Batı'nın İslâm âlemine döşediği en büyük mayın tarlası ve bu tarlada ektiği en büyük fesat, Müslümanları birbirinden ayırmak, onları birbirine düşürerek birbirine kırdırmak olmuştur. Kanaatimizce bu tespit yerindedir.

513757483_1312805750845380_2732681266819780276_n.jpg

Batı'nın İslâm âlemine döşediği en büyük mayın tarlası ve bu tarlada ektiği en büyük fesat, Müslümanları birbirinden ayırmak, onları birbirine düşürerek birbirine kırdırmak olmuştur. Kanaatimizce bu tespit yerindedir.

İşte bu fesada, bu nifaka son vermek adına Köklü Değişim Bursa Kadın Kolları olarak gerçekleştirdiğimiz ziyaretlerimize bir yenisini daha ekledik. Bugün Bursa İnsan Vakfına misafir olduk. Sevgi ve muhabbet ortamında, başta Gazze olmak üzere birçok konuya değindik. Ümmetin yeniden bir araya gelmesi ve aynı çatı altında toplanmasına vesile olacak her hayırlı iş için dualaşıp ayrıldık.

Bizleri güler yüzle ve samimiyetle ağırlayan İnsan Vakfı Başkanı Sayın Nuray Asa'ya ve kıymetli ekibine teşekkür ederiz.

Köklü Değişim Kadın Kolları Bursa'dan Bursa İnsan Vakfına Ziyaret

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır, Ergani ve Siverek'te Şeyh Said’in Kıyamının 100. Sene-i Devriyesi Münasebetiyle Paneller Gerçekleştirdi

513816500_1311438067648815_2849052905316146678_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır, Ergani ve Siverek'te Şeyh Said’in Kıyamının 100. Sene-i Devriyesi Münasebetiyle Paneller Gerçekleştirdi

Köklü Değişim Kadın Kolları tarafından düzenlenen panellerde konuşmacılar sunumlarını hem Kürtçe hem de Türkçe olarak gerçekleştirdiler.

Konuşmacılar özetle şu hususlara değindi: Şeyh, İslâm’ın, otoritesiz yaşanamayacağını biliyordu. Hilafetin kaldırılması ile Müslümanları koruyan “kalkanın” kırıldığını biliyordu. Öyle ki ailesini bırakıp yollara düştüğünde hanımı, “Bizim namusumuzu kim koruyacak” dediğinde Şeyh, “en büyük namus olan ‘İslâm’ın namusu’ ayaklar altındadır” diyerek hanımına çıkışmıştır.

Eğer Şeyh Said savunulacaksa bu ancak onun yolundan giderek yapılabilir. Onun uğrunda kıyam ettiği Hilafet davasını kendimize dava edinerek, onu idama götüren zihniyetin bir parçası olmadan, küfür hükümlerinden korkmadan onun mirasına sahip çıkabiliriz.

Şeyh Said-i Piran’ın şehadetinin 100. sene-i devriyesi münasebetiyle kendisini rahmetle anıyoruz.

Köklü Değişim Kadın Kolları Diyarbakır; Şeyh Said’in Kıyamının 100. Sene-i Devriyesi Panelleri 

502668371_1285284896930799_2904942026781249439_n.jpg

Panelimiz hafız kardeşimizin Kur'an-ı Kerim tilavetiyle başladı. Sunucumuzun panel hakkında bilgilendirmesi ve sözü panelist Halime Nur hanımefendiye vermesi ile devam etti. İslam'ın bir hayat nizamı olduğu,  hayatta tatbik edilmesi gerektiğine değinildi.
Bugün yaşanılan sorunların kaynağının batıl sistemler olduğu, çözümün İslam'da olduğu ve Allah Subhanehu ve Teâlâ'nın razı olacağı yönetimin İslam nizamı olacağı vurgulandı. Sinevizyon gösterisi ve ardından dua ile programımız sona erdi.

Köklü Değişim Kadın Kolları Yenimahalle Temsilciliği Olarak "İslam Hayat Nizamıdır" Başlıklı Panelimizi Yoğun Katılım İle Gerçekleştirdik.

Batı, Ümmetin birbirine kavuşup kenetlenmesini engellemek için kendi üretimi olan lâiklik gibi gayri İslami fikirlerle  zihinleri bulandırıp aynı akideden olan İslâm kardeşlerini birbirlerine kırdırmayı başarmıştır. 

498681811_1272662711526351_5813453678403988024_n.jpg

Batı, Ümmetin birbirine kavuşup kenetlenmesini engellemek için kendi üretimi olan lâiklik gibi gayri İslami fikirlerle  zihinleri bulandırıp aynı akideden olan İslâm kardeşlerini birbirlerine kırdırmayı başarmıştır. 

Öyle ki 7 Ekim öncesine kadar, Müslümanlarda  Ümmetin yeniden İslam Devleti'nin çatısı altında toplanması hayalden öteye geçmeyecekmiş gibi bir algı oluşmuştu, oluşturulmuştu.
Elhamdülillah Aksa Tufanı bize bir bütün olmayı, birlikte dirilmeyi, canlanmayı öğretti. 

Evet, işte bu minvalde Mirasımız Kudüs Derneği'ne bir ziyaret gerçekleştirdik. Samimî ve duygusal bir ortamda geçen ziyarette önceliğimiz Kudüs oldu. 

Sorunlar ve çözümler konusunu konuşarak birbirimizden istifade ettik.

Bizleri konuk eden Kudüs sevdalısı Mirasımız Kudüs Derneği Başkanı Esra Hanım ve ekip arkadaşlarına ayrıca teşekkür ederiz.

Mirasımız Kudüs Derneği'ne ziyaret

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak, fikirlerimizin taşıyıcısı olduğumuz bu yolda insanî çalışmalarıyla öne çıkan İHH Sultangazi Temsilciliğini ziyaret ettik.

khglksfd.jpeg

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak, fikirlerimizin taşıyıcısı olduğumuz bu yolda insanî çalışmalarıyla öne çıkan İHH Sultangazi Temsilciliğini ziyaret ettik. Ziyaretimizde, Ümmet bilinciyle hareket eden kadınlar olarak, sadece yardım ulaştırmak değil; zulmün kaynağını doğru tespit etmek ve çözümün İslami bir nizamda yattığını vurgulamak gerektiğini dile getirdik.

Modern dünyanın ürettiği krizler karşısında, kapitalist sistemin değil, Raşidî Hilafet düzeninin hakiki bir alternatif sunduğunu bir kez daha ifade ettik. Yardım faaliyetlerinin ötesinde, köklü ve ideolojik bir değişimin zaruretini paylaşarak İslami çözümlerin toplumsal karşılık bulması için fikir üretmeye ve paylaşmaya devam edeceğimizi belirttik.

İlgi ve misafirperverliklerinden ötürü İHH Sultangazi Temsilciliğine teşekkür ederiz. Rabbimiz bu Ümmetin kadınlarını hakikat yolunda sabit kılsın.

Köklü Değişim Kadın Kollarından İHH Sultangazi Temsilciliğine Ziyaret

Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul, 12 Nisan 2025, Cumartesi günü, “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” başlığı altında, Köklü Değişim İstanbul Ofisi binasında konferans düzenledi.

