Yazarımız Remzi Özer, son günlerde çokça konuşulan "şeriat" ve "laiklik" konusunu makalesinde değerlendirdi.

Köklü-Değişim_LAİKLİK-VE-ŞERİAT_Remzi-Özer.jpg

Osmanlı, sömürgeci İngilizler tarafından parçalandıktan sonra onun yerine kurulan Türkiye Cumhuriyeti, 3 Mart 1924’te Hilâfet’i ilga etti.

Hilâfet’in ilgası ile birlikte yeni kurulan Cumhuriyet, yüzünü tamamen Batı’ya çevirdi.

Ülkesini işgal etmiş, halkına elini ve dilini kötülükle uzatmış, yüzyıllar boyunca savaştığı en büyük düşmanı olan Batı’yı, “çağdaş uygarlık seviyesi” olarak ilan etti.

Siyasal sistemini, anayasa ve diğer bütün kanunlarını, devletin kurumsal yapısı ve bürokrasisini, laiklik esasına dayalı ideoloji, fikir, görüş ve kültürüyle birlikte yaşam tarzını -tamamen kopyacı ve taklitçi bir mantıkla- cumhuriyetin üzerine bina edildiği temel esasi kaideler haline getirdi. 

Ve böylece Laik Cumhuriyet, asırlar boyunca Hilâfet ile yönetilmiş, İslam şeriatına içtenlikle bağlı Müslüman halkı ve İslam’ı, sömürgeci Batı medeniyeti için bir tehdit olmaktan çıkartmak amacıyla bir Batılılaştırma projesi olarak hayata geçirildi.

Ancak ne var ki Müslüman halk, Batı medeniyetinin ideoloji, kültür ve yaşam tarzını benimseyen Laik Cumhuriyeti bağrına basmadı, onu desteklemedi, onunla yönetilmeyi kabullenmedi; İslam şeriatından vazgeçmedi.

Bu reddediş, İslam şeriatına bağlı Müslüman halka, Laik Cumhuriyet tarafından halka karşı düşmanca bir tutum takınılmasına, büyük baskılar yapılmasına yol açtı.

Laik Cumhuriyet ayrıca sömürgeci Batı medeniyetinin ideolojisini, kültür ve değerlerini Müslüman halka kabul ettirmek ve bu değerlerin İslam’a aykırı olmadığını, İslam ile uyumlu olduğunu göstermek amacıyla pek çok yanıltmaca ve saptırmacaya da başvurdu.

Bu yanıltma ve saptırmacaların en önde gelenlerinden biri de “laiklik” konusudur.

Laikliği gerçek anlamından saptırarak; “yüce dini değerlerin siyasete alet edilmemesi”, “din ve devlet işlerinin birbirinden ayrılması”, “devletin bütün inançlara eşit mesafede olması”, “din ve vicdan özgürlüğü” şeklinde tanımladılar.

Ve bu tanımlamalarına;
[لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ] **“Dinde zorlama yoktur!”** [Bakara Suresi 256] ayeti ile [لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ] **“Sizin dininiz size, benim dinim banadır.”** [Kafirun Suresi 6] ayetini delil gösterdiler.

Bununla; İslam’ın, 13 asır boyunca uygulanmış fert, toplum, devlet, yönetim, siyaset, ekonomi, hukuk, sosyal hayat, devletlerarası ilişkiler gibi hayat alanlarının tamamı ile ilgili hükümleri olan bir hayat nizamı, bir yönetim sistemi olduğu gerçeğini gizlemek istediler.

İslam’ı, “İslami hükümlerin tamamı” anlamına gelen “şeriat”tan ayrıymış gibi gösterip şeriatı kötüleyerek aslında İslam’ı kötülediler; şeriat üzerinden İslam’a düşmanlık yaptılar.

Allah’a kulluk olan şeriatı, “kula kulluk”; kula kulluk olan laikliği ise “özgürlük” olarak lanse ettiler.

Laiklik -gerçekte-, dinin fertle sınırlandırılmasıdır.

Laiklik, dinin fertle ilgili olmayan toplum, devlet, yönetim, siyaset, ekonomi, hukuk, sosyal hayat, devletlerarası ilişkiler gibi hükümlerinin hayattan soyutlanması, hayattan uzaklaştırılmasıdır.
Laiklik, hukuk/hüküm koyma yetkisinin Allah’tan alınıp insana verilmesi, insanın ilahlaştırılması, insanın yüceltilmesi, insanın kendine tapınmasıdır.

Laiklik, “Allah, bütün varlığı yönetsin ama insanı yönetmesin!” demektir.

Laiklik, Allah’ı ve dini, insanın özgürlüklerinin önünde bir engel olarak görmektir.

Laiklik, insanın, özgürlük için Allah’a karşı giriştiği bir savaş ve isyandır.

Laiklik, Müslüman bedene sokulmuş bir hançer, Müslüman bedende hem Batılı hem Müslüman olmanın büyük çelişkisi, kavgası ve iç çatışmasıdır.

Laiklik, bir kişilik bölünmesi, bir şizofreni, bir çift kişiliklilik durumudur.

Laiklik, bir Stockholm (düşmanına âşık olma) sendromudur.
Laiklik, insanlıktaki büyük yozlaşma; bütün güzel değerleri tüketen bir çürümedir.

Laiklik, bütün yeryüzünde istikrarsızlığa, açlığa ve sefalete, gelir dağılımında büyük adaletsizliğe, toplumsal çöküntü, buhran ve krizlere, sermayenin egemenliğine, servet ve kaynakların yağmalanmasına, savaşlara, iç çatışmalara, kutuplaşmaya, kan, gözyaşı, zulüm ve ıstıraplara yol açmıştır.

Laiklik, doğruluk, dürüstlük, erdem, fazilet, din, iman, ahlak, hayâ, iffet, edep, namus, vicdan, merhamet, yardımseverlik, vefa, saygı, sevgi… gibi insanı insan yapan, insanı hayvanlaşmaktan alıkoyan bütün değerleri yok etmiştir.

Laiklik, menfaat, güç, iktidar, zevk, bireycilik, teşhircilik, bencillik, ateizm, deizm, cinsi sapıklık ve bağımlılıklarla insanın insanlığını elinden almıştır.

[وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ] **“Aralarında Allah'ın indirdiği ile hükmet ve onların arzularına uyma. Allah'ın sana indirdiği hükümlerin bir kısmından (bile) seni saptırmalarına dikkat et.”** ~~[Maide Suresi 49]~~

[أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ] **“Yoksa siz kitabın bir kısmına inanıp bir kısmını inkâr mı ediyorsunuz? Sizden kim böyle yaparsa ona dünya hayatında rezillik, kıyamet gününde ise en şiddetli azaba uğratılmak vardır. Allah yaptıklarınızdan asla gafil değildir.”** [Bakara Suresi 85]

İslam, laikliği reddeder. İslam, uzlaşma bilmeyen, eksik egemenliği kabul etmeyen, küfür yaklaşımlarıyla bir arada yaşayamayan bir inanç ve hayat nizamıdır.

Bu nedenle 100 yıldan beri devam eden ve son günlerde tekrar gündeme gelen laiklik ve şeriat üzerinden yapılan rejim tartışmaları, İslami yönetim yeniden tesis edilinceye kadar devam edecektir.


Laiklik ve Şeriat

Yazarımız Remzi Özer, Gazze direnişi sonrası İslam ümmetinde yeniden yeşeren mücadele azmine dikkat çeken bir makale kaleme aldı.

Köklü-Değişim_Mücadele-Doktrini_Remzi-Özer.jpg

Sayesinde Müslüman olduğumuz İslam dini, tarihteki en büyük devrimi gerçekleştirerek Rasulullah _SallAllahu Aleyhi ve Sellem_'in Medine'de kurduğu İslam Devleti’yle insanlığın bildiği en büyük medeniyeti tesis ederek 13 asır boyunca dünyaya liderlik etti.

Ancak İslam’a bağlılığımız zayıflayıp fikren geri kalmaya başladığımızda yıkılış kaçınılmaz oldu.

Batı’da gerçekleşen düşünce ve sanayi devrimine karşı, İslam düşüncesini esas alan bir kalkınmayla cevap veremememiz, düşmanımız olan sömürgeci kafir Batı medeniyetine karşı büyük bir yenilgiyle sonuçlandı.

İslam ümmeti olarak Hilâfet’i koruyamadık, liderliği kaybettik, parçalandık, bölündük, sömürgeci kafirlerin İslam topraklarında kurdukları gayri İslami yönetimlerin büyük baskıları altında zillet içinde yaşamak zorunda kaldık.

İslam’ı esas alan bir mücadele doktrini ile hareket edemememizin sonucunda, ödediğimiz bütün bedellere, emeklere, çaba ve gayretlere rağmen bu durumu değiştiremedik.

En son Gazze’de iki milyarlık nüfusumuza, devasa ordularımıza rağmen işgalci Yahudi varlığının tarihte örneğine az rastlanacak türden katliamlarına, mezalim, soykırım ve savaş suçlarına engel olamadık.

Ancak bir avuç mücahidin ve Gazze halkının, işgalci Yahudi varlığı ve onu destekleyen dünyanın büyük güçleri karşısında verdikleri mücadele ve onurlu direnişleri sonucunda, Müslüman halklarda ve insanlıkta oluşturdukları büyük etkiyle teselli bulduk.

İslam’ın, kendisine sadık ve samimi bir şekilde bağlanan Müslüman insanda geçekleştirdiği devrimi görüp İslam ümmeti ve insanlık için umutlarımızı tazeledik.

İslam, Müslümanların damarlarında her zaman yeniden doğan bir inanç olmuştur.

Şimdi bu inanç, zorba kral ve diktatörlere, sömürgeci Batı’ya, sömürgeci Batı’nın desteklediği işgalci Yahudi varlığına ve çağımızın tiranlarına karşı koymak ve onlarla mücadele etmek için Müslümanların kalplerinde yeniden doğuyor.


**Bu inanç, asla yenilmez, ölmez, evcilleştirilemez ve laikleştirilemez.**

**Bu kesin inanç, kendini İslam’a nispet eden zararlı hareketlerin akışkanlığını, pazarlıklarını ve yaklaşımlarını da bilmez ve kabul etmez.**

[وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَاحْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ] **“Aralarında Allah'ın indirdiği ile hükmet ve onların arzularına uyma. Allah'ın sana indirdiği hükümlerin bir kısmından (bile) seni saptırmalarına dikkat et.”** [Maide Suresi 49]
 
**Zalime boyun eğmeyen, küfrün ve kafirin otoritesini asla kabul etmeyen, küfre, batıla, şirke, adaletsizliğe, yolsuzluklara ve bütün yozlaşmalara karşı koyup göğüs geren, seçkin liderler yetiştiren bir inanç.** 

[فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا] **“Öyle ise kâfirlere itaat etme, onlara karşı bu Kur’an’la büyük bir mücadele ver.”** [Furkan Suresi 52]

**Uzlaşma bilmeyen, eksik egemenliği kabul etmeyen, küfür yaklaşımlarıyla bir arada yaşamayan bir inanç.**

[فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ] **“O hâlde yalanlayanlara itaat etme. Onlar isterler ki, sen yumuşak davranasın da (taviz veresin) onlar da sana yumuşak davransınlar.”** [Kalem Suresi 8-9] 

Rasulullah _SallAllahu Aleyhi ve Sellem_ efendimiz, **“Güneş'i sağ elime, Ay'ı da sol elime verseler, ben yine bu dinden vazgeçmem. Ya Allah, bu dini hâkim kılar yahut ben bu uğurda can veririm.”** buyurmuştur. 

**Küfrü ve batılı yok etmek, adaletsizliği ve zulmü ortadan kaldırmak, tüm dünyayı küfürden ve batıldan arındırarak özgürleştirmek isteyen gerçek bir inanç.**

[بَلْ نَقْذِفُ بِالْحَقِّ عَلَى الْبَاطِلِ فَيَدْمَغُهُ فَإِذَا هُوَ زَاهِقٌ] **“Bilakis biz hakkı batılın üstüne atarız, o da onu tüketip yok eder.” [Enbiya Suresi 18]

[هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ] **“Müşrikler istemeseler de dinini bütün dinlere galip kılmak için Rasulü’nü hidayet ve hak din ile gönderen O'dur.”** [Saf Suresi 9]


Mücadele Doktrini

Yazarımız Remzi Özer, Yahudileşme eğilimini ve tehlikelerini konu edinen bir makale kaleme aldı.

Köklü-Değişim_Yahudileşme-Eğilimi_Remzi-Özer.jpg

Âlemlerin Rabbinden gelen seçkin bir hidayete, büyük zaferlerle dolu şanlı bir tarihe, büyük bir geçmişe sahiptik… Asırlar boyunca dünyaya liderlik etmiş en hayırlı bir ümmettik.

Şimdilerde, o parlak ve şerefli günlerin çok uzağında, sömürgeci kafirlerin egemen olduğu bir dünyada, derin bir geri kalmışlık ve ağır bir zilletin dayanılmaz yükü altında yaşıyoruz.

Bizim bu büyük hüsranımıza yol açan önemli nedenlerden biri de, İslam ümmetine musallat olan “Yahudileşme eğilimi”dir.

Yahudileşme eğilimi, kısaca; dünya sevgisi nedeniyle Allah’ın hükümlerine itaat etmemek, isyan etmek, Allah’ın hükümlerini beğenmemek, Allah’ın hükümlerini tahrif etmek, Allah adına hükümler uydurmak, uydurulan hükümleri Allah’tanmış gibi göstererek Allah’a iftira etmek, Allah hakkında yalan uydurmaktır.

Allahu Teâlâ, Yahudilerle ilgili şu iki ayet-i kerimesinde bu durumu şöyle açıklamıştır:

[إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَأَيْمَانِهِمْ ثَمَنًا قَلِيلًا أُولَئِكَ لَا خَلَاقَ لَهُمْ فِي الْآَخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ وَلَا يَنْظُرُ إِلَيْهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ  وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ] “Allah’a verdikleri sözleri ve ettikleri yeminleri önemsiz bir dünya menfaatine satanlar var ya… işte onların ahirette hiçbir nasipleri yoktur. Allah, kıyamet günü onlarla konuşmayacak, onlara merhamet nazarıyla bakmayacak ve onları temize çıkarmayacaktır. Onlar için can yakıcı bir azap vardır. Ehlikitap’tan bir grup, okuduklarını kitaptan sanasınız diye kitabı okurken dillerini eğip bükerler. Halbuki okudukları kitaptan değildir. Söyledikleri Allah katından olmadığı halde: ‘Bu Allah katındandır!’, derler. Onlar, bile bile Allah'a iftira ediyorlar.” [Âl-i İmran 77-78]

Yahudilerle başlayan bu eğilim, Yahudilerle sınırlı kalmamış, Hıristiyanları daha sonra da özellikle Hilâfet’in ilgasından günümüze kadar geçen yüz yıllık süre içerisinde -ne yazık ki- Müslümanları da etkisi altına almıştır.

Rasulullah _SallAllahu Aleyhi ve Sellem_ efendimizin, ehlikitabı söz konusu ederek söylediği; **“Onları adım adım, karış karış takip edeceksiniz. Onlar bir kertenkele deliğine girseler, siz de onlarla birlikte gireceksiniz!”** hadis-i şerifi de bu gerçeğe işaret etmektedir.

Yahudileşme eğiliminin en belirgin özelliği, hakkı kabul etmemek, hakka tabi olmamak, isyan edip reddetmek ve hakka isyanı meşrulaştırmak adına bahane ve mazeretler üretmek, bu bahane ve mazeretleri öne sürerek batıla teslim olmaktır.

Hakka tabi olanlar ve hak söz söyleyenler üzerinde baskı kurmak, onları değişik ithamlarla suçlamak, onlar hakkında kara propaganda yapmak, onları itibarsızlaştırmaya çalışmak ve onların aleyhinde bir kamuoyu oluşturmaya çalışmak da Yahudileşme eğiliminin bilinen üsluplarındandır.

İslam ümmetini oluşturan Müslüman halklar üzerindeki iktidar sahipleri, iktidar bürokrasisi, iktidar pastasından pay alanlar, iktidara karşı çıkmayı, iktidarı eleştirmeyi, iktidarı muhasebe etmeyi, iktidara hak söz söylemeyi kendi çıkar ve menfaatlerine aykırı gören çevreler, Yahudileşme eğiliminin en fazla etkisi altında kalan gruplardır.

7 Ekim olaylarından sonra gasıp Yahudi varlığının Gazze’de gerçekleştirdiği katliam, mezalim ve soykırımı engellemek ve durdurmak için somut hiçbir adım atmayan yöneticilere yönelik muhasebe, eleştiri ve talepler karşısında yöneticileri savunmak amacıyla hemen harekete geçenler, Yahudileşme eğiliminde Müslümanların geldiği noktayı göstermesi açısından ibret vericidir.

[وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا] **“Size ne oldu da Allah yolunda ve ‘Rabbimiz! Bizi, halkı zalim olan bu şehirden çıkar, bize tarafından bir sahip gönder, bize Katından bir yardımcı yolla!’ diyen zavallı erkekler, kadınlar ve çocuklar uğrunda savaşmıyorsunuz!”** [Nisa Suresi 75]

[وَإِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلَّا عَلَى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ] **“Eğer onlar din hususunda sizden yardım isterlerse, sizinle aralarında sözleşme bulunan bir kavim aleyhine olmaksızın (o Müslümanlara) yardım etmek üzerinize borçtur.”** [Enfal Suresi 72]

Rasulullah _SallAllahu Aleyhi ve Sellem_ efendimiz de; **“Müslüman Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, ona haksızlık yapmaz, onu düşmana teslim etmez!”** buyurmaktadır.

İşte bu ayet ve hadisler, savaş gücü ve imkanlarına sahip olan güç ve iktidar sahiplerine, zulme uğrayan Müslümanlara yardım etmeyi farz kılmaktadır.

İktidar sahiplerine ve ordulara bu farziyet ve Müslümanlara karşı sorumluluklarını hatırlatmak ve onlardan Allah’ın emri gereğince hareket etmelerini istemek de bütün Müslümanların görev ve sorumluluğudur.

Bu görev ve sorumluluk bilinciyle yöneticilere Allah’ın emrini ve sorumluluklarını hatırlatan Müslümanları; iktidar sahiplerini savunmak, onları temize çıkarmak amacıyla suçlamak, iftira etmek, kötülemek, kara propaganda yapmak, aleyhlerinde kamuoyu oluşturmaya çalışmak, yalan söyleyerek gerçeği saptırmak, tam olarak Yahudileşme eğilimidir.

Bu çerçevede Filistin’de “iki devletli çözüm”ü savunmayı, gasıp Yahudi varlığı ile diplomatik ve ticari ilişkileri devam ettirmeyi, Gazze halkını yardımsız, sahipsiz, kimsesiz bırakmayı, çeşitli bahane ve mazeretler öne sürerek savunmaya çalışmak da Yahudileşme eğiliminin saptırıcı etkilerindendir.

Yahudileşme eğiliminin etkisi altında olanlar, inançlarından hareket etmek yerine, şartlara, vakıaya, reel politiğe, çıkar ve menfaate, iktidar ve güce teslim olanlardır.

Yahudileşme eğiliminin etkisi altında kalanlar; Allah’ın hükmünden hareket etmek, Allah’a ve Rasulü’ne itaat etmek yerine Allah’ın hükümlerini şartlara, vakıaya, reel politiğe, iktidar ve güce, kendi çıkar ve menfaatlerine uygun olacak şekilde tevil, tefsir ve tahrif etmektedirler.

Yahudileşme eğiliminin etkisiyle gasıp Yahudi varlığı “İsrail”in Gazze’de gerçekleştirdiği yıkım, katliam, mezalim ve soykırım karşısında harekete geçmeyen, yerlerinde çakılıp kalan iktidar sahipleri ile ordular ve onları savunanlar, ümmetin şerefini Yahudilere çiğnetmiş ve ümmeti utanca boğmuştur.

Yahudileşme eğilimi, sadece İslam ümmetinin İslam’dan uzaklaşmasına, geri kalmasına ve zillete mahkûm olmasına yol açmamış, aynı zamanda bütün insanlıkta yozlaşmaya, sapkınlıklara, değer tanımazlığa, toplumsal çöküntü ve buhranlara da yol açmıştır.

İnsanlığın ve Müslümanların en tehlikeli düşmanlarından biri olan Yahudileşme eğilimini ortadan kaldırmak ise ancak İslam’ın hayata hâkim olmasıyla, Hilâfet’in İslam ümmetine geri dönüşüyle mümkün olacaktır.

Bu olduğunda, kıyamete kadar bütün insanlık İslam’a ve Müslümanlara minnettarlık duyacaktır.


Yahudileşme Eğilimi

Yazarımız Remzi Özer, Aksa Tufanı harekatının, Müslüman ve gayrimüslim halklar üzerindeki etkisini konu edinen bir makale kaleme aldı.

Köklü-Değişim_Uyanış_Remzi-Özer.jpg

7 Ekim olayları sonrasında Gazze’de yaşananlar, Müslüman halklarda ve farklı inançlara mensup insanlarda büyük etkilere yol açtı.

Bir rüyadan uyanıp gerçeği tam karşılarında bulan insanların, gördükleri gerçeği kavramada zorlandıkları bir şok etkisi…

Sömürgeci Batı medeniyeti tarafından büyülenmiş insanların, kendilerini büyünün etkisinden kurtaran büyük bir acı hissedip gerçekle yüzleşmeleri…

Müslüman halkların, kendilerini yöneten iktidarlar tarafından ülkelerinin kendilerini kısıtlayan büyük bir hapishaneye nasıl dönüştürüldüğünü anlamalarını sağlayan bir farkındalık…

Buruc Suresi’nde Ashab-ı Uhdud kıssasında anlatılanların günümüzdeki karşılığı adeta. 

Hatırlayalım;

Allah’a iman ettiğinden dolayı Kral tarafından öldürülmek istenen, ancak bütün öldürülme denemelerine rağmen öldürülemeyen bir genç…

Genç, Kral’a, bütün halkını toplamasını ve ancak halk toplandığında, halkın karşısında kendisini nasıl öldürebileceğini açıklayacağını söyler.

Kral, halkı toplar. Genç, Kral’a; “Bana okunu fırlatmadan önce ‘Bu gencin Rabbinin adıyla!’ der ve oku fırlatırsan, işte o zaman beni öldürebilirsin!” der.

Kral, bütün halkın gözlerinin önünde gencin söylediğini yapar; “Bu gencin Rabbinin adıyla!” der ve okunu fırlatarak genci öldürür.

Kral’ın daha önceki öldürme denemelerinde başarısız olduğunu bilen halk, bu durum karşısında gerçeği görür ve “Biz, bu gencin Rabbine iman ettik!” derler.

Bunun üzerine Kral, büyük hendekler açtırıp içlerini ateşle doldurur ve sırf “Allah’a iman ettiler” diye, kendi halkını ateş dolu hendeklerin içine atar.

Sonra da Kral ve aveneleri, iman edenlerin bu ateş dolu hendeklerin içinde yanarak ölmelerini zevkle seyrederler.

Bu kıssa bize, Allah’a iman eden bir gencin halkını kurtarmak için kendi hayatını feda etmesini anlatır. Halkının kurtuluşu için yaşamaktan vazgeçen ve toprağa akıtılan temiz kanıyla, halkını hakikatin aydınlığıyla tanıştıran bir dava adamını, bir kahramanı, bir serdengeçtiyi, bir mücahidi anlatır. 

Ve bu kıssa bize, hak için, hakikat için, Allah’a iman üzerinde kalabilmek için, imanlarının hakkını verebilmek için bir halkın, yanmayı, yakılmayı ve ateşlerde can vermeyi nasıl göze alabildiklerini anlatır.

İşte Allah’ın dini, Allah’a iman ve hakikatin gücünün insanda gerçekleştirdiği bu devrim, hayatın içinde sürekli tekrarlanır ve bugün, Gazze olarak karşımıza çıkar.

Bir mahkûmiyet ve ölüm kampına hapsedilmiş, mahrum ve yoksun bırakılmış Gazze halkının, dünyada eşine az rastlanır bir katliam, mezalim, soykırım ve yıkım karşısında, inanç ve imanlarından aldıkları güçle ortaya koydukları tutum, tavır, duruş ve davranışları hem Müslüman halklarda hem de bütün insanlıkta büyük etkiler oluşturdu.

İnanmış küçük bir topluluğun, kendilerinden çok daha güçlü bir topluluğa karşı verdiği şerefli ve cesur mücadele hayranlıkla izlendi.

Müslüman halkları şiddetli bir sarsıntıyla daldıkları derin uykudan uyandırdı.

Yönetenlerin kendilerini temsil etmediklerini, duygu ve düşünce olarak halklarından ne kadar kopuk ve uzak olduklarını gösterdi.

Kendilerini yönetenler ile kendi aralarındaki o büyük ayrışmayı ve gitgide daha da derinleşen uçurumu fark ettirdi.

Sömürgeci kafir Batı’nın bu yöneticiler aracılığı ile kendilerini ülkelerine nasıl hapsettiklerini, ümmetten nasıl kopardıklarını, harekete geçmelerini nasıl engelleyip kendilerini nasıl durduklarını anlamalarını sağladı.

Gazze’de yaşananlar karşısında bu yöneticilerin somut hiçbir adım atmadığını, işgalci Yahudi varlığının bu yönetimlerin suskunluğundan aldığı cesaretle Gazze’de katliamlarına devam edebildiğini, bu yönetimlerin gasıp Yahudi varlığı sorununun ayrılmaz bir parçası olduğunu, Filistin’i kurtarmak için öncelikle bu yönetimlerden kurtulmanın şart olduğunu bizzat yaşayarak öğretti.

Müslüman olmayan diğer halklar ise gasıp Yahudi varlığının hiçbir değere bağlı kalmayan, acımasız, barbar, vahşi katliamlar ile Gazze’de gerçekleştirdiği soykırıma tanık oldular.

Filistin halkının, aslında 75 yıldır yaşadığı ancak saklanıp gizlenen işgal, tehcir, katliam ve mezalimi ilk defa gerçek olarak gördüler ve gördükleri gerçek karşısında adeta kanları dondu, büyük bir şok yaşadılar.

Diğer yandan başta Amerika olmak üzere Batılı ülkelerin Yahudi varlığına verdikleri destekle insanlıktan ne kadar uzaklaştıklarını, kendi iktidar ve çıkarlarından başka bir şeyi önemsemediklerini, İslam’a ve Müslümanlara karşı açık bir düşmanlık içinde olduklarını, Batı’nın iki yüzlülüğünü, Batılı değerlerin sahteliğini de çok net bir şekilde gördüler.

Gördüklerinde kendilerini şaşkınlığa uğratan bu gerçekleri, Müslüman Gazze halkının verdiği onurlu mücadeleyle birleştirdiler, İslam’a ve Müslümanlara yönelik sömürgeci Batı’nın inşa ettiği nefret ve korku duvarlarını aştılar.

Gerek Müslüman gerekse Müslüman olmayan ülkelerdeki halkların bütün engelleme ve yasaklamalara rağmen Filistin’i, Gazze halkını destekleyen, gasıp Yahudi varlığıyla birlikte sömürgeci Batı’yı lanetleyen büyük gösteriler düzenlemeleri, tarihî bir kırılma ânıdır.

Gazze, Müslüman halklarda bir uyanışı tetiklemiş, Müslüman olmayan halklarda da gasıp Yahudi varlığı ile Batı medeniyetine yönelik olumlu algıyı yerle bir etmiştir. Gazzeli Müslümanları bu denli güçlü kılan inanç, diğer insanların ilgisini çekmiş, İslam’a yönelmelerine ve Müslümanlara sempati duymalarına yol açmıştır.

İşte bu, tek başına büyük bir zaferdir.

Bundan sonra ne halkı Müslüman olan ülkelerde ne de Batılı ülkelerde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.

Değişim engellenemez, durdurulamaz ve kaçınılmazdır.

Bu değişimi gerçekleştirecek olan ise sadece İslam’dır.

[كَتَبَ اللّٰهُ لَاَغْلِبَنَّ اَنَا۬ وَرُسُل۪يۜ اِنَّ اللّٰهَ قَوِيٌّ عَز۪يزٌ] **“Şüphesiz Allah, ‘Ben ve elçilerim mutlaka galip geleceğiz!’ diye yazmış ve hükmetmiştir. Şüphesiz Allah, çok güçlüdür, çok üstündür.”** [Mücadele Suresi 21]


Uyanış

Yazarımız Remzi Özer, özellikle Filistin'deki son saldırılar sonrası Müslüman halklar ile başlarındaki yöneticiler arasında iyice açılan uçurumu konu edinen bir makale kaleme aldı.

Köklü-Değişim_DERİNLEŞEN-UÇURUM_Remzi-Özer.jpg

Bu uçurum, Osmanlı’nın parçalanması ve Müslümanların siyasi birliğini sağlayan Hilâfet’in ilgasıyla birlikte Hilâfet coğrafyasında kurulan ulus devletler sonrasında ortaya çıktı.

Bu devletlerde, devletin kimliğini oluşturan anayasalar halkın değer ve inançları esas alınarak yapılmadı; sömürgeci Batı esas alınarak yapıldı.

Bu devletlere kimliğini halkları vermedi. Aksine düşman kabul ettikleri ve reddettikleri sömürgeci Batı verdi.

İşte bu dayatma, Müslüman halkların istek ve taleplerini dikkate almayan, sadece sömürgeci kafir Batı’nın isteklerine göre hareket eden ulus devletler ve yöneticileri ile halkları arasında bir uçurum ve ayrışmanın ortaya çıkmasına yol açtı.

Yüz yıldan beri var olan bu uçurum ve ayrışma, özellikle Filistin’in Gazze bölgesinden küçük bir grubun 7 Ekim’de gasıp Yahudi varlığı “İsrail”e vurduğu büyük darbenin arkasından gasıp Yahudi varlığının Gazze’ye yönelik giriştiği mezalim, soykırım ve katliamlar sonrasında, daha da derinleşmiştir. 

Müslüman halklar için Filistin toprakları, Kudüs ve Mescid-i Aksa mübarek ve kutsal yerlerdir.

Yahudi varlığı 75 yıldır bu toprakları ele geçirmeye ve kendilerine vaat edildiğini iddia ettikleri “Büyük İsrail”i kurmaya çalışmaktadır.

Şu anda Filistin’in neredeyse %90’nını işgal etmiştir.

Defalarca Mescid-i Aksa’ya baskınlar düzenlemiş, o mübarek mescidin hürmetini çiğnemiştir.

Savunmasız, sivil Filistinli Müslümanların -bebek, çocuk, kadın, yaşlı demeden- oluk oluk kanlarını akıtmış, tarihte eşine az rastlanır korkunç katliamlar yapmıştır.

Yahudi varlığının bu korkunç zulümleri karşısında Müslüman halklar her zaman Filistin’i desteklemişler, Müslüman Filistinli kardeşlerinin yanında olmuşlar, yöneticilerinden de Yahudi varlığına karşı harekete geçmelerini, Filistin’i kurtarmalarını talep etmişlerdir.

Müslüman halkların yöneticileri ise -sözde- Filistin halkını destekliyor görünseler bile gerçekte Yahudi varlığının baskı, zulüm ve katliamlarına göz yummuşlar ve Yahudi varlığına karşı bir türlü harekete geçmemişlerdir.

Yahudi varlığının yaptığı saldırılar, Filistinli Müslümanların şahsında aslında bütün Müslümanlara yapılmış olmasına rağmen Müslümanların orduları âdeta kışlalarına çakılıp kalmış, bu büyük aşağılamaya razı olmuş, kendi halklarını büyük bir utanca boğmuşlardır.

Son iki haftada Yahudi varlığının Gazze’de başlattığı katliam ve mezalim, Müslüman halklar için bardağı taşıran son damla olmuştur.

Endonezya’dan, Pakistan’a, Yemen’den, Irak’a, Türkiye’den Ürdün’e, Mısır’dan Fas’a kadar bütün Müslümanlar ayağa kalkmış, camileri, mescitleri, sokakları ve meydanları doldurarak Filistinli kardeşlerini desteklemiş, onların yanında olduklarını göstermişlerdir.

Mısırlı Müslümanlar, 2011 Arap Baharı’ndan bu yana gösterilere kapalı olan Tahrir meydanını doldurmuşlar, Refah sınır kapısına yürümüşler, sırtlarında Gazze’ye su ve erzak taşımışlar, sınırların kaldırılmasını talep etmişlerdir.

Bahreyn’de Yahudi varlığının elçiliği ateşe verilmiş, Lübnan ve Ürdünlü Müslümanlar, sınıra doğru ilerleyerek sınırı oluşturan duvarları aşmaya çalışmışlardır.

Türkiye ve diğer Müslüman ülkelerde Yahudi varlığının elçilik ve konsoloslukları önünde büyük katılımlı gösteriler yapılmış, “İsrail” ile bütün ilişkilerin kesilmesi, diplomatlarının sınır dışı edilmesi, “İsrail” ile savaş durumuna geçilmesi istenmiş, “Ordular Aksa’ya!”, “Mehmetçik Gazze’ye!” çağrısında bulunulmuştur.

Amerikan elçilikleri ve askerî üsleri ile NATO üsleri önünde protesto gösterileri düzenlenmiştir.

Ancak Müslüman halkların bu duyarlılığı, bu çağrıları, istek ve talepleri karşısında yöneticiler yine sağır kesilmişlerdir.

 Halklarını teskin etmek için Yahudi varlığını cılız bir şekilde kınamışlar, tarafları itidale davet etmişler, “İsrail” sorununu var eden Birleşmiş Milletleri göreve çağırmışlar, arabuluculuğa soyunmuşlar, Batı görev verirse “insani yardım” ve “Gazzelileri tahliyeye hazır olduklarını” söylemişlerdir.

NATO istediğinde ordularını NATO’nun çıkarları için harekete geçiren yöneticiler, kendi halklarının “Ordular Aksa’ya!” çağrısına icabet etmemişlerdir.

Kendilerini seçen, yetkilendiren, otoritenin esas sahibi olan halklarının istek ve talepleri yerine sömürgeci kafir Batı’nın isteklerine göre hareket etmeyi tercih etmişlerdir. 

İşte bahsettiğimiz Müslüman halklar ile yöneticileri arasındaki ayrışma ve derinleşen uçurum tam olarak budur.

Müslüman halklar, Filistin meselesine imani bir mesele olarak bakarken, Allah’ın emrinden bakarken, **“Müslümanlar kardeştir!”** ayeti gereğince kardeşlik hukukundan bakarken yöneticileri, sömürgeci kafir Batı’nın planları çerçevesinde bakmaktadır.

Artık Müslüman halklar kendileri gibi düşünmeyen, hissetmeyen bu yöneticilerin kendilerini temsil etmeyen tutumlarından bıkmış ve yorulmuşlardır.

Ve anlamışlardır ki; kendi hayatlarındaki pek çok sorunla birlikte Filistin sorununun kaynağı, bu yöneticilerdir. 

Filistin’i değil Yahudi varlığı “İsrail”i koruyan, ayakta kalmasını sağlayan, bu yöneticilerdir. Daha iki hafta öncesine kadar “İsrail” ile “normalleşme” sırasına girenler, bu yöneticilerdir.

Bu nedenlerle bu yöneticilerden kurtulmadıkça sadece Filistin değil, hayatlarındaki pek çok sorun, kendi inandıkları, düşündükleri ve istedikleri gibi asla çözülmeyecektir. 

Müslüman halklar, kendilerini temsil etmeyen bu yöneticilerden kurtulmak istiyor.

Müslüman halklar, kendi inançları olan İslam’ın kimliklendirdiği bir devlet istiyor.

Müslüman halklar, sınırların kaldırılmasını ve kardeşleriyle birleşmeyi istiyor.

Müslüman halklar, kendileri gibi inanıp hisseden Hz. Ömer gibi yüksek duyarlılığa sahip raşid halifeler istiyor.

Müslüman halklar, kendileri talep etmeden sorunlarını çözen yöneticiler istiyor.

Müslüman halklar, sadece Filistin için değil, dünyanın neresinde olursa olsun zulüm gören bütün Müslümanlara sahip çıkacak, koruyacak, onlara zulmedenleri ordularıyla şiddetli bir şekilde yakalayıp cezalandıracak râşidî bir Hilâfet Devleti istiyor.

Derinleşen Uçurum

Yazarımız Remzi Özer, sistem tarafından neredeyse kutsal bir ifade haline getirilen "milli" kavramı üzerine bir makale yazdı... 

Köklü-Değişim_Hangisini-Tercih-Etmeliyiz-Milli-Olanı-mı-İslami-Olanı-mı_Remzi-Özer.jpg

Cumhuriyetin ilanı ve Hilâfet’in ilgasıyla birlikte Türkiye Cumhuriyeti, İslam’dan vazgeçerek yönünü sömürgeci kâfir Batı medeniyetine çevirdi. Batı’yı “çağdaş uygarlık seviyesi” ilan ettikten sonra, onun siyasal sistemini, anayasa ve diğer bütün kanunlarını, devletin kurumsal yapısı ve bürokrasisini, ideoloji, fikir, görüş ve kültürüyle birlikte yaşam tarzını -tamamen kopyacı ve taklitçi bir mantıkla- cumhuriyetin üzerine bina edildiği temel esasi kaideler haline getirdi.

Ancak İslam’ın ve Müslüman Anadolu halkının reddettiği Batı medeniyetinin ideoloji, kültür ve yaşam tarzınım Müslüman Anadolu halkına nasıl kabul ettirilip benimsetileceği bir sorun olarak ortada duruyordu.

Bu konuda, zalimliğin üst sınırlarını zorlayan pek çok baskıcı uygulamalarla birlikte büyük bir yanıltmaca ve saptırmaca olan “millilik ve yerlilik” konusu gündeme geldi. Biz de bu yazıda bu konuya kısaca değineceğiz.

Zira dün ve bugün sistemin yöneticilerinin ve onların destekçisi kimi zevatın, sömürgeci Batı medeniyetinin İslam’a ve Müslümanlara yabancı ve düşman olan laiklik esasına dayalı ideoloji, kültür ve değerlerini “milli” ve “yerli” kılıfıyla Müslüman Anadolu halkına pazarlamaya çalıştıklarına yüz yıldır şahit oluyoruz.

Bunlar, İslam’a aykırı, Allah’ın yasakladığı gayrimeşru bütün haram, günah ve kötülükleri millilik ve yerlilik kılıfıyla meşrulaştırmak istediler.

Batılılaşmaya, Batılılar gibi düşünüp yaşamaya “milli” dediler.

Millilik ve yerlilik konusunun; Osmanlı’nın parçalanması sonucunda İngilizler tarafından -bu parçalanmışlığı sürekli kılmak ve Müslümanların tekrar İslam ve Hilâfet’te birleşmesini engellemek amacıyla- Osmanlı coğrafyasında kurulan ulus devletlerde takip ettiği millileştirme siyasetlerinin bir ürünü olduğuna özellikle dikkat çekelim ve altını çizelim.

Milli devlet, milli anayasa, milli kanunlar, milli siyaset, milli kültür, milli tarih, milli spor, milli sanat, milli müzik, milli sinema, milli eğitim, milli takım, milli maç, milli gurur, milli görüş, hatta milli ahlak ve milli din…

Müslüman halkları kutuplaştırmada ve birbirine düşmanlaştırmada, ayrıca aşağılık Batı medeniyetinin değerleriyle Müslümanların Batılılaştırılmasında millilik ve yerlilik kavramları elverişli ve kullanışlı bir araç oldu.

“Milli” adını verdikleri kurum ve kavramların neredeyse tamamının içini Batı’dan ithal ettikleri fikir ve yaşam tarzı ile doldurdular.

Arapça olan ve “din” anlamına gelen “millet” kavramını gerçek anlamından saptırarak etnik kökene dayalı “ulus” anlamında kullanmaya başladılar.

İslami olan yerine, içini kâfir Batı medeniyetinin değerleriyle doldurdukları milli olanı tercih ettiler.

Milli olanı kutsayıp yüceltirlerken aslında sömürgeci kâfir Batı medeniyetini ve onların değerlerini, fikir ve yaşam tarzlarını kutsayıp yücelttiler.

Örneğin; bugün yürürlükte olan anayasa ve kanunlar, kâfir Batı medeniyetinden alınmıştır; yerli ve milli değildir. Anayasa ve kanunlarda Müslüman halkın en önemli ve öncelikli değeri olan İslam’dan herhangi bir hüküm bulamazsınız.

Laiklik esasına dayanan eğitim sistemi ve Batı medeniyetinden ithal eğitim müfredatı ile hizmet veren Milli Eğitim Bakanlığının başındaki “milli” kavramının dışında neresi milli ve yerlidir?

Ya da son zamanlarda özellikle kadın voleybol takımının şampiyonluğu üzerinden gündeme gelen ancak Allah’ın yasakladığı, İslam’ın izin vermediği, kafir Batı medeniyetinin kural ve değerlerinin hâkim olduğu spor müsabakaları, ne kadar milli ve yerlidir.

Ya da laik, demokratik Batı medeniyetinin değerlerini esas alarak siyaset yapan siyasi partiler, geçekten milli ve yerli midir?

Ya da laik, demokratik, kapitalist Batı değerleriyle yöneten iktidarlar, yerli ve milli midir?

Ya da bu topraklara ve bu halka yabancı Batı değerleri üzerine kurulmuş yüz yıllık Cumhuriyet mi yerli, milli ve meşrudur yoksa yüzyıllardır bu toprakların gerçek değeri olan İslam mı, Hilâfet mi yerli, milli ve meşru olandır?

Bu durumda milli olanı mı İslami olanı mı, tercih etmeliyiz?

Hangisi meşrudur?

Şüphesiz ki, Müslümanlar için meşruiyetin kaynağı Allah’tır, Allah’ın hükmüdür, İslam’dır!

İslam’ın dışında kalan bütün tercihler batıldır, gayrimeşrudur.

Müslümanlar, içi sömürgeci kâfir Batı medeniyetinin değerleriyle doldurulmuş millilik yerine İslam’ı tercih etmelidirler.

Bir Müslüman için Allah’ın hükmü ve emri her şeyin üstündedir.

Müslüman, Allah’ın hükmüne, İslam’a teslim olmuş kimsedir.

Allah Azze ve Celle şöyle buyurmuştur:

[الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا] **“Bugün sizin dîninizi kemâle erdirdim, üzerinizdeki nimetimi tamamladım ve sizin için din olarak İslâm’ı seçip, beğendim.” [Maide Suresi 3]

[وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآَخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ] **“Kim, İslâm'dan başka bir din ararsa, bilsin ki kendisinden (böyle bir din) asla kabul edilmeyecek ve o, ahirette ziyan edenlerden olacaktır.”** [Ali İmran Suresi 85]

[وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَلَا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضَى اللَّهُ وَرَسُولُهُ أَمْرًا أَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَمَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا مُبِينًا] **“Allah ve Rasulü bir işe hükmettiğinde artık mü'min bir erkeğin ve mü'min bir kadının işlerinde kendi isteklerine göre bir seçim ve tercih hakkı yoktur. Kim Allah'a ve Rasulüne isyan ederse, karşı gelirse şüphesiz o apaçık bir sapıklığın içine düşmüştür.”** [Ahzab Suresi 36]
 
Sömürgeci kâfir Batı medeniyetinin Müslümanları İslam’dan uzaklaştırarak Batılılaştırmak için icat ettikleri “millilik” ölümcül bir projedir.

Etnik kökeni ve Batı medeniyetini esas alan bu proje, Müslüman halkların kalkınmasını engellemek, geri kalmışlığını beslemek ve Batı medeniyetine boyun eğip teslim olmalarını sağlamak için üretilmiştir.

Bu nedenle Müslüman halkların kalkınmaya ulaşabilmeleri ve âlemlerin Rabbini razı edebilmeleri için millilik projesini reddederek kendisinde hayatın tamamı hakkında en doğru hükümlerin var olduğu İslam’ı tercih etmeleri, İslam’ın hayata hakim olması için çalışmaları şarttır.


Hangisini Tercih Etmeliyiz: Milli Olanı mı, İslami Olanı mı?

Yazarımız Remzi Özer, Yüksek Askerî Şûra kararlarının nasıl okunması gerektiğine dair bir makale kaleme aldı.

Köklü-Değişim_Cumhurbaşkanı-Erdoğan’ın-Yüksek-Askerî-Şûra-Kararlarına-Yansıyan-Gücü_Remzi-Özer.jpg

Yüksek Askerî Şura’nın kısmen de olsa şaşkınlık yaratan kararları sonrasında ortaya çıkan tabloyu anlamak için yeni dünya düzenine, Türkiye siyasetine, askeriyenin yapısına, süreç içinde yaşanan değişimlere kısaca göz atmak gerekmektedir. 

Amerika 2. Dünya Savaşı ile birlikte dünyadaki en güçlü devletin kendisi olduğunun farkına vardı. Sahip olduğu güç ile Asya’da, Afrika’da, Ortadoğu’da ve Latin Amerika’da özellikle İngiliz ve Fransız sömürgeciliğini tasfiye ederek kendisi nüfuz sahibi olmak için harekete geçti. Amerika’nın nüfuz sahibi olmak için harekete geçtiği ve İngilizlerle mücadele ettiği ülkelerden biri de Türkiye olmuştur.

Amerika Türkiye üzerindeki İngiliz ekolünün etkisini kırabilmek için çeşitli yöntem ve üsluplar denemiş, ancak ne yaparsa yapsın 2002 yılında AK Parti iktidar oluncaya kadar bu etkiyi kıramamıştır.

İngilizler, Cumhuriyetle birlikte oluşturdukları Türkiye üzerindeki etkilerini özellikle Cumhurbaşkanlığı, Türk Silahlı Kuvvetleri, Milli İstihbarat Teşkilâtı, Anayasa Mahkemesi, Yargıtay, Danıştay gibi yüksek yargı organları, bürokrasi, medya ve sermaye üzerinden korumayı başarabilmişlerdir.

Amerika, İngiliz ekolünün Türkiye’deki kurumsal etkisini tasfiye edebilmenin geriye kalan tek seçeneği olarak siyaset kurumunun olduğunu gördüğünde bu alana yöneldi.

İngiliz ekolünün etkisiyle uygulanan zulüm, baskı ve ötekileştirme esasına dayanan güç siyasetinin geniş halk kitlelerinde ürettiği memnuniyetsizliğin siyasette verimli sonuçlar üreteceğini keşfetti ve bu nedenle AK Partiyi ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı destekledi.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, iktidarının ilk yıllarında, İngiliz ekolünden beslenen askerî vesayet ve bu ekolün devlette hâkim olduğu kurumsal güç ile mücadele etti.

“FETÖ”nün emniyet ve yargıda ele geçirdiği kadrolar ile iş birliği yaparak Türk Silahlı Kuvvetlerinin komuta kademesine yönelik çok sayıda operasyon yapılmasını sağladı.

Bu operasyonlarda ordunun komuta kademesinde görev yapan çok sayıda general, hatta genel kurmay başkanı bile tutuklanarak hapsedildi.

15 Temmuz darbe girişimi, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın gücünü artırmasında ve İngiliz ekolü yerine Amerikan ekolüne geçilmesinde önemli bir fırsat oluşturdu.

Genelkurmay Başkanlığının Milli Savunma Bakanlığına bağlanması, 2017 yılında yapılan referandumla İngiliz tipi parlamenter sistemden Amerikan tipi başkanlık sistemi anlamına gelen cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine geçilmesiyle Amerikan ekolü ciddi kazanımlar elde etti.

İngiliz ekolünden beslenen askerî vesayeti sona erdiren Cumhurbaşkanı Erdoğan bununla da yetinmedi her yıl ağustos ayının başında yapılan Yüksek Askerî Şûra toplantılarında komuta kademesi içinde hala varlığını koruyan İngiliz ekolüne mensup generalleri “kadrosuzluk” ya da “yaş haddi” gibi nedenlerle emekliye sevk edip tasfiye etti.

Emekli edilen generallerin yerine de Amerikan ekolüne mensup generaller ya da İngiliz ekolü yanlısı olduğu halde Cumhurbaşkanı Erdoğan’a itaat edip sorun çıkarmayacak generaller getirildi.

Bu yıl mayıs ayında yapılan Cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanan Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Milli Savunma Bakanı Hulusi Akar’ın yerine görevde olan Genelkurmay Başkanı Yaşar Güler’i ataması da Amerikan ekolünün yerleştirilmesinde atılan adımlardan biri olmuştur.

Bu ayın başında yapılan Yüksek Askerî Şûra toplantısında alınan kararlarda en göze çarpan husus, İngiliz ekolü tarafından cumhuriyetle birlikte oluşturulan askerî teamüllerin kaldırılarak yerine Amerikan ekolüne ait teamüllerin konulması olmuştur.

İngiliz ekolünün yerleştirdiği askerî teamüllere göre genelkurmay başkanları hep kara kuvvetleri komutanlarından atanır iken bu askerî şurada kara kuvvetleri komutanlığı tecrübesi bulunmayan 2. Ordu Komutanı Metin Gürak, Genelkurmay Başkanlığına atanmıştır.

Yine İngiliz ekolünün yerleştirdiği askerî teamüllere göre kara kuvvetleri komutanları ordu komutanlarından özelliklede 1. Ordu Komutanlarından atanır iken bu yıl kara kuvvetleri komutanlığına ordu komutanlığı tecrübesi bulunmayan Genelkurmay 2. Başkanı Selçuk Bayraktaroğlu atanmıştır. 

Ayrıca yine aynı teamüllere göre kuvvet komutanlarının süresi 2 yıl iken henüz 1. yılını doldurmuş ve yaşı da müsait olmasına rağmen Hava Kuvvetleri Komutanı Atilla Gülan kadrosuzluk nedeniyle emekliye sevk edilmiştir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Yüksek Askerî Şûra Kararlarına yansıyan gücü, sadece İngiliz ekolünün yerleştirdiği askerî teamüllerin kaldırılarak yerine Amerikan ekolüne ait teamüllerin konulmasıyla ya da ordu içerisindeki İngiliz ekolü yanlısı subay ve generallerin tasfiyesi ile de sınırlı değildir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Türk Silahlı Kuvvetlerinin içerisinde kendi uygulamalarına karşı çıkan ya da biraz olsun sesini yükselten hiçbir subay ve generale karşı tolerans göstermeyecektir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bazı uygulamalarına karşı çıktığı söylenen Kara Kuvvetleri Komutanı Musa Avsever ve Hava Kuvvetleri Komutanı Atilla Gülan’ın emekli edildikleri Yüksek Askerî Şûra toplantısı sonrasında istemedikleri halde Cumhurbaşkanı Erdoğan’a teşekkür edip minnettarlıklarını ifade etmeleri de Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın güç gösterisi olarak yorumlanmalıdır.

Türk siyasi sisteminde ve Türk Silahlı Kuvvetlerinde Amerikan ekolü tarafından etkisi azaltılan İngiliz ekolü güç kaybetmektedir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, Türk Silahlı Kuvvetlerini kendisine boyun eğdirerek ve Askerî Şurayı etkisizleştirip önemini azaltarak gücün ve iktidarın tek sahibinin kendisi olduğunu öne çıkarmaktadır.

Bundan sonra velev ki genelkurmay başkanlığına İngiliz ekolü yanlısı biri gelse bile Cumhurbaşkanı Erdoğan’a boyun eğmek zorunda kalacak, Cumhurbaşkanı Erdoğan, Türk Silahlı Kuvvetlerini dilediği ve istediği gibi şekillendirecektir. 

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yaptığı bu mücadele, keşke -İngiliz ekolü yerine- Amerikan ekolünün yerleştirilmesi için olmasaydı. **Keşke Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın İngiliz ekolünü tasfiye etmek için verdiği mücadele, yüzyıllar boyunca Hilâfet’e başkentlik yapmış bu kadim İslam topraklarında yeniden İslami hâkimiyetin ve Hilâfet’in tesisi için verilmiş olsaydı.**

 


Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Yüksek Askerî Şûra Kararlarına Yansıyan Gücü

Yazarımız Remzi Özer, "Filenin Sultanları" diye anılan Kadınlar A Milli Voleybol Takımının şampiyonluğu üzerinden kadının iffet anlayışını değerlendirdi.

Köklü-Değişim_Filenin-Sultanları-mı-Sömürünün-Kurbanları-mı_Remzi-Özer.jpg

Türkiye A Milli Kadın Voleybol Takımının kazandığı Milletler Ligi Şampiyonluğu sonrasında oluşan ve asla onaylamadığım gündem nedeniyle bu makaleyi yazmak, benim için bir görev olmuştur.

Voleybol, basketbol, futbol, jimnastik, atletizm gibi spor dalları kadının cinselliğini öne çıkaran ve kadının kimliğini cinselliğe indirgeyerek kadını değersizleştiren sömürgeci kapitalizmin kadına bakışını yansıtır.

Kapitalizm, sinema, müzik, moda gibi sektörlerde de aynı bakış açısıyla kadının cinselliğini öne çıkarmış dahası kadının cinselliğini gelir elde etme ve istihdam üretme aracı olarak görmüştür.

Kadının cinselliğini sömüren kapitalizm, kendi ideolojisini, hayat tarzını ve ürettiği popüler kültürü bütün dünya halklarına yaygınlaştırmada kadını bir propaganda aracına dönüştüren iğrenç bir karaktere sahiptir.

Kapitalizm, sanat, spor, sinema, müzik, moda gibi sektörlerde yıldızlaştırdığı ve dünyayı ayaklarının altına serdiği bir avuç kadın ve erkeğin örnekliği üzerinden bütün insanlığı kendi saptırıcı kültürüyle kültürlendirmeye çalışır.

Şu anda bütün dünyada yaşanan ağır toplumsal çöküntü, bozulma ve sapmada bozguncu kapitalist düzenin yıldızlaştırdığı bu insanların rolü çok büyük olmuştur.

Filenin Sultanları’na bu açıdan baktığımızda kapitalist sömürünün kurbanlarıyla karşılaşırız.

Din ile yaptığı savaştan doğan ve dini, özgürlüklerin önünde bir engel olarak gören laiklik ilkesini, ideolojisinin temel fikrî kaidesi olarak benimseyen kapitalizm, din kaynaklı bütün değerlere savaş açmıştır.

Laik kapitalist düzen Allah’a, Allah’ın dinine ve hükümlerine karşı açmış olduğu savaşta, kadına her zaman öncü bir rol vermiştir. 

Allah’ın dininden kaynaklanan iffet, hayâ, namus, mahremiyet, tesettür gibi kadının İslami kimliğinin önemli bir parçası olan değerleri kadının hayatından çıkarmak, laik kapitalist düzenin önemli hedefleri arasındadır.

Böylece kendi tanımladığı ve sadece dünyayı esas alan seküler hayatın bir parçası haline getirdiği kadınları din ile yaptığı savaşta kahramanlara dönüştürür.

Filenin Sultanları’na bu açıdan baktığımızda da kapitalizmin din ile yaptığı savaşta istismar edip sömürdüğü kurbanlarla karşılaşırız.

Şu anda dünya üzerinde laik kapitalist düzenin kadının cinselliğini istismar ve sömürüsüne karşı direnip mücadele edenler ise sadece İslam’a iman eden mümin erkek ve mümin kadınlardır.

Mümin kadınların; Allah’a imandan kaynaklanan hayâ ve iffetleriyle, cinselliklerini saklayıp korudukları tesettürleriyle, mahremiyetlerine gösterdikleri özenleriyle, kapitalizmin sömürü ve istismarına karşı verdikleri mücadele ve direnişleri çok değerli, çok asilce ve çok saygıdeğerdir.

Rasulullah _SallAllahu Aleyhi ve Sellem_ efendimizin kızı Fatıma _RadiyAllahu Anha_, hatlarının insanlara belli olmaması için cesedinin tabutla taşınmasını ve defin esnasında mezarının bir örtüyle perdelenmesini vasiyet etmiştir.

Bu nasıl bir hayâ ve iffettir ki cesedi için dahi endişelenir.

Atâ İbni Ebî Rebâh’tan rivayet edilmiştir:

_“Abdullah İbni Abbâs bana: ‘Sana cennetlik bir kadın göstereyim mi?’ dedi. ‘Evet, göster.’ dedim. İbn Abbâs şöyle dedi: ‘Şu (iri yarı) Habeşi kadın var ya! İşte bu kadın, (bir gün) Nebî SallAllahu Aleyhi ve Sellem’e geldi ve ‘Beni sara tutuyor ve üstüm başım açılıyor. İyileşmem için Allah’a dua ediniz.’ dedi. Nebî SallAllahu Aleyhi ve Sellem, **‘Eğer sabredeyim dersen, sana cennet vardır. Ama yine de sen istersen, sana şifa vermesi için Allah’a dua ederim,’** buyurdu. Bunun üzerine kadın, ‘Ben (hastalığıma) sabrederim. Ancak sara tuttuğu zaman üstümün başımın açılmaması için dua buyurunuz.’ dedi. Nebî SallAllahu Aleyhi ve Sellem de ona dua etti.”_ [Buhârî, Merdâ 6; Müslim, Birr 54]

Yakın zamanda yaşanan Kahramanmaraş merkezli depremde enkaz altında kalan bir kadının günler sonrasında enkazdan çıkarılmadan önce başörtüsü istemesi de mümin kadınların tesettürlerine ve iffetlerine verdikleri önemi gösterir.

Filenin sultanlarına bir de bu açıdan baktığımızda, inançlarına, yaşadıkları topraklara ve kendi halklarına yabancılaşmış, sömürgeci kapitalizmin asimile ettiği kurbanlarla karşılaşırız.

Hayatın anlamı üzerinden insana kimlik kazandıran bütün dini değerleri elinden alarak insanı kimliksizleştiren, insanın insanlığını tüketen; insanı, cinsellik, para, menfaat, şöhret, makam, mevki, lüks yaşam, arzu ve zevk sarmalına hapsederek tutsaklaştırıp sömüren kapitalizmden insanlığı kurtarmak, insanlığa ve kapitalist sömürünün kurbanlarına karşı en önemli vazifemizdir.

Bu önemli vazife ise ancak, Allah’ın dini olan İslam’ın hayata hâkim kılınması ve sömürgeci kapitalizmin hayattan kovulması ile yerine getirilebilir.

[اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِينَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَتَكَاثُرٌ فِي الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلَادِ كَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْكُفَّارَ نَبَاتُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَكُونُ حُطَامًا وَفِي الْآَخِرَةِ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٌ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ] **“İyi bilin ki; dünya hayatı ancak bir oyundan, bir eğlenceden, bir süs ve gösterişten, aranızda bir öğünmeden, mal ve evlatta çokluk yarışından ibarettir. Tıpkı bir yağmur gibi ki, onun bitirdiği ekinler çiftçilerin hoşuna gider. Sonra kuruyuverir de sen onu sapsarı kesilmiş görürsün. Ardından da çerçöp hâline gelirler. Ahirette kâfirlere şiddetli bir azap, müminlere ise Allah’tan bir bağışlama ve rıza vardır. Evet, dünya hayatı, aldatıcı bir menfaatten başka bir şey değildir.”** [Hadid Suresi 20]



Filenin Sultanları mı, Sömürünün Kurbanları mı?

Yazarımız Remzi Özer, Merkez Bankası'nın faiz kararını eleştiren bir makale kaleme aldı.

Kurtuluşun-Anahtarı-Düşük-Ya-da-Yüksek-Faizde-Değil-Faizsiz-Bir-Ekonomi-Modelindedir_Remzi-Özer.jpg

Cumhurbaşkanı Erdoğan seçimleri kazanmasının ardından ekonominin yönetimini, -uluslararası piyasalara güven vereceği düşünülen Hazine ve Maliye Bakanı olarak görevlendirdiği- Mehmet Şimşek’e, Merkez Bankası’nın yönetimini de Hafize Gaye Erkan’a teslim etti.

Mehmet Şimşek görevlendirilmesinin sonrasında yaptığı açıklamalarda; yeni bir orta vadeli ekonomik program üzerinde çalıştıklarını, mali disiplinin sağlanması, sürdürülebilir büyüme, enflasyonla mücadele ve fiyat istikrarının sağlanması, cari açığın düşürülmesi, istihdam, yabancı sermaye ve fon girişinin öncelikli hedefleri arasında olduğunu ifade etti.

Bu açıklamalardan, daha önce izlenen “Heterodoks” ekonomi politikalarından vazgeçilerek şu anda Amerika, Avrupa’da uygulanan “Ortodoks” ekonomi politikalarına geri dönüleceği anlaşılmaktadır.

Yani faiz oranlarının yükseltilmesi ve sıkılaştırılmış bir para politikası uygulanmasıyla birlikte piyasadaki paranın faize akışının sağlanması hedeflenmektedir.

Nitekim bu çerçevede Merkez Bankası Para Politikaları Kurulu, 22 Haziran Perşembe günü gerçekleştirdiği toplantı sonrasında politika faizini, %8,5’tan %15 oranına yükseltti.

Faiz artırım oranı, piyasa beklentilerinin altında kalınca döviz piyasalarında yükseliş devam etti. Hâlbuki beklenti, döviz kurlarının bir miktar geri çekilmesi yönünde idi. Ancak kur korumalı mevduat (KKM) gibi yöntemlerle uzun süredir baskılanan ve gerçek piyasa değerinin altında tutulmaya çalışılan döviz, faiz artırımından etkilenmedi hatta bir miktar yükseldi.

TCMB Para Politikaları Kurulu, faiz kararı ile ilgili sıkılaştırma gerekçesi olarak, _“Kurul, dezenflasyonun en kısa sürede tesisi, enflasyon beklentilerinin çıpalanması, fiyatlama davranışlarındaki bozulmanın kontrol altına alınması için parasal sıkılaştırma sürecinin başlamasına karar vermiştir.”_ açıklamasında bulundu.

Temel görevi, enflasyonu kontrol altında tutarak fiyat istikrarını sağlamak olan Merkez Bankası’nın enflasyonu kontrol altına alabilmek için önümüzdeki aylarda da faiz oranlarını enflasyon oranını aşacak şekilde artırmaya devam edeceği anlaşılmaktadır.

Merkez Bankası’nın faiz kârından sonra Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek _“ekonomi felsefemizin temeli; teşebbüs hürriyeti, piyasa ekonomisi, dışa açık serbest kambiyo rejimi, dalgalı kur sistemi ve enflasyon hedeflemesi modeli ilkeleri tarafından belirlenen çerçeveye dayanmaktadır. Bugün Merkez Bankası’nın aldığı kararı bu çerçevede değerlendirmek gerek.”_ açıklamasıyla kararı desteklemiştir.

Alınan karar incelendiğinde;

**1-** Enflasyonu kontrol almak için faiz artırımı temel bir enstrüman olarak görülmektedir.

**2-** Faiz getirisinin cazip hale getirilerek piyasadaki paranın faize yönlendirilmesiyle birlikte Türk Lirasına olan talebin artırılması, dövize olan talebin azaltılması ve döviz biriktirmek suretiyle Merkez Bankası’nın döviz rezervlerinin çoğaltılması amaçlanmaktadır.

**3-** Ekonomik istikrar ve güvenin oluşturularak yabancı sermaye ve fon girişinin sağlanması da amaçlar arasındadır.

Görülmektedir ki; kapitalizmin serbest piyasa ekonomisini uygulayanlar kapitalizmin ürettiği krizlere çözüm bulmaya çalışırken sürekli başka krizlere yol açmaktadır.

Faiz artırım kararları, Amerika ve Avrupa’da resesyona sebep olmuş, ekonomilerin durgunlaşması, büyüyememesi sonuçlarını doğurmuştur.

Türkiye’de de faiz artırım kararlarıyla enflasyon düşürülse bile parasal sıkılaştırmanın gereği olarak faizlerin artmasıyla birlikte piyasadaki para bankalarda toplanacak, ekonomik hareketler azalacak, ekonomik büyüme yavaşlayacak ve ekonomi durgunlaşacaktır.

Paranın faiz aracılığıyla bankalarda toplanması, aynı zamanda bankaların ve sermaye sahibi zenginlerin servetlerinin çoğalmasına, fakirliğin artmasına, açlık ve sefaletin yaygınlaşmasına ve gelir dağılımında büyük bir adaletsizliğe de yol açacaktır. 

Burada sorun, faizin düşüklüğü ya da yüksekliği değil bizatihi kendisidir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan zaman zaman _“Faiz sebep, enflasyon neticedir.”, “Ben faize karşıyım!”, “Faiz konusunda nas var!”_ gibi sözler söylese de Türkiye, diğer bütün alanlarda olduğu gibi ekonomide de uluslararası sisteme entegre olmuş, sömürgeci kafir Batı’nın sömürgeciliğine dayalı serbest piyasa ekonomisini bütün kurallarıyla acımasızca uygulayan bir ülkedir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, kapitalizmin hayatla ilgili bütün fikir, görüş ve çözümlerinin insanlığın içinde bulunduğu krizlerin gerçek sebebi olduğunu anlamalı ve İslam’ı tatbik ederek kendini, halkını ve bütün Müslümanları kapitalizmden kurtarmaya çalışmalıdır.

Faize dayalı kapitalist ekonominin yegâne doğru alternatifi, faizi reddeden İslam iktisat nizamıdır.

Zira Allah Teâlâ, insanlığın düşmanı olan faizi yasaklayarak haram kılmıştır:

[الَّذِينَ يَأْكُلُونَ الرِّبَا لَا يَقُومُونَ إِلَّا كَمَا يَقُومُ الَّذِي يَتَخَبَّطُهُ الشَّيْطَانُ مِنَ الْمَسِّ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا إِنَّمَا الْبَيْعُ مِثْلُ الرِّبَا وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ وَأَمْرُهُ إِلَى اللَّهِ وَمَنْ عَادَ فَأُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ] **“Faiz yiyenler, şeytanın çarptığı kimseler gibi (kabirlerinden) kalkarlar. Bu, onların; ‘Alışveriş de faiz gibidir!’ demelerinden dolayıdır. Oysa Allah, alış-verişi helal, faizi haram kılmıştır. Kime Rabbinden bir öğüt gelir de (faize) bir son verirse artık geçmişi kendisine, işi de Allah'a aittir. Kim (faize) geri dönerse artık onlar, ateşin halkıdır; orada sürekli kalacaklardır!”** [Bakara Suresi 275]

[يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَذَرُوا مَا بَقِيَ مِنَ الرِّبَا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ  فَإِنْ لَمْ تَفْعَلُوا فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ] **“Ey iman edenler, Allah'tan korkun ve eğer müminseniz, faizi terk edin! Şayet böyle yapmazsanız; Allah ve Rasulü tarafından (faizcilere karşı) açılan savaştan haberiniz olsun!”** [Bakara Suresi 278-279]

Kurtuluş, İslam’ın bütün hükümleriyle birlikte İslam iktisat nizamının tatbikindedir.

Kurtuluş, İslam iktisat nizamını tatbik edecek Râşidî Hilâfet’in yeniden tesisindedir.


Kurtuluşun Anahtarı Düşük Ya da Yüksek Faizde Değil Faizsiz Bir Ekonomi Modelindedir!

Yazarımız Remzi Özer, makalesinde, Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin 2. turu öncesi Müslüman kamuoyuna seçimle alakalı olarak bazı hatırlatmalarda bulundu.

Laik-Demokratik-Kapitalist-Düzene-Cumhurbaşkanı-Seçmek_remzi-özer.jpg

Hükmedenlerin en hayırlısı olan Allah’a iman eden Müslümanlar, yaptıkları seçim ve davranışlarında Allah’ın hükmünü araştırarak Allah’ın hükmüne teslim olur ve Allah’ın rızasını elde etmeye çalışır.

Seçim bir üsluptur. Apartmana yönetici seçmek, okuldaki sınıfınıza başkan seçmek, devlete yönetici seçmek gibi. Burada dikkat edilmesi gereken konu; bir işin yapılması için bir kişi seçtiğinizde o kişinin yapacağı işi de onaylamış olmanızdır. Laik, demokratik, kapitalist düzene cumhurbaşkanı seçtiğinizde aynı zamanda laik, demokratik, kapitalist düzeni de onaylamış oluyorsunuz.

Peki, laik, demokratik, kapitalist düzene cumhurbaşkanı seçme konusunda Allah’ın hükmü nedir? Ve bu düzene cumhurbaşkanı seçilmesinden Allah razı olur mu?

Bu kapitalist düzende yasa koyma, hukuk yapma yetkisi insana verilmiştir. Egemenlik halka aittir. Yasa yapması için insanları yetkilendirmek ve insanların yaptığı yasaları onaylayarak bu yasalara tabi olmak şüphesiz ki kula kulluğa, kendimiz gibi olan insanlara kul olmaya yol açar.

Hâlbuki Allah insanları kula kulluktan kurtarmak, sadece kendisine kul olmalarını sağlamak, kula kullukla kaybettiği şerefini insana geri iade etmek için elçilerini ve hidayetini göndermiştir. 

[بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِكْرِهِمْ مُعْرِضُونَ] **“Hayır, biz onlara şan ve şereflerini getirdik, fakat onlar kendi şereflerine sırt çevirdiler.”** [Mu’minun Suresi 71]

İslam’da yasa yapma yetkisi yalnızca Allah’a aittir. Allah’a ait olan bu yetki hiçbir şekilde bir insana, bir kuruma ya da bir insan grubuna devredilemez.

[إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ] **“Hüküm ancak Allah’a aittir!”** [Yusuf Suresi 40]

[أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ] **“Yaratmak da hüküm/emir de O’na aittir!”** [Araf Suresi 54]

Aynı zamanda İslam’a bir bütün olarak iman etmemiz, İslam’ın herhangi bir hükmünden asla vazgeçmememiz de Allah’ın bizlere kesin olarak emrettiği hususlardandır.

[أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ الْكِتَابِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍ فَمَا جَزَاءُ مَنْ يَفْعَلُ ذَلِكَ مِنْكُمْ إِلَّا خِزْيٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يُرَدُّونَ إِلَى أَشَدِّ الْعَذَابِ وَمَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ] **“Yoksa siz Kitab’ın bir kısmına inanıp bir kısmını inkâr mı ediyorsunuz? Sizden öyle davrananların cezası dünya hayatında ancak rüsvaylık; kıyamet gününde ise en şiddetli azaba itilmektir. Allah sizin yapmakta olduklarınızdan asla gafil değildir.”** [Bakara Suresi 85]

Ayrıca Erdoğan ya da Kılıçdaroğlu’ndan hangisi cumhurbaşkanı seçilirse seçilsin laik, demokratik, kapitalist düzenle, mevcut anayasa ve kanunlarla yönetmeye devam edecektir.

Bu çerçevede;

•Merkez Bankası ve diğer bankalar faiz almaya ve faiz vermeye devam edecektir.
•Bütçeden her yıl iç borçlanma faizi olarak yaklaşık 30 milyar dolar bankalara ve sermaye sahiplerine aktarılmaya devam edecektir.

•Serbest piyasa ekonomisinin ürettiği gelir dağılımında adaletsizlik, açlık ve yoksulluk sınırında yaşam devam edecektir.

•İçki fabrikaları içki üretmeye, her köşe başındaki büfe ve marketlerde içki satılmaya devam edecektir.

•Devlet tarafından korunması gereken namuslar genelevlerde sermaye olmaya devam edecektir.

•Laik eğitim sistemi çocuklarımızı zehirlenmeye devam edecektir.

•Mahkemeler, insanların koyduğu İslam dışı hükümlerle adaletsizlik ve zulme yol açmaya devam edeceklerdir.

•Laik, demokratik, kapitalist düzen, bozucu vasfıyla yönetmeye devam ettikçe LGBT, ateizm, deizm, uyuşturucu bağımlılığı, suç oranlarındaki ve, boşanmalardaki artış, aile içi ve kadına yönelik şiddet, taciz, tecavüz gibi toplumsal çöküş konuları da artarak devam edecektir.

•İslam düşmanı ve sömürgeci Amerika ve Avrupa ile dost ve müttefiklik ilişkisi, Rusya ve Çin ile de dostluk ilişkisi devam edecektir.

•Zalim ve eli kanlı Müslüman katilleri Esed, Sisi ve gasıp Yahudi varlığı “İsrail” ile normalleşme siyaseti devam edecektir.

•Sadece sömürgeci kâfir devletlerin çıkarlarını gerçekleştirmeye çalışan BM, NATO gibi devletlerarası örgütlerin Müslümanların aleyhine aldığı kararlar uygulanmaya devam edecektir.
•Allah’a ait yasa yapma yetkisi cumhurbaşkanı ve parlamento tarafından gasp edilmeye devam edecektir.

Sonuç olarak; sürekli şer, kötülük, günah ve haram üreten laik, demokratik, kapitalist düzene cumhurbaşkanı seçmek demek, bu düzenin ve bu düzenle yönetecek olan cumhurbaşkanı ve milletvekillerinin yapacağı İslam dışı yasa ve uygulamaların bütün vebal ve günahına ortak olmak demektir.

[أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آَمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَنْ يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَنْ يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا] **“Sana ve senden önce indirilene inandıklarını iddia edenleri görmüyor musun? Reddetmekle emrolundukları halde tağut ile muhakeme olmak istiyorlar. Şeytan da onları derin bir sapıklığa düşürmek istiyor.” [Nisa Suresi 60]

[وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَى فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولَئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُولَئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ] **“Tağut’a kulluk etmekten kaçınıp Allah’a yönelenlere müjde vardır. Dinleyip de sözün en güzeline uyan kullarımı müjdele. İşte Allah’ın doğru yola ilettiği kimseler onlardır. Gerçek akıl sahipleri de onlardır.”** [Zümer Suresi 17-18]

Dolayısıyla laik, demokratik, kapitalist düzenle yöneten yöneticiler ve bu yöneticilere oy vermeye çağıran çığırtkanlar âlemlerin Rabbi Allah _Subhanehu ve Teâlâ’nın_ rızasıyla değil öfkesiyle karşılaşacaktır.

[فَتَرَى الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ يُسَارِعُونَ فِيهِمْ يَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِيبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ يَأْتِيَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَيُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِي أَنْفُسِهِمْ نَادِمِينَ] **“Kalplerinde hastalık bulunanların, “Başımıza bir felâket gelmesinden korkuyoruz” diyerek, onların arasına koşuştuklarını görürsün. Belki Allah, fetih ya da kendi katından bir iş getirir de onlar, içlerinde gizlediklerine pişman olurlar.”** [Maide Suresi 52]

Laik Demokratik Kapitalist Düzene Cumhurbaşkanı Seçmek

Yazarımız Remzi Özer, Akkuyu Nükleer Santrali özelinde teknolojik bağımlılığın tehlikesini ortaya koyan bir makale kaleme aldı. 

Akkuyu-Nükleer-Santralinde-Rus-Teknolojisine-Bağımlı-Olmak_Remzi-Özer.jpg

Mersin Akkuyu’da yapılan nükleer santral tamamen Rus sermayesi ve Rus teknolojisi ile yapılıyor.

Santral 20 yıl süreyle Rusya tarafından işletildikten sonra Türkiye’ye devredilecek.

Santralin %51’i Rusya’ya ait.

Santral Türkiye’ye devredilse bile santralin kontrolü Rusya’da kalmaya devam edecek. 

Türkiye nükleer enerji santrallerini sadece enerji üretmek için değil aynı zamanda nükleer silahlara sahip olabilmek için de istiyor.

Nükleer silahlarda kullanılan zenginleştirilmiş uranyum, nükleer santrallerin reaktörlerinde zenginleştiriliyor.

İslam ve Müslüman düşmanı olan Rusya, Akkuyu Nükleer Santrali’nde Türkiye’nin uranyumu zenginleştirerek nükleer silahlara sahip olmasına asla izin vermeyecektir!

Bugün dünyada; Amerika, Rusya, Çin, İngiltere, Fransa gibi bağımsız büyük devletler kendi teknolojik altyapıları ile ürettikleri nükleer silahlarla çok önemli bir güç üstünlüğü elde ettiler.

Nükleer güç üstünlüğü bu devletlerin devletlerarası düzen ve diğer devletler üzerinde nüfuz sahibi olmalarında önemli bir rol oynadı.

Şüphesiz ki teknoloji, bir toplumun kalkınmışlık ve güç göstergelerindendir.

Zamanımızda geri kalmışlık içindeki halkı Müslüman olan ülkeler ve 3. Dünya ülkeleri, gelişmiş teknolojiye sahip ülkelerden teknoloji transferi yaparak kalkınmaya ve bu ülkelerle rekabet etmeye çalışmaktadırlar.

Ancak bu çabalarına rağmen bu ülkeler, gelişmiş ülkelerin engellemeleri ve transfer teknolojilerle kalkınmanın imkânsızlığından dolayı geri kalmışlıktan kurtulamadıkları gibi gelişmiş ülkelerle rekabet edecek teknolojik seviyeye de bir türlü ulaşamamaktadırlar.

Teknolojiye ulaşabilmek için önce gerekli parametrelere sahip olmak gerekir. Teknolojiyi elde edebilmenin parametreleri ise şunlardır:

1-Madde ve enerji ile ilgili temel bilgiler

2-Hammadde

3-Enerji

4-Teşebbüs gücü

5-İdeolojik faktör

Özellikle halkı Müslüman olan ülkeler ve geri kalmış ülkelerin çoğu ilk 4 parametreye sahip oldukları halde ideolojik faktörün yokluğundan dolayı gelişmiş teknolojileri üretebilecek bir altyapı ve zeminden yoksundurlar.
Bir ülkede gelişmiş teknolojiyi tesis etmede ideolojik faktör neden önemlidir? 
Gelişmiş ülkelerin teknolojiye sahip olmalarında öncelikle düşünce/ideolojik bir devrim ile birlikte hemen arkasından gelen bir sanayi devriminin esasi faktör olduğunu görürüz.

Nitekim Batı’da gerçekleşen kapitalist düşünce devrimi ile Rusya’da gerçekleşen komünist düşünce devrimleri, bu ülkelerin sanayiye ve bugün sahip oldukları teknolojik seviyeye ulaşmalarında önemli bir rol oynamıştır.  

İdeoloji veya fikir, bir ülkede sanayi devrimi meydana getirebilmek için o ülke halkında derin bir idrakin oluşturulmasında ve ileri teknolojiye sahip olmaya sevk edecek olan hedef ve gayenin tespit edilmesinde esasi bir kaide olduğu gibi sanayinin ve ileri teknolojinin hangi alanlarda elde edileceğinin tayininde de belirleyici faktördür. 

Bir ülkede o ülkeyi yönetenlerin sahip oldukları düşüncenin/ideolojinin sanayinin istenilen hedeflerin gerçekleştirilebilmesi amacıyla belli bir yöne yönlendirilmesinde büyük bir etkiye sahip olduğu da yadsınamaz bir gerçektir.

Aynı zamanda bir ülkenin amaca yönelik teknolojiye sahip olması konusunda ideolojinin harekete geçirici etkisini görürüz. İster kapitalist Batı’daki gibi sermayeyi artırmak için olsun isterse daha önce Sovyetler Birliği'nde olduğu gibi dünyaya komünizmi ihraç edebilmek için olsun.

Bir ülke hedeflediği gayeyi gerçekleştirebilecek teknolojik altyapıyı tesis etmek istiyorsa mutlaka kendisini bu hedefe doğru harekete geçirecek bir ideolojiyi benimsemelidir. Bu ideoloji, toplumu gelişmiş teknolojiyi elde etmeye sevk etmek için aynı zamanda toplumla kaynaşma gücüne de sahip olmalıdır.

Günümüzde Türkiye’nin de içinde bulunduğu İslam dünyasındaki ülkeler kendilerini sanayi ve ileri teknolojiyi elde etmeye sevk edip harekete geçirecek bir ideolojiden yoksundurlar.

İslam dünyasındaki var olan ülkeler için teknolojiyi sağlayabilecek tek ideoloji İslam’dır, Bu ülkeler teknolojik tabanı oluşturabilmek için İslam akidesi ve bundan fışkıran nizam ve metodu benimsemelidir.

İslam Akidesi evrensel bir akidedir. Bütün insanlık için gelmiştir. Bu nedenle bu akide, bütün insanlık ve halklara etkileyici ve dikkat çekici şekilde ulaştırılmalıdır. İslam’a inanan insanların İslam’ın bütün dünyaya yayılması konusunda sorumlulukları vardır.

Yine İslam’ın yayılmasına karşı duran bütün engelleri ortadan kaldırmak için pratik şekilde imkânların elde edilmesi de Müslümanların sorumluluklarındandır.
 
Bundan dolayı İslam ümmetinin İslam’ı bütün insanlığa ulaştırmak ve İslam’ın yayılmasına karşı duran bütün engelleri ortadan kaldırmak için kullanılması gerekli olan ileri teknolojiye sahip olması büyük önem taşımaktadır.

Şüphesiz ki İslam akidesini ve nizamını benimsemek İslam ümmetini aynı devlet, hedef ve gayede birleştirecek, dünyadaki bütün büyük devletlerle rekabet edebilmesini ve onlara üstün gelebilmesini sağlayacak ileri bir teknolojiye sahip olmaya doğru O’nu sevk edip harekete geçirecektir. 

İslam’ı esas alan bir düşünce devrimini gerçekleştirerek yeniden Hilâfet'i tesis ederek bağımsızlığımızı kazanmamız halinde kısa sürede ileri teknolojiyi üretecek bir sanayi devrimi de gerçekleşecektir.

İşte o zaman İslam ümmeti kendi sanayi ve teknolojisi ile nükleer güç sahibi de olacak ve her alanda kâfir devletlerle rekabeti sağlayacak gelişmişliğe ve kalkınmışlığa ulaşacaktır.

Elde edeceği güç ve üstünlükle hem kendi tesis ettiği nizam ve ideolojisini koruyabilecek hem de İslam davetinin bütün insanlığa taşınmasının önündeki engelleri ortadan kaldırabilecektir.

[هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ] **"Müşrikler hoşlanmasa da Hak dini bütün dinler üzerine üstün ve hakim kılmak için Rasulü’nü hidayet ve hak diniyle gönderen O'dur."** [Tevbe 33]


Akkuyu Nükleer Santralinde Rus Teknolojisine Bağımlı Olmak

Yazarımız Remzi Özer, son zamanlarda Laik Kemalist çevrelerin Osmanlı ve Sultan Vahdettin’e yönelik saldırılarını konu edinen bir makale kaleme aldı.

1663246476.jpeg

İzmir’in Yunan işgalinden kurtuluşunun 100. Yılı olarak kabul edilen 9 Eylül 2022 tarihinde sömürgeci kâfir Batı’ya âşık İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer’in, Yunan işgalcilerine herhangi bir atıfta bulunmadan Osmanlı Sultanı Vahdettin’i hainlikle suçlamasına ve bunun üzerinden Osmanlı düşmanlığı yapmasına karşın gösterilen tepkiler kamuoyunda gündem olmuş ve bir tartışma başlatmıştır.

Laik Kemalist kesim tarafından dile getirilen Osmanlı düşmanlığı, Osmanlı’nın kötülenmesi ya da Osmanlı’ya küfredilip hakaret edilmesi, yeni bir olay değildir.

Zira Cumhuriyet kurulduktan sonra benimsenen resmî ideolojinin iki temel esası vardır:

*Birincisi: Osmanlı kötüdür ve reddedilmelidir.*

*İkincisi: Batı, örnek alınması gereken çağdaş uygarlık seviyesidir.*

Türkiye Cumhuriyeti, Osmanlı’yı “reddi miras” yaparak; büyük bir halkı tarihinden, geçmişinden ve atalarıyla olan bağlarından ve tarihin derinliklerine uzanan köklerinden kopartarak köksüzleştirmeyi kendine hedef edinmiştir.

Bu rejim, tarihimizi, atalarımızı kötüleyerek ve bizi atalarımızdan, geçmişimizden utandırarak, Batılılara karşı aşağılık kompleksiyle hareket eden bir toplum olmamızı istedi. Zira rejim sahipleri biliyorlardı ki köklerinden güç alamayan zayıf toplumlar, kendilerinden daha güçlü toplumlara boyun eğerler.

Bu nedenle tarihimizi ve atalarımızı kötü gösteren, sömürgeci Batı’yı çağdaş uygarlık seviyesi olarak kabul edip Batı’ya ve Batılılara hayranlık duyan bir resmî ideoloji, laik cumhuriyetin esası hâline getirildi.

Bu çerçevede; içinde halkın olmadığı, hiçe sayıldığı, hatta bilakis halkın reddedip karşı çıktığı, tümüyle sömürgeci devletlerden kopyalanan kanunlar, bir “devrim” olarak takdim edildi; yürürlüğe konuldu. Bunlara karşı çıkanlar, “cinayet” mahkemelerinde idam edilerek tasfiye edildi.

Burada, bazı sorular sorarak, durumu daha net anlamaya çalışalım.

•Osmanlı’yı parçalayan, İstanbul’u 16 Mart 1920’den 4 Ekim 1923’e kadar 3,5 yıl işgal altında tutan, Osmanlı Halifesi Sultan Vahdettin’i esir alan İngilizlerin 29 Ekim 1923’te Cumhuriyetin ilanından hemen önce İstanbul’u terk ettiklerinin sorgulanması neden hiç istenmedi?

•Sultan Vahdettin en yüksek bir makamda iken kendisine teklif edilen hangi şey karşılığında hainlik yapabilir ve sefalet içinde ölmeye razı olabilir?

•Mustafa Kemal Anadolu’ya geçtiğinde, elinde Sultan Vahdettin’in kendisini yetkilendirdiği bir “Padişah fermanı” olmadan halkın kendisine teveccüh göstermesi ya da ordu komutanı olan Kazım Karabekir’in *“ordumla birlikte emrinizdeyim”* demesi mümkün mü?

Ayrıca;

•Esaret altındayken, *“İngilizlerle resmi var”* diye Sultan Vahdettin’i eleştirenler; Osmanlı’yı parçalayan, İstanbul’u işgal eden İngiliz Kralı 5. George’un ölümünde Türkiye’de yas ilan edilip bayrakların yarıya indirilmesinin neden görmezden gelindiği,

•İzmir’i işgal eden, Müslümanları vahşice katledip tecavüz eden Yunanistan Başbakanı Venizelos’un, 29 Ekim 1930’da “Cumhuriyet Bayramı” kutlamaları için geldiği Türkiye’de neden kırmızı halılarda karşılandığı,

•Yine Venizelos’un, 1936’da Mustafa Kemal’i neden Nobel Barış Ödülü’ne aday gösterdiği,

•Ya da Mustafa Kemal’le ilgili bir “koruma kanununa” neden ihtiyaç duyulduğu, bu kanunun neden hâlâ kaldırılmadığı, bu kanunla neyin saklanıp gizlendiği ve açıklanmasının istenmediği,

•Veyahut da Müslüman olmayan Mete Han, Oğuz Kağan, Atilla gibi Türk Hakanlarına sahip çıkılırken, Müslüman Osmanlı Hakanlarına sahip çıkılmayıp kötülenmesi, hakaret edilmesi… neden sorgulanmaz?

Çoğaltabileceğimiz bu tür sorularla şu hakikate dikkat çekmek istedik:

Laik Türkiye Cumhuriyeti’nin ve taraftarlarının Osmanlı’ya düşman olmalarının asıl nedeni Osmanlı’nın Müslüman olması, İslâm esasına dayalı Hilâfetle yönetmesidir.

İngilizlerin, Yunanlıların ya da diğer kâfir devlet ve halkların Osmanlıya düşman olmaları, Osmanlı’dan nefret etmeleri anlaşılabilir zira Osmanlı, onlara karşı pek çok büyük zaferler kazanmış, Doğu Roma İmparatorluğunu tarih sahnesinden silmiş, Viyana’yı kuşatmış, onlara büyük yenilgiler yaşatmış, onlardan cizye almış, 400 yıl boyunca Doğu Avrupa’yı yönetmiştir.

Bu nedenle sömürgeci kâfirler, “kendileri için yeniden büyük bir tehdit olmasın” diye Müslümanları, İslâm’dan ve Hilâfet düşüncesinden uzaklaştırmak istediler. Hilâfet’i hatırlattığı için de Osmanlı’dan nefret etmemizi ve ondan utanmamızı istediler.

Ne yazık ki sömürgecilerin kendi kültürleriyle kültürlendirdikleri ve zihinlerini ele geçirdikleri laik Kemalistler de, asıl olarak İslâm ve Hilâfet’ten dolayı Osmanlıya düşman oldular.

Dünyada Kemalistlerden başka, kendi tarihlerine ve atalarına bu denli düşman olan, küfredip hakaret eden başka bir güruh yoktur.

\[قَدْ بَدَتِ الْبَغْضَٓاءُ مِنْ اَفْوَاهِهِمْۚ وَمَا تُخْف۪ي صُدُورُهُمْ اَكْبَرُۜ\] **“Onların düşmanlıkları, ağızlarından dökülen sözlerden belli olmaktadır, kalplerinde gizledikleri düşmanlıksa daha da büyüktür.”**[\[1\]](#_ftn1)

- - - - - -

[\[1\]](#_ftnref1) Âli İmran Suresi 118

Sizin Düşmanlığınız Asıl Kime?

Yazarımız Remzi Özer, Tarihçi İlber Ortaylı’nın \"Hilâfet geri gelmez!\" açıklamasına cevaben bir makale kaleme aldı.

1656349123.jpeg

23 Haziran 2022 tarihinde Sözcü Gazetesi yazarlarından Ruhat Mengi’ye verdiği röportajda *“Hilâfet kurumu zaten 20. Yüzyılla birlikte işlevini yitirmiş bir kurum olduğu için kaldırılması Cumhuriyetin iç ve dış politikasını önemli bir şekilde etkilemedi. Bundan sonra saltanat da gelmez, Hilâfet de gelmez! Bunu herkes aklından çıkarsın!”* diyen Tarihçi İlber Ortaylı’nın bu cümlesinde kullandığı *“Hilâfet de gelmez!”* sözü, Allah ve Rasulü tarafından yalanlanmıştır.

Allahu Teâlâ şöyle buyurmuştur:

\[وَعَدَ اللّٰهُ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْاَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْۖ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ د۪ينَهُمُ الَّذِي ارْتَضٰى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْناًۜ يَعْبُدُونَن۪ي لَا يُشْرِكُونَ ب۪ي شَيْـٔاًۜ وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ\] **”Allah, içinizden, iman edip de salih ameller işleyenlere, kendilerinden önce geçenleri egemen kıldığı gibi onları da yeryüzünde mutlaka egemen kılacağına, onlar için razı olduğu dinlerini iyice yerleştireceğine, yaşadıkları korkularının ardından kendilerini mutlaka emniyete kavuşturacağına dair vaatte bulunmuştur. Onlar Bana kulluk eder ve Bana hiçbir şeyi ortak koşmazlar. Artık bundan sonra kimler inkâr ederse, işte onlar fasıkların ta kendileridir.”** \[Nur Suresi 55\]

 Rasulullah *SallAllahu Aleyhi ve Sellem* şöyle buyurmuştur:

\[تَكُونُ النُّبُوَّةُ فِيكُمْ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا عَاضًّا فَيَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ الله ُأَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ مُلْكًا جَبْرِيّاً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ تَكُونَ ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا ثُمَّ تَكُونُ خِلَافَةٌ عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ ُثمَّ سَكَتَ\] ***“‘Allah’ın olmasını dilediği sürece aranızda Nübüvvet olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde onu kaldıracaktır. Sonra nübüvvet minhâcı üzere \[Râşidî\] Hilâfet olacaktır. Böylece Allah’ın olmasını dilediği sürece olacak, sonra Allah onu kaldırmayı dilediğinde kaldıracaktır. Sonra ısırıcı meliklik olacaktır. Böylece Allah olmasını dilediği sürece olacak, sonra onu kaldırmayı dilediğinde kaldıracaktır. Sonra zorba diktatörlük olacaktır. Böylece Allah’ın olmasını dilediği sürece olacak, sonra onu kaldırmayı dilediğinde onu kaldıracaktır. Sonra da nübüvvet minhâcı üzere \[Râşidî\] Hilâfet olacaktır.’ Sonra sükût etti.”***

Bugün İslâm ümmetinin yaşadığı Endonazya’dan Fas’a kadar olan bütün ülkelerden yükselen yeniden Râşidî Hilâfet taleplerini görmezden gelen, inançsızlık ve siyasi körlük bataklığına saplanmış İlber Ortaylı’nın *“Hilâfet bir daha geri gelmez!”* sözü, mezarlıktan geçerken ıslık çalarak korkusunu bastırmak isteyen kişinin durumuna benzemektedir.

Sömürgeci kâfir Batı tarafından Osmanlı’nın parçalanması ve sonrasında İslâm ümmetinin siyasi birliğini sağlayan Hilâfet’in kaldırılmasıyla birlikte Hilâfet’in bir daha geri dönmemesini sağlamak adına birçok adımlar atılmıştır.

Bu adımların en başında; İslâm topraklarında sömürgeci kâfir Batı ile kendi halklarına karşı işbirliği yapan zalim, zorba diktatörlük rejimleri tesis edilmiştir. Bu rejimler vasıtasıyla Müslümanlar büyük baskılarla, zorla Batılılaştırılmaya ve İslâm’dan uzaklaştırılmaya çalışılmış, bir devlet-halk çatışması üretilmiş, Batılılaşmayan ve İslâm’dan uzaklaşmayan Müslümanlar ötekileştirilerek büyük zulümlere maruz bırakılmıştır. Sömürgeci kâfir Batı’nın güdümündeki bu rejimler, kendi halklarının kalkınmasının önüne geçmiş ve onları geri kalmışlığa mahkum ederek İslâm’a ve Hilâfet’e geri dönmelerini engellemeye çalışmıştır.

Bütün bu baskılara rağmen Müslümanlar İslâm’dan ve Hilâfet’ten vazgeçmemişlerdir. Büyük fedakârlıklarla yaşadıkları her ülkede İslâmi hayatı yeniden başlatmak ve Hilâfet’i tesis etmek için seslerini yükseltmektedirler.

Küresel çapta Endonazya’dan Fas’a kadar Râşidî Hilâfet’i yeniden tesis etmek için faaliyet gösteren Hizb-ut Tahrir, günümüzde bu işbirlikçi rejimler tarafından büyük bir tehlike ve tehdit olarak görülmektedir. Bu nedenle faaliyetleri yasaklanarak “yasadışı” ilan edilmekte, mensuplarına ağır cezalar verilmektedir.

Şayet Hilâfet işlevselliğini yitirmişse ve bir daha geri gelmeyecekse neden bu rejimler, Hilâfet’i kendi rejimleri için büyük bir tehdit ve tehlike olarak görüyorlar ve neden, Hilâfet taleplerini yasaklayarak bunu talep edenlere ağır cezalar veriyorlar?

Neden, Ruhat Mengi gibi gazeteciler Hilâfet konusunda röportajlar yapıyorlar?

Neden, kendi rejimlerine destek olan İlber Ortaylı gibi akademisyenler aracılığı ile “Hilâfet bir daha gelmez” algısını oluşturmaya çalışıyorlar?

Çünkü *“Hilâfet bir daha geri gelmez!”* sözünün sadece bir manipülasyon, bir algı operasyonu olduğunu ve gerçeği yansıtmadığını; Hilâfet’i bu ümmetin kalbinden söküp atamayacaklarını biliyorlar. Bu nedenle Hilâfet’i büyük tehdit olarak görmeye, yasaklamaya ve cezalandırmaya devam edeceklerdir.

Amerikalı analist Karl Wick, Washington Post gazetesinin 14.01.2006 tarihli yazısında; *“Müslümanlar, Halife’ye, saygı göstermede dikkate alınması gereken bir şahıs olarak baktıkları gibi İslâm’ın kalbini oluşturan Halifeyi ‘ümmetten’ bir parça saymaktadırlar.”* diyor ve “Dünya üzerindeki birçok ülkede faaliyet gösteren Hizb-ut Tahrir’in, eskiden olduğu gibi Hilâfet’i yeniden tesis etmek hedefinde olduğunu” yazısına ekliyor.

Küresel araştırma şirketi Gallup, 2006’da Mısır, Fas, Pakistan ve Endonezya’da yaptığı bir araştırmada Müslümanların üçte ikisinin “tüm İslâm ülkelerini birleştirecek bir Hilâfet” sistemini desteklediği sonucunu elde ettiğini açıklıyor.

İlber Ortaylı’nın *“Hilâfet geri gelmez”* sözüne karşılık olarak sömürgeci kâfir Batılı devletlerin başkanlarının sözlerine de yer verelim.

•Beyaz Saray haber sitesi 20.10.2006 tarihinde George Bush’un şu sözünü yayınladı: *“Bu radikaller, hakem devlet olarak Hilâfet’i kurmak ve ideolojilerini Endonezya’dan İspanya’ya kadar yaymak istiyorlar.”*

•Amerika Savunma Bakanı Donald Rumsfeld ise veda töreninde şöyle demiştir: *“Onlar ılımlı İslâmi yönetimleri ortadan kaldırmak ve Hilâfet’i kurmak istiyorlar.”*

•Fransa Cumhurbaşkanı Sarkozy, 24.08.2007 tarihinde şöyle demiştir: *“Kuşdili ile konuşmaya gerek yok. Çünkü bu karşılaşma; iddialarına göre; moderniteyi ve çeşitliliğin hiçbirini kabul etmeyen, açıklığın her şeklini reddeden, Endonezya’dan Nijerya’ya kadar Hilâfet’i kurma rüyalarına sahip olan ‘radikallerin’ istediği bir karşılaşmadır… İslâm ile Batı’nın karşı karşıya gelme potansiyeli küçümsenmemelidir.”*

•İngiltere’nin eski Başbakanı Tony Blair 16.07.2005 tarihinde İşçi Partisi’nin yıllık kongresi önünde yaptığı konuşmada şöyle diyordu: *“Biz, ‘İsrail’ devletini yok etmek, Batı’yı İslâm dünyasından çıkarmak ve bütün İslâm ümmeti için Hilâfet’in kurulması yoluyla İslâm dünyasında şeriatın hâkim olacağı tek İslâm devletini kurmaya çalışan bir hareketle karşı karşıyayız.”*

•Ayrıca Harward Üniversitesi’nin meşhur hukuk profesörü Noah Feldman 2007 yılında yayınlanan “İslâm Devleti’nin Yıkılışı ve Yükselişi” isimli kitabında şöyle yazmaktadır: *“Daha önce çökmüş olmasına rağmen bu asırda İslâm şeriatının bir kere daha halk nezdinde yükselmesi İslâm Hilâfeti’nin başarılı olmasını mümkün kılacaktır”*

•Noah Feldman, “İmparatorluklar ve Yönetim Üslupları” isimli kitabında; “Fas’tan Endonezya’ya kadar olan bir coğrafyada kuvvetli bir gelişmenin kendini gösterdiğini yani özellikle Mısır ve Pakistan gibi büyük nüfusa sahip olan devletlerde İslâm halklarının şeriatın dönmesini istediklerini belirtmekte ve şu soruyu sormaktadır. *“Atalarının geçmiş asırda bıraktıkları ve geçmişin derinliklerinden kalan bir iz olarak vasıflandırdıkları şeriatın dönmesini insanlar şu anda niçin istiyorlar ve onun cazibesine kapılıyorlar?”* Feldman bu soruyu şöyle cevaplıyor: *“Batı dâhil olmak üzere şu andaki yöneticilerin halkları önünde başarısız olmaları ve İslâm halklarının bugün adaleti aramaları bunun nedenlerindendir.”*

Bu açıklamalardan, sömürgeci kâfir Batılı devletler için Müslümanların Hilâfet’e geri dönme taleplerinin yakın bir tehdit ve tehlike olarak görüldüğü anlaşılmaktadır.

Nitekim Büyük Ortadoğu Projesi ile Amerika’nın Müslümanların yaşadığı devletleri bölüp parçalayarak çok sayıda, daha küçük ve zayıf devleti ortaya çıkarmak amacında olduğu bilinmektedir. Bugün Yemen, Irak, Suriye, Libya ve Sudan’da bu bölünüp parçalanma fiilen gerçekleşmiştir.

Amerika, bu bölüp parçalama, küçültme ve zayıflatma ile Müslümanların arasındaki sorunları, çatışma konularını, krizleri ve savaşları çoğaltmayı ve Müslümanların Hilâfet çatısı altında yeniden birleşerek büyük bir güce ulaşmalarını, Batı’nın dünyadaki üstünlük ve egemenliğini sona erdirecek gerçek bir tehdit ve rakip olmasını engellemeye çalışmaktadır.

Bu durum bize, Batılıların Müslümanların yeniden Hilâfet’e geri dönme taleplerini ne kadar ciddiye aldıklarını ve engellemek için nasıl çalıştıklarını göstermektedir.

Sömürgeci kâfir Batı’nın bozuk düzeni kapitalizm can çekişmektedir ve artık sonu gelmiştir.

İslâm ümmetinin yaşadığı ülkelerde ve insanlığın diğer kalan kısmında sömürgeci Batılılar ve sömürgecilere uşaklık eden devletler tarafından tatbik edilen bozuk kapitalist düzen ürettiği sorunlarla, krizlerle ve çözümsüzlüklerle insanlık nezdinde büyük bir güven kaybına uğramıştır.

Dünya halkları, sömürgeci kapitalist düzenden ve hâlâ bu düzeni kendilerine tatbik etmede ısrar eden rejimlerden, bu rejimlerin yöneticilerinden nefret etmektedirler. Ümitlerini kaybetmişlerdir ve bir kurtarıcı aramaktadırlar.

İşte bu kurtarıcı, Allah ve Rasulü’nün vaadi olan İslâm ve Hilâfet’tir! Bozuk kapitalist düzene karşı yegane seçenek ve gerçek bir çözüm olarak İslâm ümmetinin ve insanlığın hemen önünde durmaktadır.

\[وَعْدَ اللّٰهِؕ لَا يُخْلِفُ اللّٰهُ وَعْدَهُ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ\] **“Bu, Allah’ın vaadidir; Allah vaadinden dönmez, fakat insanların çoğu bilmezler.”** \[Rum Suresi 6\]

Allah ve Rasulü’nün vaadine, İslâm ümmetinden yükselen Hilâfet taleplerine ve sömürgeci kâfirlerin Hilâfet’in kuruluşunu engellemek için harcadıkları çabalara rağmen eğer İlber Ortaylı gibi akademisyenler, *“Hilâfet bir daha gelmez’”* diyorlarsa ya inançsızlıklarından ve siyasi körlüklerinden dolayıdır ya da yıkılmaya yüz tutmuş bozuk kapitalist düzene destek olmak amacıyla gerçek dışı bir algı üretmek istemelerinden dolayıdır.

\[اَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّمَٓاءِ فٖيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌۚ يَجْعَلُونَ اَصَابِعَهُمْ فٖٓي اٰذَانِهِمْ مِنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِؕ وَاللّٰهُ مُحٖيطٌ بِالْكَافِرٖينَ\] **“Yahut onların durumu, gökten yoğun karanlıklar içinde gök gürültüsü ve şimşekle sağanak hâlinde boşanan yağmura tutulmuş kimselerin durumu gibidir. Ölüm korkusuyla, yıldırım seslerinden parmaklarını kulaklarına tıkarlar. Oysa Allah, kâfirleri çepeçevre kuşatmıştır.”** \[Bakara Suresi 19\]

İlber Ortaylı mı, Allah ve Rasulü mü Doğru Söyler?

Yazarımız Remzi Özer, mülteci sorununu doğuran etkenleri ve bu soruna köklü çözümü ihtiva eden bir makale kaleme aldı.

1652686484.jpeg

Mülteci sorunu kapitalist düzenin ürettiği sömürgecilikten kaynaklanan insani trajedilerden biridir ve bu sorunun çözümü sömürgeciliğin yok edilmesiyle mümkündür.

Ortaçağ sonrasında Avrupa’da gerçekleşen düşünce devrimi kapitalist ideolojiyi ortaya çıkardı. Hemen arkasından gelen Sanayi Devrimi ile birlikte Batılı ülkeler diğer ülkelerin kendileri ile rekabet edemeyecekleri büyük bir kalkınma ve güce ulaştılar. Kendi sanayileri ve refahları için gereken servet ve kaynakları elde etmek maksadıyla ellerindeki bu büyük güç ile bu servet ve kaynakların bulundukları daha çok Asya, Afrika ve Ortadoğu’da yer alan ülkeleri işgal edip ele geçirdiler ve sömürgeciliği keşfettiler. İngiltere, Fransa, Hollanda, İspanya ve Portekiz bu sömürgecilikte belli başlı ülkeler oldular.

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Amerika Birleşik Devletleri de bu sömürgeci ülkelerin arasına katıldı. Amerika’nın da sömürgeci ülkeler arasına katılmasıyla sömürgecilik, sanayileşmiş ve gelişmiş ülkelerin kendilerine karşı direnme gücü olmayan geri kalmış ülkelerdeki servet ve kaynakların sömürülmesinde ve kapitalist ideolojinin yayılmasında kullandıkları bir metot hâline geldi.

Amerika, Asya, Afrika ve Ortadoğu’da kendi nüfuzunu yerleştirmek amacıyla bu bölgelerde yer alan özellikle İngiltere ve Fransa’nın sömürgelerinde askerî, siyasi ve ekonomik üsluplar kullandı. Ulusların kendi bağımsızlığını tayin hakkı, özgürlük, eşitlik, adalet ve insan haklarına çağrıda bulundu. Bu yeni durum karşısında sömürgeci devletler sömürgelerine sözde bağımsızlıklarını vermek zorunda kaldı.

Kendileri giderken kendi yerlerine bu ülkelerin yerel halklarından devşirdikleri uşak yöneticileri işbaşına getirdiler. Sonra da bu uşak yöneticiler eliyle bu ülkelere ait servet ve kaynakları sömürmeye devam ettiler. Bu ülkelerin kalkınmalarını engellediler, kendileriyle rekabet edecek bir duruma ulaşmalarının önüne geçtiler, sömürüye açık bir geri kalmışlığa mahkûm ettiler; bu ülke halklarını açlık ve sefalete terk ettiler, en tabii insani haklardan mahrum ettiler, dayanılması zor bir baskı ve zulüm altında bıraktılar.

Bütün bu olanların sonucunda kendi ülkesinde ihtiyaçlarına ulaşamayan ve en tabii insani haklarından mahrum bırakılan insanlar, ihtiyaçlarına kolaylıkla erişebilecekleri ve baskı görmeyecekleri gelişmiş ülkelere iltica etmeye başladılar ve dünyayı “mülteci/sığınmacı” olarak adlandırılan büyük bir sorun ve içler acısı yeni bir insani trajedi ile karşı karşıya bıraktılar.

Kapitalist düzenin uygulayıcısı Amerika ve Avrupalı devletlerin sömürgeciliğinin yol açtığı açlık, sefalet ve baskıdan kaçıp bu duruma yol açan devletlere sığınmaya çalışmanın ironi ve çaresizliği ile bu sığınmacılara karşı Batılı devletlerin aldığı önlemler; acımasız, vahşi tutum ise ayrıca değerlendirilmesi gereken bir konudur.

Dünyanın önünde uzun zamandır var olan, neredeyse her gün insanlığın vicdanını yaralayarak kendisini hatırlatan ve gündemde tutan bu sorun çözülememiştir, çözülememektedir. Zaten sorunu üretenlerden de sorunun çözümü beklenmemelidir.

Yazının başında belirtildiği gibi; mülteci sorunu ancak kendisini ortaya çıkaran sömürgeciliğin yok edilmesi ile ortadan kalkar. Sömürgecilik, buna yol açan ABD ve Avrupalı büyük ve güçlü devletler ile kendi cinslerinden bir büyüklüğe ve güce sahip olan, sömürgecilikle mücadele edebilecek başka büyük ve güçlü bir devletin sömürgecilere vuracağı güçlü bir darbe ile engellenebilir.

Günümüzde sadece Asya, Afrika, ve Ortadoğu’da değil, dünyada sömürgecilikle ve sömürgeci devletlerle mücadele edebilecek ne bir zihniyet ne de bir devlet bulunmaktadır.

Şu anda sömürgeci kapitalist dünya düzeninin karşısında yalnızca mülteciler ya da ezilenler için değil bütün Müslümanlar ve bozuk kapitalist düzenin içinde acı çeken tüm insanlık için yegâne alternatif ve seçenek olarak İslâm bulunmaktadır. Tatbik edilmediğinden dolayı hayat sahasından ve sömürgecilikle mücadeleden uzaktır.

İslâm’ın hayat sahasına geri dönmesini sağlayıp İslâm’ı tatbik edecek, İslâm’ın fikrî ve siyasi liderliği altında tüm Müslümanları birleştirecek büyük ve güçlü bir İslâm Hilâfeti’nin tekrar kurulması ve hem İslâm topraklarında hem de mültecilerin kendi ülkelerindeki sömürgecilik ve sömürgeci devletlerle mücadele etmesi hâlinde; sömürgecilik ortadan kaldırılabilecek, buralarda yaşayan halklar işte o zaman kendilerine ait olan servet ve kaynakları tüketme imkânına sahip olabileceklerdir.

Uzun asırlar boyunca İslâm’ı tatbik eden halifeler tarafından büyük fetihler gerçekleştirilmiş, açlık ve sefalet içinde zulüm ve baskı gören halklar, kendilerine bunları yapan iktidar ve yönetimlerden kurtarılmıştır. Hilâfet Devleti fethettiği ülke halklarını günümüzdeki kapitalist sömürgeci devletler gibi sömürmemişler aksine oralara adalet ve refah götürmüşlerdir. Onlara ait olan servet ve kaynaklara el sürmemiş ve bu halklar tarafından kullanılmasının önündeki engelleri ortadan kaldırmıştır.

Bu nedenle Hilâfet Devleti’nin fethettikleri ülke halkları, başka ülkelere göç etmek ve sığınmak zorunda kalmamışlar; bu devletin saygın vatandaşları olarak yaşamayı tercih etmişlerdir. Tarih bunun şahididir!

\[وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ ف۪ي سَب۪يلِ اللّٰهِ وَالْمُسْتَضْعَف۪ينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَٓاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذ۪ينَ يَقُولُونَ رَبَّنَٓا اَخْرِجْنَا مِنْ هٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ اَهْلُهَاۚ وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّاۚ وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَص۪يرًاۜ\] **“Size ne oldu da Allah yolunda ve ‘Rabbimiz, bizi halkı zalim olan bu şehirden çıkar, bize tarafından bir sahip gönder, bize katından bir yardımcı yolla!’ diyen çaresiz erkekler, kadınlar ve çocuklar uğrunda savaşmıyorsunuz?”[**\[1\]**](#_ftn1)**

- - - - - -

[\[1\]](#_ftnref1) Nisa Suresi 75

Remzi Özer

Yazarın Makaleleri