Yazarımız Yusuf Yıldız, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın "haklının güçlü olduğu sistem inşa ettik" açıklamasını değerlendiren bir makale kaleme aldı. 

Köklü-Değişim_Haklının-Güçlü-Olduğu-Sistem_Yusuf-Yıldız.jpg

Cumhurbaşkanı Erdoğan, 1. Dönem Hakim ve Savcı Yardımcıları Eğitimi Açılış Töreni’ndeki konuşmasında, **“Güçlünün haklı olduğu değil, haklının güçlü olduğu bir sistem inşa ettik.”** ifadelerini kullandı. Bu açıklamayı, çok yönlü incelenmesi gereken bir konu ve kanıtlanmaya muhtaç bir iddia olarak görüyorum. Zira “hak” olarak kastedilenin ne olduğu, “güç” tabirinin altında neler olduğunu bilmek, içinde yaşadığımız sistemi anlamamıza yardımcı olacak ipuçları verecektir.

Gelin, mahkum bırakıldığımız sistem, gerçekten de **haklının güçlü olduğu** bir sistem mi, beraber bakalım:

**Çocuk İstismarı, Kaçırılmaları ve Cinayetleri: Narin, Sıla ve Binlercesi**

Neredeyse bir aydır tüm medya kanalları, Narin kızımızın vahşice katledilmesini konuşuyor. “Kim yaptı?”, “O köyde neler oldu?”, “Saat saat, dakika dakika neler yaşandı?” … Tartışılan konu, olayın nasıl gerçekleştiği… Çünkü içinde gizem olan her şey, seyirci çeker. Bu gizemi öylesine istismar ediyorlar ki hiçbir medya kanalında, bu “gizemli” olayın değersiz ayrıntıları dışında ciddi herhangi bir tartışma görmedik. “İnsanları vahşileştiren etmen nedir?”, “Toplumu, çocuklara bile zarar verebilecek seviyeye indiren şey nedir?”, “Bu toplumu, topluca nasıl tekrar insanlık seviyesine çıkarabiliriz?”…

Bu soruların medya kanallarında ciddi ve aktif şekilde tartışılmamasından anlıyoruz ki; haber değeri taşıyan şey, bir kız çocuğunun öldürülmesi değil öldürülmesindeki önemsiz detaylar; gizem. Tam olarak bu yüzden hepimizin yüzünü düşürmesi gereken, adını duyduğumuzda tüylerimizin diken diken olması gereken Sıla kızımızın istismarı ve cinayeti, Narin kızımız kadar ekran süresi bulamadı. Çünkü Sıla yavrumuzun cinayetinde hiçbir gizem yok. Suçluları cezaevine atılacak, adeta kötü bir otelde yıllarını geçirecekler ve çıkıp hayatlarına kaldıkları yerden devam edecekler.

Bu sistem;

“Haklı” olan Sıla kızımızı “güçlü” kıldı mı?

“Haklı” olan Narin kızımızı “güçlü” kıldı mı?

Hayır!

**Kırklareli’nde Bir Kadına Saldırı**

Yakın zamanda tesettürlü bir kadın, Kırklareli’nde bir heykele saldırı girişiminde bulunduğu için çevredeki densizler tarafından darp edildi. Hiçbir canlıya zarar vermeyen bir eyleme giriştiği için yumruk yedi. Olayın hemen sonrasında darp edenlerin gözaltına alınmasını bekleriz değil mi? Çünkü bir insana, bir kadına saldırılmıştır! Haklı olan o kadındır, değil mi?

Bu sistemde değil! Kadın gözaltına alındı. Psikiyatrik rahatsızlığı olduğu, söylendi. Kadına saldıran insan müsveddelerine ise hiçbir işlem yapılmadı.

Haklı mı güçlüydü, bu sistemde?

“Haklı” olan kadını, “güçlü” kıldı mı?

Hayır!

**Erdoğan mealen diyor ki: “Güçlü olanı haklı yaptık”**

Bu sistemde güçlüler her zaman haklı çıkar, her zaman onlar kazanır. Çünkü bu sistemin ismi “kapitalizm”dir. Bu sistemde çark her zaman güçlü olanların menfaatine doğru döner. Bu sistemde “hak” kelimesinin karşılığı; güçlünün menfaatidir.

Bu sistemde esnaftan ve alt sınıf çalışandan 200’den fazla çeşit vergi, son kuruşuna kadar alınır. “Güçlü” şirketlerin vergi borçları ise tek kalemde silinir.

![Resim1.jpg](https://api.kokludegisim.net/uploads/Resim1_cac4858ef0.jpg)

Bu sistemde öyle bir hukuk işletilir ki; parası olan her davayı kazanır. Nasıl mı? Avukat ordusu ile. Bu sistemde yargıçlar, hakimler, “haklı olanı” bulmaya çalışmaz. Onların görevi; “kendini daha iyi savunanı” bulmaktır. Kendini daha iyi savunanı, haklı olarak görür, bu sistem. Sırf bu yüzden fakir halk, hakkını aramak için mahkemeye başvurmaya çekinir. Çünkü bilir ki; kaybedecektir ve kaybettiğinde en doğal hakkı olan mahkemeye başvurarak, mahkemeyi meşgul ettiği için mahkeme masrafları ona kalacaktır. Yani bu sistem der ki: karşılayacak paran/gücün yoksa hakkını aramayacaksın.

Batılılardan alınan bu “hukuk” sistemini, Batılılar bile dizi ve filmleriyle -farkında olmadan- alaya alır. “Loophole” kavramı, bu alaya almanın bir ürünüdür. Bu kelime, yasal boşluğu anlatır. Yani davayı kazanmak için insanların ürettiği yasalardaki boşlukları kullanmak… Dizi ve filmleri, bu boşlukları kullanarak imkânsız davaları kazanan avukatları kahramanlaştıran hikayelerle doludur. Bu bile başlı başına ne kadar çürük ne kadar delikli ve batmaya mahkûm bir sistem olduğunun kanıtıdır.

Bir diğer kanıt: Dünyanın her tarafında halklar, ağır suçlar için idam yasalarının gelmesini istediklerini dillendiriyorlar. Bu ceza, mevcut sistem sahiplerini çok korkutan bir yasa. Neden korkuttuğunu da kendileri itiraf ediyorlar: “Bu ceza gelirse iktidardakiler bunu siyasi amaçlarla kullanabilir.” Bu itiraf, hukuk sisteminin çok rahat ve kolay bir şekilde güçlünün yanına geçirilebileceğinin itirafıdır.

**Haklının Gerçekten Güçlü Olduğu Sistem**

Bu sistem, tartışmasız İslâm’dır. İslâm’da “haklı” ve “güçlü” tanımları sabittir. Bu tanımları kimin, kimlere verdiği de sabittir.

İslâm’da haklı, Allah _Subhanehu ve Teâlâ_’nın emirlerine uygun hareket edenlerdir. Bunun tezadında, o emirlere uygun hareket etmeyenler ise açık ve net bir şekilde haksızdır. Haklı kişinin gücünün kaynağı, Allah _Subhanehu ve Teâlâ_’dır. Yani haklıya gücünü veren O’dur. Bu güç ise dünya üzerindeki en etkili güçtür.

İslâm sisteminde kadılar yani hakimler, kendini iyi savunanı haklı görmez. Önce vakıayı/olayı derinlemesine anlar, delilleri toplar. Bu deliller ile vakıada derinleşir. Daha sonrasında o vakıaya mutabık yani o vakıaya işaret eden, uygun olan şer’i hükümleri dört kaynaktan ortaya koyar. Bu kaynaklar sadece Kur’an, Sünnet, sahabenin icmaı ve şer’i kıyastır. Bunlar dışında hiçbir kaynağa bakmaz, dikkate almaz, araştırmaz. Bu şer’i hükümler ile o vakıaya, delillerini göstererek hüküm koyar.

Böyle bir sistemde “loophole”/delik/boşluk bulunmaz; çünkü kaynaklar, yasalar eksik ve aciz insan aklından çıkmamıştır. “İnsan”ı en iyi tanıyan, insanın geçmişteki ve gelecekteki istisnasız her bir ameli ile ilgili hüküm/yasa koymuş Allah _Subhanehu ve Teâlâ_’dan gelmiştir. Bu sistem tam anlamıyla mükemmeldir. Bütün noksanlıklardan uzaktır; çünkü noksan olan insanın eli değmemiştir.

Bu sistemde öyle dengeli cezalar vardır ki bu cezalar hem insanları suç işlemekten uzaklaştıracak kadar caydırıcıdır hem de insanlara zulmetmeyecek kadar sınırlıdır. Yiyeceğe ihtiyacı olan kişiyi, yiyecek çaldığı için cezalandırmaz; insanların temel ihtiyaçlarını güvence altına alma görevini yerine getirmeyen yöneticiyi hesaba çeker. İhtiyacı olmadığı halde büyük miktarda hırsızlık yapan kişinin ise elini tereddütsüz keser ki o kesilen el hem suçluya hem de o suçu işlemeyi düşünen herkese ders olsun.

Bu sistem öyle mükemmeldir ki, suçlunun bile haklarını savunur. Suçlunun hakkı, işlediği suça karşılık ceza çekmesidir. Bunu en güzel anlatan olay belki de Mâiz b. Mâlik’in “temizlenme” hadisidir:

_“Mâiz b. Mâlik, Rasulullah’a SallAllahu Aleyhi ve Sellem gelerek ‘Beni temizle!’ dedi. Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem, **‘Yazık sana, çık git, Allah'a tövbe ve istiğfar et.’** buyurdu. Mâiz, pek uzaklaşmadan geri döndü ve ‘Ey Allah'ın Rasulü! Beni temizle!’ dedi. Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem aynı sözlerle üç defa daha geri gönderdi. Dördüncü ikrarında **‘Seni hangi konuda temizleyeyim?’** diye sordu. Mâiz; ‘Zinadan...’ dedi. Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem **‘Bunda akıl hastalığı var mıdır?’** diye sordu. Böyle bir rahatsızlığı olmadığını söylediler. **‘Şarap içmiş olabilir mi?’** diye sordu. Bir adam kalkıp içki kontrolü yaptı; onda şarap kokusu tesbit edemedi. Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem tekrar **‘Sen zina ettin mi?’** diye sordu. Mâiz ‘Evet...’ cevabını verdi. Artık emir buyurdular ve Mâiz recmedildi._

_Daha sonra Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem, **‘Mâiz b. Mâlik için dua edin.’** buyurdu. ‘Allah Mâiz'e mağfiret eylesin.’ dediler. Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu: **‘Mâiz öyle bir tövbe etti ki, bu tövbe bir ümmet arasında paylaştırılırsa onlara yeterdi.’**” [Müslim]_

İslâm sisteminde suçlu, suçunun cezasını çekmek ister ki ahirette çok daha ağır olan Allah’ın azabından sakınsın, günahına kefaret olsun. İşte bu, İslâm nizamının suçluya bile hakkını teslim etmesinin kanıtıdır. Böylelikle insanlar, hem dünyada hakkı yenmeden refah içinde yaşar hem de -umulur ki- ahirette sonsuz mutluluğa kavuşur.

…

Yapılması gereken; idam yasası gibi yeni yasalar getirmek ya da bazı yasaları iyileştirmek değildir. Bu “yamalar” sonu asla gelmeyecek bir döngüdür; çünkü bu yasaları değişken, eksik ve sınırlı insan aklı üretir. Yasaların kaynağı problemli olunca, sonuçlarının da problemli olması kaçınılmazdır. Bu yüzden bu sistemin uygulandığı hiçbir coğrafyada cinayetler, zinalar, istismarlar, tecavüzler, hırsızlıklar asla bitmeyecek. Bu suçların bitmesi için kökün kurutulması gerekir. O çürük kökü ortadan kaldırıp sapa sağlam yükselecek İslâm nizamını yerleştirmek gerekir. İşte gerçek çözüm budur.


Haklının Güçlü Olduğu Sistem

Yazarımız Yusuf Yıldız, kapitalizmin dünyada meydana getirdiği açlık sorununa dikkatleri çeken bir makale kaleme aldı.

Köklü-Değişim_Açlık-Haritası_Yusuf-Yıldız.jpg

“Bütün hayvanlar eşittir ama bazı hayvanlar diğerlerinden daha eşittir.”

Dünya, farklı bölgelerinde farklı acılarla şekillenir. Ancak ortak bir gerçek var: her köşesinde, kapitalizmin yarattığı bir sefalet bulmak mümkün. Önünüze bir dünya haritası alın ve parmağınızı rastgele bir noktaya koyun…

**Avrupa’da bir noktaya denk mi geldiniz?** “Dünyanın en müreffeh bölgesi” şeklinde reklam yapılan burada; 71 milyon insan, yoksulluk sınırında yaşıyor. Refah seviyesini dünyanın diğer bölgelerine göre kıyaslayarak belirlediğinizde, bu 71 milyon insanın üstüne bir perde çekilir; onları görmezden geliriz. Bunu “gayri safi milli hasıla” reklamı ile birleştirdiğimizde; elimizde, gerçeklikten uzak, zorluk içinde geçen hayatların gizlendiği bir tablo kalıyor. Bu tablo, kapitalizmin kendini parlatma becerisiyle oluşturulmuş bir yanılsamadan ibaret. Medya ve politikacılar tarafından sürekli övülen ekonomik başarılar, aslında insanların gerçek sorunlarını -özellikle de açlığı- maskeliyor.

**Afrika’da bir noktaya denk mi geldiniz?** Yıllar boyunca sömürgecilik ve sömürgecilerin planlı bir şekilde oluşturduğu iç savaşların pençesinde kalmış bu kıtada, milyonlarca insan hâlâ günlük bir öğün yiyecek bulamıyor. Kapitalist devletlerin kapitalist şirketleri, bu “değerli madenler cenneti”ne, adeta aç hayvanların yiyeceğe saldırdığı gibi saldırıyor. Bu uluslararası şirketler, yerel halkı planlı bir şekilde açlıktan ölmeye terk ediyor çünkü istiyorlar ki, tarihin gördüğü bu en büyük sömürü tiyatrosuna engel olamasınlar. Bu, kapitalizmin kaynakları ele geçirme açlığının en açık örneklerinden biridir.

**Güney Asya’da bir noktaya denk mi geldiniz?** Güney Asya'da, Hindistan'dan Bangladeş'e, “yükselen ekonomi” manşetleri, milyonlarca insanın açlık sınırında yaşadığı gerçeğini gölgede bırakıyor. Ekonomik büyümenin getirileri, yalnızca bir avuç zengine ve onların sahipleri sömürgecilere yararken fakir halk, açlıkla mücadele etmek zorunda kalıyor. Hatta bu bölge, adeta fakirlikle özdeşleşmiş. Bölgeyi anlatan tüm görüntüler, fakir insanların karınlarını doyurmak için herhangi bir insanın maruz kalmaması gereken şartlarda çalışmasını gösteriyor. Kapitalist düzenin dayattığı ekonomi politikaları, özellikle kırsal kesimdeki çiftçileri ve işçileri açlığa mahkûm ediyor. Üretim fazlası ürünler ihracat için kullanılırken, yerel halk gıda yoksulluğu ile karşı karşıya.

**Orta Doğu’da bir noktaya denk mi geldiniz?** Petrol zengini bu bölgede bile, açlık ve yoksulluk milyonlarca insanın hayatını şekillendiriyor. Savaşlar ve çatışmalarla harap olmuş ülkelerde, açlık bir silah olarak kullanılıyor. Yemen, Suriye ve Irak gibi ülkelerde, milyonlarca insan açlık ve sefalet içinde yaşam mücadelesi veriyor. Gazze’deki birçok çocuk uzun zamandır yapraklarla beslenmeye çalışıyor ve beslenemeyip açlıktan ölüyor.

…

Dünya haritasına bu gözle baktığınızda, önünüzde bir “Açlık Haritası” bulursunuz. Bu haritada iki açlık var: Birisi; gözü asla doymayan, her zaman daha fazlasını, neye mâl olursa olsun elde etmeye çalışan kapitalist düzenin açlığı, diğeri; et kalmamış vücutlarında sadece kemikleri görünen çocukların açlığı. Bu doymak bilmeyen açlık, masum çocukların kemiklerine işliyor.

Bu harita, kapitalizmin ve demokrasisinin vaat ettiği eşitliği bizlerin önüne seriyor: “Bütün insanlar eşittir! Ancak bazı insanlar (kapitalistler) daha eşittir!”

Peki, bu iki açlığı nasıl çözeceğiz:

Afrika’ya su kuyuları açarak mı?

Arakan’a yiyecek göndererek mi?

Gazze’de hastane inşa ederek mi?

 …

Bunun cevabını, siz değerli okuyucuların zaten verdiğini düşünüyorum.

Açlık Haritası

Yazarımız Yusuf Yıldız, Filistin'deki Yahudi varlığı sorunu için ortaya konulan çözüm önerilerinin değerlendirildiği bir makale kaleme aldı.

Köklü-Değişim_Filistin-İçin-Çözüm-Önerin-Var-mı-Yoksa-Seyirci-Kalmaya-Devam-mı_Yusuf-Yıldız.jpg

Filistin hakkında son 10 aydır ve onun öncesi 76 yıldır binlerce makale ve haber yazıldı. İnsan olmanın gereği olarak tüm dünyada halklar ayaklandı, yürüyüşler gerçekleşti, çağrılar yapıldı ve ortaya birçok çözüm önerisi atıldı.

Bu çözüm önerileri içinde dikkate değer olanlar elbette vardır ama birçoğunun çözümden çok, göstermelik ya da egemen güçlerin siyasi planlarını hayata geçirmek için ortaya atılmış çözüm önerileri olduğunu da görmemiz gerekir. Bir de tabii ki çözüm önerilerinin kimden geldiği de gözlerden kaçmamalı. Mesela; ABD'nin Filistin için ortaya attığı bir çözüm önerisini, içeriğine bakmadan, detaylarını gözden geçirmeden direk reddetmemiz gerekir. Zira ABD, Müslümanların apaçık düşmanıdır! Onun Müslümanları düşünerek insancıl bir çözüm ürettiğine kargalar bile güler. Öyleyse ABD gibi sömürgeci kafir devletlerin çözüm önerilerinin esastan reddedilmesi gerekir. 

Peki, ortaya atılan önerilerden hangisinin gerçek ve kalıcı çözüm getirdiğini nasıl anlayacağız? Hangisi, "doğru" çözüm? "Doğru" olanı neye göre belirleyeceğiz ve destekleyeceğiz? Bunu belirlemek için çözüm önerilerini derinlemesine incelemeli ve aklımızı, kolay olanı değil de "doğru"yu bulmak için zorlamalıyız.

Bu yazımda, bu çözüm önerilerinden bazılarını kısaca inceleyip bu önerilerin, bizleri karanlıklardan aydınlığa ulaştırabilecek çözümler olup olmadıklarını değerlendireceğim.

**Birleşmiş Milletler’in Müdahalesi**

Dünyadaki ülkelerin birçoğunun yöneticilerinin ortak çağrısı olan bu çözümün doğru olup olmadığını anlamak için öncelikle Birleşmiş Milletler’in kim olduğunu iyi bilmemiz gerekli.

Bileşmiş Milletler ismi ilk olarak, yaşadığımız asırda dünya üzerindeki neredeyse tüm zulümlerin zalimi ya da destekçisi olan ABD’nin 32. başkanı Roosevelt tarafından 2. Dünya Savaşı sırasında müttefik devletler için kullanıldı. Yani bu fikir büyük şeytan tarafından oluşturuldu. Başlarda isminin "Birleşmiş Milletler Savaş Gücü" olmasından, amacının ne olduğunu kolayca anlayabiliriz.

Tamamen kafir ve kapitalist devletlerin kendi çıkarları için oluşturduğu, sonrasında yine kendi çıkarlarını korumak amacıyla Türkiye dahil diğer devletleri dahil ettiği veya dahil olmaya zorladığı bir birlikten bahsediyoruz.

Dahası "İsrail" varlığı, bu birliğin 181 sayılı kararı ile kurulmuştur. Yani Birleşmiş Milletlerin "İsrail" sorununu çözmesini beklemek, bu sorunu var edenden çözüm beklemektir.

Böylesine bir birliğin çözüm bulamayacağı aşikar. Hatta çektiğimiz zulümlerin birçoğunun arkasında bu birliğin olduğunu söylemek malumun ilanı olur.

**ABD ve Batı Ülkelerinin Müdahalesi**

Birleşmiş Milletlerden bir çözüm beklemenin akıl tutulması olması gibi, mezalimi sonlandırması için ABD gibi şer yuvalarına çağrıda bulunmak, katilinden medet ummaktır. Lanetli "İsrail" varlığının oluşmasından, kardeşlerimiz üzerine ölüm yağdırmasına kadar bütün zulümlerin baş destekçisi ve azmettiricisi ABD’nin kendisi olmuştur. Bebeklerimizin başlarını gövdesinden ayıran bombalar ABD imzalıdır. Bacılarımızın uzuvlarını koparan mermiler batılı devletlerin ürünleridir. Hem aklî olarak hem de şerî olarak Müslümanları kurtarması için kafirlere sığınmak hiç bir zaman seçenek değildir.

**İki Devletli Çözüm**

Bu çözüm, ilk bakışta her ne kadar savaşın sonlanması gibi görünse de aslında bir ihanet planıdır. Bu çözüm, ABD’nin kazanması ve Müslümanların kaybetmesidir. Neden? Çünkü "İsrail" denilen gasıp varlık, ABD ve İngiltere tarafından, lanetli Yahudilerden kurtulmak ve onları Müslümanların derdi haline getirmek için topraklarımızı gasp ederek oluşturulmuştur. Bu çözüm, bu gasp edilen topraklardan vazgeçmektir. Rabbimizin ayetiyle mübarek kıldığı toprakları, kafirlerin necis postallarına terk etmektir. Yani ihanettir. Kime ihanettir? Müslümanlara ihanettir! Rasul _SallAllahu Aleyhi ve Sellem_’e ihanettir! Allah’a ihanettir!

Bir Müslümanın bu çözümü savunması, hatta çözüm seçeneği olarak görmesi bile -en hafif ifadeyle- zillettir.

**Boykot**

Boykot hareketi, yöneticileri hareket etmeyen nezih Müslümanların, "en azından elimizden geleni yapalım" düşüncesiyle ortaya çıkmış bir harekettir. Aslında Müslümanların "ellerinden geleni" küçümsemesinin bir sonucudur. O kadar zayıf ve o kadar sonuçsuz bir yöntemdir ki, hain yöneticiler bile bunu halklarına önermek için mitingler düzenler hale geldiler. Eğer ciddi sonuçları olan, kafirlere ve zalimlere zarar vereceği düşünülen bir hareket olsaydı, tasmaları kafirlerin ve zalimlerin elinde olan yöneticiler, bu hareketin devam etmesi için halklarına destek verirler miydi?

1400 yıl boyunca dünyaya boyun eğdirmiş bir ümmetin, _"Onların mallarını almayalım, elimizden gelen bu!"_ demesi, ne kadar da acı! Etkisini ve gücünü bu kadar küçümsemesi ne kadar acı!

_"Bu malların, bu ülkelere girmesine izin veren yöneticilerimizi zorlayalım!"_ diyemiyoruz. 

_"Gazze’de kardeşlerimizin hiçbir şeyi yok, bizim de ekonomimiz batıversin!"_ diyemiyoruz.

_"Bebekler ateş çukurlarında yanarak can veriyor, bizim de azcık rahatımız bozulsun!"_ diyemiyoruz.

_"Ticaret tamamen kesilirse ne yaparız, kendi imkanlarımla kola içmeyim!"_ diyoruz. Devamına da _"elimden gelen bu!"_ lafını ekliyoruz.

**Biz, bu dünyada çıkarılmış en hayırlı ümmet değil miyiz? Biz, “yenilmez” denilen orduları yenmiş, “yıkılmaz” denilen kaleleri yıkmış ümmet değil miyiz?**

Ajan yöneticilere rağmen sokaklara dökülmemiz, kafirlerin bacaklarını titretiyor, farkında mıyız? “Tekrar birleşirler” diye akılları çıkıyor, farkında mıyız?

Boykotun çözüm olmasını bırakalım, çözüm olmaya yaklaşması için bile yapılması gereken; halkı Müslüman olan tüm ülkelerin, gasıp varlıkla olan **bütün** ilişkilerini boykot etmesidir, kesmesidir.

Ayrıca boykotun sonucu, bu sömürgeci düzende kendimizi boykot etmeye götürür. Nasıl mı? Biz "İsrail" mallarını boykot ederiz, "İsrail" ihtiyacı olan parayı ABD’den alır. Daha sonra biz ABD mallarını boykot ederiz, ABD ihtiyacı olan parayı kaynaklarını sömürdüğü Türkiye gibi ülkelerden alır. Daha sonrasında biz kendi kendimizi boykot ederiz. Milyar dolarlık firmaların ticaretlerini devam ettirdiği bir dünyada zaten boykotun bu noktalara gelmesi mantığa da uygun değildir.

**Orduların müdahalesi**

Güç, güç ile izale edilir. Ordu, sapanla değil, el yapımı füzelerle değil, ordu ile yok edilir. Şehit ve mücahit kardeşlerimiz bize bunun mümkün olduğunu kanıtladı. Onlar direndi ve el yapımı savaş araçlarıyla “kartondan kaplanı” devirdi. Ancak “direniş” ile “savaş” aynı şey değildir. O topraklardaki mücahitler, kanlarının son damlalarına kadar direnecekler. Allah’ın izniyle şehit olmaya devam edecekler ve tek bir geri adım bile atmayacaklar. Onların şehadete açlığı, bu direnişi, akacak kan kalmayana kadar devam ettirecek. Peki, akacak kan kalmayınca?

Akan kanı durdurmanın tek akli ve şer’i yolu; orduya ordu ile cevap vermektir. Bu direnişi, kazanılabilir bir savaşa dönüştürecek tek yöntem budur. Zira bu, Allahu Teâlâ’nın tüm Müslümanlara emridir:

**"Size ne oldu da Allah yolunda ve ‘Rabbimiz! Bizi, halkı zalim olan bu beldeden kurtar, bize tarafından bir sahip (bir lider) gönder ve bize katından bir nusret ver!’ diyen zavallı erkekler, kadınlar ve çocuklar uğrunda savaşmıyorsunuz!"** [Nisa Suresi 75]

Evet, Müslüman orduların harekete geçerek bu varlığa karşı savaşmaları gerçekten de bir çözümdür. Bu, gerçekten de akan kanı durdurabilecek çözümlerdendir. Ancak bu harekatın birden fazla bayrak, birden fazla sınır, birden fazla yönetici ile olması ancak geçici ve kırılgan bir çözüm getirir.

**Hilâfet**

"İsrail"i haritadan silmek için tek mantıklı çözüm; ümmetin vahdetini sağlayacak bir siyasi irade inşa etmektir. Gazze’de, Doğu Türkistan’da, Arakan’da ve dünyanın her tarafında bu zulümlerin işlenebilmesinin tek sebebi, ümmeti ayıran sınırlardır. Bu sınırlar ile ümmetin -sözde- "ülke"lere ayrılmasıdır. Oysaki bizler tek ümmetiz. Bizlerin tek bayrağı var. Bizlerin tek nizamı var. Gücümüz nizamımızdan gelir ve bu nizamı hayat sahasında var etmenin tek yolu birlik olmaktır. Bizi birlik kılacak sistemin adıdır, Hilâfet. Müslümanlar arasındaki sınırları yok edecek, ordularını tek bir ordu, halklarını tek bir halk edecek devletin adıdır.

İşte bu siyasi irade liderliğindeki bir askerî harekât, sadece "İsrail"in zulmünü değil, onu yok ettikten sonra dünya üzerindeki tüm zulmü sonlandıracaktır. Onun varlığı, zalimin zulmüne engel olur. Zira tarih, bunun gerçek oluşunun en büyük kanıtıdır. Zira Rasul _SallAllahu Aleyhi ve Sellem_’in müjdesi, bunun tekrar gerçekleşeceğinin en büyük kanıtıdır.

_**"Allah’ın olmasını dilediği kadar aranızda nübüvvet olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde Allah onu kaldıracaktır. Sonra nübüvvet minhacı üzere (Râşidî) Hilâfet olacaktır. Böylece Allah’ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde onu da kaldıracaktır. Sonra ısırıcı meliklik olacaktır. Böylece Allah’ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde Allah onu da kaldıracaktır. Sonra zorba diktatörlük olacaktır. Böylece Allah’ın olmasını dilediği kadar olacak, sonra kaldırmayı dilediğinde onu da kaldıracaktır. Sonra (yeniden) nübüvvet minhacı üzere (Râşidî) Hilâfet olacaktır!’** Sonra sükût etti."_ [Müsned]

Fıtratımızdan gelen kardeşlerimizi kurtarma isteğini karşılayabilmemizin tek yolu; bu köklü çözüm için, bu köklü değişim için tüm enerjimizi harcamak ve bu yolda sebat etmektir.


Yusuf Yıldız

Yazarın Makaleleri

Haklının Güçlü Olduğu Sistem

Açlık Haritası

Filistin İçin Çözüm Önerin Var mı? Yoksa Seyirci Kalmaya Devam mı?

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz