise ağır yaralı...
Yine geçtiğimiz haftalarda kanseri yenen 3 yaşındaki Ali Asaf’ın sevincine ve hayallerine ortak olmak için binlerce balon uçuruldu gökyüzüne. Oysa 16.500 çocuk ölürken acısına ortak olamayıp uçurduğumuz balon kadar mermi atamadık zalimin bağrına, yapılan paylaşımlar kadar bombalar yağdıramadık kâfirin zulmüne... 

Empati dahi yapmaya yüreğimizin dayanmadığı Gazzeli Müslümanları, imtihanlarında sessiz kalan yöneticiler bir yana, sanki bu soykırım bizim için bitmiş tavrına bürünen halkımız bir yana... 

Ah Gazze! Ahh... Tek başına ümmet oldun... 
1945’te başlayan bu zulme bir tükürük dahi atamaz olduk, yöneticilerin hainliklerine susar olduk. Adeta zulme alışır olduk! 
Zalimin zulmüne karşı duyulan sessizlik zalimin zulmünün artırmasına neden oldu. Şahit olduğumuz bir asır boyunca da nerede bir zulüm varsa orada susan alimler, kanaat önderleri, halk oldukça o zulüm ardı arkası kesilmeyip devam etti. Misal ekonomik kriz, enflasyon, alım gücü her geçen gün halkın belini bükmeye devam ediyor. Yine aynı şekilde cinayetler, fuhşiyatlar, alkol ve uyuşturucular da hakeza sessizliğimizle meşrulaşan cürümlerdir. Oysa sessiz kalmak ben bundan razıyım, bu benim için iyidir demek değil midir? Ben susuyorum, sen istediğin yap demek değil midir? Kapitalist-laik sisteme yani kitapsızların yönetimini kabul etmek değil midir?

Bugün soykırımlarda Ümmetin, yöneticilerin sessizliğine terk edilmiş bir durumda. Dün Halepçe, Hocalı Katliamı, bugün Gazze... Ciğerparelerinin, evlatlarının parçalarını topladıklarını gördüğümüz halde günden güne tepkiler azalıyor, sanki savaş hiç olmamışçasına adı anılmıyor bile. 

Tepkilerin azalması, zalime destektir! 
Tepkilerin azalması, Müslüman kardeşlerimize ihanettir!
Tepkilerin azalması, cürme ortak olmaktır!
Tepkilerin azalması, Allah indinde haramdır!

Ümmet sustukça zalimler tabiri caizse tepemize kadar çıktılar. Bizlerin suskunluğu, zalime dur diyemeyişimiz ya da zulme karşı tavrımızın ilk günkü duruşunu koruyamayışı zalimlere de iş birlikçilerine de tepemize çıkma hakkını vermiş oldu. Oysa onların hakkı, Ömerce edayla, Selahaddin duruşuyla güce güçle karşılık vermek, onları İslam topraklarından silip atmaktır!
Bilenle bilmeyen bir değildir ya, susanla susmayan da bir olmayacaktır. Sanki dünyada tek sen kalmışsın gibi haykır, 

GAZZE ÖRGÜR OLANA DEK, SUSMAYACAĞIZ, DURMAYACAĞIZ.
Ömerce edayı, Selahattince duruşu sergileyecek bir Halifemiz olana kadar durmayacağız.

Hatice Yiğit Öğütlü

Tek Başına Ümmet Gazze

Bursa İnegöl’de yaşayan dört çocuk annesi Zebo Kadirova, Özbekistan’a iade edilmek üzere gözaltına alındı.

505319552_1296541585805130_5034596479832819390_n.jpg

Bursa İnegöl’de yaşayan dört çocuk annesi Zebo Kadirova, Özbekistan’a iade edilmek üzere gözaltına alındı. Dört çocuk annesi Zebo Kadirova Özbek Hükümeti tarafından Türk yetkililerce Özbekistan’a geri gönderilmesi talebiyle Bursa GGM’ye alındı.

Önceki yıl gözaltına alınıp bir yıl boyunca evlatlarından kopartılarak göçmen kamplarında tutulan Zebo Kadirova bacımız, Özbekistan vatandaşı olduğu için kendisine J87 kodunu vermişler. Bacımız bu kod ile deport edilirse kendisini cezaevine atacaklar.