44.jpeg

Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul, 12 Nisan 2025, Cumartesi günü, “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” başlığı altında, Köklü Değişim İstanbul Ofisi binasında konferans düzenledi.
Konferansta eğitimci yazar Şeniz Yücel, Nesibe Hatun Derneği kurucularından ve eğitimci yazar Duygu Turan, eğitimci Ferhunde Özsoy Küçük ve Köklü Değişim yazarlarından ilahiyatçı yazar Esma Gül Yağmur hanımefendiler konuşmacı olarak yer aldılar. Konferans, Köklü Değişim yazarlarından Emine Duman hanımın Kur’an Tilaveti ile açıldı.
İlk konuşmayı, “Mutluluk Allah’a İnanmaktır” ve birçok başka kitabıyla tanınmış eğitimci yazar Şeniz Yücel hanımefendi yaptı. “Aile Kurmayı ve Aile Olmayı Neden İstemeliyiz” başlığı altında bugün Müslüman ailelerde rollerin doğru anlaşılmaması, sorunlar karşısında doğru İslami tavrı ve çözüm yollarını bilmemekten kaynaklı temel sorunlardan ve bu sorunları çözmeye götürecek doğru İslami bakış açısından ve çözüm yollarından bahsetti. Kur’an kıssalarına değinerek Müslüman kadın ve erkekte bulunması gereken temel iki özelliğini vurguladı. “Güçsüz insan bağırır” diyerek yumuşaklığın ve hoş sesli olmanın imandan olduğunu, öfke anında bile olsa İslam’ın yumuşaklığı ve sabrı korumayı emrettiğini hatırlattı. Eşler bir sorunla karşılaştığında omuz omuza verip problemi karşılarına almaları gerekirken problemi unutup eşler birbirini karşılarına alıyor diyerek Ümmetin halini tasvir eden bir örneği ortaya koydu. “Karşımızda büyük bir sorun var ama Ümmet birbiriyle uğraşıyor… Problem kendi başına “özgürce” büyüyüp gelişiyor…” dedi.
Ardından eğitimci Ferhunde Özsoy Küçük “Aile Kurumunu İfsat Eden Uluslararası Sözleşmeler ve Hukuki Düzenlemeler” başlığı altında, Anayasa’dan Medeni Hukuk’a, eğitime kadar uluslararası sözleşmelerin yerel kanunların, düzenlemelerin ve yönetimlerin üstünde bir hâkimiyete sahip olduğunu açıkladı. En başta kopyala yapıştır şeklinde uygulamaya geçirilen aile ve topluma dair hukuki düzenlemeler süreç içerisinde uluslararası sözleşmelerle İslam toplumunun sahip olduğu tüm değerleri, hayata bakış açılarını özellikle kullandıkları dil ile unutturduğunu, yerine yeni ifsat edici değerleri de bu şekilde topluma yerleştirdiğini anlattı. Sözde kadının haklarını, kadına yönelik şiddeti önlemek gibi isimlerle, İstanbul Sözleşmesi, CEDAW ve nice uluslararası sözleşme, dini ve kültürel değerlerin silinmesini, yerine cinsiyet eşitliği, LGBT ve cinsiyetsizleştirme projeleri olduğunu, 6284 Sayılı Kanun’u üreterek bu kanun üzerinden daha çok ailenin dağılmasına yol açıldığını tarif etti. “Basit bazı kelimeleri veya cümleleri aileyi, kadını, erkeği ifsat etmede ne kadar da etkili kullanıyorlar… İslam’da benzer gibi görünen kelimelerle süsleyerek, şer’i hükümlere benzeterek” aile yapısını ve dolayısıyla toplumu ifsat ediyorlar. “Bazı uygulamaları İslam’da da var diyerek uygulasalar bile, hatta bizzat şer’i hükmün birini de uygulayacak olsalar, uygulanan şey şer’i hüküm olmaz. Çünkü en başta en üstün kanun koyucu olarak Allah’ı değil uluslararası sözleşmeleri belirlemişler…” dedi.
Kısa bir aranın ardından ikinci oturumda ilk olarak en çok “Zamanın Sayesinde” ve “Tevhidin İnşası” kitaplarıyla tanınan eğitimci yazar Duygu Turan hanımefendi söz alarak evliliğin, aile kurmanın fıtrattan ve Allah’ın bir emri olduğunu açıkladı. Bunda üç amacın olduğunu anlattı. “Birincisi, zaaf ve sevginin (içgüdünün) zapturapt alınması… Evlenenler dininin yarısını tamamlamış olur (hadis)… Evlilik Bakara suresi 229. ayetinde tarif edildiği gibi Allah’ın hudutlarının korunduğu yerdir…” Bu amaçlara odaklı aile hayatının insanın “mükemmel hayat isteğini” tatmin edeceğini ve gelecek nesillerin ihtiyaç duyduğu güven ortamının da ait olmayı hissetmeleriyle sağlanacağını anlattı.
Son konuşmayı, Köklü Değişim yazarlarından ve ilahiyatçı Esma Gül Yağmur, “Ailenin Korunması için Zorunlu Adımlar ve İslami Çözümler” başlığı altında yaptı. Yağmur, “Biz Müslümanız…” diyerek söze girdi ve “Güçlü aileler oluşturmak için İslam üzerine kurulu bir devlet olmadan olmayacağını çünkü “İslam’ın çözümleri somuttur.” söyledi. İslam’ın aileyi koruyacak, İslami Toplumu ve Ümmeti ihya edecek, İslam Ümmetinin bariz bir özelliği olan sağlam yapılı ve ahenkli Müslüman aileyi geri getirecek somut çözümleri en başta siyasetten, eğitim sistemine, medyaya, iktisat nizamına ve devletin ve toplumun her alanına “takvayı yerleştirmek ve yaymakla” başlayacağını anlattı. Hilafetin siyasi ve hukuki nizamlarının ailenin güvenini, huzurunu, muhabbetini korumak ve desteklemek üzere işlediğine dair örnekler getirdi. Hilafet, erkeği üzerine farz olduğu şekilde ailesinin geçimini sağlamakta desteklemek için Rasulullah (sav)’in emrettiği gibi en başta erkeğe iş vererek, erkeğin buna rağmen yetersiz kaldığında ve gücü yetmediğinde Beyt-ül Mâl’den destekleyeceğini söyledi. Kadını da devlet koruyacaktır. Ailesinden kendisini destekleyecek, bakımını üstlenecek erkekler olmadığında, çocuklarına karşı annelik vazifesini ihmal etme pahasına çalışmak zorunda kalmaması için, devlet bizzat Beyt-ül Mâl’den geçimini sağlayacaktır. 
Dolu dolu geçen programı katılanlar pür dikkat dinlediler. Programın moderatörlüğünü yapan Köklü Değişim yazarlarından Gamze Gürsoy, konferansın açılışında herkesten programı zihinlerinin, kalplerinin bir köşesinde Gazze’yi bulundurarak dinlemelerini rica etti. Ve konferansın sonunda “Küfür sistemleri kendi hakimiyetleri karşısında gerçek ve tek engel olarak İslam’ı, Müslüman toplumu ve dolayısıyla Müslüman aileyi gördükleri için bilhassa Müslüman aileye karşı şiddetli ve kararlı planlar uygulamaktalar… Bugün Gazze’yi kurtarmak için Müslümanlar birleşemiyorsa, ailelerde bile bütünlük, huzur ve hedef birliği olmadığındandır… Müslüman erkeklerde cihat ruhu yoksa, ordularımızdaki askerler ve subaylar Gazze’yi ve tüm Müslümanları kurtarmak için cihada koşmuyorsa, onlara cihat aşkı yerine dünya sevgisi, dünya başarılarını sevdiren annelerin de payı vardır…” diyerek programı sonlandırdı.
Konferansın sonunda dinleyenler Şeniz Yücel ve Duygu Turan’ın kitaplarından alıp imzalatma ve konuşmacılarla tanışma fırsatı da buldular.

Köklü Değişim Kadın Kolları “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” Konferansı Düzenledi

Hizb-ut T-hrir Hollanda/Amsterdam'dan "G-zze İçin Harekete Geçin!" Çağrısı

d5988b477d541aa16cd0343c3fbff549ef92d4303b29cae45f55d360815a94d6.jpg

K-til Yahudi varlığı kuş-tma altındaki G-zze Ş-ridi'nde bugüne kadar ve yine şu günlerde 170.000'den fazla Müslüman erkek ve kadını ş-hit etti. At-şkes antlaşmasını ihlal ederek çoğu çocuk, yaşlı ve kadın olmak üzere Müslümanları sistematik olarak ö-ldürmeye devam ediyor.

Hizb-ut T-hrir ise Hollanda'nın başkenti Amsterdam'da âlimlere sessiz kalmanın caiz olmadığını, F-listin meselesinin ulusal değil İslami bir mesele olduğunu, Müslüman ülkelerin yöneticilerine ise sömürgecilerin kuklaları olmayarak ordularını seferber etmeleri gerektiğini hatırlattı. 

Bu minvalde çözümün ancak ve ancak ikinci Raşidi Hil-fet Devletini kurmak olduğunu belirterek Müslümanların birliğine davet etti.

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarında "İstikamet" Konuşuldu

484808388_1220161956776427_5187068955988745195_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarında "İstikamet" Konuşuldu
Köklü Değişim Kadın Kolları Ankara’da Sivil Toplum Kuruluşu ve Siyasi Partilere yönelik geleneksel iftarında Köklü Değişim'in bu yıl ki mottosu olan "Ramazan İstikamet Zamanı" başlığı altında yazar Ebru Petek sunumunu gerçekleştirdi.
Ardından Mirasımız Kudüs Dernegi, Maruf Derneği, Merhamet Derneği, TESSEB Ankara Temsilcisi ve HÜDAPAR Gençlik Politikaları Başkan Yardımcısı mikrofon alıp konuya ve ümmetin durumuna dair katılımda bulundular.
Dostane ve sıcak bir diyalog eşliğinde ümmetin içerisinde bulunduğu vahim durum, İslam'ın kutsallarının ayaklar altına alınması, toplumsal çöküntü ve bunun yalnızca Raşidi Hilafet Devleti'nin varlığıyla çözüme kavuşabileceği değerlendirmelerinin ardından İslami camialara düşen görevler konuşuldu.
Program sonunda Köklü Değişim neşriyatindan oluşan hediyeler misafirlere takdim edildi.
Katılımda bulunan tüm siyasi parti ve STK temsilcilerinden, programda emeği geçen herkesten Allah razı olsun.

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarı

 Allah, bizleri insanlığa şahitlik yapmak için seçmiş, vasat (orta) bir Ümmet olarak yaratmıştır.

513860223_1312079870917968_7181101716263835930_n.jpg

Allah Teâlâ, Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurur:
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا
**“Ve böylece, sizi insanlara şahit olasınız ve Peygamber de size şahit olsun diye orta bir ümmet kıldık.” [Bakara, 143]**

Bu ayet, Ümmet olarak bizlere verilen en büyük şereflerden ve aynı zamanda en ağır sorumluluklardan biridir. Allah, bizleri insanlığa şahitlik yapmak için seçmiş, vasat (orta) bir Ümmet olarak yaratmıştır. Bu vasatlık, ne aşırı sapmalara kapılmak ne de ilimden ve hakikatten uzaklaşmak demektir; tam aksine, dengeli, doğru yolu gösteren, hakkı ayakta tutan ve insanlara örnek olan bir ümmet olmaktır.

Bizler, Allah’ın vasat (orta) bir ümmeti kıldığı bir Ümmet olarak, sadece kendi varlığını değil, aynı zamanda tüm müslümanlara hatta insanlara karşı bir “şahitlik” ve sorumluluk yüklenmiş bir topluluğuz. Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) de bize şahittir; O'nun hayatı, sözleri ve uygulamaları bu şahitliğin temelidir.

Ama sormak gerekiyor: Bugün bizler, bu kutsal şahitliği hakkıyla taşıyor muyuz? Yoksa çevremizdeki haksızlıklara, zulümlere, adaletsizliklere sessiz mi kalıyoruz? Ve daha da önemlisi, başımızdaki "sözde" Müslüman yöneticiler ki onlar bu Ümmetin temsilcisi olması gerekirken sorumluluklarından kaçan, hakka karşı taviz verenler   gerçekten bu ağır mesuliyeti taşıyorlar mı? Onlar Allah’ın rızasını ve Ümmetin iyiliğini gözetmek yerine, kendi çıkarlarını mı önceliyorlar?

Acı bir gerçektir ki, bugün Ümmet coğrafyası kan ve gözyaşıyla sınanmakta, halklar açlıkla, işgalle, zilletle boğuşmakta. 
Ümmetin başındakiler ise umursamazlıkta sınır tanımamaktadır. 

Hâlbuki onların, Ümmeti koruyan, hakkı savunan, zalimlere karşı dimdik duran bir duruş sergilemeleri gerekirdi. Çünkü bu, onların omuzlarına yüklenmiş ilahi bir emanet ve mesuliyettir.
Ama ne yazık ki, onlar kendi arzularına kapıldılar. Korkaklıklarını akıllıca davranmak gibi gösterip suskunluklarını anlaşma çabası diye sundular. Zilletlerini ise menfaat diye anlatıp Ümmeti yalnız bıraktılar. Kendi çıkarları ve koltuk sevgileri için Allah’ın rızasını unuttular. Batının çizdiği sınırlar içinde kaldılar, gerçek sorumluluklardan kaçtılar. İşte bu yüzden, Ümmet bugün içinde olduğu sıkıntıların içinde boğuluyor.

Gazze'de bebekler diri diri bombalanırken, Doğu Türkistan'da Müslümanlar kamplarda eritilirken, Suriye'de şehirler yerle bir edilirken, bu yöneticiler sadece kınamalarla yetinip izlemekle yetindiler. Ne ordularını harekete geçirdiler, ne siyasi bir birlik kurdular, ne de Ümmetin acısını gerçek anlamda hissettiler.
Oysa Allah bu Ümmete şahitlik gibi kutlu bir görev yükledi. Bu görev, hakkı haykırmakla, zulme karşı durmakla, adaleti tesis etmekle mümkündür. Bu sorumluluk; korkakların, dünya sevdalılarının, koltuk sevdalılarının kaldırabileceği bir yük değildir.

Artık susmak, beklemek, ertelemek Ümmete ihanettir. Bugün bizler, ya bu zillete razı gelenlerden olacağız ya da Allah’ın izniyle bu karanlığı yaran öncülerden... Çünkü Ümmet bizden bir ses, bir direniş, bir diriliş bekliyor.

Biz şahit bir ümmetiz. Üzerimizde şahitlik eden ise Allah’ın Resûlü’dür.

