İmanın şartlarından birisi de ahirete imandır. Her Müslüman mahşer gününde hesap vereceğine inanır. Bu bilinçle yaşar ve Rabbinin huzuruna vardığında yüzünü ağartacak ameller yapmaya çalışır.

İşte bu uğurda kimileri bir kadının vaveylasına orduyu yola düşürmüş...

Kimileri kuşlar aç kalmasın diye dağlara yem serptirmiş... Kimileri, “işgal altındayken gülemem” diyerek ömrünü Kudüs’ü kurtarmaya adamış...

Kimileri Rasulullah ﷺ ‘in övdüğü komutan olmak için toplar döktürüp gemileri karadan yürütmüş...

Kimileri ise Ümmetin bir karış toprağını satmaktansa bedeninin lime lime doğranmasını şeref görmüştür.

Bizler Rabbimizin huzuruna hangi amellerimizle çıkacağız? Ayasofya'nın ibadete açılmış olması bir nebze olsun Müslümanları sevindirdi. Emanete sahip çıkmış olma duygusuyla ümitlendirdi. Peki, ama bu yeterli olacak mı? Ecdadımızın bize bıraktığı tek emanet #Ayasofya değil elbette. Asıl büyük emanet olan Kur’an ve Sünnete vurulan kilitleri kırmamız gerekmez mi?

Yüz yıldır arz ve semanın hasret kaldığı Hilafet sancağını yeniden dikmemiz gerekmez mi?

Boynu bükük kalmış, dünyanın her yerinde zulümler altında ezilen İslam Ümmetine liderlik edip kıyama kaldırmamız gerekmez mi?

İşte tüm bunları yaptığımızda, ancak o zaman, emanetlere sahip çıkmanın rahatlığıyla Rabbimizin huzuruna varabiliriz.