Kısa zaman önce adli kontrol şartıyla serbest bırakılan gözü yaşlı anne; henüz evlatlarıyla hasret giderememiş, onlara doyasıya sarılamamış, öpüp koklayamamışken yeni bir zulüm ile karşılaştı. Yaşadığı yerde çevresi tarafından sevilen, güvenilen, samimi bir Müslüman olan bacımız, sınır dışı edilmek üzere sabah saatlerinde evinden alınarak Bursa GGM’ye götürüldü.

Bir anne Özbekistan’daki zulümden kaçıp dört yavrusuyla muhacir olarak sığındığı Bursa ‘da yaşama tutunup umut ararken; şimdi sınır dışı edilmek, yuvasından ve yavrularından koparılmak isteniyor. Belirsizliğe doğru sürükleniyor, kendileriyle birlikte umutları da sürgün ediliyor. Zebo Kadirova bacımız bu zulmü yaşayan tek muhacir değil ve görünen o ki son da olmayacak. Türkiye’de sığınmacı olarak kalan pek çok muhacir kardeşimiz de zaman zaman bu zulümlere maruz kalıyorlar. 2025 yılını “Aile Yılı” olarak ilan edenler bu ailelerin dağılmasını nasıl destekliyorlar? Müslüman, Müslümana yapılan zulme nasıl razı olabilir, nasıl sessiz kalabilir? Yeni çıkan torba yasalarla onlarca hırsız, yolsuz, soyguncu vb. toplum düzenini bozanlar serbest bırakılırken bu mazlum Müslümanlara neden zulüm yapılıyor?

Duyarlı olan bütün Müslümanlara ve yetkililere hatırlatıyoruz Rasulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:

***“Müslüman, Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, haksızlık yapmaz, onu düşmana teslim etmez. Müslüman kardeşinin ihtiyacını gideren kimsenin Allah da ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümandan bir sıkıntıyı giderirse, Allah Teâlâ o kimsenin kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir. Kim bir Müslümanın ayıp ve kusurunu örterse, Allah Teâlâ da o kimsenin ayıp ve kusurunu örter.” [Buhârî, Mezâlim 3]***

SÜRGÜN EDİLEN UMUTLAR!

Gazze’ye yardım götürmek için aralarında Türk vatandaşında bulunduğu toplam 12 aktivistin Sicilya’dan birlikte çıktıkları Madleen Gemisine, “İsrail” işgal güçleri tarafından baskın düzenledi.

505302803_1295514769241145_5329823563203134833_n.jpg

Gazze’ye yardım götürmek için aralarında Türk vatandaşında bulunduğu toplam 12 aktivistin Sicilya’dan birlikte çıktıkları Madleen Gemisine, “İsrail” işgal güçleri tarafından baskın düzenledi. Silahsız yolcular gözaltına alınarak “İsrail’e” götürüldü. El konulan Madleen Gemisi ise, Aşdod Limanı’na getirildi.

Tüm dünyanın gözleri önünde Gazze soykırıma maruz bırakılırken, halkı Müslüman olan ülkeler sessizlik yemini etmişken elbette bu tür gelişmeler dikkat çekici ve taktir edilmesi gereken girişimlerdir. Ancak mesele ablukayı delmek ile sınırlı kalmadı. Bazı Müslüman kesimler “2 Milyar Müslüman, kafirler kadar olamadılar” diyerek kâfirleri Müslümanlardan daha onurlu, daha şerefli bir duruma koymaya çalıştı.

Görünen o ki, Mavi Marmara’da şehit edilen 10 Müslüman unutulmuş. Yine Vicdan Gemisinin yahudi varlığının dronlarıyla vurulması çok çabuk unutulmuş. Ya da hiçbir değer atfedilmemiş. 

Müslümanların bugüne kadar yaptığı girişimler unutup, 12 kişinin yaptığını ameli işaret ederek, Müslümanları kâfirlerden daha değersiz göstermeye çalışırsanız olmaz! Müslüman hayırlı bir iş yaptığında değersiz ama kâfirler yapınca o işi değerli görürseniz olmaz! 

Aslında bu durum yeni bir şey değil! Müslümanlar şanlı devletlerini yani güçlerini kaybettiklerinden bu yana hep ama hep Batı dünyası üstün gösterildi. Batı hayranlığı Müslümanlara öyle aşılandı ki bunu Müslümanlar dahi fark edemedi. Batının Müslümanların safında yer alan en ufak bir girişimi hayranlıkla izlendi. Oysa her insan amellerini 4 kıymet üzerine bina eder; insani, ruhi, maddi ve ahlaki kıymet.

İslam’ı hak din olarak kabul etmeyen birinin insani kıymet olarak gerçekleştirdiği bir amel onu Allah katında Müslümanlardan daha değerli yapmıyor. Allah-u Teâlâ için kıymetli olan şey imandır. İnsani vasıflar, iman ile birlikte oluşursa kıymetli ve değerlidir. Amellerin ölçüsü ise, şüphesiz Allah’ın rızasını gözetmektir. Yapılan amel Allah-u Teâlâ’nın rızası gözetilmeden yapıldığı vakit hiçbir kıymeti yoktur. Bir kâfirin iman etmediği sürece varacağı yer cehennemdir. Bu tüm insanlığı kurtarmak için yola çıksa dahi, durumu değiştirmez.   

Rabbimiz Âl-i İmran süresi 110. ayetinde **“Siz insanların iyiliği için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz”** diye buyuruyor. 
Biz hayırlı bir Ümmetiz. Ve bu hayırlı Ümmet Gazze için elinden ne geldi ise yaptı ve yapmakta. Sorun Ümmette değil zaten. Sorun, başımızdaki aciz yöneticilerde. Ümmeti bu duruma düşüren liderlerde. Şayet başımızdaki pısırık yöneticiler kılını kıpırdatsa, Gazze için harekete geçse, vallahi bu hayırlı Ümmet peşinden gitmeye hazırdır. Hem de malını, canını feda edecek derece de hazırdır. Çünkü İslam Ümmetini öldürmeye çalışsalar da o hayırlı Ümmet halen dipdiri ayakta ve 57 korkak lideri değil, 1 Halifeyi istiyor! 

Vicdan, İman Birlikte Olursa Daha Değerlidir

2025 yılı, Türkiye’de eylem planı kapsamında aile kurumunun öneminin vurgulanması, aile içindeki birlik ve beraberliğin korunması, mevcut riskler karşısında ailenin topyekûn desteklenmesi amacıyla Cumhurbaşkanı tarafından  “Aile Yılı” ilan edildi.

503263225_1289527259839896_2246592040307208080_n.jpg

2025 yılı, Türkiye’de eylem planı kapsamında aile kurumunun öneminin vurgulanması, aile içindeki birlik ve beraberliğin korunması, mevcut riskler karşısında ailenin topyekûn desteklenmesi amacıyla Cumhurbaşkanı tarafından  “Aile Yılı” ilan edildi. Bu, aile kurumunun toplumun temel taşı olduğu vurgusunu yeniden hatırlatmak açısından kendilerince önemli bir adımdı. Ancak içinde yaşadığımız çağ, İslam’daki aile yaşantısından uzaklaştıkça; aile değerlerinin tüketim kültürü, bireyselleşme ve dijitalleşmeyle sarsıldığı bir zaman dilimi haline dönüşmüştür. Bu bağlamda yaklaşmakta olan “Kurban Bayramı” ve gözümüzün önünde süregelen Gazze soykırımı, hem aile bağlarımızı hem de İslam Ümmetinin bir aile olduğundan hareketle ümmet bilincimizi derinlemesine düşünmemize vesile olmalıdır.

Kurban Bayramı, Hz. İbrahim’in (as) Rabbine olan teslimiyetinin ve Hz. İsmail’in (as) sabrının Ümmete yansımasıdır. Bu teslimiyet yalnızca bir hayvanın kesilmesiyle sınırlı değildir. Asıl kurban, nefsin, bencilliğin ve dünyevi tutkuların terkidir. Kurban, fedakârlığın ve paylaşmanın adıdır, teslimiyet ve dayanışmanın sembolüdür. Bayramlar, aile bireylerinin bir araya gelip beraber dua ettikleri, sofraları paylaştıkları, kırgınlıkları unuttukları zamanlardır. Kurban Bayramı aynı zamanda, uzak diyarlarda olsa bile açlık çeken, savaş mağduru olan, zulme maruz kalan bütün Müslüman kardeşlerimizi hatırlama zamanıdır. Allah (svt) şöyle buyurmaktadır:

**“Onların ne etleri Allah'a ulaşır ne de kanları; fakat O'na sizin takvanız ulaşır.” [Hac Suresi 37)**

Gazze'de aylardır süren “İsrail” saldırıları, sivil halkı, kadınları, çocukları hedef alıyor. Bu, sadece bir savaş değil; soykırımdır, katliamdır, insanlık vicdanına karşı işlenen büyük bir suçtur. Kurban Bayramı’na sayılı günler kala, oradaki kardeşlerimiz için "kurban" kavramı ne anlama geliyor? Biz etleri tartarken, onlar açlıktan karınlarına taş bağlıyor, baygın düşüyor ve ölüyorlar. Biz aile sofralarında şükrederken, onlar yerle bir olmuş evlerinin enkazında yakınlarının ölmüş bedenlerinin parçalarını arıyor. Ümmet bu konuda hassasiyetini sergilerken, başımızdaki yöneticiler de sadece ümmetin birer ferdinin yaptığı kadar bile tepki göstermeyerek batılı kâfirlere bağımlılık veya bağlılıklarını gösteriyorlar. Bu da İslam Ümmetinin büyük bir sınavı ve insanlığın vicdanının aynasıdır.

Mesele yalnızca siyasi bir ihanet değil; imani ve ahlaki sorumluluktur. Yöneticiler de dâhil her Müslüman, Filistin davasını kendi ailesinin meselesi gibi görmeli, çocuklarına Kudüs’ü ve Mescid-i Aksa’yı öğretmelidir. Bu, sadece coğrafi bir bağ değil; imani bir borçtur. Emrinde orduları hazır olanlar, acilen Gazze için harekete geçmelidir. Peygamber Efendimiz (sav), “Müminler bir bedenin organları gibidir; bir uzuv acı çektiğinde diğerleri de acı çeker.” buyurmuştur. (Buhari, Edeb 27) Gazze’de yaşananlar karşısında ümmetin geri kalan kısmının, özellikle de başımızdaki Müslüman yöneticilerin kayıtsız kalmaması için bu ilahi öğüdü her daim gündemde tutmamız gerekir. Kurban Bayramı vesilesiyle, bireysel ibadetlerin ötesine geçerek, ümmetin birliğini ve kardeşliğini vurgulamak, yaşanan trajediye karşı bilinçli bir duruş sergilemek elzemdir.

Aile, yalnızca kan bağından ibaret değildir. Aynı inancı, aynı kıbleyi paylaşarak aynı yaratıcıya secde eden Müslümanlar da bir ailedir. Bu anlamda, Gazze’deki kardeşlerimiz bizden kilometrelerce uzakta olsa bile kalben yakındaki ailemiz gibidir. Bu yıl “Aile Yılı” olarak ilan edilmişken, aile olmanın gereği; sadece evin içindeki kederi- hüznü, sevinci- huzuru değil, ümmetin hissettiği bütün duyguları da paylaşabilmektir. Kurbanın en derin yönlerinden birisi de bayramı sadece ailemizle değil, ümmet bilinci ile yaşayabilmektir.
Kurban Bayramı vesilesiyle çocuklarımıza sadece bayramlık kıyafetler değil, sorumluluk ve merhamet bilinci de hediye etmeliyiz. Onlara Gazze’yi anlatmalı, Filistinli çocukların neden bayram yapamadıklarını öğretmeliyiz. Çünkü İslam’da bayram, ancak kardeşinle birlikteyse bayramdır.

Kurban Bayramı, sadece hayvan kesmenin değil; kalplerdeki kini, duyarsızlığı, bencilliği kesmenin de zamanıdır. Çünkü gerçek kurban iman etmiş olan Müslümanın kalbinde başlar. Aile Yılı olup olmamasına bakmaksızın sadece bir yıl değil, yaşantımız boyunca ümmet kardeşliği bilinciyle hareket ederek, birbirimize kenetlenmeli sevincimizi, kederimizi, acımızı ve bayramımızı İslami ölçüler içerisinde yaşamalıyız. Başımızdaki yöneticilerimizden kundaktaki bebeğimize varıncaya kadar hiç birimiz başta Gazze olmak üzere İslam coğrafyasında yaşananlara karşı duyarsız kalmamalıyız.

Bu bayram, gerçekten İslam’daki bayram ruhuna yakışır bir bayram olsun! Kurbanlar sadece et değil, ümmete uzanan birer selam, birer dua, birer yardım eli ve zulüm altında olanların kurtuluşuna, Ümmetin selamete çıkışına vesile olsun. Dualarımız ise sadece kendi çocuklarımıza ve yakınlarımıza değil; Filistinli, Gazzeli, Doğu Türkistanlı, Özbekistanlı ve İslam coğrafyasında yer alan bütün çocuklara da olsun. Çünkü biz, aynı kıbleye yönelen, aynı duayı fısıldayan büyük bir aileyiz. 
Duamız şudur ki; “Rabbim bu aileyi en güzel şekilde muhafaza edecek Raşidi Hilafet Devletine olan özlemine bir an evvel kavuştursun ve Halifesiz geçen son bayramımız olsun!” 

Selam ve dua ile Kurban Bayramınız mübarek olsun!

AİLE YILI, BAYRAMIN RUHU VE GAZZE

Günümüz dünyasında ideolojilerin savaş alanı artık sadece topraklar değil, zihinler olmuştur. 

502833088_1286994523426503_6632362438366062967_n.jpg

Esselamu Aleyküm Ve Rahmetullahi Ve Berakâtühü

Günümüz dünyasında ideolojilerin savaş alanı artık sadece topraklar değil, zihinler olmuştur. Kapitalist sistem, ekonomik yönünün ötesinde bir yaşam biçimi, bir düşünce yapısı ve bir zihniyet mühendisliği olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu sistem, medya, eğitim, teknoloji ve kültür aracılığıyla bireyleri şekillendirmekte; İslami değerleri unutturmaya ve dünya sevgisini merkeze alan bir hayat tarzını yaygınlaştırmaya çalışmaktadır. 

Kapitalist Sistemin Temel Dayanakları

Kapitalizm, dört üretim faktöründen (emek, sermaye, doğal kaynaklar, girişimcilik) üçüne dayalı olarak şekillenen bir ekonomik düzendir. Ancak zamanla bu sistem yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda kültürel ve ahlaki bir dayatma halini almıştır. Batı merkezli bu anlayış, bireyin çıkarlarını merkeze alarak ahlaki sınırları ortadan kaldırmakta ve "özgürlük" kavramını mutlaklaştırarak sorumluluktan uzak bireyler üretmektedir.

Zihinlerin Hipnozu: Medya ve Teknoloji

Kapitalist sistemin en etkili silahlarından biri medya ve dijital platformlardır. Sosyal medya (Instagram, Facebook, Twitter) ve dijital eğlence araçları, bireylerin düşünce biçimlerini, değer yargılarını ve hayata bakış açılarını şekillendirmekte; dünyaya olan bağımlılığı artırmakta, ölüm düşüncesini ise korku ve kaçışla nitelendirmektedir. Bu durum hadislerde "Vehn" olarak tarif edilen hastalığı, yani dünya sevgisi ve ölüm korkusunu daha da derinleştirmektedir.

Allah Teâlâ şöyle buyurur:
**"Ey insanlar! Allah'ın vaadi gerçektir. Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın ve o aldatıcı da Allah hakkında sizi kandırmasın." [Fatır, 5]**

Ve yine ayette şöyle açıklıyor Allah'u Teâlâ;

**"Bu dünya hayatı sadece bir oyun ve oyalanmadan ibarettir. Ahiret yurdu ise, iste asıl hayat odur. Keşke bilmiş olsalardı." [Ankebût, 64]**

Toplumsal Dumur ve Gençliğin Kayıp Hali:

Günümüzde genç nesil, camilerde değil barlarda, eğitim kurumlarında değil eğlence merkezlerinde vakit geçirmekte; kapitalist sistemin sunduğu sahte özgürlükle harama çekilmektedir. Hz. Ömer’in (ra) şu sözü bu konuda bizlere bir uyarı mahiyetindedir:

*"Namaz kılan yaşlıyı severim ama namaz kılan gence âşığım."*

Ancak bugünkü gençlik, zihinsel işgalin pençesinde, kapitalist hayat tarzına esir olmuş durumdadır. Bu durum, yalnızca bir ahlak krizi değil, aynı zamanda bir zihin ve kimlik krizidir. 
Eğitim ve Ekonomi Üzerinden Manipülasyon
Kapitalist sistemin en etkili olduğu alanlardan biri de eğitim ve ekonomidir. Küçük yaşlardan itibaren bireylere Batı merkezli düşünce kalıpları öğretilmekte, başarı yalnızca rütbe, diploma ve maddiyatla ölçülmektedir. Aynı şekilde, faiz sistemi gibi açıkça haram olan ekonomik uygulamalar "yatırım aracı" olarak sunulmakta, haramlar cazip hale getirilmektedir.

Nitekim Allah şöyle buyurur.
**"Allah alışverişi helal, faizi haram kılmıştır." [Bakara, 275]**

**"Eğer böyle yapmazsanız, Allah ve Rasûlü ile savaş halinde olduğunuzu bilin." [Bakara, 279]**

Bugün bankacılık sisteminin ve finansal kurumların büyümesi, bu ayetlerin açıkça ihlal edildiğini göstermektedir. Faizli işlemler, halk nezdinde ticaret gibi sunularak meşrulaştırılmakta ve insanlar bu sistemin parçası haline getirilmektedir.

İslam'ın Kurtarıcı Reçetesi

İslam, insanı yalnızca bir tüketici olarak değil, kulluk bilinciyle donatılmış bir varlık olarak görür. Allah Teâlâ şöyle buyurur:
**"Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım." [Zâriyất, 56]**

Kapitalist sistemin sunduğu dünya merkezli anlayışa karşı, İslam ahiret merkezli bir hayat teklif eder. Kalplerin ancak Allah'la huzur bulacağını, gerçek başarının Rabbin rızasına ulaşmak olduğunu bildirir.

Allah, Bakara Suresi 5. ayette şöyle buyurur:
**"İşte onlar Rableri tarafından gösterilen doğru yol üzerindedirler. Kurtuluşa erenler de yalnızca onlardır."**

Sonuç olarak;

Kapitalist sistem, sadece ekonomik bir düzen değil, aynı zamanda zihinleri işgal eden bir ideolojidir. Bu sistemin sunduğu sahte değerler, bireyi Allah'tan uzaklaştırmakta ve dünya hayatına mahkûm etmektedir. Ancak İslâm, bu zihinsel işgale karşı bir direniş, bir uyanış ve bir kurtuluş yoludur. İslâm ideolojisi yeniden merkeze alınmadıkça ne birey huzura erer ne toplum dirilir. Bu nedenle çözüm, İslam'ın sahih anlayışında ve hayatın tüm alanlarında Allah'ın hükmünü hâkim kılmakta yatmaktadır.

Vesselam...

Rojbin AYTULA

Kapitalizmin Zihinler Üzerindeki Tesiri ve İslam'ın Kurtarıcı Reçetesi

26 Mayıs'ta Bosna Hersek’in başkenti Saraybosna’daki Uluslararası Saraybosna Üniversitesinde Gazze Mahkemesi girişimi oturumlarının ardından mahkeme üyeleri Saraybosna bildirisini kamuoyuna açıkladı.

501288869_1284682866991002_8044291098351455265_n.jpg

26 Mayıs'ta Bosna Hersek’in başkenti Saraybosna’daki Uluslararası Saraybosna Üniversitesinde Gazze Mahkemesi girişimi oturumlarının ardından mahkeme üyeleri Saraybosna bildirisini kamuoyuna açıkladı. Yaptıkları açıklamada mahkeme üyelerinin bir araya gelerek Filistin’de süren soykırıma karşı ortak ahlaki öfkenin ilan edildiği, Filistin halkıyla dayanışma içerisinde olunması, soykırımı durdurmak, failleri ve bu suça ortak olanları hesap vermeye zorlamak için birlikte çalışma taahhüdü gibi insanlık vicdanına hitap eden açıklamalar yapıldı.
Mahkeme, uluslararası toplumu ve özellikle Birleşmiş Milletleri, süregelen insan hakları ihlallerine karşı derhal harekete geçmeye davet ediyor. Gazze'de sağ kalabilen bir avuç Müslüman, bombaların gölgesinde hayatlarını sürdürmeye çalışırken; çocuklar, kadınlar ve masum siviller hayatlarını kaybediyor, yaşam alanları en alçak saldırılarla insanlık dışı taktiklerle yok edilirken vicdani hareket çağrıları oradaki soykırıma engel olabilir mi?
Bir tarafta saldırılarında sınır tanımayan tam teçhizatlı, donanımlı ABD ve Müslüman yöneticiler tarafından desteklenen "İsrail" ordusu diğer tarafta her yönden ablukaya alınmış bir avuç Gazzeli Müslüman! Ve Gazzelileri kurtarmak için sadece kınama ve vicdanı harekete geçirecek çözüm önerileri! 
Peki, bu çözüm önerileri Gazze’de ateşkes sağlayıp katliamı durdurabilecek mi? Lahey Adalet Divanı'nın ve BM’nin veya daha önceden defalarca bir araya gelen Müslüman ülke yöneticilerinin kınama faaliyetlerinden çok da farklı olmayan bu bildirge ile sadece Müslüman halkların gazı alınmakta ve savaşı durduracak bir hamle yapılmamaktadır.
Gazze ve Filistin için kınama ve gözyaşlarına boğulma derecesindeki vicdani davetler; Müslümanların yarasına merhem olacak, zulmü durduracak etkinliğe sahip değildir. Gerçek çözüm bellidir. “Çivi çiviyi söker, demir demiri döver”.

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz