“Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya” derken Necip Fazıl, sadece bu kadim İslâm toprağında ötekileştirilen ve horlanan Müslümanları kast etmiyordu elbette. Zira hem garip hem de parya kabul edilerek aşağılanan Müslümanlara yönelik düşmanlığın asıl sebebi İslâm’dı. Mekke’de Bilaller nasıl horlanıyor ise, Ankara’da da Abdullahlar öyle horlanıyordu! Lakin Sünnetullah buydu ve Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştu:

إِنَّ الإِسْلامَ بَدَأَ غَرِيبًا ، وَسَيَعُودُ كَمَا بَدَأَ ، فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ

“İslâm, şüphesiz garip olarak başladı ve günün birinde garip hale dönecektir. Ne mutlu o garip mü'minlere!” Gariplerin kim olduğunu soran Abdullah bin Mesud'a ise Efendimiz şöyle cevap veriyordu:

النُّزَّاعُ مِنَ الْقَبَائِلِ

“Kabilelerinden dinleri için ayrılıp uzaklaşanlardır.” [Müslim, İman 232] Gördüğünüz gibi İslâm Rabbi için milletlerinden ayrılanları överken, günümüzde ise tam tersi milleti için dininden ayrılanlar övülmektedir!

Hakikat şudur ki: Osmanlı Hilâfet Devleti’nin enkazı üzerine kurulan laik demokratik Cumhuriyet, Hilâfet’in ilga edilmesi karşılığında İngilizlerle anlaşan ve yeni rejimin bekası için İslâm’a ve Müslümanlara savaş açanların sistemidir. İngilizler sinsilikleri ile kendilerine tek bir kurşun dahi atılmadan işgal ettiği Payitaht’ı terk etmiş, ancak giderken İslâm’ın devletini, ümmetin vahdetini, Müslümanların kalkanını, mazlumların umudunu ve sömürü düzenlerinin önündeki en büyük engel olan Osmanlı Hilâfetini yıkıp gitmişlerdir.

İngilizlerden icazetli ve laik rejimi koruma refleksi ile dine düşman olanlar ise ilk iş olarak vahyin yerine aklı, İslâm’ın yerine laikliği, Hilâfet’in yerine demokrasiyi ve ümmetin yerine milleti koyarak uğruna şehitler verilen din-i mübin-i İslâm’ı yok saymışlardı.

Hâlbuki İslâm öyle bir dindir ki o, asla yok sayılamaz! Dolayısıyla dimağları kirlenince bulanık görmeye başlayanlar, yeryüzündeki tek hak din olan İslâm’ın yerine ulusçuluk/milliyetçilik fikrini körüklemişlerdi. Rabbimizin إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ “Müminler ancak kardeştir”** fermanına rağmen sömürgecilerin en başarılı oldukları şey, milliyetçiliği körükleyerek Türk’ü, Kürt’ü, Arap’ı, Acem’i birbirine düşürmek olmuştur. Yani bu güzide ümmetin gördüğü en büyük tefrika milliyetçiliktir. Ne demişti Akif: “Girmeden tefrika bu millete düşman giremez, toplu attıkça yürekler onu top sindiremez…” İşte dün bu fitneyi, Hilâfet’i yıkmak için ateşleyenler, aynı şekilde bugün de Hilâfet’in yeniden ikame edilmemesi için körüklemekteler!

Meselenin daha iyi anlaşılması ve somut bir örnek olması açısından 18 Ekim 1926’da Mustafa Kemal’in isteğiyle Samsun Milletvekili Ruşeni Barkın’ın yazdığı kitaba göz atalım. Sadece kitabın adı dahi her şeyi izah etmeye yeterli olacak cinsten: “Din Yok, Milliyet Var.” Yani millilik/ulusalcılık Cumhuriyet’in “resmi dini” olarak karşımıza çıkıyor. Bugünün ulusalcılarının nasıl yetiştiğini anlamak adına kitabın içeriğine göz atalım:

“Bizim kutsal kitabımız, bilgiyi esirgeyen, varlığı taşıyan, mutluluğu kucaklayan, Türklüğü yükselten ve bütün Türkleri birleştiren ulusalcılığımızdır. O halde felsefemizde din kelimesinin tam karşılığı ulusalcılıktır…” Bu kitabı okurken M. Kemal’in paragrafların yanına kendi el yazısı ile düştüğü not ise, “Aferin! Alkışlar” şeklindedir. Yine bir başka paragraf da Ruşeni şöyle demektedir:

“Hangi ulusun yüceliği, Türklüğün ululuğu kadar tarihin bilinmeyen enginlerine uzanmıştır? Ve en nihayet hangi ulus ölürken Azrail’i tepelemiştir. Dünyada Türk olmak kadar onur mu var? Ve Türk olmak kadar “din” mi var?” M. Kemal, Barkın’ın bu batıl ve fasit cümlelerini de yine “aferin” diyerek ödüllendiriliyordu! [http://www.belgelerlegercektarih.com\]

Bir hususu “yerli ve milli” kategorisinde değerlendirmek, esasen yabancı olanı ortaya çıkarmak için değil midir? Peki, hem geçmişte hem de günümüzde sıkça kullanılan bu “yerli” ve “milli” söyleminin aslı nedir? Yerli ve milli olana yabancı olan nedir, kimdir?

“Yerli”deki “yer”, kadim Anadolu toprakları değil midir? Bu toprakların kapısı şanlı komutan Sultan Alparslan tarafından 1071’de Malazgirt’te “Allah Allah” nidalarıyla açılmış ve o günden sonra İslâm ile mayalanmış, şehit kanlarıyla sulanmış ve yüzyıllarca İslâm’ın hâkimiyeti altında kalmamış mıdır? “Yer”den kasıt İslâm’ın beşiği olan Anadolu ise o halde İslâm nasıl yabancı olur?

“Milli” kavramına gelince; bununla kast edilen sadece bir ırk mıdır? Öyleyse Çanakkale’de şehit olan Rakkalı, Halepli, Musullu, Diyarbakırlı, Bosnalı kimdir? Bugün hâlâ hisselerinin %28’i CHP’ye ait olan İş Bankası’nın kurulduğu paralar, Hindistan’dan hangi millet için gönderilmiştir? İslâm yerli ve milli olana baksaydı, Ensar ve Muhacir kardeş olabilir miydi? İslâm Arap yarımadasının dışına çıkabilir miydi? İslâm Devleti 14 asır boyunca birçok dili, rengi ve ırkı kardeş yaparak yeryüzünün parlayan güneşi olabilir miydi? Osmanlı kavmiyetçilik yaparak milli olsaydı yüzyıllarca İslâm âleminin bayraktarlığını yapabilir miydi? Rasulullah SallAllahu Aleyhi ve Sellem اسْمَعُوا وأطيعوا ، وإنِ اسْتُعْمِل علَيْكُمْ عبْدٌ حبشىٌّ ، كَأَنَّ رَأْسهُ زَبِيبَةٌ

“Başınızda başı üzüm tanesi gibi kara (Habeşli) bir köle de olsa itaat edin” dememiş miydi? Rabbimiz yüce Kitabı’nda hiçbir ırkın diğerine üstün olamayacağını, üstünlüğün takvada olduğunu şu ayeti kerime ile belirtmemiş miydi?

يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ

“Ey insanlar; doğrusu Biz, sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Ve birbirinizle tanışasınız diye sizi milletlere ve kabilelere ayırdık. Gerçekten Allah katında en değerliniz; O'ndan en çok korkanınızdır. Şüphesiz ki Allah; Alîm’dir, Habîr'dir.” [Hucurat 13]

Ama gel gör ki bu fasit anlayış sadece Cumhuriyetin kurucu kadrolarında değil, bugün aslında bu kurucu kadroya karşı mücadele verdiğine inanan zevatın da amelindedir. Bu saikle Müslümanları, kitleleri hatta fikirleri dahi yerli ve milli olmamakla, hatta yabancı olmakla suçlamaktadırlar! Öyleyse sormak gerekmez mi? Batı’dan ithal demokrasi yerli ve milli, İslâm yabancı öyle mi? İngiliz menşeili Cumhuriyet yerli ve milli, Hilâfet yabancı öyle mi? Mustafa Kemal yerli ve milli, Abdulhamid yabancı öyle mi? Her türlü fuhşiyat yerli ve milli, şer’i nikâh yabancı öyle mi? Frak yerli ve milli, sarık yabancı öyle mi? İngilizler ile işbirliği yaparak Hilâfet’i yıkanlar yerli ve milli, Hilâfet’i geri getirmek için çalışanlar yabancı öyle mi? Çanakkale Savaşı’nda kullanılan ve üzerinde “La ilahe İllallah Muhammedun Rasulullah” yazan sancak yabancı ve yasak öyle mi?

Vallahi İslâm ve Hilâfet söylenildiği gibi bu kadim toprakların yabancısı değildir. Bilakis bu topraklar İslâm ile yoğrulmuş, şehit kanlarıyla sulanmış, Osmanlı Hilâfet Devleti ile üç kıtaya hükmetmiş ve İslâm’ın sancaktarlığını yapmış topraklardır. Esas yerli ve milli olmayan kokuşmuş demokrasidir. Tamamen Batı’dan ithal olan bu laik demokratik sistem Müslümanlar için habis bir ur ve yabancı bir unsurdur. Doksan yıldır uygulanan bu fasit nizam insanımızın aklını, duygularını hatta fıtratını dahi değiştirmiştir.

Sizin yerli ve milli dediğiniz şeyler aynı montaj sanayisi olan ürünleriniz gibidir! Yerli ve milli üretim dediğiniz Atak helikopterinin tasarımı tamamen İtalya’ya aittir. Motoru ise Amerika’ya! Bu nedenle Amerika’dan izin alınmadan satılamamaktadır. Sadece silah ekipmanı ve montajı yerlidir. Yamalı bohça misali olan bu sistemin her şeyi böyle değil midir? Medeni Hukuku İsviçre, Ceza Hukuku İtalya, İdare Hukuku Fransa, Ticaret Hukuku Almanya’dan alınmamış mıdır? Her şeyi ile Batı’dan ithal bu sistem yerli ve milli, İslâm’ın yönetim şekli olan Hilâfet mi yabancıdır?

Unutmayın ki Hilâfet’in ilgasından sonra insanlık kavmiyetçilik ve ulusçuluk kavgasından kurtulamadı. Bu kavga dünyaya kan, gözyaşı ve katliamdan başka ne getirdi ki bize hayır namına bir şeyler getirsin! Biz Müslümanlar için önemli olan yerli ve milli olmaktan ziyade Rabbimizinفَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ “Öyle ise emrolunduğun gibi dosdoğru ol”[Hud 112] emri gibi olmaktır! Zira kalkınmanın, kurtuluşun ve ebedi hayatı kazanmanın tek yolu budur!