Koca bir dönem daha bitti. Her sene Eylül ayında başlayan eğitim maratonunun Haziran ayında karnelerin verilmesiyle son bulduğunu hepimiz biliyoruz. Ne maraton ama...

Haftanın 5 günü günün ağarmasıyla başlayıp akşam kendimizi anca yatağa attığımız bir maraton. Sınav haftalarını da unutmamak gerek! Bir başladı mı ardı ardına gelen ve sınavların bitmesiyle bizim de bittiğimiz maratonun en yoran kısmı belki de. Dönemin bitmesiyle de bu yarışa bir virgül koyarak üç aylık bir tatilin startını vermiş oluyoruz. Ama durun! Tatile öyle hemen geçiş yapamayız. Mezuniyet törenimiz olmalı değil mi? Hem de en güzelinden. Dönemin bitmesine günler kala yapılan mezuniyet planları, fotoğraf çekimleri, elbise seçimleri bunların her biri olmazsa olmazımız oldu. Keşke bir tek bunlarla sınırlı kalsa. Daha bunun kavalye seçimleri var, dans etme yarışları var, en şık kim olacak defileleri var. Yani anlayacağınız var da var...

Burada vicdanlarımıza soruyorum. Biz hangi ara bu hale geldik? Hangi ara bu günler bizim gündemimiz oldu? Daha da ötesi ne ara çocuklarımızı bu konularda bilinçlendirmek yerine onların destekçisi olduk? Dönemin kapanmasıyla ”Mezuniyet” adı altında neredeyse yapılmayan şeylerin kalmadığını görür olduk. Evin içinde bile giydirmeyeceği elbiseleri sırf mezuniyet günü diye giydiren aileler, kızıma uygun bir kavalye nasıl bulacağım endişesine düşen anneler ve haramların kol gezdiği güne güle oynaya çocuğunu götüren babalar....

Yapmayın! Kardeşlerim ne olursunuz yapmayın! Pek çok yanlışta olduğu gibi bunu da normal görmeyin. Mezuniyet törenleri ve baloları çocuklarımız için (bu hangi yaşta olursa olsun) birer maske gibidir. Asıl gaye, asıl yapılmak ve aşılanmak istenilen niyetler bu gibi günlerin arkasına gizlenir. Bizler bu tür etkinlikleri normal görerek ama bu gün onun günü bırakın da istediği gibi eğlensin diyerek her türlü harama bulaşmasını ebeveynler olarak sadece izleyemeyiz, izlememeliyiz. Bu konuda rahat davranamayız. Kendi nefislerimiz adına soruyorum. Çocuklarımız adına bu kadar kolay cevap verebilmek mümkün mü? Peki Rabbimize de aynı izahı yapabilecek miyiz? Rabbimiz bizlere verdiği can parelerimize nasıl baktığımızı, emanetini nasıl koruduğumuzu, neyi sevdirip neyi nehyettiğimizi sormayacak mı kardeşlerim? Bu sorular kolayca cevap verebileceğimiz sorular olmamalı. Hele ki İslami hassasiyetlere sahip hayatlarımız varsa.

Son olarak şunları sizlere söylemek istiyorum. Her dönemin sonunda klasikleşen mezuniyet törenlerini ve baloları normalleştirmeyelim. Hoş ve illa yapılması gereken bir zorunlulukmuş gibi görmeyelim. Bu tür balolarda yapılan din dışı gösterilere de müsamaha göstermeyelim. Göstermeyelim ki ahiret sınavını ailecek kaybetmeyelim. Unutmayın hepimizi ahiret yurdu olarak bekleyen bir son var. Dünya okulunu bitirip dünya mezuniyetini kaçırmak istemeyiz değil mi?

Sümeyye YILDIZ