Bu şahitlik, sadece bir unvan değil, bir hesaptır.
Ya bu emanete sahip çıkar, Ümmetin yükünü omuzlarız. Ya da Resûl’ün (sav) gözleri önünde, mahşer günü boynumuzu bükerek hesap veririz.

Seçim bizim. Ama unutma... Ümmet seni bekliyor.
O hâlde kalk! Hakkı savun, adım at! Çünkü Ümmet seni bekliyor…

Ve bil ki Allah yolunda atılan hiçbir adım karşılıksız kalmaz. Zafer, yalnızca sabredenlerindir.

Mısra Ayten

Şahitliğin Mesuliyeti ve Emaneti Zayi Edenler

Bugün ölmeden önceki son gününüz olduğu söylense ne dersiniz? Ne düşünürsünüz? 

511018597_1309207937871828_2912509035969555151_n.jpg

Bugün ölmeden önceki son gününüz olduğu söylense ne dersiniz? Ne düşünürsünüz? Aklınıza ilk ne yapmak gelir? Korkar mısınız? Endişelenir misiniz? Kalpleriniz titrer mi? Eyvah sadece bir günüm mü kaldı dersiniz yoksa zaten bir gün öleceğimi biliyordum mu dersiniz? Hemen harekete mi geçerdiniz? O güne kadar yapmadıklarınızı ya da yapamadıklarınızı yapmaya mı koyulurdunuz? Ama sadece bir gününüz kaldı bir güne o kadar çok şey sığacak mı?

Bazılarımız bu sorulara “Ben zaten her gün Allah’ın rızasına uygun yaşamakla meşguldüm.” “Keşke birkaç günüm daha olsaydı Allah’ın rızasını kazanmak için bütün hayırlı amelleri yapardım.” “İslam daveti için elimden geleni yapmakla yetinmez daha fazlası için çabalardım.” cevaplarını verebilir. 

Allah-u Teâlâ şöyle buyurmuştur:
 **“Allah, “Yeryüzünde kaç yıl kaldınız?” diye sorar. “Bir gün veya günün bir bölümü kadar kaldık; işte, saymakla görevli olanlara sor” derler. Allah buyurur: “Pek kısa bir süre kaldınız; keşke bunu (dünyada iken) bilmiş olsaydınız!” [Mü’minun 112-114]**

Bir söz vardır ya *“Ömür dediğin üç gündür; dün geldi geçti, yarın meçhuldür. O halde ömür dediğin bir gündür; o da bugündür.”*
Anı yani bugünü yaşamak ve bugünün işini yarına bırakmamaktır hayattaki hedeflerimizin başrolü. Hayatımızı buna göre yaşamak, buna göre şekillendirmek ve ahiret için çalışmaktır asıl hedefimiz. Bu yüzden ahirete dünya penceresinden değil dünyaya ahiret penceresinden bakabilmektir önemli olan.

Bu bakış açısı ile hayatımızı şekillendirirsek eğer işte o zaman Allah’ın rızasına göre bir hayat yaşamış ve ahirette de kazananlardan oluruz. Bu bakış açısı insanı İslami davet için canla başla çalışmaya sevk eder. Karşısına ne kadar zorluk çıkarsa çıksın canı pahasına bu yolda devam eder. Çünkü Müslüman bir kimse için ikinci bir gün daha yoktur. Bugün hala nefes alıyorsak ve kalbimiz atıyorsa şükretmeliyiz ve tüm insanlığı karanlıktan aydınlığa çıkarmak için, köklü bir değişim için tüm gücümüzle çalışmalıyız. Her günümüzü her saatimizi hayırlı ameller ile doldurmalı, hayır yolunda yarışmalıyız. Çünkü Müslüman bilir ki hayat kısa ve ölüm yakın...

Tıpkı Sahabe-i Kiram gibi… O güzide önderlerimiz hayata sadece bir gün olarak bakıp o günü de Allah Azze ve Celle’yi ve Rasulullah (sav)’i razı etmek için yaşadılar. Bakın Ebu Ubeyde bin Cerrah (ra) kendi durumlarını bize nasıl betimliyor:
*“Vallahi öyle zor hâllerden geçtik ki perçemleri beyazlatırdı. Başımıza öyle musibetler geldi ki sarsılmaz dağları parçalardı. Çarpışma meydanlarındaydık ve gelgitlere biniyorduk. Acılardan içiyor, şiddetli akıntılara kapılıyorduk. Burunlar üzerimize kibirle aksırıyordu. Göğüsler (bize karşı) öfkeyle tutuşuyordu. Dudaklar (bize karşı) tuzakla bileniyordu. Sabahları akşamı beklemiyorduk. Akşamları da sabahı beklemiyorduk. Hayattan ümitsiz kalmadıkça herhangi bir iş gerçekleşmiyordu. Yine de mallarımızı, analarımızı, halalarımızı ve amcalarımızı Rasulullah (sav) için harcıyorduk.”*

İşte bütün meselemiz budur: Sahabeler gibi hayata bakmak, onların penceresinden dünya ve ahiret hayatını görmek, onlar gibi İslam davetini yüklenebilmek.

Sahabeler için başta söylediğim cümle bir anlam ifade etmeyecekti. Onlara eğer bugün ölmeden önceki son gününüz diye söylense hayatlarında hiçbir şey değişmeyecekti. Çünkü onlar zaten her gününü son günleri gibi yaşıyordu. Sabahları akşamı, akşamları sabahı beklemiyorlardı. Hayat dediğimiz bu kısa sürenin her bir saniyesini dolu dolu, Allah’a ibadet ederek, O’nun rızası için savaşarak geçiriyorlardı. O’nun dinini yeryüzüne yaymak  ve daima hakim kılmak için üstün bir çaba gösteriyorlardı. Bu yüzden de onlar asr-ı saadet dönemini yaşamış ve isimleri günümüze kadar önder şahsiyetler olarak gelmiştir.

Peki ya bizler? Bizler de onlar gibi hayata “bir gün” olarak bakabiliyor muyuz? Yoksa ölümün bize uzak olduğunu düşünerek hayatımızı bu düşünce üzerinden mi şekillendiriyoruz? Ölümün herkes için kaçınılmaz bir gerçek olduğunu hatırlarımızdan bir saniye bile çıkarmamamız gerekir. Eğer bunu unutmaz ve bu gerçeğe uygun bir hayat sürersek bizlerde sahabeler gibi Allah’ın rızasına nail olabiliriz. Hayata daima ahiretin penceresinden bakabilmek duasıyla…

**“Her nefis ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak hayır ile de şer ile de deniyoruz. Ancak bize döndürüleceksiniz.” [Enbiya Suresi 35]**

Sümeyye Şeyma GÜVENİLİR

HAYAT KISA, ÖLÜM YAKIN

Yakînen imana yüzeysel bir şekilde baktığımızda yakîn kelimesinin bizde çağrıştırdığı mana; içten, kesin, doğru bilgi..vs gibi kavramları kapsayan bir çağrışımdır. 

509432436_1305294021596553_1737138494820350883_n.jpg

Yakînen imana yüzeysel bir şekilde baktığımızda yakîn kelimesinin bizde çağrıştırdığı mana; içten, kesin, doğru bilgi..vs gibi kavramları kapsayan bir çağrışımdır. Şeri manaya baktığımızda ise kişinin Allah’a, Allah’ın kelamına en küçük bir şüphe dahi duymadan inanması demektir. Ve bunun gibi Allah’ın Resulüne, meleklerine, kitaplarına olan tereddütsüz imandır.

Yakînî iman, kalpteki en güçlü iman mertebesidir.  Kişinin sadece bilgi ile değil de kalbi ve yaşantısıyla da hissetmesidir. 
İmam Gazâli’nin dediği gibi: *“İmanın hakikati kalptedir; akıl sadece kapıyı açar.”*

Yakînî iman üç ana mertebede ele alınır: İlmü’l yakîn, aynü’l yakîn, hakku’l yakîn.

1.İlmü’l yakîn: Kişi delliler ve akli verilere inanır. (Örnek: Dumanı görerek ateşin varlığını bilmek.) 

2.Aynü’l yakîn: Kişi inandığı şeyi bizzat görür gibi inanır. (Örnek: ateşi bizzat görmek.)

 3. Hakku’l yakîn: Kişi inandığı şeyi yaşayarak, kalbiyle ve ruhuyla hissederek inanır.(Örnek: Ateşe dokunarak sıcaklığını hissetmek.)

Bir mümin, Allah’ın varlığına delillerle (İlmü’l yakîn), tefekkürle ve ayetlerle (aynü’l yakîn), ibadetle yaşadığı manevi huzurla (hakku’l yakîn) iman eder.

Bu konuyu İslamiyetin bütün cihana yayılmasında en iyi hizmeti sağlayan Ashâb-ı Kiram’dan örneklendirelim: Hz. Peygamber İsrâ ve mîrac hâdisesini Kureyş müşriklerine haber vereceği zaman:

“***–Ey Cebrâîl! Kavmim beni tasdîk etmez!” dedi. Cebrâîl Aleyhisselâm:
“–Ebûbekir Sen’i tasdîk eder. O sıddîktır.” Buyurdu. [İbn-i Sa‘d, I, 215]***

Nitekim müşrikler, Mîrac hâdisesini duyduklarında, derhâl Hazret-i Ebûbekir’e (ra) koştular:

***“–Arkadaşın, bir gece içinde Mescid-i Aksâ’ya gittiğini, oradan da göklere çıkıp sabah olmadan tekrar Mekke’ye geldiğini söylüyor. Bakalım buna ne diyeceksin?” dediler. Hazret-i Ebûbekir Radıyallâhu anh:
“–O ne söylüyorsa doğrudur! Çünkü O’nun yalan söylemesine imkân ve ihtimâl yoktur! Ben, O’nun her getirdiğine peşinen inanırım...” dedi. Müşrikler tekrar:
“–Sen O’nu tasdîk ediyor ve bir gecede Beytü’l-Makdis’e gidip geldiğine inanıyor musun?” dediler. Hazret-i Ebûbekir Radıyallâhu anh:
“–Evet! Bunda şaşılacak ne var? Vallâhi O bana, gece veya gündüzün herhangi bir vaktinde kendisine Allah’tan haber geldiğini söylüyor da ben yine O’nu tereddütsüz tasdik ediyorum.” Dedi. Daha sonra Ebûbekir Radıyallâhu anh, o sırada Kâbe’de bulunan Peygamber Efendimiz’in yanına gitti. Olanları bizzat Efendimiz’in mübârek ağzından dinledi ve:
“–Sadakte (doğru söyledin) yâ Rasûlâllah!..” dedi.
Allah Rasûlü Sallâllâhu Aleyhi Ve Sellem de O’nun bu tasdîkinden gâyet memnun kalarak cihânı aydınlatan tebessümüyle Hazret-i Ebûbekir’e:
“–Ey Ebûbekir! Sen «Sıddîk»sın!..” buyurdular. [İbn-i Hişâm, II, 5)]***

Hz. Ebubekir’in Miraç hâdisesinde sergilediği tereddütsüz bir şekilde Allah Rasûlü’nü tasdîk edişi, ancak kalbinin kazandığı îman kuvvetiyle îzah olunur.

Bir diğer örneğimiz: Ashab-ı kehf (Mağara Ehli), genç yaşta her şeyi arkalarında bırakıp Allah’a (svt) sığınmaları, mallarından ve canlarından vazgeçmeleri, onların kalplerinde yakînî iman olduğunu gösterir. Zor şartlarda bile sarsılmadan Allah’a güvenip mağaraya sığınmaları, imanlarının sadece bilgi değil, bir teslimiyet olduğunu gösterir.

Miraç hadisesi akla kanaat getirmese bile bu vakıayı Allah’ın Resulü yaşadığı ve anlattığı için Hz. Ebubekir’in bunu kalbi ile tasdik etmesi, Ashabı kehf’in Allah’ın rızasını kazanmak maksatlı her şeyden vazgeçmesi, imanlarının yakînliğindendir.
Ve değerli dava yoldaşları Rabbimiz bize bildiriyor ki: **“Allah, içinizden, iman edip de salih ameller işleyenlere, kendilerinden önce geçenleri egemen kıldığı gibi onları da yeryüzünde mutlaka egemen kılacağına, onlar için hoşnut ve razı olduğu dinlerini iyice yerleştireceğine, yaşadıkları korkularının ardından kendilerini mutlaka emniyete kavuşturacağına dair vaatte bulunmuştur. Onlar Bana kulluk eder ve Bana hiçbir şeyi ortak koşmazlar. Artık bundan sonra kimler inkâr ederse, işte onlar fasıkların ta kendileridir.” [Nur 55]**

Müslümanlar tekrar bir araya gelecek ve Dünya’nın lideri olacaktır. Hiç şüphe yok ki Allah’ın vaadi gerçekleşecektir.
Rasul sallAllahu Aleyhi ve sellem’in buyurduğu üzere: ***“Sonra da Nübüvvet Minhâcı üzere [Râşidi] Hilâfet olacaktır...”***

Biz yakînen iman edip yeniden Râşidi Hilâfet’in hükmü için son nefesimize kadar çalışacağız biiznillah.

Kalbiniz huzur, zihinleriniz yakîn ile dolsun! Selametle kalın.

Nurhayat Kaya

YAKÎNEN İMAN

20 aydır tüm dünyanın gözleri önünde Gazze’de akla gelebilecek tüm insanlık suçları işlendi ve işlenmeye devam ediyor. 

KDKK-YENİ-ŞABLON-1-copy.jpg

20 aydır tüm dünyanın gözleri önünde Gazze’de akla gelebilecek tüm insanlık suçları işlendi ve işlenmeye devam ediyor. Terör varlığı “İsrail”in hukuk ve vicdan dışı, adeta kuduz köpek gibi saldırıları, yıllardır dünyaya yaldızlı ambalajlarla servis edilen insan hakları gibi “değerler” ve “ilkelerin” de sorgulanmasını sağladı. “Evrensel” diye yutturulan kavramların gerçekte Müslümanları kapsamadığını gösterdi. Bu süreç aynı zamanda hainlerin foyasını meydana çıkardı ve maskeleri düşürdü. Allah bilir ileride daha neleri fark edeceğiz! Holokost filmlerinde dahi göremeyeceğimiz Gazze’deki sahneler, şimdiye kadar insanlığın ne denli sahte bir senaryo ile uyutulduğunu apaçık ortaya koydu. Medyayla algıları yöneten siyonistler yıllarca kendilerine “kurban ve mağdur halk” imajını vermelerine rağmen Filistinlilere başlarına gelenden çok daha fazlasını yaşattılar ve yaşatıyorlar. Onlar böyle yaparak kendilerini dünyada “istenmeyen halk” pozisyonuna soktular. 

Ümmetin başındaki yöneticiler ise Kırmızı Başlıklı Kız’ın hikayesindeki büyükanne kılığına girmiş kurda benziyorlar. Özellikle Mısır’da Refah kapısının açılmaması ve Filistin’deki kardeşlerimize gıda yardımı dahi götüremeyişimiz, kurdun asıl derdinin kimi yemek ya da yedirtmek olduğunu gözler önüne serdi. Keza ümmeti zerre kadar önemsemeyen bu yöneticiler merhum Seyyid Kutub’u yine haklı çıkardı. 1966 yılında Mısır ordusu tarafından idam edilen Seyyid Kutup : “Şu gördüğünüz Arap orduları, İslâm’ı ve Müslümanları savunmak için değil, sizi öldürmek içindir. Bu ordular, siyonistlere karşı tek bir kurşun bile atmayacaktır.” demişti. 

Evet, İslam ümmeti yüz yıldır çok acılar çekti, çok imtihanlardan geçti. Farklı coğrafyalarda farklı zulümlere maruz kaldı. Şimdi de Gazze’de Müslüman kardeşlerimizin katlini durduramadığımız, onlara bir lokma ekmek dahi ulaştıramadığımız çaresiz günleri yaşıyoruz. Biz bir an evvel savaşın bitmesini istiyoruz. Oysa Orta Doğu kaynamaktadır ve gözler şu an İran-“İsrail” savaşına çevrilmiştir. Şüphesiz ki bizim henüz anlayamadığımız Rabbimizin de bir planı vardır. Şunu unutmamalıyız ki her sürecin sahibi Allah Subhanehu ve Teâlâ’dır. Her şey O’nun (svt) izniyle ve takdiriyle olmaktadır. Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: 

**“İşte (iyi veya kötü) günleri insanlar arasında (böyle) döndürür dururuz. (Bazen bir topluma iyi ya da kötü günler gösteririz, bazen öbürüne.) Allah, sizden iman edenleri ayırt etmek, sizden şahitler edinmek için böyle yapar. Allah, zalimleri sevmez. Bir de (böylece) Allah, iman edenleri günahlardan temizlemek, kâfirleri de helâk etmek ister.” [Âl-i İmran 140-141]**

Belki de yaşanmakta olan süreç bu şekilde uzamasaydı Müslümanlar, başındaki yöneticilerin kâfirlerle ne derecede iş tuttuklarını bilemeyecekti. Müslümanlar ve aktivistler Refah kapısına dayanmasaydı gerçekte “İsrail”in sınırlarının nerelerde başladığını bazı insanlar tam olarak anlayamayacaktı.  Gazze’deki Müslümanlar Rablerine bu denli tevekkül etmeseydi onlardaki iman nuruyla Avrupa’da ve diğer yerlerdeki gayrimüslimler İslam’la müşerref olmayacaktı. Gazze’deki binlerce insan “şehitlik” mertebesini elde edemeyecekti. Gazze’nin kurtarılması için çağrı yapmayan âlim görünümlü zatların gerçek yüzünü belki de uzun süre daha göremeyecektik ve bunlar Ümmeti uyutmaya devam edecekti. 

Dünyada başımıza gelenleri sadece dünyalık olarak değerlendirmek yanlış olur. Her zaman yaşadığımız olaylara ahiret boyutundan bakmalı, helal-haram ölçüsüyle hareket ederek Allah’ın (svt) rızasını aramalıyız. 

Dünyası harap olmuş gibi görünenler ahiretini kurtarmış, dünyasını iyi imar etmiş gözükenler ahiretini kaybetmiş olabilirler. Bunu bilecek olan sadece Allah’tır. Bu dünya imtihan yerimizdir ve Müslüman için önemli olan Allah’ın (svt) sınırlarına riayet etmek, O’nun (svt) planına güvenmek ve başına gelene sabretmektir. Bunun dersini 20 aydır Gazzeli kardeşlerimiz bize vermişlerdir. Kâfirlerin tuzaklarını Allah’ın yardımıyla boşa çıkarmışlardır. Enes (r.a)’dan rivayet edildiğine göre, Rasûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:

***“Cehennemliklerden olup, dünyada pek müreffeh hayat yaşayan bir kişi kıyamet gününde getirilip cehenneme bir kere daldırılır. Sonra:
– Ey âdemoğlu! Sen hayırlı bir gün gördün mü? Herhangi bir nimete nâil oldun mu? denilir. O kişi:
– Hayır, vallahi Rabbim! Öyle bir şey görmedim, der.
 Cennetliklerden olup, dünyada insanların en yoksul olanı getirilir cennete bir kere daldırılır. Ona da:
– Ey âdemoğlu! Sen herhangi bir yoksulluk ve sıkıntı gördün mü? Hiç zorluk ve darlık çektin mi? denilir. O kişi de:
– Hayır, vallahi Rabbim! Hiçbir yoksulluk ve sıkıntı görmedim, zorluk ve darlık çekmedim, der.” [Müslim, Münâfikîn 55]***

Unutmayalım ki her gecenin bir sabahı vardır. İslâm güneşi biiznillah doğmak üzeredir. Rabbimiz sanki dünyayı buna hazırlamaktadır. Kâfir devletlerin içeriden çöküşü çoktan başlamış, Müslümanlar ise uyanışa geçmiştir. Bize düşen zaferin ne zaman geleceğiyle meşgul olmak değil, İslâmi hayatı yeniden başlatmak için olanca gücümüzle çalışmaktır. Hak ile bâtıl arasında nerede durduğumuza, kimlerin safında yer aldığımıza bakmaktır. Gerisi ise Rabbimizin “Ol” emrine bakmaktadır.

ALLAH’IN PLANINA GÜVENMEK

Geçtiğimiz haftalarda, tüm dünya, doktor Alâ’nın 9 evladının zalim “İsrail’in” bombalaması sonucunda öldürülmesine şahit oldu. 

506309821_1299043092221646_8751876821518809991_n.jpg

Geçtiğimiz haftalarda, tüm dünya, doktor Alâ’nın 9 evladının zalim “İsrail’in” bombalaması sonucunda öldürülmesine şahit oldu. On evladı olan çocuk doktoru Alâ, en büyüğü 12 en küçüğü 6 aylık olmak üzere 9 evladını toprağa verdi hem de aynı anda! Bir evladı ve hayat arkadaşı ise ağır yaralı...
Yine geçtiğimiz haftalarda kanseri yenen 3 yaşındaki Ali Asaf’ın sevincine ve hayallerine ortak olmak için binlerce balon uçuruldu gökyüzüne. Oysa 16.500 çocuk ölürken acısına ortak olamayıp uçurduğumuz balon kadar mermi atamadık zalimin bağrına, yapılan paylaşımlar kadar bombalar yağdıramadık kâfirin zulmüne... 

Empati dahi yapmaya yüreğimizin dayanmadığı Gazzeli Müslümanları, imtihanlarında sessiz kalan yöneticiler bir yana, sanki bu soykırım bizim için bitmiş tavrına bürünen halkımız bir yana... 

Ah Gazze! Ahh... Tek başına ümmet oldun... 
1945’te başlayan bu zulme bir tükürük dahi atamaz olduk, yöneticilerin hainliklerine susar olduk. Adeta zulme alışır olduk! 
Zalimin zulmüne karşı duyulan sessizlik zalimin zulmünün artırmasına neden oldu. Şahit olduğumuz bir asır boyunca da nerede bir zulüm varsa orada susan alimler, kanaat önderleri, halk oldukça o zulüm ardı arkası kesilmeyip devam etti. Misal ekonomik kriz, enflasyon, alım gücü her geçen gün halkın belini bükmeye devam ediyor. Yine aynı şekilde cinayetler, fuhşiyatlar, alkol ve uyuşturucular da hakeza sessizliğimizle meşrulaşan cürümlerdir. Oysa sessiz kalmak ben bundan razıyım, bu benim için iyidir demek değil midir? Ben susuyorum, sen istediğin yap demek değil midir? Kapitalist-laik sisteme yani kitapsızların yönetimini kabul etmek değil midir?

Bugün soykırımlarda Ümmetin, yöneticilerin sessizliğine terk edilmiş bir durumda. Dün Halepçe, Hocalı Katliamı, bugün Gazze... Ciğerparelerinin, evlatlarının parçalarını topladıklarını gördüğümüz halde günden güne tepkiler azalıyor, sanki savaş hiç olmamışçasına adı anılmıyor bile. 

Tepkilerin azalması, zalime destektir! 
Tepkilerin azalması, Müslüman kardeşlerimize ihanettir!
Tepkilerin azalması, cürme ortak olmaktır!
Tepkilerin azalması, Allah indinde haramdır!

Ümmet sustukça zalimler tabiri caizse tepemize kadar çıktılar. Bizlerin suskunluğu, zalime dur diyemeyişimiz ya da zulme karşı tavrımızın ilk günkü duruşunu koruyamayışı zalimlere de iş birlikçilerine de tepemize çıkma hakkını vermiş oldu. Oysa onların hakkı, Ömerce edayla, Selahaddin duruşuyla güce güçle karşılık vermek, onları İslam topraklarından silip atmaktır!
Bilenle bilmeyen bir değildir ya, susanla susmayan da bir olmayacaktır. Sanki dünyada tek sen kalmışsın gibi haykır, 

GAZZE ÖRGÜR OLANA DEK, SUSMAYACAĞIZ, DURMAYACAĞIZ.
Ömerce edayı, Selahattince duruşu sergileyecek bir Halifemiz olana kadar durmayacağız.

Hatice Yiğit Öğütlü

Tek Başına Ümmet Gazze

Bursa İnegöl’de yaşayan dört çocuk annesi Zebo Kadirova, Özbekistan’a iade edilmek üzere gözaltına alındı.

505319552_1296541585805130_5034596479832819390_n.jpg

Bursa İnegöl’de yaşayan dört çocuk annesi Zebo Kadirova, Özbekistan’a iade edilmek üzere gözaltına alındı. Dört çocuk annesi Zebo Kadirova Özbek Hükümeti tarafından Türk yetkililerce Özbekistan’a geri gönderilmesi talebiyle Bursa GGM’ye alındı.

Önceki yıl gözaltına alınıp bir yıl boyunca evlatlarından kopartılarak göçmen kamplarında tutulan Zebo Kadirova bacımız, Özbekistan vatandaşı olduğu için kendisine J87 kodunu vermişler. Bacımız bu kod ile deport edilirse kendisini cezaevine atacaklar.

Kısa zaman önce adli kontrol şartıyla serbest bırakılan gözü yaşlı anne; henüz evlatlarıyla hasret giderememiş, onlara doyasıya sarılamamış, öpüp koklayamamışken yeni bir zulüm ile karşılaştı. Yaşadığı yerde çevresi tarafından sevilen, güvenilen, samimi bir Müslüman olan bacımız, sınır dışı edilmek üzere sabah saatlerinde evinden alınarak Bursa GGM’ye götürüldü.

Bir anne Özbekistan’daki zulümden kaçıp dört yavrusuyla muhacir olarak sığındığı Bursa ‘da yaşama tutunup umut ararken; şimdi sınır dışı edilmek, yuvasından ve yavrularından koparılmak isteniyor. Belirsizliğe doğru sürükleniyor, kendileriyle birlikte umutları da sürgün ediliyor. Zebo Kadirova bacımız bu zulmü yaşayan tek muhacir değil ve görünen o ki son da olmayacak. Türkiye’de sığınmacı olarak kalan pek çok muhacir kardeşimiz de zaman zaman bu zulümlere maruz kalıyorlar. 2025 yılını “Aile Yılı” olarak ilan edenler bu ailelerin dağılmasını nasıl destekliyorlar? Müslüman, Müslümana yapılan zulme nasıl razı olabilir, nasıl sessiz kalabilir? Yeni çıkan torba yasalarla onlarca hırsız, yolsuz, soyguncu vb. toplum düzenini bozanlar serbest bırakılırken bu mazlum Müslümanlara neden zulüm yapılıyor?

Duyarlı olan bütün Müslümanlara ve yetkililere hatırlatıyoruz Rasulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:

***“Müslüman, Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, haksızlık yapmaz, onu düşmana teslim etmez. Müslüman kardeşinin ihtiyacını gideren kimsenin Allah da ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümandan bir sıkıntıyı giderirse, Allah Teâlâ o kimsenin kıyamet günündeki sıkıntılarından birini giderir. Kim bir Müslümanın ayıp ve kusurunu örterse, Allah Teâlâ da o kimsenin ayıp ve kusurunu örter.” [Buhârî, Mezâlim 3]***

SÜRGÜN EDİLEN UMUTLAR!

Gazze’ye yardım götürmek için aralarında Türk vatandaşında bulunduğu toplam 12 aktivistin Sicilya’dan birlikte çıktıkları Madleen Gemisine, “İsrail” işgal güçleri tarafından baskın düzenledi.

505302803_1295514769241145_5329823563203134833_n.jpg

Gazze’ye yardım götürmek için aralarında Türk vatandaşında bulunduğu toplam 12 aktivistin Sicilya’dan birlikte çıktıkları Madleen Gemisine, “İsrail” işgal güçleri tarafından baskın düzenledi. Silahsız yolcular gözaltına alınarak “İsrail’e” götürüldü. El konulan Madleen Gemisi ise, Aşdod Limanı’na getirildi.

Tüm dünyanın gözleri önünde Gazze soykırıma maruz bırakılırken, halkı Müslüman olan ülkeler sessizlik yemini etmişken elbette bu tür gelişmeler dikkat çekici ve taktir edilmesi gereken girişimlerdir. Ancak mesele ablukayı delmek ile sınırlı kalmadı. Bazı Müslüman kesimler “2 Milyar Müslüman, kafirler kadar olamadılar” diyerek kâfirleri Müslümanlardan daha onurlu, daha şerefli bir duruma koymaya çalıştı.

Görünen o ki, Mavi Marmara’da şehit edilen 10 Müslüman unutulmuş. Yine Vicdan Gemisinin yahudi varlığının dronlarıyla vurulması çok çabuk unutulmuş. Ya da hiçbir değer atfedilmemiş. 

Müslümanların bugüne kadar yaptığı girişimler unutup, 12 kişinin yaptığını ameli işaret ederek, Müslümanları kâfirlerden daha değersiz göstermeye çalışırsanız olmaz! Müslüman hayırlı bir iş yaptığında değersiz ama kâfirler yapınca o işi değerli görürseniz olmaz! 

Aslında bu durum yeni bir şey değil! Müslümanlar şanlı devletlerini yani güçlerini kaybettiklerinden bu yana hep ama hep Batı dünyası üstün gösterildi. Batı hayranlığı Müslümanlara öyle aşılandı ki bunu Müslümanlar dahi fark edemedi. Batının Müslümanların safında yer alan en ufak bir girişimi hayranlıkla izlendi. Oysa her insan amellerini 4 kıymet üzerine bina eder; insani, ruhi, maddi ve ahlaki kıymet.

İslam’ı hak din olarak kabul etmeyen birinin insani kıymet olarak gerçekleştirdiği bir amel onu Allah katında Müslümanlardan daha değerli yapmıyor. Allah-u Teâlâ için kıymetli olan şey imandır. İnsani vasıflar, iman ile birlikte oluşursa kıymetli ve değerlidir. Amellerin ölçüsü ise, şüphesiz Allah’ın rızasını gözetmektir. Yapılan amel Allah-u Teâlâ’nın rızası gözetilmeden yapıldığı vakit hiçbir kıymeti yoktur. Bir kâfirin iman etmediği sürece varacağı yer cehennemdir. Bu tüm insanlığı kurtarmak için yola çıksa dahi, durumu değiştirmez.   

Rabbimiz Âl-i İmran süresi 110. ayetinde **“Siz insanların iyiliği için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz”** diye buyuruyor. 
Biz hayırlı bir Ümmetiz. Ve bu hayırlı Ümmet Gazze için elinden ne geldi ise yaptı ve yapmakta. Sorun Ümmette değil zaten. Sorun, başımızdaki aciz yöneticilerde. Ümmeti bu duruma düşüren liderlerde. Şayet başımızdaki pısırık yöneticiler kılını kıpırdatsa, Gazze için harekete geçse, vallahi bu hayırlı Ümmet peşinden gitmeye hazırdır. Hem de malını, canını feda edecek derece de hazırdır. Çünkü İslam Ümmetini öldürmeye çalışsalar da o hayırlı Ümmet halen dipdiri ayakta ve 57 korkak lideri değil, 1 Halifeyi istiyor! 

Vicdan, İman Birlikte Olursa Daha Değerlidir

2025 yılı, Türkiye’de eylem planı kapsamında aile kurumunun öneminin vurgulanması, aile içindeki birlik ve beraberliğin korunması, mevcut riskler karşısında ailenin topyekûn desteklenmesi amacıyla Cumhurbaşkanı tarafından  “Aile Yılı” ilan edildi.

503263225_1289527259839896_2246592040307208080_n.jpg

2025 yılı, Türkiye’de eylem planı kapsamında aile kurumunun öneminin vurgulanması, aile içindeki birlik ve beraberliğin korunması, mevcut riskler karşısında ailenin topyekûn desteklenmesi amacıyla Cumhurbaşkanı tarafından  “Aile Yılı” ilan edildi. Bu, aile kurumunun toplumun temel taşı olduğu vurgusunu yeniden hatırlatmak açısından kendilerince önemli bir adımdı. Ancak içinde yaşadığımız çağ, İslam’daki aile yaşantısından uzaklaştıkça; aile değerlerinin tüketim kültürü, bireyselleşme ve dijitalleşmeyle sarsıldığı bir zaman dilimi haline dönüşmüştür. Bu bağlamda yaklaşmakta olan “Kurban Bayramı” ve gözümüzün önünde süregelen Gazze soykırımı, hem aile bağlarımızı hem de İslam Ümmetinin bir aile olduğundan hareketle ümmet bilincimizi derinlemesine düşünmemize vesile olmalıdır.

Kurban Bayramı, Hz. İbrahim’in (as) Rabbine olan teslimiyetinin ve Hz. İsmail’in (as) sabrının Ümmete yansımasıdır. Bu teslimiyet yalnızca bir hayvanın kesilmesiyle sınırlı değildir. Asıl kurban, nefsin, bencilliğin ve dünyevi tutkuların terkidir. Kurban, fedakârlığın ve paylaşmanın adıdır, teslimiyet ve dayanışmanın sembolüdür. Bayramlar, aile bireylerinin bir araya gelip beraber dua ettikleri, sofraları paylaştıkları, kırgınlıkları unuttukları zamanlardır. Kurban Bayramı aynı zamanda, uzak diyarlarda olsa bile açlık çeken, savaş mağduru olan, zulme maruz kalan bütün Müslüman kardeşlerimizi hatırlama zamanıdır. Allah (svt) şöyle buyurmaktadır:

**“Onların ne etleri Allah'a ulaşır ne de kanları; fakat O'na sizin takvanız ulaşır.” [Hac Suresi 37)**

Gazze'de aylardır süren “İsrail” saldırıları, sivil halkı, kadınları, çocukları hedef alıyor. Bu, sadece bir savaş değil; soykırımdır, katliamdır, insanlık vicdanına karşı işlenen büyük bir suçtur. Kurban Bayramı’na sayılı günler kala, oradaki kardeşlerimiz için "kurban" kavramı ne anlama geliyor? Biz etleri tartarken, onlar açlıktan karınlarına taş bağlıyor, baygın düşüyor ve ölüyorlar. Biz aile sofralarında şükrederken, onlar yerle bir olmuş evlerinin enkazında yakınlarının ölmüş bedenlerinin parçalarını arıyor. Ümmet bu konuda hassasiyetini sergilerken, başımızdaki yöneticiler de sadece ümmetin birer ferdinin yaptığı kadar bile tepki göstermeyerek batılı kâfirlere bağımlılık veya bağlılıklarını gösteriyorlar. Bu da İslam Ümmetinin büyük bir sınavı ve insanlığın vicdanının aynasıdır.

Mesele yalnızca siyasi bir ihanet değil; imani ve ahlaki sorumluluktur. Yöneticiler de dâhil her Müslüman, Filistin davasını kendi ailesinin meselesi gibi görmeli, çocuklarına Kudüs’ü ve Mescid-i Aksa’yı öğretmelidir. Bu, sadece coğrafi bir bağ değil; imani bir borçtur. Emrinde orduları hazır olanlar, acilen Gazze için harekete geçmelidir. Peygamber Efendimiz (sav), “Müminler bir bedenin organları gibidir; bir uzuv acı çektiğinde diğerleri de acı çeker.” buyurmuştur. (Buhari, Edeb 27) Gazze’de yaşananlar karşısında ümmetin geri kalan kısmının, özellikle de başımızdaki Müslüman yöneticilerin kayıtsız kalmaması için bu ilahi öğüdü her daim gündemde tutmamız gerekir. Kurban Bayramı vesilesiyle, bireysel ibadetlerin ötesine geçerek, ümmetin birliğini ve kardeşliğini vurgulamak, yaşanan trajediye karşı bilinçli bir duruş sergilemek elzemdir.

Aile, yalnızca kan bağından ibaret değildir. Aynı inancı, aynı kıbleyi paylaşarak aynı yaratıcıya secde eden Müslümanlar da bir ailedir. Bu anlamda, Gazze’deki kardeşlerimiz bizden kilometrelerce uzakta olsa bile kalben yakındaki ailemiz gibidir. Bu yıl “Aile Yılı” olarak ilan edilmişken, aile olmanın gereği; sadece evin içindeki kederi- hüznü, sevinci- huzuru değil, ümmetin hissettiği bütün duyguları da paylaşabilmektir. Kurbanın en derin yönlerinden birisi de bayramı sadece ailemizle değil, ümmet bilinci ile yaşayabilmektir.
Kurban Bayramı vesilesiyle çocuklarımıza sadece bayramlık kıyafetler değil, sorumluluk ve merhamet bilinci de hediye etmeliyiz. Onlara Gazze’yi anlatmalı, Filistinli çocukların neden bayram yapamadıklarını öğretmeliyiz. Çünkü İslam’da bayram, ancak kardeşinle birlikteyse bayramdır.

Kurban Bayramı, sadece hayvan kesmenin değil; kalplerdeki kini, duyarsızlığı, bencilliği kesmenin de zamanıdır. Çünkü gerçek kurban iman etmiş olan Müslümanın kalbinde başlar. Aile Yılı olup olmamasına bakmaksızın sadece bir yıl değil, yaşantımız boyunca ümmet kardeşliği bilinciyle hareket ederek, birbirimize kenetlenmeli sevincimizi, kederimizi, acımızı ve bayramımızı İslami ölçüler içerisinde yaşamalıyız. Başımızdaki yöneticilerimizden kundaktaki bebeğimize varıncaya kadar hiç birimiz başta Gazze olmak üzere İslam coğrafyasında yaşananlara karşı duyarsız kalmamalıyız.

Bu bayram, gerçekten İslam’daki bayram ruhuna yakışır bir bayram olsun! Kurbanlar sadece et değil, ümmete uzanan birer selam, birer dua, birer yardım eli ve zulüm altında olanların kurtuluşuna, Ümmetin selamete çıkışına vesile olsun. Dualarımız ise sadece kendi çocuklarımıza ve yakınlarımıza değil; Filistinli, Gazzeli, Doğu Türkistanlı, Özbekistanlı ve İslam coğrafyasında yer alan bütün çocuklara da olsun. Çünkü biz, aynı kıbleye yönelen, aynı duayı fısıldayan büyük bir aileyiz. 
Duamız şudur ki; “Rabbim bu aileyi en güzel şekilde muhafaza edecek Raşidi Hilafet Devletine olan özlemine bir an evvel kavuştursun ve Halifesiz geçen son bayramımız olsun!” 

Selam ve dua ile Kurban Bayramınız mübarek olsun!

AİLE YILI, BAYRAMIN RUHU VE GAZZE

Günümüz dünyasında ideolojilerin savaş alanı artık sadece topraklar değil, zihinler olmuştur. 

502833088_1286994523426503_6632362438366062967_n.jpg

Esselamu Aleyküm Ve Rahmetullahi Ve Berakâtühü

Günümüz dünyasında ideolojilerin savaş alanı artık sadece topraklar değil, zihinler olmuştur. Kapitalist sistem, ekonomik yönünün ötesinde bir yaşam biçimi, bir düşünce yapısı ve bir zihniyet mühendisliği olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu sistem, medya, eğitim, teknoloji ve kültür aracılığıyla bireyleri şekillendirmekte; İslami değerleri unutturmaya ve dünya sevgisini merkeze alan bir hayat tarzını yaygınlaştırmaya çalışmaktadır. 

Kapitalist Sistemin Temel Dayanakları

Kapitalizm, dört üretim faktöründen (emek, sermaye, doğal kaynaklar, girişimcilik) üçüne dayalı olarak şekillenen bir ekonomik düzendir. Ancak zamanla bu sistem yalnızca ekonomik değil, aynı zamanda kültürel ve ahlaki bir dayatma halini almıştır. Batı merkezli bu anlayış, bireyin çıkarlarını merkeze alarak ahlaki sınırları ortadan kaldırmakta ve "özgürlük" kavramını mutlaklaştırarak sorumluluktan uzak bireyler üretmektedir.

Zihinlerin Hipnozu: Medya ve Teknoloji

Kapitalist sistemin en etkili silahlarından biri medya ve dijital platformlardır. Sosyal medya (Instagram, Facebook, Twitter) ve dijital eğlence araçları, bireylerin düşünce biçimlerini, değer yargılarını ve hayata bakış açılarını şekillendirmekte; dünyaya olan bağımlılığı artırmakta, ölüm düşüncesini ise korku ve kaçışla nitelendirmektedir. Bu durum hadislerde "Vehn" olarak tarif edilen hastalığı, yani dünya sevgisi ve ölüm korkusunu daha da derinleştirmektedir.

Allah Teâlâ şöyle buyurur:
**"Ey insanlar! Allah'ın vaadi gerçektir. Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın ve o aldatıcı da Allah hakkında sizi kandırmasın." [Fatır, 5]**

Ve yine ayette şöyle açıklıyor Allah'u Teâlâ;

**"Bu dünya hayatı sadece bir oyun ve oyalanmadan ibarettir. Ahiret yurdu ise, iste asıl hayat odur. Keşke bilmiş olsalardı." [Ankebût, 64]**

Toplumsal Dumur ve Gençliğin Kayıp Hali:

Günümüzde genç nesil, camilerde değil barlarda, eğitim kurumlarında değil eğlence merkezlerinde vakit geçirmekte; kapitalist sistemin sunduğu sahte özgürlükle harama çekilmektedir. Hz. Ömer’in (ra) şu sözü bu konuda bizlere bir uyarı mahiyetindedir:

*"Namaz kılan yaşlıyı severim ama namaz kılan gence âşığım."*

Ancak bugünkü gençlik, zihinsel işgalin pençesinde, kapitalist hayat tarzına esir olmuş durumdadır. Bu durum, yalnızca bir ahlak krizi değil, aynı zamanda bir zihin ve kimlik krizidir. 
Eğitim ve Ekonomi Üzerinden Manipülasyon
Kapitalist sistemin en etkili olduğu alanlardan biri de eğitim ve ekonomidir. Küçük yaşlardan itibaren bireylere Batı merkezli düşünce kalıpları öğretilmekte, başarı yalnızca rütbe, diploma ve maddiyatla ölçülmektedir. Aynı şekilde, faiz sistemi gibi açıkça haram olan ekonomik uygulamalar "yatırım aracı" olarak sunulmakta, haramlar cazip hale getirilmektedir.

Nitekim Allah şöyle buyurur.
**"Allah alışverişi helal, faizi haram kılmıştır." [Bakara, 275]**

**"Eğer böyle yapmazsanız, Allah ve Rasûlü ile savaş halinde olduğunuzu bilin." [Bakara, 279]**

Bugün bankacılık sisteminin ve finansal kurumların büyümesi, bu ayetlerin açıkça ihlal edildiğini göstermektedir. Faizli işlemler, halk nezdinde ticaret gibi sunularak meşrulaştırılmakta ve insanlar bu sistemin parçası haline getirilmektedir.

İslam'ın Kurtarıcı Reçetesi

İslam, insanı yalnızca bir tüketici olarak değil, kulluk bilinciyle donatılmış bir varlık olarak görür. Allah Teâlâ şöyle buyurur:
**"Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım." [Zâriyất, 56]**

Kapitalist sistemin sunduğu dünya merkezli anlayışa karşı, İslam ahiret merkezli bir hayat teklif eder. Kalplerin ancak Allah'la huzur bulacağını, gerçek başarının Rabbin rızasına ulaşmak olduğunu bildirir.

Allah, Bakara Suresi 5. ayette şöyle buyurur:
**"İşte onlar Rableri tarafından gösterilen doğru yol üzerindedirler. Kurtuluşa erenler de yalnızca onlardır."**

Sonuç olarak;

Kapitalist sistem, sadece ekonomik bir düzen değil, aynı zamanda zihinleri işgal eden bir ideolojidir. Bu sistemin sunduğu sahte değerler, bireyi Allah'tan uzaklaştırmakta ve dünya hayatına mahkûm etmektedir. Ancak İslâm, bu zihinsel işgale karşı bir direniş, bir uyanış ve bir kurtuluş yoludur. İslâm ideolojisi yeniden merkeze alınmadıkça ne birey huzura erer ne toplum dirilir. Bu nedenle çözüm, İslam'ın sahih anlayışında ve hayatın tüm alanlarında Allah'ın hükmünü hâkim kılmakta yatmaktadır.

Vesselam...

Rojbin AYTULA

Kapitalizmin Zihinler Üzerindeki Tesiri ve İslam'ın Kurtarıcı Reçetesi

26 Mayıs'ta Bosna Hersek’in başkenti Saraybosna’daki Uluslararası Saraybosna Üniversitesinde Gazze Mahkemesi girişimi oturumlarının ardından mahkeme üyeleri Saraybosna bildirisini kamuoyuna açıkladı.

501288869_1284682866991002_8044291098351455265_n.jpg

26 Mayıs'ta Bosna Hersek’in başkenti Saraybosna’daki Uluslararası Saraybosna Üniversitesinde Gazze Mahkemesi girişimi oturumlarının ardından mahkeme üyeleri Saraybosna bildirisini kamuoyuna açıkladı. Yaptıkları açıklamada mahkeme üyelerinin bir araya gelerek Filistin’de süren soykırıma karşı ortak ahlaki öfkenin ilan edildiği, Filistin halkıyla dayanışma içerisinde olunması, soykırımı durdurmak, failleri ve bu suça ortak olanları hesap vermeye zorlamak için birlikte çalışma taahhüdü gibi insanlık vicdanına hitap eden açıklamalar yapıldı.
Mahkeme, uluslararası toplumu ve özellikle Birleşmiş Milletleri, süregelen insan hakları ihlallerine karşı derhal harekete geçmeye davet ediyor. Gazze'de sağ kalabilen bir avuç Müslüman, bombaların gölgesinde hayatlarını sürdürmeye çalışırken; çocuklar, kadınlar ve masum siviller hayatlarını kaybediyor, yaşam alanları en alçak saldırılarla insanlık dışı taktiklerle yok edilirken vicdani hareket çağrıları oradaki soykırıma engel olabilir mi?
Bir tarafta saldırılarında sınır tanımayan tam teçhizatlı, donanımlı ABD ve Müslüman yöneticiler tarafından desteklenen "İsrail" ordusu diğer tarafta her yönden ablukaya alınmış bir avuç Gazzeli Müslüman! Ve Gazzelileri kurtarmak için sadece kınama ve vicdanı harekete geçirecek çözüm önerileri! 
Peki, bu çözüm önerileri Gazze’de ateşkes sağlayıp katliamı durdurabilecek mi? Lahey Adalet Divanı'nın ve BM’nin veya daha önceden defalarca bir araya gelen Müslüman ülke yöneticilerinin kınama faaliyetlerinden çok da farklı olmayan bu bildirge ile sadece Müslüman halkların gazı alınmakta ve savaşı durduracak bir hamle yapılmamaktadır.
Gazze ve Filistin için kınama ve gözyaşlarına boğulma derecesindeki vicdani davetler; Müslümanların yarasına merhem olacak, zulmü durduracak etkinliğe sahip değildir. Gerçek çözüm bellidir. “Çivi çiviyi söker, demir demiri döver”.

BİTMEYEN KINAMALAR VE VİCDANİ DAVETLER!        

Andolsun fecr vaktine ve on geceye…” 

jhlk.jpeg

Rabb’imiz Fecr Suresi’ nde şöyle buyurdu: **“Andolsun fecr vaktine ve on geceye…”** [1] Ayetlerde Rabb’imizin yemin ederek zikrettiği geceler müfessirlerin çoğuna göre Zilhicce ayının ilk on gecesidir. Zilhicce ayı Kameri ayların sonuncusu, İslam’ın beş şartından biri olan hac ibadeti ve bir diğer şartı kurban kesmenin yerine getirildiği, Allah’ın kullarına çokça merhamet ve rahmet ettiği biz Müslümanlar için bir fırsat ayıdır. Zilhicce ayının faziletleri hakkında birçok hadis de rivayet edilmiştir.

Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: ***“Allahu Teâlâ nezdinde içerisinde yapılan salih amelin daha hayırlı olduğu bu on günden -Zilhicce’nin ilk on gününden- başka bir gün yoktur. Ashab dedi ki: 'Ey Allah’ın Rasulü! Allah yolunda cihad da mı?' Dedi ki: Allah yolunda cihad bile. Ancak Allah yolunda (savaşmak için) canı ve malıyla çıkan ve bu ikisinden hiçbir şeyle geri dönmeyen kimse bunun dışındadır.”*** [2] 

***"Arefe günü tutulan orucun bundan önce ve sonra birer yıllık günahları örteceği Allah'tan umulur"*** [3]

Ramazan ayında olduğu gibi gündüzleri namaz, oruç, zikir, dua ile geceleri ise Kur’an-ı Kerim okuyarak, çokça tefekkür ederek ve istiğfar ederek geçirmek bizler için çok önemlidir. Mümkünse ilk 9 gün ve arefe günü oruç tutmak sünnet ve büyük bir sevaptır. 

Zilhicce’nin ilk on gününde Allah’u Teala’ya zikirlerimizle kalplerimiz tatmin olur. Nitekim Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: ***“Bugünlerde tesbihi (subhanallah), tahmidi (elhamdülillah), tehlili (lailaheilallah) ve tekbiri (allahuekber) çok söyleyin!”*** [4] 

***Hafsa (ra) şöyle rivayet etti: Peygamber (sav) şu dört şeyi ihmal etmezdi: Aşure günü oruç tutmak, Zilhicce'nin ilk on günü oruç tutmak, her (hicri) ayda üç gün oruç tutmak ve sabah namazından önce iki rekat namaz kılmak.”*** [5]

Dolayısıyla bu on gün namazların kılındığı, hac ibadetinin yerine getirildiği, farzların ikame edildiği, günahlardan arınıldığı, zulüm ve şirkten uzak durulduğu, nafile ibadetlerin artırıldığı ve Müslümanların Allah’u Teala’ya daha çok yakınlaştığı nadide günlerdir. Allah’u Teala’nın da rahmet ve mağfiretinin çoğaldığı bu günlerde sabrımızı artırmak, kardeşliğimizi pekiştirmek, milliyetçilikten uzak durarak ümmet bilinciyle hareket etmek bir Müslümanın olmazsa olmazlarındandır. Rasulullah (sav) şöyle buyuruyor: ***“Arefe gününden daha çok Allah’ın cehennem ateşinden insanları azat ettiği bir gün yoktur.”*** [6] 

Zilhicce’nin bu on günü Allah’u Teala’ya teslimiyeti artırmak, Allah’u Teala’ya tevekkül ettiğimizde “O bize yeter, O ne güzel vekildir.” diyebilmek ve ardından O’ndan gelecek yardıma kalben imanı artırma günleridir. 

Aynı zamanda bu ayda yapılan hac ibadeti sırasında hangi dili konuşmasının, hangi milletten olmasının, kadın ya da erkek, yaşlı veyahut genç olmasının önemsiz olduğu, tüm Müslümanların tek bir amaç uğruna bir arada ibadet etmesi İslam Ümmeti’nin hala tek bir ümmet olduğunu da gösterir ki işte bu yüzden bu ay muhasebe ayıdır. Başta kendimizi sonra ise Gazze’de, Irak’ta, Doğu Türkistan’da, Keşmir’de, Suriye’de ve tüm İslam beldelerindeki kardeşlerimizin, bacılarımızın, evlatlarımızın kafirler tarafıdan zulme uğramasına sessiz kalan tüm alimleri ve o kafirlere dost olan tüm yöneticileri muhasebe ayıdır. 

İşte bu yüzden düşünelim. İslam daveti ne zorluklarla taşınmıştı, hak ile batılı ayırmak için mücadele eden Peygamber Efendimiz (sav) ve ashabı nasıl şehit düşmüştü, ne çok acı yaşanmıştı da yine de bu davayı bir dakika olsun sırtlarından bırakmamışlardı. 

Şimdi sıra bizde ey yürekli Müslüman! Tüm insanları İslam’a davet edecek, hayatın her alanını İslam ile yönetecek, ümmetin işlerini güdecek bir halifenin varlığı ve Raşidi Hilafet için canla başla çalışma zamanıdır. Bu güzide günler “Lebbeyk Allah’ım” diyerek “Ben de varım!” diyebilme zamanıdır. Bu on günde ve daima, var mısın mağfiret için istiğfar etmeye, var mısın tefekkür etmeye, var mısın Allah’ı razı etmeye?

1- Fecr Suresi 1. ve 2. ayet
2- Ahmet Müsnedi’nde, Said İbn-i Cübeyr’den İbn-i Abbas tahriç etti.
3- Müslim
4- Taberani
5- Râmuzü’l-Ehâdîs
6- Müslim

Sümeyye Şeyma GÜVENİLİR

“ANDOLSUN FECR VAKTİNE VE ON GECEYE…”

Gazze ve Filistin topraklarının tarihi, sadece bir coğrafyanın değil; bir halkın kalbinin, onurunun ve direnişinin hikâyesidir. 

Gazze ve Filistin topraklarının tarihi, sadece bir coğrafyanın değil; bir halkın kalbinin, onurunun ve direnişinin hikâyesidir. 1917’de İngiltere’nin Balfour Deklarasyonu ile bu topraklarda Yahudi yerleşimlerinin kurulması, burada yaşayan halk için sadece toprak kaybı değil, aynı zamanda bir kimlik mücadelesinin başlangıcı oldu. İngiltere’nin bu dönemdeki politikaları, halkı yavaş yavaş yerinden ederken, onların geleceklerine dair umutlarını kararttı.

**“Allah, müminlerin dostudur. Onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. Kâfirlerin dostları ise tağuttur. Onları aydınlıktan karanlıklara çıkarır.” [Bakara 257]**

Bu ayet, Gazze ve Filistin halkının içindeki direnci ve inancı besleyerek her zorluğun üstesinden gelebilme gücünü onlara hatırlatır.

Yahudi yerleşimlerinin hızla büyüdüğü bu yıllar, Gazze ve Filistin halkı için her şeyin ellerinden alınması anlamına geliyordu. 1947’de Birleşmiş Milletler’in toprakları iki devlete ayırma önerisi, halk tarafından reddedildi. Çünkü onlara göre bu, sadece topraklarını değil, tüm varlıklarını, kimliklerini ve onurlarını kaybetmek demekti. 14 Mayıs 1948’de “İsrail” devleti tek taraflı olarak kuruldu. Bu, Gazze ve Filistin halkının tarihindeki en büyük felaketti. 750.000 kişi evlerinden zorla çıkarıldı ve hayatları paramparça oldu. Bu döneme “Nekbe” (Felaket) denir.

1948’den sonra, Gazze ve Filistin halkı mülteci kamplarına sığındı ama bir şey hiç değişmedi: Topraklarına geri dönme, onurlarına sahip çıkma hayali hiç tükenmedi.

***“Müslüman, Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu (zalimlere de) teslim etmez. Kim din kardeşinin bir ihtiyacını giderirse, Allah da onun ihtiyacını giderir. Kim bir Müslümanın bir sıkıntısını giderirse, Allah da onun kıyamet sıkıntılarından birini giderir. Kim bir Müslümanın (kusurunu) örterse Allah da kıyamet günü onu örter.” [Müslim, “Birr” 58]***

Bu halk, bu vurguyu yalnızca bir dinî sorumluluk değil, insanlık adına da bir çağrı olarak kabul etti. 1967’de Altı Gün Savaşı’nda, topraklar bir kez daha işgal edildi. Gazze, Batı Şeria ve Kudüs yine o zalim ellerin kontrolüne geçti. Ancak halk hiç yılmadı. Yıllar geçse de, her yeni nesil özgürlük için savaşmaya devam etti.

Bugün Gazze ve Filistin toprakları hâlâ işgal altında ve halk, haklı mücadelesini sürdürmektedir. Fakat bizlere düşen, bu zulme karşı sessiz kalmamak, adaletin peşinden gitmek ve özgürlüğü sağlamak için hep birlikte çalışmaktır.

Bu, sadece bir halkın mücadelesi değil, tüm insanlığın ortak sorumluluğudur. Bu zulme karşı duyarsız kalmak, vicdanımızı öldürmek demektir.

Sonuç olarak, Gazze ve Filistin halkının özgürlüğü ve adaletin sağlanabilmesi için tüm İslam dünyasının birleşmesi büyük önem taşır. İslam’ın ilk dönemlerinde olduğu gibi, hilafet sistemi, sadece bu toprakları değil, tüm Müslümanların haklarını koruyacak ve adaletin sağlanmasına olanak verecektir. Hilafet, bu bağımsızlık mücadelesi için gerekli olan birliğin simgesidir. Müslümanlar arasında tam bir dayanışma, bu coğrafyada huzur ve özgürlüğün yeniden yeşermesini sağlayacaktır. Hilafetin yeniden tesis edilmesi, sadece Gazze ve Filistin’in değil, tüm İslam dünyasının özgürlüğüne giden yolu açacaktır.

Allah’ım, Gazze, Filistin, Mescid-i Aksa, Doğu Türkistan, Arakan dâhilinde zulüm altındaki kardeşlerimize sabır, güç ve zafer nasip eyle. Zulmü kaldır, adaleti tesis et. Bizi birlik içinde Hilafete kavuştur. Âmin.

Hira Nur Akdemir

Gazze ve Filistin’in Tarihi Mücadelesi: Zulme Karşı Adalet ve Özgürlük Arayışı

Dünyada insanoğlunun yaşayabileceği en büyük acılardan birisi de ihanettir. İhanet, ter türlü ilişkide insanı derinden yaralar. Hatta ihanetle ölüm kıyaslandığında ihanetin her zaman ölümden daha fazla acı verdiği söylenir.

hbr.jpeg

Dünyada insanoğlunun yaşayabileceği en büyük acılardan birisi de ihanettir. İhanet, ter türlü ilişkide insanı derinden yaralar. Hatta ihanetle ölüm kıyaslandığında ihanetin her zaman ölümden daha fazla acı verdiği söylenir. Zira ihanette, insanın canını çok yakan sevilmeme, kandırılma, aptal yerine konma, beğenilmeyip başkasının tercih edilmesi ve değersizlik gibi insanın duygularını yerle bir eden anlamlar gizlidir. İhanetin sonucunda ise şüphesiz güven duygusu ortadan kaybolup gider.

Peki, ihanetin büyüğü- küçüğü olur mu? Elbette ki olur çünkü bizler İslâm ümmeti olarak bunu yakinen deneyimledik. Yöneticilerimizle olan ilişkilerimizde ihanetlerin en büyüklerine maruz kaldık ve (“yeter artık!” demezsek) kalmaya devam edeceğiz gibi gözüküyor. Onların ihanetleri sonucu ümmetin topraklarında zulüm ve katliam eksik olmadı. Hatta öyle ki bu yöneticiler ihanetin kitabını yazıyor ve altına bir bir imzalarını atıyorlar. İslâm coğrafyasının kaynakları sadece kendi iktidarlarını kaybetmemeleri uğruna azılı kâfirlere peşkeş çekiliyor. Kirli siyasetleri uğruna onların kanlı elleri sıkılıp anlaşmalar yapılıyor. 

Geçtiğimiz hafta ABD Başkanı Trump üç gün içerisinde üç Körfez ülkesini ziyaret etti ve toplam değeri 3,2 trilyon doları bulan anlaşmalar imzaladı.  İlk olarak Suudi Arabistan’ın başkenti Riyad’a ziyaret gerçekleştirdi. Suudi Arabistan, Trump sahneye çıktığında seçim şarkısı olan “God Bless America” (Tanrı Amerika’yı Korusun) şarkısını çaldı. Suud prensi Selman ve Suriye Cumhurbaşkanı Ahmet Şara ile görüşen Trump, Ahmet Şara’yı “Genç, çekici, sert, güçlü bir geçmişi var. O bir savaşçı.” diyerek övdü. Oysa çok değil daha geçen yıl başına 10 milyon dolar ödül koymuşlardı eski “Colani” yeni Şara için. Trump, görüşmenin ardından ilişkilerinin normalleşeceğine dair sinyaller verdi ve Suriye’ye yönelik yaptırımların kaldırılacağını söyledi. Suudi Arabistan’la da yaklaşık 600 milyar dolar değerinde anlaşma imzaladı. 

Trump’ın ikinci durağı Katar oldu ve iki ülke arasında 1,2 trilyon değerinde yatırım anlaşması imzalandı. Katar Emiri’nin Trump’a 400 milyon değerinde lüks bir Boeing uçağı hediye etmesi ise ayrıca dikkat çekti. Amerikan basınında bu jest (!) “uçan saray” olarak haber yapıldı. 

Başkan Trump’ın son durağı ise Birleşik Arap Emirlikleri oldu. Trump -bir cahiliye ritüeli olan kadınların saçlarını savurmaları şeklinde karşılanması bir yana- buradan da yaklaşık 1,4 trilyon dolar değerinde anlaşmalar yaparak ayrıldı.  
Amerika’nın hazinesinde toplam 8133 ton altın bulunduğu biliniyor. Bunun toplam değeri 840 milyar dolar. Yani üç Arap ülkesi, ABD’ye hazinesindeki altının 4 katından fazlasını üç günde bağışlamış oluyor.

Bizler İslâm ümmeti olarak “İsrail”le ticareti kesmeyen ve “İsrail”in en büyük destekçisi olan Amerika ile ekonomik anlaşmalar yapıp, İslam düşmanlarının güçlenmesine yardım eden liderlerin farkındayız. Müslümanlar Gazze’de açlıktan ölürken, tüm ailesini kaybeden küçücük çocukların saçlarına ak düşerken, mazlumlara ellerini uzatmak yerine kâfirlere el uzatanların farkındayız. İşgal altındaki Müslümanlar için bir uçağını dahi havalandırmayanların asıl teröristlere uçak hediye etme ihanetlerinin de farkındayız. Hatırlatırız ki Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:  

***“Kim yarım kelime dahi olsa bir mü’minin öldürülmesine yardım ederse kıyamet günü, alnında ‘Allah’ın rahmetinden mahrumdur’ yazılmış şekilde Allah’ın huzuruna çıkar.” (İbn-i Mâce, Diyat I)***

Ne yazık ki ümmetin başına tebelleş olmuş bu yöneticiler, kâfirleri sevdikleri kadar Müslümanları sevmediler. Kâfirlere kendilerini beğendirmek için çırpındıkları kadar Müslümanlara kendilerini beğendirmek için uğraşmadılar. Müslümanlar, onlar için her zaman vazgeçilen, harcanan, feda edilen taraf oldu. Gazze’deki mazlumların onların ihanetlerine karşılık gözyaşlarıyla “Ya Muhammed! (sav) Onlara şefaat etme” diye feryat etmesi onların yüreklerine dokunmadı. Bir gecede Gazze’de 100 kişinin ölmesi vicdanlarını sızlatmadı. Ordularının gücüyle övünenler, milli bayramlarda gövde gösterisi yapanlar Müslümanların imdadına koşmadı. Bunların hepsinin farkındayız ve ihanetlerini unutmayacağız. 

İslâm ümmetine ihanet edenleri hem bu dünyada hem de ahirette rezil rüsva eyle Ya Rabbi! İslâm ümmetini nefsine tercih edecek Râşid bir Halife’yi bize tez zamanda ikram eyle Ya Rabbi!

**“Şüphesiz, Allah mü’minleri daima koruyup müdafaa edecektir. Çünkü Allah, hiçbir hâin ve nankörü sevmez.” (Hac, 38)**

BÜYÜK LİDERLERİN BÜYÜK İHANETLERİ

“İsrail’in” Eurovision’a katılmasının engellenmesi gündem olurken Türkiye’de skandal bir başka gündem oluştu.

499271702_1277552244370731_1431491944580420370_n.jpg

“İsrail’in” Eurovision’a katılmasının engellenmesi gündem olurken Türkiye’de skandal bir başka gündem oluştu. Linet’i biliyorsunuz. Hani şu Hamas’a “k-til” diyen, s-ykırımı destekleyen Yahudi kökenli sanatçı. Müslümanlar, işte bu kadının yapacağı konseri protesto etmelerinden ötürü büyük tepkilere maruz kaldılar. Gazze’ye yapılan soykırım hakkında hiçbir yorum yapmayan M. Naci Bostancı, “Linet’i beğenirsiniz veya beğenmezsiniz fakat “İsrail” zulmüne gösterilecek tepkinin adresi Linet’in konseri olamaz” diyerek olayı hafifletirken Fatih Altaylı ise “o bizden daha Türk’tür” diyerek meseleyi ırkçılık boyutuna taşıdı. Oysaki mesele kimin ne kadar Türk olduğu değil, kimin ne kadar insan olduğu meselesidir.

Ortada kimsenin görmezden gelemeyeceği büyük bir zulüm, büyük bir s-ykırım var. Buna sadece Müslümanlar değil tüm insanlar tepki göstermelidir, göstermek zorundadır. Bu bir vicdan ve insanlık meselesidir. Vicdan yoksunu, insanlıktan nasibini alamamış kimselere, her fırsatta İslam’a ve Müslümanlara kin kusan ve toplumda İslam ve Müslüman düşmanlığını hortlatanlara şu hakikati hatırlatıyoruz: "Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır."

**“Zalimlerin yanında olmayın; sonra ateş sizi de yakar. Allah’tan başka dostlarınız olmadığına göre bir yerden yardım da göremezsiniz!” [Hud 113]**

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz