Batı, Ümmetin birbirine kavuşup kenetlenmesini engellemek için kendi üretimi olan lâiklik gibi gayri İslami fikirlerle  zihinleri bulandırıp aynı akideden olan İslâm kardeşlerini birbirlerine kırdırmayı başarmıştır. 

498681811_1272662711526351_5813453678403988024_n.jpg

Batı, Ümmetin birbirine kavuşup kenetlenmesini engellemek için kendi üretimi olan lâiklik gibi gayri İslami fikirlerle  zihinleri bulandırıp aynı akideden olan İslâm kardeşlerini birbirlerine kırdırmayı başarmıştır. 

Öyle ki 7 Ekim öncesine kadar, Müslümanlarda  Ümmetin yeniden İslam Devleti'nin çatısı altında toplanması hayalden öteye geçmeyecekmiş gibi bir algı oluşmuştu, oluşturulmuştu.
Elhamdülillah Aksa Tufanı bize bir bütün olmayı, birlikte dirilmeyi, canlanmayı öğretti. 

Evet, işte bu minvalde Mirasımız Kudüs Derneği'ne bir ziyaret gerçekleştirdik. Samimî ve duygusal bir ortamda geçen ziyarette önceliğimiz Kudüs oldu. 

Sorunlar ve çözümler konusunu konuşarak birbirimizden istifade ettik.

Bizleri konuk eden Kudüs sevdalısı Mirasımız Kudüs Derneği Başkanı Esra Hanım ve ekip arkadaşlarına ayrıca teşekkür ederiz.

Mirasımız Kudüs Derneği'ne ziyaret

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak, fikirlerimizin taşıyıcısı olduğumuz bu yolda insanî çalışmalarıyla öne çıkan İHH Sultangazi Temsilciliğini ziyaret ettik.

khglksfd.jpeg

Köklü Değişim Kadın Kolları olarak, fikirlerimizin taşıyıcısı olduğumuz bu yolda insanî çalışmalarıyla öne çıkan İHH Sultangazi Temsilciliğini ziyaret ettik. Ziyaretimizde, Ümmet bilinciyle hareket eden kadınlar olarak, sadece yardım ulaştırmak değil; zulmün kaynağını doğru tespit etmek ve çözümün İslami bir nizamda yattığını vurgulamak gerektiğini dile getirdik.

Modern dünyanın ürettiği krizler karşısında, kapitalist sistemin değil, Raşidî Hilafet düzeninin hakiki bir alternatif sunduğunu bir kez daha ifade ettik. Yardım faaliyetlerinin ötesinde, köklü ve ideolojik bir değişimin zaruretini paylaşarak İslami çözümlerin toplumsal karşılık bulması için fikir üretmeye ve paylaşmaya devam edeceğimizi belirttik.

İlgi ve misafirperverliklerinden ötürü İHH Sultangazi Temsilciliğine teşekkür ederiz. Rabbimiz bu Ümmetin kadınlarını hakikat yolunda sabit kılsın.

Köklü Değişim Kadın Kollarından İHH Sultangazi Temsilciliğine Ziyaret

Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul, 12 Nisan 2025, Cumartesi günü, “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” başlığı altında, Köklü Değişim İstanbul Ofisi binasında konferans düzenledi.

44.jpeg

Köklü Değişim Kadın Kolları İstanbul, 12 Nisan 2025, Cumartesi günü, “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” başlığı altında, Köklü Değişim İstanbul Ofisi binasında konferans düzenledi.
Konferansta eğitimci yazar Şeniz Yücel, Nesibe Hatun Derneği kurucularından ve eğitimci yazar Duygu Turan, eğitimci Ferhunde Özsoy Küçük ve Köklü Değişim yazarlarından ilahiyatçı yazar Esma Gül Yağmur hanımefendiler konuşmacı olarak yer aldılar. Konferans, Köklü Değişim yazarlarından Emine Duman hanımın Kur’an Tilaveti ile açıldı.
İlk konuşmayı, “Mutluluk Allah’a İnanmaktır” ve birçok başka kitabıyla tanınmış eğitimci yazar Şeniz Yücel hanımefendi yaptı. “Aile Kurmayı ve Aile Olmayı Neden İstemeliyiz” başlığı altında bugün Müslüman ailelerde rollerin doğru anlaşılmaması, sorunlar karşısında doğru İslami tavrı ve çözüm yollarını bilmemekten kaynaklı temel sorunlardan ve bu sorunları çözmeye götürecek doğru İslami bakış açısından ve çözüm yollarından bahsetti. Kur’an kıssalarına değinerek Müslüman kadın ve erkekte bulunması gereken temel iki özelliğini vurguladı. “Güçsüz insan bağırır” diyerek yumuşaklığın ve hoş sesli olmanın imandan olduğunu, öfke anında bile olsa İslam’ın yumuşaklığı ve sabrı korumayı emrettiğini hatırlattı. Eşler bir sorunla karşılaştığında omuz omuza verip problemi karşılarına almaları gerekirken problemi unutup eşler birbirini karşılarına alıyor diyerek Ümmetin halini tasvir eden bir örneği ortaya koydu. “Karşımızda büyük bir sorun var ama Ümmet birbiriyle uğraşıyor… Problem kendi başına “özgürce” büyüyüp gelişiyor…” dedi.
Ardından eğitimci Ferhunde Özsoy Küçük “Aile Kurumunu İfsat Eden Uluslararası Sözleşmeler ve Hukuki Düzenlemeler” başlığı altında, Anayasa’dan Medeni Hukuk’a, eğitime kadar uluslararası sözleşmelerin yerel kanunların, düzenlemelerin ve yönetimlerin üstünde bir hâkimiyete sahip olduğunu açıkladı. En başta kopyala yapıştır şeklinde uygulamaya geçirilen aile ve topluma dair hukuki düzenlemeler süreç içerisinde uluslararası sözleşmelerle İslam toplumunun sahip olduğu tüm değerleri, hayata bakış açılarını özellikle kullandıkları dil ile unutturduğunu, yerine yeni ifsat edici değerleri de bu şekilde topluma yerleştirdiğini anlattı. Sözde kadının haklarını, kadına yönelik şiddeti önlemek gibi isimlerle, İstanbul Sözleşmesi, CEDAW ve nice uluslararası sözleşme, dini ve kültürel değerlerin silinmesini, yerine cinsiyet eşitliği, LGBT ve cinsiyetsizleştirme projeleri olduğunu, 6284 Sayılı Kanun’u üreterek bu kanun üzerinden daha çok ailenin dağılmasına yol açıldığını tarif etti. “Basit bazı kelimeleri veya cümleleri aileyi, kadını, erkeği ifsat etmede ne kadar da etkili kullanıyorlar… İslam’da benzer gibi görünen kelimelerle süsleyerek, şer’i hükümlere benzeterek” aile yapısını ve dolayısıyla toplumu ifsat ediyorlar. “Bazı uygulamaları İslam’da da var diyerek uygulasalar bile, hatta bizzat şer’i hükmün birini de uygulayacak olsalar, uygulanan şey şer’i hüküm olmaz. Çünkü en başta en üstün kanun koyucu olarak Allah’ı değil uluslararası sözleşmeleri belirlemişler…” dedi.
Kısa bir aranın ardından ikinci oturumda ilk olarak en çok “Zamanın Sayesinde” ve “Tevhidin İnşası” kitaplarıyla tanınan eğitimci yazar Duygu Turan hanımefendi söz alarak evliliğin, aile kurmanın fıtrattan ve Allah’ın bir emri olduğunu açıkladı. Bunda üç amacın olduğunu anlattı. “Birincisi, zaaf ve sevginin (içgüdünün) zapturapt alınması… Evlenenler dininin yarısını tamamlamış olur (hadis)… Evlilik Bakara suresi 229. ayetinde tarif edildiği gibi Allah’ın hudutlarının korunduğu yerdir…” Bu amaçlara odaklı aile hayatının insanın “mükemmel hayat isteğini” tatmin edeceğini ve gelecek nesillerin ihtiyaç duyduğu güven ortamının da ait olmayı hissetmeleriyle sağlanacağını anlattı.
Son konuşmayı, Köklü Değişim yazarlarından ve ilahiyatçı Esma Gül Yağmur, “Ailenin Korunması için Zorunlu Adımlar ve İslami Çözümler” başlığı altında yaptı. Yağmur, “Biz Müslümanız…” diyerek söze girdi ve “Güçlü aileler oluşturmak için İslam üzerine kurulu bir devlet olmadan olmayacağını çünkü “İslam’ın çözümleri somuttur.” söyledi. İslam’ın aileyi koruyacak, İslami Toplumu ve Ümmeti ihya edecek, İslam Ümmetinin bariz bir özelliği olan sağlam yapılı ve ahenkli Müslüman aileyi geri getirecek somut çözümleri en başta siyasetten, eğitim sistemine, medyaya, iktisat nizamına ve devletin ve toplumun her alanına “takvayı yerleştirmek ve yaymakla” başlayacağını anlattı. Hilafetin siyasi ve hukuki nizamlarının ailenin güvenini, huzurunu, muhabbetini korumak ve desteklemek üzere işlediğine dair örnekler getirdi. Hilafet, erkeği üzerine farz olduğu şekilde ailesinin geçimini sağlamakta desteklemek için Rasulullah (sav)’in emrettiği gibi en başta erkeğe iş vererek, erkeğin buna rağmen yetersiz kaldığında ve gücü yetmediğinde Beyt-ül Mâl’den destekleyeceğini söyledi. Kadını da devlet koruyacaktır. Ailesinden kendisini destekleyecek, bakımını üstlenecek erkekler olmadığında, çocuklarına karşı annelik vazifesini ihmal etme pahasına çalışmak zorunda kalmaması için, devlet bizzat Beyt-ül Mâl’den geçimini sağlayacaktır. 
Dolu dolu geçen programı katılanlar pür dikkat dinlediler. Programın moderatörlüğünü yapan Köklü Değişim yazarlarından Gamze Gürsoy, konferansın açılışında herkesten programı zihinlerinin, kalplerinin bir köşesinde Gazze’yi bulundurarak dinlemelerini rica etti. Ve konferansın sonunda “Küfür sistemleri kendi hakimiyetleri karşısında gerçek ve tek engel olarak İslam’ı, Müslüman toplumu ve dolayısıyla Müslüman aileyi gördükleri için bilhassa Müslüman aileye karşı şiddetli ve kararlı planlar uygulamaktalar… Bugün Gazze’yi kurtarmak için Müslümanlar birleşemiyorsa, ailelerde bile bütünlük, huzur ve hedef birliği olmadığındandır… Müslüman erkeklerde cihat ruhu yoksa, ordularımızdaki askerler ve subaylar Gazze’yi ve tüm Müslümanları kurtarmak için cihada koşmuyorsa, onlara cihat aşkı yerine dünya sevgisi, dünya başarılarını sevdiren annelerin de payı vardır…” diyerek programı sonlandırdı.
Konferansın sonunda dinleyenler Şeniz Yücel ve Duygu Turan’ın kitaplarından alıp imzalatma ve konuşmacılarla tanışma fırsatı da buldular.

Köklü Değişim Kadın Kolları “Küresel Saldırılar Altındaki Aile” Konferansı Düzenledi

Hizb-ut T-hrir Hollanda/Amsterdam'dan "G-zze İçin Harekete Geçin!" Çağrısı

d5988b477d541aa16cd0343c3fbff549ef92d4303b29cae45f55d360815a94d6.jpg

K-til Yahudi varlığı kuş-tma altındaki G-zze Ş-ridi'nde bugüne kadar ve yine şu günlerde 170.000'den fazla Müslüman erkek ve kadını ş-hit etti. At-şkes antlaşmasını ihlal ederek çoğu çocuk, yaşlı ve kadın olmak üzere Müslümanları sistematik olarak ö-ldürmeye devam ediyor.

Hizb-ut T-hrir ise Hollanda'nın başkenti Amsterdam'da âlimlere sessiz kalmanın caiz olmadığını, F-listin meselesinin ulusal değil İslami bir mesele olduğunu, Müslüman ülkelerin yöneticilerine ise sömürgecilerin kuklaları olmayarak ordularını seferber etmeleri gerektiğini hatırlattı. 

Bu minvalde çözümün ancak ve ancak ikinci Raşidi Hil-fet Devletini kurmak olduğunu belirterek Müslümanların birliğine davet etti.

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarında "İstikamet" Konuşuldu

484808388_1220161956776427_5187068955988745195_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarında "İstikamet" Konuşuldu
Köklü Değişim Kadın Kolları Ankara’da Sivil Toplum Kuruluşu ve Siyasi Partilere yönelik geleneksel iftarında Köklü Değişim'in bu yıl ki mottosu olan "Ramazan İstikamet Zamanı" başlığı altında yazar Ebru Petek sunumunu gerçekleştirdi.
Ardından Mirasımız Kudüs Dernegi, Maruf Derneği, Merhamet Derneği, TESSEB Ankara Temsilcisi ve HÜDAPAR Gençlik Politikaları Başkan Yardımcısı mikrofon alıp konuya ve ümmetin durumuna dair katılımda bulundular.
Dostane ve sıcak bir diyalog eşliğinde ümmetin içerisinde bulunduğu vahim durum, İslam'ın kutsallarının ayaklar altına alınması, toplumsal çöküntü ve bunun yalnızca Raşidi Hilafet Devleti'nin varlığıyla çözüme kavuşabileceği değerlendirmelerinin ardından İslami camialara düşen görevler konuşuldu.
Program sonunda Köklü Değişim neşriyatindan oluşan hediyeler misafirlere takdim edildi.
Katılımda bulunan tüm siyasi parti ve STK temsilcilerinden, programda emeği geçen herkesten Allah razı olsun.

Köklü Değişim Kadın Kolları'nın Ankara'daki Geleneksel STK İftarı

Köklü Değişim Kadın Kolları Ankara Olarak  Mirasımız Kudüs Derneği İle Maruf Eğitim Ve Kültür Sanat Derneği'nin Ortaklaşa Gerçekleştirdikleri  Geleneksel "Kudüs İftarına" Katıldık

484849237_1217403240385632_7389456854246076367_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Ankara Olarak 
Mirasımız Kudüs Derneği İle Maruf Eğitim Ve Kültür Sanat Derneği'nin Ortaklaşa Gerçekleştirdikleri  Geleneksel "Kudüs İftarına" Katıldık
İftar öncesinde İlahiyatçı Yazar Habibe Alpay Aydın Hanım katılımcılara hitaben bir sunum gerçekleştirdi. Sunumunda; Resûlullah, ***"Ben ve yetime kol kanat geren kimse cennette böyle (yan yana) olacağız." buyurdu ve aralarını hafifçe açarak işaret parmağıyla orta parmağını gösterdi.” 
[Buhârî]*** diyerek yetim hakkına değindi. 
Ardından dua eşliğinde iftarımızı gerçekleştirdik. Davetleri için Mirasımız Kudüs Derneği İle Maruf Eğitim Ve Kültür Sanat Derneği'ne teşekkür ederiz.

Köklü Değişim Kadın Kolları Ankara Olarak Geleneksel "Kudüs İftarına" Katıldık

Köklü Değişim Kadın Kollarının gelenek haline getirdiği STK'lara yönelik iftar programında bu yıl misafirlerimizi "Ramazan İstikamet Zamanı" başlığı altında ağırladık. 

484523360_1216467027145920_7672114645059361940_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kollarının gelenek haline getirdiği STK'lara yönelik iftar programında bu yıl misafirlerimizi "Ramazan İstikamet Zamanı" başlığı altında ağırladık. 
Katılımın yoğun olduğu iftar programımız Kuran-ı Kerim tilaveti ile başlayıp ardından oruçların açılması ile devam etti. 
Köklü Değişim İstanbul Avrupa Temsilcimiz Ümran Küçükada misafirlerimize yönelik "Ramazan İstikamet Zamanı" konulu sunumunu gerçekleştirdi. Sunumunda "Müslümanlar İçin İstikamet", "Yöneticiler İçin İstikamet", "Alimler Ve Cemaatler İçin İstikamet" başlıklarını ele alarak bu başlıklar altında Müslümanlara, yöneticilere, cemaatler ve alimlere düşen sorumlulukları dile getirdi. 
STK temsilcileri konuklarımız ile kısa süreli tanışma ve hasbihalden sonra "Yaşadığımız toplumda adalet yok olmuşsa, güçlülere suç işleme imtiyazı tanınmışsa, ahlaksızlık cadde cadde, sokak sokak etrafımızı kuşatmışsa, devlet 
Müslümanların can güvenliğini sağlayamaz hâle gelmişse, bu artık çöküntü değil, yıkıntı 
demektir. İşte burada, İslâmî duyarlılığa sahip camiaların devreye girmesi ve Ümmetin sorunlarını çözecek projeler ortaya koyması kaçınılmazdır. Eğer bir proje ortaya 
koyamıyorsa hem kendi varlığını sorgulamalı hem de kendisine tâbi olanların vebalini nasıl sırtlanacağını iyice düşünmelidir." diyerek Ümmetimizi kalkındırmaya yönelik projeler üzerinde konuşup çözüm metotları üzerine temsilcilerin önerilerini dinledik. 
STK temsilcilerinin çözüm noktasındaki samimi temennileri, bu iftar programını düzenlemedeki kastımızın gerçekleşeceği yönünde kanaat oluşturdu bizde elhamdulillah.
İftar programımıza uzaktan ve yakından şartları zorlayarak katılan kıymetli STK Temsilcilerinden ve Köklü Değişim Kadın Kolları Temsilcilerinden Allah razı olsun. 
Duamız odur ki bu toplantımız vesilesi ile Rabbimiz Müslümanlara hayr kapılarını ardına dek açar. Allahumme amin amin.

Köklü Değişim Kadın Kolları, İstanbul Esenyurt Temsilciliğinde STK'lara Yönelik Geleneksel İftarını Gerçekleştirdi

Köklü Değişim Kadın Kolları Ankara Olarak  Mirasımız Kudüs Derneği'nin Psikolog  Sümeyra Cevahir Hanımefendiyi Ağırladığı  "Psikolojik Olarak Güçlü Bir Aile Olmak" Konulu Programlarına İştirak Ettik

480686960_1202307365228553_3652047882947012054_n.jpg

Köklü Değişim Kadın Kolları Ankara Olarak 
Mirasımız Kudüs Derneği'nin Psikolog 
Sümeyra Cevahir Hanımefendiyi Ağırladığı 
"Psikolojik Olarak Güçlü Bir Aile Olmak" Konulu Programlarına İştirak Ettik
Sümeyra Cevahir Hanım konuşmasında kadın olmanın, eş olmanın, genç olmanın artı ve eksi yönlerine değindi. 
Ailenin toplumun değeri olduğundan bahsetti. 
Soru-cevap şeklinde karşılıklı sohbet havasında gerçekleştirilen programda bizler de "Aile Yılı" ilan edilen 2025 yılında eğitim, içtimai hayat ve diğer alanlardaki sıkıntılardan bahsedip sistemin yanlışlığına değindik. Çözümün İslam'da olduğunun altına çizerek ailenin, neslin ve toplumun ancak İslam ile korunacağını vurguladık. 
Rabbim hayırlara vesile eylesin.

"Psikolojik Olarak Güçlü Bir Aile Olmak" Konulu Program

Bugün tablo ne kadar karanlık olursa olsun, biz Allah’ın vaadine güveniyoruz

498578673_1275060247953264_6255897676773873018_n.jpg

“Aman efendim devlet aklı böyle çalışmaz! Elbette ki biz de sınırlarımız güvende olsun ayrıca din kardeşlerimiz güvende olsun isteriz. Elbette Mesicid-i Aksa güvende olsun isteriz, ama devlet aklı bu, sizin gibi düşünmez!”

Ne sık duyduğumuz sözler bunlar değil mi?  Suriye’deki iç savaşta, Mısır’daki darbede  ve 1945’ten beri Filistin’deki işgal ve katliamların hemen ardından bu sözleri, televizyonda gündem yorumcularının akın ettiği taraflı siyasetin konuşulduğu programlarda bazen bir milletvekilinden bazen bir akademisyenden bazen de bir gazeteciden duyarız. 

Bu sözler bazen halkın aklını küçümsemek bazen de kolay soruların cesaret isteyen cevaplarını vermekten kaçınmak için kullanılır.  Örneğin; Türkiye’deki Müslümanlar olarak Gazze’de katledilen Müslüman kardeşlerimizin yanında olduğumuzu göstermek için devletin “İsrail’le” olan bütün ticari ilişkilerini kesmesini talep etmiştik. Bu talebimize  karşılık olarak siyasilerden ve sözde aydınlardan şu yanıtı işitmiştik; “Ekonomik olarak zarar görürüz. Uluslararası ve devletler arası anlaşmalar var bu yüzden “İsrail” ile ticaret kesilemez. Devlet aklı böyle çalışmaz!”

Müslüman halklar olarak Gazze’deki kardeşlerimizi kurtarmak için “Ordular  Aksa’ya” dediğimizde de cevap yine aynıydı. “Savaşa sürüklenir zarar görürüz.  Devlet aklı böyle çalışmaz!” Ama söz konusu Rusya’ya karşı Ukrayna’ya SİHA gönderilmesi olduğunda devlet aklı, uluslararası anlaşmalardan,  hukuktan, savaştan ve zarar görmekten çekinmemişti.
  
Yukarıdaki soruları ve  benzerlerini her ne zaman yöneticilere sorsak, her ne zaman dünyanın dört bir yanında zulüm gören Müslüman kardeşlerimize yardım için çırpınsak ve  yardım için yetkilileri göreve çağırsak hep bu ve benzeri sözleri duyduk. Taleplerimizden dolayı devlet adamları, milletvekilleri, gazeteciler ya da akademisyenler  tarafından cahil görüldük. Hatta bu  taleplerimizden vazgeçerek susmamız istendi. 
Çünkü onların şöyle bir devlet aklı anlayışı vardır; “Devlet aklı bütün akıllardan üstündür. Sorgusuz mutlak itaat gerekir. Devletin çıkarı her şeyden üstündür.” 
 
Burada “Devlet aklı nedir? Devletin çıkarlarının üstünlüğü nedir?  Sorgusuz itaat nedir?” gibi akademik ve siyasi tartışmalara girmeyeceğim.  Burada  dikkat çekmek istediğim nokta şu:  Halka liderlik eden kanaat önderlerinin, milletvekillerinin, gazetecilerin vb. kişilerin “devlet aklı üstündür” söyleminin ardına sığınarak olayları menfaat odaklı, dar bir bakış açısıyla ve yanlış bir beklentiyle nasıl değerlendirdiği noktasına dikkat çekmek istiyorum.  Bu yanlış değerlendirme ile Müslümanları nasıl kandırıp oyalamak istediklerini anlatmak istiyorum. 
Şöyle ki Müslümanlar olarak Gazze’deki kardeşlerimizin kurtarılması için “Mehmetçik Gazze’ye” diyerek Gazze’ye askeri müdahale yapılması gerektiğini söylediğimizde bir milletvekili ya da  bir akademisyen klasik olarak şu ifadeleri kullanıyor: “Eğer Türkiye Gazze’deki kardeşlerimizi kurtarmak için “İsrail’e” karşı bir askeri harekat düzenlerse bunun bir bedeli olur. Ekonomik bedeli olur, askeri bedeli olur, siyasi bedeli olur, çok ağır bedelleri olur.” Hemen ardından da “Mehmetçik Gazze’ye” talebi akıl dışı bir taleptir. Devlet aklı böyle düşünmez” diyorlar. 
Sanki biz, Müslümanlar olarak böyle bir harekatın bedelleri olacağını bilmiyormuşuz gibi bizi aşağılayarak yorumda bulunuyorlar. Biz askeri olarak da, ekonomik olarak da, siyasi olarak da, bu talebimizin bir bedeli olacağını elbette ki biliyoruz. Ama biz onların aksine bu dünyada ödeyeceğimiz bedellerden korkmuyoruz. Amerika’dan Avrupa’dan, aç kalmaktan, makam ve mevkilerimizi kaybetmekten, batıya hizmet edememekten korkmuyoruz. 

Biz bütün bunlardan daha çok, Allah’ın gazabından, O’nun emrine karşı gelmekten korkuyoruz. Gazze’deki ve dünyadaki birçok Müslümanın ahirette bize soracakları hesaptan korkuyoruz. 

Müslümanlar olarak yaşadığımız bu hayatı sadece bugün varmışçasına menfaatlerimize ve  dünya sevgimize odaklı yaşamıyoruz. Yaşadığımız bu hayatı böylesi dar ve yanlış bir bakış açısıyla değerlendirmiyoruz. Biz Allah’ı razı etmek için bir adım attığımızda onlar gibi bu dünyada ödeyeceğimiz bedellerden asla korkmuyoruz. 

Başımızdaki hain yöneticilerin yaptığı gibi sahte bir samimiyetle biz de Gazze’ye yardım etmek istiyoruz. Ama ABD ve AB’den dolayı elimiz kolumuz bağlı demiyoruz.  Uluslararası kuruluşlardan hiçbir karşılığı olmayan hayali yardımlar talep etmiyoruz. İİT ’nin yaptığı gibi hiçbir etkisi ve değeri olmayan yemekli toplantıların organize edilmesini istemiyoruz . Muhatabının kim olduğu belli olmayan cihat çağrısının yapılmasını istemiyoruz. 

Bedeli her ne olursa olsun,  biz açıkça hakkı söylüyoruz. Bir çağrıda bulunurken, Allah’tan başka kimseden çekinmeden, doğrudan çağrının muhatabını hedef alıyoruz.  
Rabbimiz şöyle buyuruyor: **“Gerçek şu ki, iman edenler, hicret edenler ve Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihad edenler ile (hicret edenleri) barındıranlar ve yardım edenler, işte birbirlerinin velisi olanlar bunlardır. İman edip hicret etmeyenler, onlar hicret edinceye kadar, sizin onlara hiç bir şeyle velayetiniz yoktur. Ama din konusunda sizden yardım isterlerse, yardım üzerinizde bir yükümlülüktür…” [Enfal 72 ]**

Rabbimiz bizden kardeşlerimize yardım etmemizi istediğinde bedeli her ne olursa olsun bunu yerine getirmeye çalışıyoruz.  Biz bedel ödemekten korkmuyoruz. Çünkü biz, Rabbimizle bir ticaret yaptık. Rabbimiz Tevbe 111’de şöyle buyuruyor :
**“Hiç şüphesiz Allah, Müminlerden -karşılığında onlara mutlaka cenneti vermek üzere- canlarını ve mallarını satın almıştır. Onlar Allah yolunda savaşırlar, öldürürler ve öldürülürler; (bu,) Tevrat’ta, İncil’de ve Kur’an’da O’nun üzerine gerçek olan bir vaattir. Allah’tan daha çok ahdine vefa gösterecek olan kimdir? Şu halde yaptığınız bu alışverişten dolayı sevinip-müjdeleyiniz. İşte ‘büyük kurtuluş ve mutluluk’ budur.”**

İşte biz bu bilinçle bedelsiz bir zafer olmayacağının farkındayız. İslam davetini taşımak bedel ister.  Allah adını yüceltmek bedel ister.  Cennet için savaşmak bedel ister. Tıpkı Sahabeler gibi, atalarımız gibi, fedakarlık yapmayı, bedel  ödemeyi kabul ediyoruz. Allah’ın şu vaadine güveniyoruz:

**“Allah, sizlerden iman edip sâlih ameller işleyenlere yeminle şunları va‘detti: Kendilerinden önceki Müminleri kâfirlerin yerine geçirip hâkim kıldığı gibi onları da yeryüzüne sahip ve hâkim kılacaktır. Kendileri için seçip râzı olduğu İslâm dinini mutlaka yerleştirecek ve onlara bu dîni hayatlarında uygulama güç ve imkânını verecektir. Ayrıca içinde bulundukları korkulu dönemin ardından onları tam bir emniyete kavuşturacaktır. Çünkü onlar yalnızca bana kulluk ederler, hiçbir şeyi bana ortak koşmazlar. Artık bundan sonra kim nankörlük edip inkâra saparsa, işte onlar doğru yoldan çıkanların tâ kendileridir.” [Nur 55]**

Bugün tablo ne kadar karanlık olursa olsun, biz Allah’ın vaadine güveniyoruz. Gazze’nin yahudi işgalden kurtulacağına, dünyadaki bütün Müslümanların maruz kaldığı zulmün son bulacağına ve yeniden Raşidi Hilafet Devleti’nin kurulacağına iman ediyoruz. “Devlet aklı” söylemlerinin arkasına saklanmıyoruz.

Unutmayalım ki kardeşlerim, Konstantinopolis’in  fethi de imkansız görülüyordu. Ama Müslümanlar tarafından defalarca kez kuşatıldı. Allah’ın vaadine inananların bu uğurda nice  bedeller ödediğine tarih şahittir.  Fetih er ya da geç gerçekleşecekti. Sadece bir vakti zamanı vardı. O ânı yaşamak, o fetihte yer almak, Allah Rasulü’nün (sav) müjdesine nail olabilmek tek arzuları olmuştu. Allah’ın nusreti için çok çalıştılar ve fetih gerçekleşti. Belki isimler değişti ama Hakikat, Allah’ın vaadi, değişmedi/ gerçekleşti. İmkansız denen bir vakitte, Rabbimiz “ol” dedi ve oldu. Nusret Müslümanlara yetişti. Bugün de Allah’ın vaadi hak ve mutlak suretle gerçekleşecektir. Allah’ın nusreti, vakti geldiğinde  Müslümanlara yetişecek ve yeniden Raşidi Hilâfet kurulacaktır. Devletin kurulduğu yer, İslam beldelerinden herhangi biri olabilir. İsimler değişir ama hakikat, Allah’ın vaadi, değişmez. Bugün bize düşen, Allah’ın nusreti için çok çalışmak, inanmak  ve meselenin imkan değil, yalnızca iman meselesi olduğunu yeniden hatırlayarak bu uğurda çalışmaktır. 
 
Zeynep Deniz

Devlet Aklı (!) 

Geçtiğimiz gün (13.05.2025) Boğaziçi Üniversitesi İslam Araştırmaları Kulübü (BİSAK), düzenlediği etkinliğe Nurettin Yıldız'ı konuk olarak davet etti.

497463054_1271969861595636_7046520948862836529_n.jpg

Geçtiğimiz gün (13.05.2025) Boğaziçi Üniversitesi İslam Araştırmaları Kulübü (BİSAK), düzenlediği etkinliğe Nurettin Yıldız'ı konuk olarak davet etti. Nurettin Yıldız’dan “İslami İlimler: Kim için, ne kadar” başlıklı konuşmada yer alması istendi. 

Nurettin Yıldız'ın, üniversitelerinde konuşmasından rahatsız olan laik seküler bir kısım öğrenci kampüste bir araya geldi ve “Nurettin Yıldız üniversitemden defol!” vb. sloganlar atarak ortamda gerginlik çıkardılar. İlerleyen dakikalarda gerginlik artınca polis olaylara müdahale etti, bazı öğrenciler gözaltına alındı ancak kısa bir süre sonra çoğu serbest bırakıldı. 

Daha önceden de LGBT destekçiliği ile gündeme gelen Boğaziçi Üniversitesindeki bu kitle aslında şahıs olarak her ne kadar Nurettin Yıldız’a saldırıda bulunsalar da aslında amaçları İslam dinine ve değerlerine saldırmaktır. Bu bağlamda Nurettin Yıldız'ın değişik zaman dilimlerindeki sohbet ve vaazlarından kesitler alarak şahsına yönelik çamur atma yarışına girmişlerdir. İslam düşmanı olan bu şahıslar, kendilerine Allah’ın (svt) hükümlerini, Rasulullah’ın(sav) sünnetini hatırlatacak olan herhangi bir şahıs, fikir veya amel vb. bir şeyle karşı karşıya kaldıklarında nefretleri ağızlarından taşmaktadır.

Üniversitelerin önemli eğitim yuvaları olduğunu savunanlar; LGBT gibi Allah’ın lanetlediği Lut kavmi davranışını överken, İslam’a karşı düşman bir neslin özellikle Boğaziçi Üniversitesi gibi büyük üniversitelerde taban bulmasından mutluluk duymaktadırlar. Oysa bu düşünce ve davranış şekilleriyle nesli ifsat edip İslam güneşinin dünyayı aydınlatmasını engelledikleri yanılgısı içindedirler. İslam karşıtı olanlar istemiyor diye güneş doğmaktan vazgeçmez ve elbette vazgeçmeyecektir!

****“Onlar ağızları (propagandaları) ile Allah'ın nurunu söndürmek istiyorlar. Hâlbuki kâfirler istemese dahi, Allah nurunu tamamlayacaktır.” [Saff 8]****

GÜNEŞ DOĞMAKTAN VAZGEÇMEZ!

“Yönetici” kavramı ne anlama gelir?” 

496297852_1269706448488644_7694954626289551887_n.jpg

Allah’ın selamı ve rahmeti Müslümanların derdi ile dertlenen kardeşlerimin üzerine olsun...

“Yönetici” kavramı ne anlama gelir?” “Kapsamı nedir?” meselesini irdelemek, bize başımızda bulunan yöneticilerin görevleri ile alakalı ciddi bir fikir verecektir.

Yönetici: “Yönetme yetkisini elinde bulunduran”, “yöneten kişi”, “idareci”. 

İçinde bulunduğumuz her düzenin kendine göre bir yöneticisi vardır. Örneğin, bir okulun yöneticisi müdürdür. Öğrenciler ve hatta öğretmenler hakkında kararı veren o kişidir. Bir anne ve baba çocukları üzerinde yönetici konumundadır. Onların ne yediğinden tutunda, ne giyindiği, ne konuştuğu nasıl davrandığına kadar her alanlarından mesul olan onlardır. Mesela bir belediye başkanı, şehir onun eseridir. Temizlikten, toplu taşımadan, su sisteminden vs. sorumlu olan odur. Yani kısacası hayatımızın her alanı yöneten ve yönetilen ilişkisi üzerine kurulmuştur.  

Mesela bir ülkenin, bir toplumun eseri de başında bulunan yöneticisidir. Yönetici dediysem yanı başında Gazze kan ağlarken sus-pus olan “Yöneticiler” değil, daha ziyade Halife Ömer bin Abdulaziz gibi “Dağlara buğdaylar serpin, Müslüman beldedeki kuşlar açlıktan öldü demesinler” diye bir endişe taşıyan, İslam’ın adalet ve sistemini gözler önüne seren yöneticileri kast ediyorum. Yahut Hz. Ömer’in (ra) karısının aylardan beri evlerine tatlı namına bir şey girmediğini, ayda bir defa dahi olsa tatlı yiyebilme imkanına sahip olabilmeleri için maaşına zam yapılmasını isteyince Hz. Ömer karısına; “Ömer’in almakta olduğu 400 dirhemin Ömer ve ailesine yettiğini ve maaşına zam yapmayacağını” söyler. Ancak Hz. Ömer’in karısı aldıkları maaştan her ay küçük bir kısım artırarak  birkaç ay sonra sofraya tatlı getirir. Bunun üzerine Hz. Ömer tatlıyı nereden bulduğunu karısına sorunca şu cevabı verir; “Her ay maaşından 25 dirhem biriktirerek bu tatlı malzemelerini aldım ve tatlı yaptım.” Bunun üzerine Ömer; “Demek ki Ömer ve ailesine ayda 375 dirhem maaş yetmektedir” der ve maaşını 400 dirhemden 375 dirheme indirir. 

Yani her akşam yatarken manda yoğurtlu, kestane ballı tarifi vermek bir kenara dursun, halkının yemediğini sofrasında bulundurmayan hakiki yöneticilerden bahsediyorum... Şimdiki idareci takımın ise asgari ücret alan, evinin kirasını dahi yetiştiremeyen ve halktan bir kesimin “çocuklarıma ekmek götüremiyorum bu yüzden eve gidemiyorum” nidaları ne yazık ki saraylarının duvarlarını aşıp da sözde ümmetin refahına hizmet etmekle mesul olan yöneticilere ulaşmadı.

İslam Ümmeti için “yönetici” dediğimiz kavram asırlarca İslam ile anlam kazanmıştır. Dolayısıyla Ümmetin idaresinden sorumlu olan kişi; yalnızca idare ile sınırlı kalmamış bununla beraber İslam’ın nurunun yayılması adına Allah Teâlâ’nın ona verdiği güçle kıtaları aşıp nice beldelere ulaşmakla da sorumludur. Yahudi kurucusu olan Teodor Herltz’ın ısrarlarına rağmen “Kudüs bir İslam toprağıdır” diyerek bir karış dahi vermektense vücudunun lime lime edilmesini yeğleyen Abdulhamid Han gibi, kaç kilometre ötesinde olursa olsun, Müslümanların toprağı, Müslümanların canı bir yöneticinin canı pahasına savunduğu ve gözettiği bir kıymet olmalıdır. Müslüman yönetici başta zulüm gören Müslüman beldeleri “kırmızı çizgimizdir” sözlerinden de ziyade yapması gereken yine tarihin şahit olduğu şekilde “Va Mutasımah, Neredesin ey Mutasım” diye işkence gören bir kadının yardım çığlığının, haberini alır almaz içeceğini bitirmeden 4000 kişilik ordusu ile o kadıncağızı kurtarmaya giden Mutasım gibi dik duruşlu, zalimin zulmünü başına geçirecek Halifeler olmalıdır. 

Ve şimdi... Tarih yine not alırken yaşananları...  Aylardır kan beldesi olan, zulüm beldesi olan Gazze, askerlere, tanklara, savaş uçaklarınıza rağmen zulmün iktidar olduğu ülkede binlerce şehit verdi ve vermeye devam ediyor. 

Ey Yöneticiler, Gazze bir imkan değil iman meselesi olmuşken siz sadece kınama mesajlarınız ile aciz olan halk kadar dahi sesinizi çıkarmadınız. Siz diplomasi düşünürken kaç çocuğun, kaç annenin ahu-vahları yeri göğü inletti, dağdan taştan ses geldi de siz hala rahat koltuklarınızda sağlığa faydasından ötürü Manda yoğurdunuzu yiyordunuz... 

57 Ülkenin “Müslüman” lideri! Tarih halkının yemediğini yemeyen Hz. Ömer’i (ra) kayıt ettiği gibi elbette sizin reel politik safsatasının ardına sığınarak nasıl korkaklık ettiğinizi de kayıt edecek. Tarihin kayıt ettiği şeyi tüm noksanlıklardan münezzeh olan Allah Teâlâ elbette unutacak değildir. Sizleri bu süreçte birçok defa yaptığımız gibi bir kez daha Allah’ın çetin azabı ile uyarıyor ve üzerinize düşeni derhal yapmaya davet ediyoruz: 

***“Sonra Allah’a döneceğiniz günden sakının. Sonra herkese kazandığı eksiksizce ödenecek ve onlara haksızlık yapılmayacaktır.” [Bakara 281]***

Zeynep Akkaya

ÜMMET’İN PRANGASI: YÖNETİCİLER

Nihayet Tarih 3 Mayıs’ı gösterdiğinde beklenen gün gelmişti. 

496255089_1266413088817980_6299933242521302135_n.jpg

Nihayet Tarih 3 Mayıs’ı gösterdiğinde beklenen gün gelmişti. 
Büyük Gazze Konferansı.. 
Heyecandan kalbimin duracağını hissettim. Zira bu konferansın sıradan bir konferans olmadığını, Gazze için gerçek ve kalıcı çözümler sunulacağını çok iyi bildiğim gibi bu heyecanı binlerin yaşadığına da emindim. 
İnsanlar akın akın Ankara’nın en büyük salonunda yerlerini almaya başladı. Giriş kapısından birer, ikişer şeklinde değil aynı anda onlarcası, grup grup akın ediyorlardı içeriye ve bu durum 1 buçuk saat boyunca sürdü. 5 bin kişi kapasitesi olan salon dolup taştı, on binleri buldu. Online katılım sağlayanların sayıları ise 100 binlere ulaştı. Kimi saatlerce ayakta izledi, kimi koltuk kenarlarında, buldukları boşluklara oturarak ama o gün kimse konforunu düşünmedi. Geç saatte olmasına rağmen birbirinden değerli konuşmacıları pürdikkat dinlediler. Tekbirler getirdiler, tek çözüm Hilafet diye haykırdılar. 
Uzuvları kopartılmış dev vücut o gün tek parça olarak duruyordu. Eski cesaretine, gerçek kimliğine kavuşmuş olan o büyük Ümmet adeta tekrar dirilmiş gibiydi. Onlar Alimleri dinlerken ben onları izledim... Büyük bir gurur ve onurla izledim, yaşlı gözlerle biz çok güzel bir Ümmetiz dedim. Bizleri bölmeye çalışsalar da biz buyuz işte, özümüz bu ve bunu hiç kimse değiştirmeye güç yetiremedi... Yetiremeyecek!
Kardeşlerim; Bizler o gün iki büyük azık ile evlerimize döndük; 
Biz duyarlı Müslümanlar bugüne kadar Gazze için gücümüz doğrultusunda elimizden ne geldi ise yaptık. Gazze’nin derdi ile dertlendik. Zira biliyoruz ki bu dert sadece Gazze’nin değil hepimizin derdi. Boykot denildi boykot uyguladık, maddi yardım denildi onu da yaptık fakat bu konferansta gördük ki, bunların hiçbiri köklü bir çözüm değilmiş. 
Aynı zamanda başımızdaki yöneticilerin bizlerin yöneticileri olmadıklarını, bizdenmiş gibi görünüp Gazze için hiçbir girişimde bulunmadıklarını, yaptıklarının kınamadan öteye geçmediğini öğrendik. Ve anladık ki, Müslümanları hatta tüm insanlığı esaretten kurtaracak olan sadece 2. Raşid-i Hilafettir. 
İkinci mesele ise, ki beni en çok etkileyen bu oldu. Gerek konferansa katılan gerek online izleyen yüz binlerce katılımcıların kitleleri, mensup oldukları cemaatları, hatta benimsedikleri fikir ve metotları farklı olmasına rağmen o gün hepsi Gazze için biraya geldiler. Sevdikleri Hocaları, değer verdikleri cemaatleri için değil Ümmet oldukları için oradalardı. Kültürleri, dilleri, mezhepleri, memleketleri farklı olmasına rağmen hepsi içtenlikle ‘‘Tek Ümmet, Tek Devlet, Tek Çözüm; Hilafet’’ diye haykırdı. Salonda uzun süre yankılanan Hilafet nidaları büyük bir samimiyetin ve özlemin göstergesiydi. 
İşte tam olarak bu, bizler için çok büyük bir umut oldu. 
Evet, Müslümanlar Hilafet Devleti yıkıldıktan sonra fikren büyük bir zafiyete düştüler ama o gün gördük ki, başımızda bizleri doğru bir şekilde yönlendiren birileri olduğu zaman eski cesaretimize, asıl kimliğimize, özümüze hemen dönebiliyormuşuz! Zira biz TEK ÜMMETİZ! Hem de çok güzel bir Ümmetiz!
Vallahi sorun Ümmette değil. Ümmet birleşmeye, Hilafet için çalışmaya hazır. Sorun Ümmeti oyalayan, onları bölen başımızdaki cesaretlerini yitirmiş pasif yöneticilerde. Bunu dev konferansta bir kez daha görmüş olduk.
Ümmeti Gazze için bir araya getiren Köklü Değişim’e çok teşekkür etmek istiyorum. Zira görüşleri farklı olan yüzbinlerce Müslümanı bir araya getirerek bir ilki başardılar. Üstelik böylesi büyük bir başarıyı gerçekleştirirken kendilerini hiç ön planda tutmadılar. Biz yapıyoruz, biz düzenliyoruz demediler. Bu bizler için gerçekten gurur verici. 
Katılım sağlayan duyarlı Müslümanlardan, çok değerli Alimlerden, görevlerini büyük bir titizlik ve özveri ile yerine getiren görevli kardeşlerimden kısacası emeği geçen herkesten Rabbim razı ve memnun olsun. Dilerim bu hayırlı amel en büyük hayra, yani 2. Raşid-i Hilafet’e vesile olur. 
Allahumme Amin

Biz Çok Güzel Bir Ümmetiz!

Yarın takvimler 1 Mayıs tarihini gösterdiğinde, şehir meydanları ve sokaklarda bayram coşkusu yaşamak için sokağa dökülen, yürüyüş yapan, slogan atan, birlikte halaylar çekip oyunlar oynayan işçi, emekçi diye isimlendirilen insanları göreceğiz.

494503637_1259868069472482_183536194224366390_n.jpg

Yarın takvimler 1 Mayıs tarihini gösterdiğinde, şehir meydanları ve sokaklarda bayram coşkusu yaşamak için sokağa dökülen, yürüyüş yapan, slogan atan, birlikte halaylar çekip oyunlar oynayan işçi, emekçi diye isimlendirilen insanları göreceğiz. Bu insanların çoğunluğu çalıştıkları işyerlerinin bağlı olduğu sendikalar tarafından organize edilen bu faaliyetlere katılmaya mecbur kalmaktadırlar. İşçilerin günlük çalışma süresinin düşürülmesi için başlattığı mücadeleden doğan 1 Mayıs, dünyanın dört bir yanında bir asırdan fazladır emek ve işçi bayramı olarak kutlanmaktadır.
1 Mayıs, uluslararası ölçekte işçi sınıfının bir araya gelerek hemen hemen dünyanın her yerinde kent meydanlarını doldurarak emekleri için omuz omuza durduğu bir gündür. Bu yüzdendir ki adı 1 Mayıs Emek ve Dayanışma Günü olarak da geçmektedir. Karl Marx’a göre işçi sınıfı yani proletarya, belirli bir ücret karşılığı emeğini satan ve üretim araçlarına sahip olmayan sayıca fazla kitle yığınları olarak tanımlanır. Bu tanıma göre, günümüzde işçi denince akla gelen mavi yakalı portrenin aksine aslında emeği üzerinden başkalarının kâr ettiği, sömürülen herkes işçi sınıfının bir parçasıdır. Dolayısıyla bugün mavi yakalı fabrika işçisinden, bilgisayar başında çalışan beyaz yakalılara, öğretmenlerden doktorlara; toplumsal yaşamda emek sarf eden herkes bu kavram içerisinde değerlendirilmektedir.
İlk kez 1856 yılında Avustralya’nın Melbourne kentindeki taş ve inşaat işçileri, çok fazla olan çalışma saatlerini günde 8 saatlik iş gününe indirmek için Melbourne Üniversitesi’nden Parlamento Evi’ne kadar bir yürüyüş düzenlemişlerdir. Akabinde yaşanan bazı olaylardan sonra zamanla 8 saatlik iş günü birçok ülkede resmen kabul edilmiş ve bu vesileyle 1 Mayıs, işçilerin birlik ve dayanışmasını yansıtan bir bayram niteliği kazanmıştır. 1 Mayıs 1886’da, Amerika İşçi Sendikaları Konfederasyonu önderliğindeki işçiler de aynı taleple iş bırakmıştır.
1 Mayıs kutlamalarının ortaya çıkış dönemine göz atıldığında; 19. Yüzyılda kapitalist vahşetin dünya üzerinde çok şiddetli ve aleni bir şekilde hissedildiği yıllardır. Bu yüzden işçi ve emekçiler açısından çalışma saatlerinin indirilmesi, o dönemin kapitalist vahşetine karşı elde edilmiş büyük bir zafer anlamına gelmektedir. İşte 1 Mayısın bayram olarak kutlanmasının temelinde, kapitalist zorbalara karşı sözde elde edilmiş bir zafer yatmaktadır. Kapitalist vahşet, milyonların emeği üzerinden bir avuç azınlığın devasa servetler edindiği bir sömürü mekanizmasıdır. Kapitalizmin zulmüne karşı ortaya çıkmış olan komünizm yanlılarının ve solcular olarak isimlendirilen zümrenin de bu bayramı sahiplenmesinin altında bu gerçek yatmaktadır. Bu sebeple “Kapitalist sisteme karşı biz de komünizm olarak buradayız” dercesine 1 Mayıs’ta meydanlarda daha çok solcu gruplar yer almaktadır.
Kapitalizmin, hunharca sömürdüğü insanları senede bir gün bayram ilan ederek gazını almaya çalışması, diğer günlerde ise sistemin bekası için kaldığı yerden sömürmeye devam etmesi, tıpkı sonradan ortaya atılan diğer özel günler( anneler günü, babalar günü, sevgililer günü…) ve bayram atfedilerek icat edilen günler gibi bir aldatmacadır. Bu günde ve bayram ilan edilen benzer günlerde, hitap edilen gruplardaki insanların hayatlarına yönelik herhangi bir sorunu çözülmez veya hayatlarında onları refaha kavuşturacak herhangi bir kalkınma hamlesi yapılmaz. O yüzden 1 Mayıs’ın bayram olarak kutlanması, abesle iştigalden başka bir şey değildir.
Sömürü düzeni Kapitalizm ve ona karşı olarak ortaya çıkmış olan Komünizm, esas itibariyle zulüm ve zorbalık üzerine kurulmuş olan sistemlerdir. Bu rejimler; kendi bekaları uğrunda insanların emeğini ve işgücünü istedikleri şekilde sömürmenin, bu uğurda insan hayatını bile yok saymanın çeşitli üsluplarını kolayca hayata geçirmişlerdir. İşçi ve emekçiler açısından bayram havası içinde kutlanan 1 Mayıs da bu üsluplardan yalnızca biridir.
Gelir dağılımından büyük payı alan kapital zihniyetler, işçi ve emekçi olarak vasıflandırdıkları halkın büyük kesimini, sadece zorunlu ihtiyaçlarını karşılayabilecek kadar sınırlı ücretlere mahkûm etmektedirler. Oysa İslam’ın hâkim olduğu dönemlere bakıldığında; insanların emeğinin karşılığının sabit bir cüz’i ücretle değil, işin niteliğine göre hak ettiği ücretle ödendiği görülmektedir. İslam Nizamı, hayatın her alanda olduğu gibi çalışma hayatında da adaletle hükmeder. Çünkü İslam Nizamı; insanların temel ihtiyaçlarını garanti altına aldığı gibi, lüks ihtiyaçlarını da imkânlar dâhilinde temin edebildiği adaletli ve dengeli bir ekonomik sistemi bünyesinde barındırır. Allah’tan (svt) gelen hükümler ve çözümler, sadece Müslüman olanların değil bütün insanların her türlü zorunlu ihtiyaçlarını karşılayabilecek niteliğe sahiptir. Kapitalizm ve komünizm gibi yaratılmışların nizamları değil, bütün kâinatın yegâne yaratıcısı olan Allah’ın (svt) nizamında hayat vardır, adalet vardır, refah vardır, huzur vardır.
يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اسْتَج۪يبُوا لِلّٰهِ وَلِلرَّسُولِ اِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْي۪يكُمْۚ ***“Ey inananlar! Hayat verecek şeylere sizi çağırdığı zaman, Allah ve Resulüne uyun…”  [Enfal 24]***
Bugün insanlığın muhtaç olduğu hayatı yaşanır kılacak tek sistem, yeryüzünde yeniden hâkim olacak olan Raşidi Hilafet Devleti’nin tatbik edeceği İslam Nizamı’dır.
 لِمِثْلِ هٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ  ***“Çalışanlar, böylesi bir kurtuluş için çalışsınlar.” [Saffat 61]***

1 MAYIS KUTLAMALARININ ARKA PLANI

Bir zamanlar çocuklara güleryüz ile yaklaşıp başını okşayabiliyorduk.

492404174_1252825100176779_8256741277279767740_n.jpg

Bir zamanlar çocuklara güleryüz ile yaklaşıp başını okşayabiliyorduk. Onlara şeker, çikolata verip, sevgi ve şefkatla sarıp sarmalayabiliyorduk. Çocuklar sokaklarda korkusuzca ve saatlerce oyunlar oynayabiliyorlardı. “Annee! Karnım acıktı, ekmek salar mısın?” diye sesler geliyordu o mutlu ve cıvıl cıvıl çocuklardan. Oyundan ve arkadaşlarından kopmak zor olsa da akşam ezanıyla birlikte eve geliyordu yuvalarımızın huzur kaynağı çocuklarımız. Şimdi ise ne çocuklar mutlu ne de biz.
Çocuk gördüğümüzde anne-babası bırakın başını okşamamıza izin versin gülümsememizden bile kötü bir anlam çıkarır hale geldilee. Haksız da değiller. Çevremizde olup bitenlere baktığımızda belki de büyük zorluklarla dünyaya getirdiğimiz, canımızdan çok sevdiğimiz, koruyup kollamaya çalıştığımız evlatlarımız için dışarısı artık tehlikeden başka bir şey vaadetmiyor. Güven, edep, ahlak, merhamet yok oldu. Çocuklar sokakları değil küçük yaşta suç işleyip cezaevlerini doldurur oldu. Çünkü bizim asıl İslami değerlerimizin yerini çürümüş fikirler aldı. Rasulullah (sav) ve o güzide sahabelerinin rol modelliği yerini sosyal medyadaki ahlaksız şahsiyetler aldı. 
Bir zamanlar kadınlar toplu taşımalara rahatlıkla binebiliyordu. Hırsızlık ve taciz korkusu yoktu. Kadınlara pozitif ayrımcılık gösteren namuslu ve muhlis erkekler vardı. Kendini erkeklerden sakınan iffetli kadınlar vardı. Otobüste kadınlar bir tarafta toplanır, erkekler bir tarafta toplanır büyük bir sessizlikle birlikte yolculuk yapılırdı. Şimdi toplu taşımaların sessizliğinin yerini kadınların kendini korumak için attığı çığlık sesleri aldı. Sokaklarda erkekler başları öne eğik yürür, kadınlar örtüsüne bürünürdü. Kimseden kimseye zarar gelmez aksine kardeşlik bilinciyle herkes birbirini koruyup kollardı. Şimdi bazı iffetli kadınlar sokakta yürüyemez hale geldi, bazı erkekler de bir avcı gibi başı dimdik etrafı izleyerek yürür hale geldi. Başı öne eğik yürüyenler de bir kadının iftirasına maruz kalır oldu. Bu yüzden herkes birbirinen korkar hale geldi. Korkmakta da haklılar. Çünkü hiçbir suçlu gereken cezayı almadı. Verilen cezalar caydırıcı olmadı. Okullarda ahlak dersi verilmedi. Verilse de uygulanmayan boş bir eğitim olarak kaldı ahlak.  
Çocuklarımız, bacılarımız, abilerimiz; bizleri koruyacak olan kalkanımız Hilafet’i henüz göremedik. Bugüne kadar gayri islami değerler ile yöneten yöneticiler tarafından yönetildik, basit çıkarları uğruna bizleri harcadılar. Can güvenliğimizi, mal güvenliğimizi, nesil güvenliğimizi, nefsi irademizi yok ederek yerine Batı kültürünü, ahlaksızlığı ve yozlaşmayı zorla kabul ettirdiler. “Muasır Medeniyetler” adı altında dünyanın çivisinin çıktığı gördük. İşlenen suçlar karşısında yetersiz ve eksik kalan hukuka karşı idam istiyoruz, kısas istiyoruz bu bozuk ideolojinin daha fazla devam etmesini istemiyoruz, İslam ile yönetilmek istiyoruz. Fakat yöneticiler bizim sesimizi duyduğunda hamasi bir talep olduğunu söyleyip baskı ve zorbalıkla sükünete sürüklüyorlar. Atalarımız ne demiş “Damdan düşenin halini, damdan düşen anlar.” Onların başına böyle şeyler hiç gelmedi ki nereden bilsinler evlat yitirmeyi, nereden bilsinler taciz edilmeyi, nereden bilsinler iftiraya maruz kalmayı, nereden bilsinler açlıktan ölmeyi. Onlar makamlarında ve saraylarında halkından bihaber yaşamakta. Elbet bu çark döner azizim. Bakın Allah-u Teâlâ İbrahim Suresinde ne buyuruyor:
**"Sakın, Allah'ı zalimlerin yaptıklarından habersiz sanma! Allah, onları ancak gözlerin dehşetle bakakalacağı bir güne erteliyor." [İbrahim 42]**
Bakıldığı zaman birçok şeyimizi kaybettik; canımız, malımız, evladımız… Ancak hiçbiri namus ve ahlakımızı kaybettiğimiz kadar acıtmadı canımızı. Üstelik bunları kaybediyoruz beraberinde utanma duygumuzu da kaybediyoruz. Utanılacak halde olan yöneticilerimizin sükünet nidasıyla yaşama umutlarımızı da kaybediyoruz. Alışıyoruz ve maalesef çaresizleşiyoruz…
Haydi Müslüman kardeşim! Hiçbirimiz bu duygulara yenik düşmeyelim. Tüm her şeyimizi kaybetsek de tek bir şey ile her şeyimizi geri almak mümkün! Halife Mu’tasım’ın hayatına bakalım, başımıza gelenin çok daha azı başına gelmiş bacımın feryadına koşmuş Halifemizi tanıyalım. Ahlaksızlığı kendi topraklarına getirecek diye Batı’yı savaş tehditleriyle korkutan Sultan Süleyman’ı hatırlayalım. Halkının namusu ve şerefine zarar gelecek diye yüzü gülmeyen Selahaddin’i unutmayalım. Halifenin nasıl bir kalkan olduğunu görelim ki daima Hilafet Devlet’inin yeniden hakimiyeti için çalışalım. Çığlıklarımıza kulağını kapatan yöneticileri utandıralım. Utansınlar ki harekete geçmedikleri, yerinde saydıkları için yüzümüze bakamayacak hale gelsinler. 
***"İmâm (Halîfe) ancak bir kalkandır, onun arkasında savaşılır ve onunla korunulur."*** 
Sümeyye Şeyma GÜVENİLİR

ZAMANI GERİ ALMAK MÜMKÜN

İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya, Ankara'da Cumhuriyet tarihinin en büyük uyuşturucu operasyonunu gerçekleştirdiklerini, "Narkokapan-Ankara" operasyonunda 525 torbacının gözaltına alındığını açıkladı. 

492002750_1251003170358972_9077036278744465007_n.jpg

İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya, Ankara'da Cumhuriyet tarihinin en büyük uyuşturucu operasyonunu gerçekleştirdiklerini, "Narkokapan-Ankara" operasyonunda 525 torbacının gözaltına alındığını açıkladı. Gözaltına alınananların 110’u 18 yaşın altında.
Övgü ile bahsedilen operasyon bir başarı değil aksine bir utancın göstergesidir. Türkiye, dünyada en fazla uyuşturucunun yakalandığı ülkelerin başında gelmektedir. Bu durum çocuklarımızın asla güvende olmadığını göstermektedir. AKP iktidarı ile suça sürüklenen çocuk sayısında ciddi bir artış yaşandı. 2010 yılında farklı suçlardan savcılıklara sevk edilen çocuk sayısı 83 bin iken, 2024 itibarıyla bu sayı 258 bine yükselmiştir. 
Çocuk suçlu sayısında korkunç artışlar yaşanırken Erdoğan, 2023 yılında Gençlik Buluşması Programında "Biz, gençlere asla arka bahçemiz olarak bakmadık. Tam tersine, biz gençleri her zaman emaneti teslim edeceğimiz yol arkadaşlarımız olarak gördük" demişti.
Sayın Erdoğan;
Gençlere arka bahçeniz olarak bakmamış olabilirsiniz ama arka bahçede neler yapıyorlar önemsemediniz! Bu gidişle emaneti teslim edeceğiniz gençlik kalmayacak. Zira gençler uyuşturucu, alkol, suç batağına sürüklenmekte ve her türlü değerlerden uzaklaşmakta. Bunun tek sebebi tatbik etmiş olduğunuz laik sistemdir. Siz bu laik sistemi tatbik ederek gençlerin kötülük yapmalarını engelleyecekleri tüm değerleri yok ettiniz. Siz bu gençlerin Allah korkusunu yok ettiniz!
Kanunlar suçu engelleyemez. Suçu tek engelleyecek şey; Rabbimizin yapılan her şeyi bildiğinin ve gördüğünün idrak edilmesidir. Ama laik sistem, kurulduğundan bu zamana kadar geçlerden bu inancı söküp aldı ve onlara ruhsuz, köksüz, değersiz ve geçici menfaat odaklı bir kültür verdi. 
Şayet gençleri geleceğiniz olarak görüyorsanız ilk önce emanet edeceğiniz sistemi değiştirin! Çünkü onları bu hale getiren, en büyük miras ve emanet addettiğiniz sisteminizden başkası değildir!

Emanetini Teslim Edeceğin Yol Arkadaşın Uyuşturucu Bataklığında!

İlk adım yanlış atıldı mı, ilk düğme yanlış iliklendi mi gerisi hep yanlış gider.

KDKK-YENİ-ŞABLONN.jpg

Gömleğin ilk düğmesini doğru iliklemek çok önemlidir. Zira o yanlış iliklenirse diğer tüm düğmeler de yanlış iliklenir. İlk adım yanlış atıldı mı, ilk düğme yanlış iliklendi mi gerisi hep yanlış gider. İşte bunun gibi kavramların doğru bilinmesi de çok önemlidir. Çünkü insan, kelimelerle, kavramlarla düşünür. Bunlarla inancını belirleyip ifade eder ve hayata geçirir. O yüzden “gömleğin düğmeleri” olan kavramların anlamlarının bozulması, yanlış anlaşılması, fikir ve inancın bozulmasına dolayısıyla da amellerin bozulmasına yol açar. Hâkeza kavramların yanlış öğrenilmesi domino taşlarının başındaki ilk taşı yanlışlıkla devirip ardındaki tüm taşların devrilmesine sebep olmak gibi yıkıcı bir etki yaratır.

Günümüzde Müslümanların bazı kavramları yanlış bilmesi ya da onlara kasten yanlış öğretilmesi amellerinin bozulmasına yol açmış ve içinde bulunduğumuz kötü hâl tezahür etmiştir. Tarihsel süreç içerisinde z-lim yönetimler ve onlara yardım eden saray âlimleri kendi çıkarları doğrultusunda İslamî kavramların içini boşaltmışlar, içeriklerini unutturmuşlardır.

Bununla alâkalı Allah Azze ve Celle ayet-i kerimesinde: “Onlar kelimeleri kastedilen manayı bozacak şekilde yerlerinden oynatıp değiştiriyorlar. Kendilerine bildirilen ilâhi hükümlerin büyük bir kısmını da unuttular.” buyurmaktadır. (Maide 13) Esasında Y-hudilerin yaptıkları bu işi Rabbimiz bize haber vererek onlar gibi olmamamızı bize öğütlemektedir. Ancak onlara benzeyen bel’am tipli âlimler İslamî kelime ve kavramları yanlış yorumlayarak dinde t-hrifat yapmakta ve bu yanlışlarıyla kitleleri de peşlerinden sürüklemektedirler. 

Mesela, diğer sütunların kendisine dayandığı asıl sütun olan, İslâm’ın yönetim şekli ve Müslümanların devlet başkanlığı olan Hil-fet’i “tarihi bir kurum” olarak anlatan ve onu gereksiz gören, cih-dı da sadece “nefisle savaş” ya da sadece “savunma savaşı” olarak öğreten bel’amlar yüzünden bugün Ümmet G-zze’de olduğu gibi k-n ağlamaktadır. Gömleğin ilk düğmesi olan Hil-fet’in vacipliğini anlatmayan âlimler yüzünden Ümmet bugün ne yapacağını, gözleri önünde k-tledilen kardeşlerini nasıl kurtaracağını bilememektedir. Hedef şaşırtan bel’amlar yüzünden Ümmet yerinde saymakta, yardım ç-ğlıkları karşılıksız kalmaktadır. 

Son günlerde işg-lci Y-hudi varlığının G-zze’ye olan k-tliamlarını yoğunlaştırması karşısında hakkı söyleyen, “cih-dı” hatırlatan âlimleri elhamdulillah duyar olduk. Eski Pakistan Yüksek Mahkemesi Hâkimi Muhammed Takî Osmâni: “Cih-d her Müslüman ülkeye farzdır. Kınamaların Yüce Allah katında bir faydası yok. Müslüman yöneticiler sadece kınayarak sorumluluktan kurtulamazlar. Kardeşlerimizi Y-hudilerin z-lmünden kurtaramıyorsak s-lahların ve o-rduların ne faydası var.” açıklamasını yaptı. Endonezya Ulema Konseyi, Âlimler Birliği’nin cih-d çağrısına tam destek verdiğini duyurdu. 

Ülkemizde de Erzurum’un Aziziye ilçesinde bulunan bir cami imamı Diyanet’in gönderdiği Cuma hutbesini okumayarak, F-listin için “İ-srail'e” karşı cih-d çağrısı yaptı. Aynı şekilde Hil-fet’in gerekliliğini dile getiren hocalarımızın sayısı da gün geçtikçe artmaktadır. 

Ancak bunların aksine Sisi rejiminin destekçisi Mısır baş müftüsü Nazır Ayyad geçtiğimiz hafta Pazartesi günü yaptığı açıklamada, Uluslararası Müslüman Âlimler Birliği'nin G-zze'deki z-lüm nedeniyle tüm “Muktedir Müslümanların” İ-srail'e karşı cih-d yükümlülüğü altında olduğunu belirten bir fetva yayınlamasının “sorumsuzluk” olduğunu bildirdi. Baş müftü “Bu tür eylemler toplumların güvenliğini ve Müslüman devletlerin istikrarını t-hlikeye atabilir.” diye de ekledi. 

Hil-fet'in gerekliliğinin anlaşılmaması, cih-dı ilan edecek bir H-life’mizin olmayışı bizi kâfirler karşısında kolay lokma hâline getirmiştir.  Maruz kaldığımız aşağılanmanın, k-tliamların, yerinden edilişlerimizin haddi hesabı yok. Efendimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem hadisinde bize şöyle haber vermektedir: ***“Cih-dı terk ettiğiniz zaman Allah size öyle bir zillet musallat eder ki dininize dönünceye kadar onu üzerinizden atamazsınız.” [Ebu Dâvud]***

Cih-d, İslâm’ın yükselmesi, korunması ve yayılması için her türlü çalışmada bulunmak, gayret sarf etmek ve bu yolda sıcak ve soğuk s-vaşa girmektir. Allah Azze ve Celle tarafından kullarına verilmiş olan bedenî, mâlî ve zihnî kuvvetleri Allah yolunda kullanmak, o yolda feda etmektir. İnsanın maddi-manevi bütün varlığını ortaya koyarak Hakk’ın d-şmanlarını ortadan kaldırması için s-vaşmasıdır. Kur’an’daki ayetlerle sabit olduğu üzere, bize h-rp açanlara, verdikleri sözü tutmayıp tekrar dinimize s-ldıranlara, Allah’a ve ahiret gününe inanmayarak, Allah ve Peygamberin haram kıldığı şeyleri haram kabul etmeyenlere karşı, yeryüzünde fitneyi söküp atmak ve Allah’ın dinini hâkim kılmak gayesi ile s-vaşmak meşru kılınmıştır. 

Şimdi, Ekim 2023’ten beri 50.000’den fazla Müslüman k-tledilmiş olmasına rağmen hangi ulus devlet ordusunu G-zze için göndermiştir? Oradaki bir avuç m-cahitten başka cih-d eden bir o-rdu var mıdır? “Kınamak”  o-rduları olan yöneticiler için cih-d mıdır? Ulus devletler İslâm’ın yükselmesi, korunması ve yayılması için mi çalışıyorlar?

Peki, Hil-fet olsaydı nasıl olurdu? Hil-fet olsaydı kâfirler karşısında bu kadar zelil olur muyduk? Kutsallarımız çiğnenebilir miydi? Hil-fet olsaydı bugün farz olan “cih-d” kavramı bu kadar unutulur muydu?

**“Onlarla s-vaşın ki, Allah onlara sizin ellerinizle azâb etsin, onları rezil etsin, onlara karşı size yardım etsin. Mü’min topluluğun gönüllerini ferahlatsın. Ve kalplerindeki öfkeyi gidersin. Allah dilediğinin tevbesini kabul eder. Allah bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.” [Tevbe 14-15]**

İLK DÜĞME: HiL-FET

Müslümanın bu dünyadaki gayesi yalnız Allah’ın (svt) rızasını kazanmak, hedefi ise O’nun (svt) dinini yeryüzüne hâkim kılmaktır. Anlayacağınız gaye, hedefe muhtaçtır. 

490406549_1243676344424988_5365812176009818753_n.jpg

Müslümanın bu dünyadaki gayesi yalnız Allah’ın (svt) rızasını kazanmak, hedefi ise O’nun (svt) dinini yeryüzüne hâkim kılmaktır. Anlayacağınız gaye, hedefe muhtaçtır. Çünkü Allah’ın rızası, onun dinini yeryüzüne hâkim kılmaktan geçer. Her Müslüman için elzem olan bu konu üzerinde durulması ve açıklanması gereken bir husustur. 

Bilindiği üzere İslam’da kaideler vardır. Bu kaidelerden bir tanesi “vacibin kendisi ile tamamlandığı şey de vaciptir” kaidesidir. Bu kaideye örnek; namaz kılmanın farz oluşudur, namaz kılmak farzdır, bununla alakalı Rabbimiz şöyle buyurmaktadır; 

‎وَاَقٖيمُوا الصَّلٰوةَ وَاٰتُوا الزَّكٰوةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعٖينَ 
***Namazı kılın, zekâtı verin, rükû edenlerle beraber rükû edin. [Bakara 43]***

Nasıl ki namaz kılmak bir kaide ise abdest almak da namazı tamamlayan bir kaidedir dolayısıyla abdestsiz namaz vücubiyeti yerine getirilmiş sayılmaz. Bugün özelde Türkiye’de genelde bütün İslam beldelerinde İslam’ın hükümleri tatbik edilmediğinden dolayı her Müslümanın da bu konuda davet çalışması yapması farz olur. 

İslami bir otorite kurmak her bir Müslümana elzem bir farzdır! Hem şer’i hem de akli açıdan! Şer’i açıdan daha İslam’a girişte ilk söylediğimiz söz olan “La ilahe illallah” bunun en büyük delillerdendir.  Allah’tan başka kanun koyucu, hüküm belirleyici yoktur. Bu söz, O’nun (svt) hükmü dışındaki her hükmü reddediyorum, demektir. O’nun emirleri dışında hiçbir emre boyun eğmem, demektir. Keza yine Nisa suresinde ***“Hayır! Rabbine and olsun ki, aralarında çıkan anlaşmazlıklarda seni hakem tayin edip, verdiğin hükme içlerinde hiçbir sıkıntı duymadan ve tam bir teslimiyetle teslim olmadıkça iman etmiş olmazlar.” (4/Nisâ, 65)*** ayeti de buna delildir.

Hiç Şüphesiz Kur’an bütün noksanlıklardan münezzeh, ilmi bütün âlemleri kuşatmış olan Allah Subhanehu tarafından indirilmiştir. O yüzden bugün her Müslümanın yapması gereken Allah’ın rızasına doğru hedefleri takip ederek gitmektir. Müslüman, Kur’an’ı ve Sünneti tamamı ile almak ve uygulamak için mücadele etmelidir. Ekleme, çıkarma yapmadan, ama ve fakat demeden, bahane üretmeden ayette de söylediği gibi dosdoğru olmaya çalışmalıdır.

‎فَاسْتَقِمْ كَمَٓا اُمِرْتَ وَمَنْ تَابَ مَعَكَ وَلَا تَطْغَوْاۜ اِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَبَص۪يرٌ
***“O halde sen ve beraberinde tövbe edenler, emrolunduğunuz şekilde, doğru yolu tutun. Sizden hiçbiriniz büyüklenip, Allah tarafından konulmuş sınırları aşmasın; çünkü unutmayın yaptığınız her şeyi O görüyor.” [Hud 112]***

Allah Subhanehu ve Teâlâ’nın emirlerini birbirinden ayırmak veya bir kısmını alıp bir kısmını almamak, Allah’a karşı işlenen büyük bir suçtur! O indirmiş olduğu din ile hayatın tamamını kuşatmış ve her hususa mutlaka bir çözüm indirmiştir. Hiçbir alan, hiçbir husus ve hiçbir anlaşmazlık olmasın ki orada İslam’ın emri olmasın. Şüphesiz Allah Subhanehu ayetinde de şöyle buyurmaktadır: ***“Bugün, sizin için dininizi kemale erdirdim/ikmal ettim ve sizin üzerinize nimetimi tamamladım. Sizin için din olarak İslam’ı seçtim/ beğendim.” (Maide 3)*** Bizler için hayatın her alanı ile alakalı kemale ermiş bir din indiren Allah Azze ve Celle’ye hamd olsun ve ayaklarımızı bu din üzerine sabit kılsın selam ve dua ile...

Seher ÇAKIR

İSLAMİ BİR OTORİTE KURMAK BÜTÜN MÜSLÜMANLARA FARZDIR 

A-cı çeken bir mazlumun suskunluğudur...  G-zze’nin sesidir...  Mazlumun sessiz ç-ğlığıdır...

490412057_1240057878120168_3325367895259024435_n.jpg

A-cı çeken bir mazlumun suskunluğudur... 
G-zze’nin sesidir... 
Mazlumun sessiz ç-ğlığıdır... 
G-zze, 76 senedir haksızlığa uğrayan, kendisine z-lmedilen ve z-lüm gören mazlum konumundadır. 76 senedir sesini yöneticilere duyuramadı G-zze. Sessiz ç-ğlıkları dünyanın bir ucundaki insanların yüreklerini parçaladı fakat hiçbir yöneticiyi rahatsız etmedi o ç-ğlıklar. Duydular ama duymamazlıktan geldiler. Onların yaşadıkları a-cıyı gördüler ama görmemezlikten geldiler. Konuştular ama sadece kınamak ile yetindiler. Adeta 3 maymunu oynadı bizleri sırtımızdan haince vuran yöneticiler... 
G-zze ne Ramazanların tadını aldı ne de bayramları sevinçle geçirebildi. Çocuklar bayram harçlıklarını alamadılar, şekerlerini yiyemediler, bayramlık kıyafetleri ile d-fnedildiler. Bayramlık ayakkabıları ise k-na bulandı. Elinden hiçbir şey gelmeyen Müslümanlar bu a-cı durum karşısında en azından yapılanlara kalpleri ile buğz ettiler. Ya yöneticiler? Değil ordularını seferber etmeyi kalpleriyle buğz etmeyi dahi beceremediler. Aksine kâfirlerle dostluklarını dahi bozmadılar. Tahtlarını mazlumlardan daha değerli gördüler. 
Menfaatleri akıtılan Müslüman k-nından daha değerli! Çıkarları bir anne, bir babanın çaresizliğinden daha değerli! Makamları, şan, şöhretleri çuvallarda p-rçalanmış uzuvları taşınan çocuklardan daha değerli! O kadar değerli ki şu gencin sessiz ç-ğlığını dahi görmemezlikten, duymamazlıktan geldiler;
Çuval taşıyan bir gence taşıdığı çuvalın içinde ne olduğu soruluyor. Çuvalın içinde bir kız çocuğu olduğunu yanıtı veriyor ve tarihe geçecek o sözleri söylüyor "Sessiz kalan tüm yöneticilere y-zıklar olsun! Siz yaşadıklarımızı izlemeye devam edin. Elhamdulillah biz Cennete gireceğiz ama sizi C-hennem bekliyor olacak. Mesajım Yahudilere değil tüm sessiz kalanlara. Susanlara diyoruz ki, Allah bize yeter o ne güzel vekildir. Söz bitti! Konuşmanın anlamı kalmadı!"
SÖZ BİTTİ! KONUŞMANIN ANLAMI KALMADI! Nasıl a-cı bir söz…  İşte bu tam olarak a-cı çeken bir mazlumun suskunluğudur. Onların ebedi hayat için kaybettikleri hiçbir şey yok ama sessiz kalan, onların ç-ğlıklarını duymayan, duymamazlıktan gelen yöneticiler hem dünyalarını hem de ahiretlerini tövbe etmedikleri sürece kaybettiler! 
‘‘Kendisine Rabbinin ayetleriyle öğüt verildiği halde, küstahça ondan yüz çeviren kimseden daha zalim kim olabilir? Şüphesiz biz, o inkârcı suçlulardan i-ntikam alacağız.’’ [Secde 22]
Mazlumların i-ntikamını al Ya Rabbim! Nitekim Sen i-ntikam alanların en hayırlısısın. 
Nusretini tez zamanda indir. Bizlere mazlumların sessiz ç-ğlıklarını duyan bir H-life nasip et. İçimizde volkan gibi y-nan a-cıyı dindir Ya Rabbim!
Sen dualara icabet edensin. Ne olur duamızı kabul buyur… 

Dünyadaki En Sağır Edici Ses Kimindir Bilir misin Kardeşim?

Tarih Müslüman yöneticilerin, hocaların, liderlerin kahramanlıklarına şahitlik etmek isterken halktan olan, elinde ordu gibi bir güce sahip olmayan bir kadının cesaretine şahitlik ediyor. 

489911232_1238080124984610_6276212662448528498_n.jpg

Tarih Müslüman yöneticilerin, hocaların, liderlerin kahramanlıklarına şahitlik etmek isterken halktan olan, elinde ordu gibi bir güce sahip olmayan bir kadının cesaretine şahitlik ediyor. 
İbtihal Ebu El Saad.. 
Bilgisayarı her açtığımızda adına rastladığımız Microsoft, 50. Yılını kutlarken çarpıcı bir olay yaşandı. Bill Gates’in de hazır bulunduğu kutlamada Microsoft çalışanı İbtihal, Microsoft’un yapay zeka CEO’su Suriye asıllı Mustafa Süleyman’a medyanın önünde şöyle seslendi: 
"Microsoft, "İsr-il" ordusuna yapay zeka sil-hları satıyor. 50.000 kişi ö-ldü. Microsoft bizim topraklarımızda bu s-ykırıma destek veriyor! Sen Suriyelisin bütün bunları biliyorsun, Mustafa! Sana yazıklar olsun. Senin ellerin k-nlı. Sen s-vaştan faydalanan bir fırsatçısın! Microsoft çocukları k-tlederken hangi yüzle kutlama yaparsınız!"
Bu onurlu p-rotestoyu yapan Kardeşimiz İbtihal, Harvard mezunu bir yazılımcı ve Microsoft’ta belki de ulaşabileceği en üst kariyerde. Aldığı maaş ise 15 bin dolar. Hem kariyerini hem de yüksek maaşını hiç düşünmeden G-zze’deki Müslümanlar için elinin tersi ile korkusuzca itti tüm imkanlarını ve Microsoft’taki görevinden istifa etti. 
“Söylediklerim için peşime düşebilirler. Ancak bundan çok masum insanların ö-ldürülmesinde kullanılan teknolojilere katkı sunmaktan korkuyorum. Sonuçların ne olacağını bilerek sesimi çıkardım.” diyerek Müslümana yakışır bir duruş ortaya koydu. S-ykırıma karşı çıkmanın imkânsız olduğunu düşünenlere büyük bir umut oldu. 
Şimdi siz düşünün. Yöneticiler makam, mevki uğruna, aldıkları maaş uğruna bu s-ykırımı durdurmak için hiçbir girişimde bulunmuyorlar.  Oysa Cumhurbaşkanın aldığı maaş kıyaslamak için dolara çevirdiğimizde 6.260 dolar. Mevki ise, bu Kerime kardeşimizde de var ki kendisi global çapta çok büyük bir şirkette, çok iyi bir konumda idi. Para meselesinde ise, sizden daha fazla bir maaşa sahipti ama sizin asla sahip olamadığınız belki de hiç sahip olamayacağınız bir yüreğe sahip.
Sizin yapamadığınızı bir kadın yapıyor. Halen utanmayacak mısınız? Halen akıllanmayacak mısınız? Ahirette yüzünüzün ak olacağı bir duruşu ne zaman göstereceksiniz?

Elinde K-n Var, Mustafa!

Bayram, “sevinç, neşe ve mutluluk günü” demektir. Müslümanların Ramazan ve Kurban Bayramı olmak üzere iki bayramı vardır. 

487139445_1226070952852194_4934794345938550198_n.jpg

Bayram, “sevinç, neşe ve mutluluk günü” demektir. Müslümanların Ramazan ve Kurban Bayramı olmak üzere iki bayramı vardır. Bayramlar, inananlar üzerinde pek çok müspet tesirler meydana getirir, dini şuur ve duygularını kuvvetlendirir, birlik ve beraberliği pekiştirir. Bayramlarda sevgiyle muhabbetler edilir, küskün olanlar barışır, ikramlar ve ziyaretler yapılır. Uzakta olanlarla telefon ve sosyal medya aracılığı ile bayramlaşılır. Bayramlar, sosyal bütünleşme açısından büyük öneme sahiptir. Kısacası bayramların yediden yetmişe her Müslüman için ayrı bir kıymeti vardır. Bayram coşkusu ve sevinci anlatmakla değil, yaşamakla idrak edilen değerlerdendir.
Toplumu bir araya getiren bu bayramlarda birlik beraberlik ve yakınlık had safhada yaşanırken; kaynaşma, paylaşma ve yardımlaşma duyguları da yoğun şekilde hissedilmektedir. Bugün ise artık gelişen teknoloji değişen zaman ve yaşam biçimleri nedeniyle bayramlara yüklenen anlamlar da değişmiştir. Günümüzde özellikle orta yaş ve üstü grubunda yaşayanlar tarafından söz konusu değişim sıklıkla dile getirilmektedir. Ramazan Bayramı ve Kurban Bayramı;  sünnet olduğu üzere Müslümanların mutluluk sebebidir, dini duyguların yitirilmemesi birlik ve beraberliğin her daim sağlanması ve ortak bir paydada buluşulması gibi birçok yönden önemlidir. Bayram günlerinde aile büyüklerinin ağzından hüzünle dökülen “Nerede o eski bayramlar” sözü gençlere pek bir anlam ifade etmese de, gerçekten de eski bayramların tadı bir başkaydı. Teknolojinin bu kadar gelişmediği, dijital dünyanın hayatımızın her alanına sirayet etmediği, her köşe başında büyük alışveriş merkezlerinin olmadığı o eski günlerde bayramlar, günümüz bayramlarından çok daha coşkulu yaşanırdı.
Müslümanların birliğini, bütünlüğünü, Ümmet bilincini ve mutluluğunu perçinleyen bayram anlayışı, maalesef bugün gerçek anlamından uzak bir şekilde eda edilmektedir.  Kâfirlerin, dünya üzerinde Müslümanlara yaptığı zalimlikler ve onların uşaklığını yapan yöneticilerin sadece kınamakla yetindiği zulümler Müslümanların bayram sevincini gölgelemektedir. Müslüman kardeşlerimiz Gazze’de katledilip yerlerinden yurdundan edilirken, Doğu Türkistan’da zalim Çin’in zulmü altında inlerken ve daha birçok beldemizde kardeşlerimiz zulüm altındayken bayram hevesimiz kursağımızda kalmaktadır.
Diğer taraftan dünya üzerinde hâkim olan kapitalist sistemin insanlara dayattığı demokratik hak ve özgürlükler açısından insanlar bayram günlerini dini anlamdan uzak, sıradan bir tatil algısıyla yaşamayı tercih eder oldular. Müslümanların çatısı konumundaki Hilafetin yıkılması neticesinde Ümmetin suni sınırlarla parçalara ayrılması, bir bütün olarak yaşanması gereken bayram duygularını ve değer anlayışlarını da farklılaştırmış, Ümmetin evlatlarını birbirlerine karşı duyarsız hale getirmiştir. Bu duyarsızlık öyle bir hal almıştır ki; halkı Müslüman olduğu halde ülkeler bazen Ramazan’ın başlangıcını ve bayramları bile hakkında hadis- i şerif sabit olduğu halde farklı zamanlarda idrak eder olmuştur.
İslam’ın ilk öncüleri olan Sahabeler, Hilafet çatısı altında, Rasulullah’ın(sav) yanında, Ramazan’da günümüzde olduğu gibi sadece “Ramazan Müslümanı” olmak gibi bir anlayış taşımıyorlardı. Onlar, İslam’da var olan bütün hükümleri daha da zirvelere taşıyorlardı. Dolayısı ile onlar kulluklarını Ramazan ayına sıkıştırmayıp hayatlarının genelinde yaşamaya gayret ediyorlardı. Onlar, hayatlarının her anını vahyin gölgesinde geçirmeye çalışan örnek nesildi. Hayata öyle baktıkları için Ramazan onların bambaşka bir maneviyat âlemine yolculuk etmelerinin en büyük vesilesine dönüşüyordu. Onların Ramazan’ı olduğu gibi bayramları da bizlerin şu zaman diliminde anlamakta ve yaşamakta zorlandığımız gerçek bayramlardı.
Peki, sahabenin yaşadığı Ramazan ve bayram huzur ve mutluluğunu bizler de yaşamak istemez miyiz? Elbette isteriz! Öncelikle istikametimizi tıpkı onların çevirdiği yöne çevirip, muhasebe, sonrasında irade, azim ve tevekkül ile kulluk yolunda yürümeliyiz. On bir ayın sultanı olan Ramazan’ı inşallah gerçek anlamda ihya edebilir ve hayatımızın geneline yayabilirsek Rabbimizin izniyle ve yardımıyla, Sahabenin iman yolundaki coşkusu ve heyecanı bizlerde de dirilecektir. Gayemiz bu mübarek ayı bereketli zamanı boş olarak değil,  yeniden kurulacak İslami Devletle hoş ederek yolcu edenlerden olabilmektir.
Ramazan orucunu tutan  bütün Müslümanların Reyyan kapısından girmesi duasıyla Bayramımız saadet asrındaki gerçek bayramlardan olsun!

BAYRAMIMIZ, GERÇEKTEN BAYRAM OLSUN!

Yıllardır bitmeyen zulüm…İslam ümmetinin üzerine adeta bir sis bulutu gibi çökmüş bitmek bilmeyen kan, acı ve gözyaşı… 

486460426_1223380283121261_7069683396413915148_n.jpg

Yıllardır bitmeyen zulüm…İslam ümmetinin üzerine adeta bir sis bulutu gibi çökmüş bitmek bilmeyen kan, acı ve gözyaşı… 
Müslümanlar sahipsiz ve korumasız.
Akıllarda ve dillerde tek soru… Bu zulüm ne zaman bitecek? Ne zaman bu katliamlar son bulacak? Ne zaman kundaktaki bebeklerin, küçücük bedenlerin çığlıkları duracak? 
İçerisinde bulunduğumuz bu mübarek ay sebebiyle milyonlarca Müslüman, sahur yapmak üzere uyandığında, Gazze'de kardeşlerinin şehit olduğu haberlerini izlemek zorunda kaldı. Sahur sofrasına oturduk oturmasına ama lokmalar boğazımıza dizildi. Yaşanılan bu vahşete artık yüreklerimiz dayanmıyor. Gazze her bombalandığında her izlediğimiz şehit haberlerinde Rabbimize sığınıyoruz. Kardeşlerimiz için dua ediyoruz. Ama şunu çok net görüyoruz ki sadece sözlü dua etmek bu zulmü sonlandırmaya yetmedi, yetmiyor. 100 yıldır bunu çok iyi tecrübe ettik. 100 yıldır sadece sözlü duayla yetindiğimiz için İslam ümmetinin üzerindeki bu vahşet son bulmadı. 
Oysaki Atalarımız 110 yıl öncesinde tam da bugünlerde düşmanı sadece sözlü dua ederek değil fiili duada bulunup yapılması gerekeni yaparak Müslümanların topraklarına göz diken kâfirlerle savaşıp topraklarımızdan sürmüştü. Düşmana ve tüm kâfirlere Çanakkale geçilmez dedirttiler. Peki ya bugün? Bugün de Gazze geçilmez dedirtmemiz gerekmiyor mu? Müslümanların topraklarına göz diken, bebek, çocuk, kadın, yaşlı demeden sivillerle sözde savaşan bu lanetli kavmi Gazze topraklarından 17 aydır neden süremedik? Ne zaman “Çanakkale Zaferi” gibi tarihe “Gazze Zaferi’ olarak geçecek bir zaferi konuşur olacağız? 
Sadece bir grup mücahit, kısıtlı imkanlara rağmen canla başla mücadele veriyor. Gazze halkı onurlu duruşlarıyla tüm dünyaya meydan okuyor. Maalesef bunların hiçbiri zulmü durdurmaya yetmedi, yetmiyor.
Bizler kardeşlerimiz için el açıp Rabbimize yalvararak üzerimize düşen sorumluğu yerine getirmeye çalıştık. Alemlerin Rabbinin Ali İmran suresi 104.ayetinde buyurduğu
“Sizden, hayra çağıran, iyiliği emredip kötülüğü meneden bir topluluk bulunsun. İşte onlar kurtuluşa erenlerdir.” emrini yerine getirmek için defalarca kez meydanlara indik. İyiliği emredip kötülükten nehyetmek için Ümmete, güç ehline ve yöneticilere nasihat ettik. 
Ümmet defalarca kez Gazze'deki kardeşlerinin yanında olduğunu gösterdi. Meydanlarda kâfirler lanetlendi. Gazze'ye yardım etmesi için güç ehline seslendik. Yöneticileri sadece kınamakla yetinmeyip orduları harekete geçirmeleri için uyardık ama heyhat! Gazze’deki Müslümanların çağrılarını duymayan bu yöneticiler nasihatlerimize nasıl kulak versinler! 
Gazze'de ve diğer İslâm coğrafyalarında yaşanan bu zulümler ne kadar sahipsiz olduğumuzu iliklerimize kadar hissettirdi. Müslümanların ordularını harekete geçirecek bir lidere ne kadar da ihtiyacı olduğunu çok net bir şekilde anladık.
Çünkü başımızda 57 tane lider olmasına rağmen hiçbirinin bu zulümlere dur demek için kılını dahi kıpırdatmadığını gördük. Sadece ve sadece kınadılar. Devasa ordulara sahip olmamıza rağmen Gazze ye yardım edilmedi. Aksine Gazze'nin aleyhine olacak şekilde Yahudileri güçlendirecek bütün ticari alışverişler devam etti. Ordular kışlalarda çürürken bu vahşeti, katliamı izlemekle yetindiler. 
Orduları harekete geçirip mazlumların feryadının son bulmasını sağlayacak olan yalnızca İslâm devletinin halifesidir. İslam ümmeti kendilerini koruyacak bir halifesi olduğunda tarihte olduğu gibi bugün de zulme maruz kalmadan izzetli bir hayat yaşayacaktır. İslâm coğrafyasına göz diken kâfirleri yalnızca 2.Raşidi Hilâfet Devletinin ikamesiyle topraklarımızdan sürebiliriz. Allah Resulünün (sav) buyurduğu gibi:
***“İmam (Halife) kalkandır ve ancak onun arkasında korunulur ve onun arkasında savaşılır.”***
Sömürgeci kâfirlerin zulmünün son bulması ve Müslümanların gözyaşının dinmesi için sözlü dualarımızın yanında fiili duada bulunup 2. Raşidi Hilafet Devleti'nin kurulması için çalışalım. 
**“Ey iman edenler! Eğer siz Allah'a (Allah'ın dinine) yardım ederseniz O da size yardım eder, ayaklarınızı kaydırmaz.”
[Muhammed 7]**
GAMZE DENİZ

BİTMEYEN ZULÜM

Osmanlı Hilafet Devleti’nin unutulmaz zaferlerinden biri olan Çanakkale Zaferi’nin 110. yıldönümü

484828037_1219906353468654_5947920593704105988_n.jpg

Osmanlı Hilafet Devleti’nin unutulmaz zaferlerinden biri olan Çanakkale Zaferi’nin 110. yıldönümü olması vesilesi ile Allah yolunda öldürülen tüm şehitlerimizi rahmetle anıyor ve Necip Fazıl’ın şiirinde geçen “Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya” cümlesini hatırlatmak istiyorum. Kendi kadim topraklarında hem garip hem de parya olarak Müslümanlara saldırılmasının asıl sebebi şüphesiz İslamdı. Zamanında Mekke’de işkence gören Bilal (as) idi günümüzde işkence şekil değiştirerek, şahıs ve isim değiştirerek saldırı yine Müslümanlar üzerine oldu. Ama bakın Rasululah ne buyuruyor:
“İslâm, şüphesiz garip olarak başladı ve günün birinde garip hale dönecektir. Ne mutlu o garip mü'minlere!” Gariplerin kim olduğunu soran Abdullah bin Mesud'a ise Efendimiz şöyle cevap vermişti:
***“Kabilelerinden dinleri için ayrılıp uzaklaşanlardır.” [Müslim, İman 232]*** 
Gördüğünüz gibi İslâm Rabbi için milletlerinden ayrılanları överken, günümüzde ise tam tersi milleti için dininden ayrılanlar övülmektedir!
Gerçek şudur ki: Laik Demokratik Cumhuriyet, Osmanlı Devleti enkazı üzerine kurulmuş, Hilafet’in ilgası şart koşularak İngilizler ile anlaşma sağlanması ardından Müslümanlara yani İslam’a savaş açan bir sistemdir. İslam’a düşman İngilizler ilk iş olarak  vahyin yerine aklı koymuş, İslam yerine laikliği, Hilafet yerine demokrasiyi getirmiş, ümmet bilincini yok ederek millet olmayı seçmiş yani İslam’ı kökten yok saymıştır. Halbuki hak dinimiz İslam asla yok sayılabilecek, pasif görülebilecek bir din değildir. Bizim akidemiz bize kardeş olmayı öğütlemiş Milliyetçiliğe hiçbir zaman yer vermemiştir. Nitekim Rasulullah Veda Hutbesinde ne demişti:
***“Müslüman Müslümanın kardeşidir.”  [Tirmizî, “Hudud” 3]***
Günümüzde sömürgecilerin Ümmet üzerinde en büyük oyunu Türk’ü Kürt’e, Kürt’ü Arap’a, Arap’ı Acem’e düşüren düşmanlığı körükleyen Milliyetçilik düşüncesidir ki sömürgeciler, dün Hilafet’in ilgası için bugün ise yeniden ikamesine engel olmak için bu oyunu sürdürmektedir. Konunun daha iyi anlaşılması adına 18 Ekim 1926’da Samsun milletvekili tarafından Mustafa Kemal’e sunulan -aslında yazılmasını kendisi teşvik etmiştir- bir kitapta geçen şu kısa ama bir o kadar derin kısmı paylaşmak istiyorum:
"...Dünyada Türk olmak kadar onur mu var? Ve Türk olmak kadar din mi var?" Kitabı okurken Mustafa Kemal’in paragrafların yanına kendi el yazısı ile düştüğü not ise, “Aferin! Alkışlar” şeklindedir. 
Kitabın adını da göz önünde bulundurursak “Din Yok, Millet Var!” Yani millilik Laik Cumhuriyet’in “resmi dini” olarak karşımıza çıkmıştır. Bugünün ulusalcılarının nasıl yetiştiğini anlamak adına kitabın içeriğine biraz daha göz atalım. Mustafa Kemal bu paragrafı okurken altını çizmiş “Türkler müstesna, Türkiye müstesna” şeklinde not almıştır:
"En çok din maskarası olan Doğu ulusları, eski çağlardan bu yana, sürekli yalan söylemeyi ve bunun için sözlerini birçok andlarla güçlendirmeyi gelenek haline getirmişlerdir. Bugün de Araplar çok yalan söylerler ve and içerler. Hele Acemler...”
Bir şeyin “yerli” ve “milli” olması için ne olması gereklidir? Şüphesiz yabancı olanı ortadan kaldırmaktır değil mi? Öyleyse geçmişten günümüze sürekli “yerli” ve “milli” olarak tekrarlanan yerli ve milli aslında nedir, kimdir?
“Yerli”deki “yer”, kadim Anadolu topraklarıdır. Bu toprakların kapısı komutan Sultan Alparslan tarafından 1071’de Malazgirt’te “Allah Allah” sesleriyle açılmış ve o günden sonra şehit kanlarıyla sulanarak yüzyıllarca İslâm’ın hâkimiyeti altında kalmıştır. “Yer”den kasıt İslâm’ın beşiği olan Anadolu ise o halde İslâm mıdır bize yabancı olan?
“Milli” kavramından kasıt ise sadece bir ırk değildir. Eğer öyle olsaydı Ensar ve Muhacir kardeş olamazdı. Eğer öyle olsaydı Çanakkale’de şehit olan Halepli, Musullu, Diyarbakırlı, Bosnalı olmazdı. İslâm yerli ve milli olana baksaydı, İslâm Arap yarımadasının dışına çıkamaz, 14 asır boyunca birçok dili, rengi ve ırkı kardeş yaparak yeryüzünü kalkındıramazdı, Osmanlı İslam ümmetinin bayraktarlığını yapamazdı. 
Öyleyse vallahi bu Ümmete yabancı olan Çanakkale Savaşı’nda kullanılan ve üzerinde “La ilahe İllallah Muhammedun Rasulullah” yazan sancak değil; batıl, fasit, demokrasidir. Her türlü kanunu Batı’dan ithal, her türlü özgürlüğe, fuhşa, cinayete, haksızlığa gözünü yuman Laik Cumhuriyet yabancıdır bu Ümmete. Şüphesiz Hilafet’in ilgasından bugüne ümmeti kemirmeye çalışan Milliyetçilik düşüncesi katliam ve gözyaşından başka hiçbir şey getirmemiştir. Şehit kanlarıyla sulanan bu topraklar İslam’ındır. Ve yine bir gün İslam’a geri dönecektir. 
**“Seveceğiniz başka bir kazanç daha var: Allah’tan bir yardım ve yakın bir fetih ile (Ey Muhammed!) Mü’minleri müjdele!” [Saff,13]**

SÜMEYYE ŞEYMA GÜVENİLİR

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz