feminizm terimi; kadınların da erkeklerin sahip oldukları tüm haklara sahip olmasını ve kadınların da hukukta ve sosyal hayatta erkeklere eşit sayılmasını hedef alan düşünce sistemini anlatır.” şeklinde tanımlanmıştır.

51161321_294276424613758_108429026367897600_n.jpg

FEMİNİZM

Feminizm genel tanım itibariyle “kadınların haklarını tanıyarak bu hakların korunması amacıyla eşitsizliklerin ortadan kaldırılmasına yönelik muhtelif ideolojiler, toplumsal hareketler ve kitle örgütlerinden oluşan harekettir.” Bir diğer şekilde feminizm terimi; kadınların da erkeklerin sahip oldukları tüm haklara sahip olmasını ve kadınların da hukukta ve sosyal hayatta erkeklere eşit sayılmasını hedef alan düşünce sistemini anlatır.” şeklinde tanımlanmıştır.
Aslında feminizm kadınların birey olma çabasını ifade ediyor gibi görünse de kadının elinden alınan hakları düşünüldüğünde, birey olmaktan öte, kadının daha da değersizleştirildiğini görmekteyiz.
Feminizm temel olarak kadın ve erkeğin eşit haklara sahip olduğunu savunur ve ilk kez 18.yy’da ilk feminist olarak bilinen Mary Wolstonecraft isminde bir kadının, kadın erkek eşitliği ile ilgili söylemlerde bulunmasıyla başlamıştır. Her toplumda feminizm eğilimleri görülmekle birlikte, 1791’de Olympe de Gouges, ünlü “Kadının ve Kadın Yurttaşların Hakları” bildirisini (Declaration des Droits de la Femme et de la Citoyenne) yazmıştır.
Uzun yıllar tartışılagelen kadın konusu gerek hayattaki konumu, gerek ekonomideki yeri ve gerekse toplumdaki misyonu oldukça önemli olan bir sorun haline gelmiştir. Feminist çalışmalar nedeniyle saliha bir eş olma meselesi de unutulmuş ve dolayısıyla da aile kavramının da içi boşalmış, günümüz toplumunda aileler bir bir yıkılmaya hatta yok olmaya başlamıştır. Kadınlar feminizm adı altında kendisinden para kazanılan bir eşya, milyon dolarların harcandığı eğlence ve reklam endüstrilerinin tamamen gerçek dışı, dar, yüzeysel bir cinsel metası haline dönüştürülmüştür.
Feminizm kadına öyle gizli, dolambaçlı, mugalatalı ifadeler kullanarak yaklaşmıştır ki hem Kapitalist kadınlar hem Komünist kadınlar ve hem de Müslüman kadınlar feminizmin etkisine girmiş ve bazen açıktan bazen ise gizliden bu fikrin tesiri altında kalmışlardır. Bir Komünist veya bir Kapitalist için feminizm bir şey kaybettirmeyebilir ancak bir Müslüman için çok şey kaybettirir.
Feminist bakış açısı altında kadınlar erkeklerle eşitlik sağlanması adına bir takım faaliyetlerde bulunsalar da bunların hiçbiri kadının aslen sahip olduğu değerleri geri almada hiçbir işe yaramamıştır. Feministler, kadınların sorunlarını dile getirirken, sorunların İslami bakış açısından değil de toplumun üzerine uygulanan nizamların yanlış olmasından kaynaklandığını göremediler. Ve nihayetinde hiçbir girişim de kadınları güvence altına alamadı.
Feminizm düşüncesiyle kadına verilmek istenen haklar aslında İslam’ın kadına hâlihazırda vermiş olduğu haklardır. Allah’u Teala’nın hükümleri hem kadın hem erkek için fıtrata en uygun şekildedir. Batıda bahsedilenin aksine kadın İslam’da hayatın her alanında olması gereken konumdadır. Özellikle sosyal, iktisadi, eğitim alanlarında kadın etkin bir şekilde rol almıştır. İslam’a saldıran Feminist söylemlerin aksine önceki dönemlerde aşağılanan, hor görülen, toplumsal hayatta yeri olmayan kadın, batılı kadındır. Bu sebeplerden dolayı feminizm kavramı batıda ortaya çıkmıştır ve
her iki cinsiyet için de her alanda eşitlik talep eden söylemler mevcuttur.

Mevcut feminist mücadeleyi yürütenlerin, kadınlara yönelik haksızlıkların sebebini anlamada ve öğrenmede hataya düştüğünü yukarıda da belittik. Onlar, siyasi yanıltmalara aldandılar. Kadına yönelik haksızlıklarda izledikleri dar görüşleri ile daha çok günübirlik, yüzeysel ve uydurma çözümler ile gündeme geldiler. Bir hastalığı tedavi etmek için öncelikle hastalığa sebep olan unsurların derin analizleri yapılması gerekiyor ki hastalığa sebep olan unsurlardan kökleri kopartılsın. Kadına yönelik şiddet, birçok toplumu etkileyen bir kanserdir. Bu hastalığa sebep olan unsur ise; toksini ve katalizörleri üreten ve yayan, bugünün dünya siyasetini yönlendiren ve bu sistemleri uygulayan devletler, mevcut inançlar ve değerlerdir.
Yukarıda da belirttiğimiz gibi yer yer Müslümanlar kadınları da etkileyen bu kavramı hayatımıza sokan Batı durmadan çalışmaya devam etmiştir. Sonuç olarak; hayat hakkında kendi bakış açısına bağlı kalanlara ve kendilerine has hayat nizamlarını savunanlara saldırmak için bilimle kültür, hadaratla medeniyet mefhumlarını birbirine karıştıran Batının kendi fikirleri olan feminizmi de İslam’dan gibi gösterme çabaları “İslami Feminizm” kavramını doğurmuştur.
1999 yılında Margot Badran ismindeki araştırmacı ilk kez “İslami Feminist Teorisi” kavramını kullanmıştır. Bu kavram ile dinin yanlış yorumlandığı iddia edilip kadına bakış açısının güncellenmesi gerektiği algısı oluşturulmuştur.
Fakat İslam kültürü ve hadaratından başka bir kültür veya hadarattan kaynaklanan hususlar reddedilir.
Batılı bir kavram olan feminizm ve İslam’a uyarlanmış hali olan İslami Feminizm’i bir kenara koyacak olursak, İslam’da kadın ne hakları ellerinden alınıp aşağılanan bir varlık olmuştur ne de her şeyden üstün tutulan bir varlık. Erkeklerden ne aşağıdır ne de üstün.
Nitekim Kuran’ı Kerim’de şöyle buyrulmaktadır:
“Ve Rableri, onların dualarını kabul etti. (Dedi ki) Ben, erkek olsun kadın olsun –ki hep birbirinizdensiniz- içinizden, çalışan hiçbir kimsenin yaptığını boşa çıkarmayacağım.”(Ali İmran: 195)
Kadının erkekten ayrı olarak değerlendirildiği miras, eğitim, kıyafet, diyet gibi konulara gelince bu konularda Ali İmran suresinin 16.ayetinde, “Erkek, kız gibi değildir” buyrulduğu üzere Kuran’ın kadın ve erkeği iki farklı varlık olarak gördüğünü söyleyebiliriz. Nitekim şöyle buyrulmaktadır:
“Ey İnsanlar! Sizi bir tek nefisten yaratan ve ondan da eşini yaratan ve ikisinden bir çok erkekler ve kadınlar üretip yayan Rabbinizden sakının.” (Nisa Suresi 1)
İslam’ın bakış açısındaki kadın rolünde iffetli genç kızlar, saliha eşler ve sağlam annelik yatmaktadır. İslam şeriatının bize vereceği bu kavramlardan yoksun olarak çareyi feminist bakış açısında aramak elbette ki yararsız olacaktır. Müslüman kadının örtüsü için ordularını harekete geçiren bir ümmetin kadına değer vermemesi düşünülemez bir olgudur.
Feminizm de diğer batılı fikirler gibi kalkındırmak şöyle dursun, Müslüman ümmet için oldukça zararlı fikirlerdendir. Batı yine bu tür süslü kavramları kullanarak insanları aldatmaya ve saptırmaya devam edecektir. Ancak Müslüman, gücünün kaynağının İslam akidesi ve bundan çıkan fikirler olduğunu bilincinde olduğu sürece, batının kirli oyunları üzerimizde tecelli bulmayacaktır. Bilmeliyiz ki Müslümanlara yapılan bu tür fikri saldırıları ancak şeriatın talep ettiği şekilde hareket ederek engelleyebiliriz.
Nahl Suresi 125. Ayette şöyle buyrulmaktadır:
“(Ey Muhammed!) Rabbinin yoluna, hikmetle, güzel öğütle çağır ve onlarla en güzel şekilde mücadele et. Şüphesiz senin Rabbin, kendi yolundan sapanları en iyi bilendir. O, doğru yolda olanları da en iyi bilendir.”
Kısaca diyoruz ki; kadınların gerçek manada güçlendirilmesi, toplumda hakim olan bozuk bakış açısını İslam’ın Hilafet yolu ile bir bütün olarak uygulanmasıyla oluşturulacak doğru bakış açısı ile değiştirmekle olur.

Not:
Bu çalışma İzmler Çalıştayı konuşmacı metinlerinden kesitler içermektedir. Amaç katılımcılarda konularla ilgili temel meselelerin kalıcılığını sağlamaktır. Bir kitapçık çalışması veya araştırma raporu değildir ancak gelecekte izmlerle alakalı bu minvalde bir çalışmamız olacaktır.
Takipte kalınız…

İzmler Çalıştayı Konuşmacı Metinlerinden Kesitler-2

“Fikrî değerlerini koruyabilen bir toplumun maddi servetleri tahrip edilse dahi onu hemen yeniden üretebilir.

51330604_292401214801279_2433548720684400640_n.jpg

EMPERYALİZM
“Fikrî değerlerini koruyabilen bir toplumun maddi servetleri tahrip edilse dahi onu hemen yeniden üretebilir. Fakat fikri serveti çökmüş bir toplum, maddi servete sahip olsa dahi zamanla bu toplumun maddi varlıklarını kaybetmesi ve fakirleşmesi çok çabuk olur.” (Takiyyüddîn en-Nebhânî)

Kapitalizm ve sömürgecilik
İslâm ve emperyalizm
Emperyalizmden kurtulmanın yolu, kesin ve net çözüm.

KAPİTALİZM VE SÖMÜRGECİLİK
Çoğu araştırmacı emperyalizmin kapitalizmin doğasından olduğunu ifade eder. Zira emperyalizm, kapitalizmin temel özelliklerini içinde barındıran ve gelişimine bağlı olarak değişen niteliğidir. Kapitalist üretim tarzı devam ettikçe kapitalist sistem varlığını sürdürecektir. Kapitalizm için yaşam kaynağı olan şey de zaten emperyalizmdir. Emperyalizm kapitalizmin yeni bir aşaması olarak görülür. Dünyanın kapitalist egemen sınıf tarafından sermaye lehine dönüştürülmesinin adıdır. ABD’nin Ortadoğu halklarına yaşattığı ölümlerin adıdır. Yeni sömürgeciliğin ve küreselleşmenin üzerini örttüğü gerçektir.
Marksist kuramlar emperyalizmi kapitalizmin son evresi olarak görürler. Marx’a göre kapitalizmin yaşaması için emperyalizm zorunlu bir şarttır.
Durmaksızın genişleme, sermaye birikimi gibi unsurlar kapitalizmin itici gücü ve unsurudur. Bu birikimi gerçekleştirmek için başka ülkelerin kaynağını kullanma isteği kapitalizmin doğasında her zaman vardır. Güçlü kapitalist ülkeler kendi üretim biçimlerini tüm ülkelere aşılamışlar, böylece yağmalama ve haraç toplama işleminden daha öteye gitmişlerdir.
Her seri katilin kendisini haklı gördüğü ve kendisini savunmak, haklılığını anlatmak için gerekçeleri olduğu gibi emperyalistlerin de yaptıkları işin doğruluğunu savunmak adına geliştirdikleri bazı tezler vardır. Kimileri emperyalizmin ülke çıkarına hizmet ettiğini, emperyalizm-devlet-insan arasında doğal bir ilişki olduğunu, ayakta kalmak için, ülkenin strateji ve güvenliğinin sağlanması için emperyalizmin zorunlu olduğunu söylerler. Hitler, F. Bacon gibi isimlerde üstün nitelikli olanların ötekilere egemen olmasının zorunlu bir yasa olduğunun söylerler. Bazıları ise emperyalizmin gerekliliğini –ilginçtir ki- ahlaki temele dayandırır. Emperyalizmi halkları zorba yönetimlerden kurtaran ya da daha üstün nitelikli bir yaşam biçiminin nimetlerini sağlayan bir araç olarak gösterirler.

İSLAM VE EMPERYALİZM
İslam’da emperyalizm var mıdır sorusu genel olarak cihat konusu bağlamında ele alınır. Mesele İslam’da da sömürge faaliyetleri olup olmadığı veya bunun caiz olup olmaması meselesidir. Bu mesele genel olarak Osmanlı hilafet devleti üzerinden tartışılır. Belli bir kesim Osmanlı Devleti’nin de sömürgeci olduğunu iddia eder. Bu tamamen yanlış bir yargılamadır. Osmanlı Hilafet Devleti kendisini, hami yani koruyucu sıfatıyla tanımlamıştır. Bir İslâm Devleti olan Osmanlı Hilafet Devletinde devlete vatandaşlık bağı ile bağlanan tüm Daru’l-İslâm ehli ve emân altında bulunanlar, devlet tarafından canı ve malı korunmuş kişilerdir.
Emperyal devletler yalnızca sömürme niyetiyle, hep uzak ülkelere gitmiş ve oranın vatandaşlarını asla kendi vatandaşı olarak görmemişken, Osmanlı Hilafet Devleti fethettiği yerleri kendi vatanı olarak görmüştür. Kendi vatanını sömürmek ise mümkün bir durum değildir.
Emperyal güçler gittikleri ülkelerde halkın öz benliğini kaybetmelerini, kendilerine benzemelerini ister, kendilerinden farklı ve güçlü olmalarını ise asla istemezler. İslâm'da ise fethedilen yerlerde halklar asimile edilmeye çalışılmamış, kendi dillerini konuşmalarına engel olunmamıştır. Hatta dinlerini dahi rahatça yaşamış, ibadet ve muamelat alanında gayrimüslimler özerk kabul edilmiş, bu alanda kendi mahkemelerine gitmelerine imkân tanınmıştır. Bu, Peygamber Efendimizin sünnetiyle sabit olan bir hadisedir.

Emperyal güçler gittikleri yeri yalnızca sömürü olarak gördükleri için asla kalıcı bir eser bırakma işine girişmemişlerdir. Oysa Osmanlı Hilafet Devletinde de gördüğümüz üzere İslam Devletleri, gittikleri yerleri kendi vatanı olarak gördükleri için oralara kalıcı eserler yapmış oraları ihya etme gayretinde bulunmuşlardır.
Dünyadaki en zengin 42 kişinin mal varlığı, dünya nüfusunun %50’sine tekabül eden 3,6 milyar insana eşittir. En zengin 10 ülkenin geliri de en fakir 10 ülke gelirinin tam 77 katıdır.
İngiliz yardım kuruluşu Oxfam, küresel gelir adaletsizliğinin 2017'de arttığını ifade ederek yaratılan küresel servetin yüzde 82'lik bölümünün en zengin yüzde 1'lik kesimin cebine gittiğini söyledi. Oxfam 2017 yılının başında açıkladığı raporda dünya nüfusunun yarısının servetinin 8 kişinin elinde olduğunu açıklamıştı.
Emperyal güçler insana insan olarak dahi değer vermeyip yalnızca kendi hayatının devamı için kullanılabilecek birer köle olarak görürken İslâm insana öncelikle yalnızca insan olduğu için değer verir. Avrupa bugün dahi günlük 1 dolara işçi çalıştırırken, İslâm ümmeti 14 asırdır Peygamber Efendimizin hadisi olan “İşçiye ücretini alın terini kurumadan veriniz” öğretisini esas kabul etmiş, adalet prensibini benimsemiş, anlaşma yapıldıktan sonra ahde vefa gereği verilen sözden dönmemiş ve bu bilinç işçiye yaklaşmıştır.
Emperyalistler gittikleri yere yalnız kendi çıkarı için gidip artlarında kan gözyaşı ve zulüm bırakırken; İslâm’da fetihler İlahi Kelimetullah için yapılır ki bu hem dünya hem de ahiret saadeti içindir.
Emperyal anlayışta Amerika’nın Avrupa üzerindeki, batının dünyanın geri kalanı üzerindeki tahakkümü söz konusu olup dünyayı “ben” ve diğerleri olarak lanse eden yaklaşımın aksine İslâm, saadeti yalnız Müslümanlar için değil tüm dünya için sağlamayı hedef edinmiştir.
Emperyalist Batı gittiği yerlere sözde medeniyet götürüp oraları daha da fakirleştirirken, İslâm fethettiği yerleri kalkındırır. Öncülüğünü üstlenir ve bunu bir sorumluluk olarak görür. Tebaanın huzur ve refahı öncelikli ilkelerden kabul edilir.
Emperyalizmin en önemli özelliği dış politikalarının yalana ve sahtekârlığa dayanmasıdır. İslâm’da ise hukuk doğruluk ve adalet üzere kuruludur. “Emrolunduğun gibi dosdoğru ol” Hud/112 Yine ahde vefa bağlamında yüce Allah şöyle buyurmuştur: “Bir de ahdi yerine getirin çünkü ahdi yapanlar ona riayetten sorumludur” İsra/34. Enes Radiyallahuanha’dan ; “Allah Rasûlü şöyle buyurdu: Emanete riayeti olmayanın imanı da yoktur, ahde vefası olmayanın dinide yoktur.” Devletlerarası hukukta İslâm hukukçularının çoğunluğuna göre Daru’l-harb ile yapılan anlaşmalar dahi, onların hıyaneti olmadığı sürece bağlayıcıdır ve feshedilemezdir.
Tarihi bir vaka olarak nakledildiğine göre, Semerkant ahalisinden bir grup Ömer bin Abdülaziz’e gelerek ordu kumandanı Kuteybe’nin harp kanun ve kurallarına uymadan haksızlıkla şehirlerine girip oraya Müslümanları iskân ettirdiğini söylerler. Ömer bin Abdülaziz de oradaki temsilcisine, söz konusu meseleyle ilgili bir kadı atamasını ve eğer bu kadı durumu değerlendirip haksızlık yapıldığına kanaatle Müslümanların o şehirden çıkarılmasına hükmederse, Müslümanların o şehirden çıkarılmasını emreder. Kadı Süleyman bin Ebi Seriyy yaptığı muhakemede haksızlık yapıldığını görür, yeniden aralarında bir sulh yapmak veya hak ve adalet ölçüleri içinde eşit imkânlarla yeniden harbe teşebbüs edebilmeleri için Müslümanların şehirden çıkarılmalarına hükmeder. Bu durum karşısında Semerkant halkı, Müslümanlarla savaşmaktan vazgeçip orada kalmalarını ve kendileriyle beraber yaşamalarını isterler. (Zuhayli)
Görüldüğü üzere İslâm hiçbir yönden emperyalizme benzemez, emperyalist fikirleri içinde barındırmaz ve barındırması da caiz değildir.
Emperyalizmden Kurtulmanın Yolu, Kesin Ve Net Çözüm.
Şüphesiz ki günümüz dünyası büyük bir buhran içerisindedir. Dünyanın hiçbir yerinde insanlar yaşamakta oldukları hayattan memnun değildirler ve huzursuzdurlar. Bunun tek nedeni ise yukarıda detaylandırmaya çalıştığımız, temel akidesiyle fasit olan demokratik kapitalist sistemler ve bunun emperyal yansımalarıdır. Dolayısıyla bunlardan kurtulmanın olmazsa olmaz tek çözümü için:
Bu sistemlerin dayandığı akidenin ve bu akide üzerine kurulu tüm çözümlerin bozuk, çürümüş ve kokuşmuş çözümler olduğunun farkına varılmalıdır.
Karşılaşılan sorunların hiçbirisinde bu kokuşmuş sisteme göre veya bunlar tarafından çizilen çerçeve içinde kesinlikle çözümler aranmamalıdır.
Tüm insanlığı emperyalizmin her türlü zulmünden kurtaracak tek çözüm; insan aklına uygun, kalbi mutmain kılan İslâm akidesi ve bu akide üzerine kurulu olan İslâm nizamlarıdır.

Çünkü bu nizamlar, görünür görünmez her şeyi bilen âlemlerin rabbi Allah’a aittir.
﴿أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٤﴾
“Hiç yaratan bilmez mi? O, en ince işleri görüp bilmektedir ve her şeyden haberdardır.”
(Mülk Sûresi:14 )

Not:
Bu çalışma İzmler Çalıştayı konuşmacı metinlerinden kesitler içermektedir. Amaç katılımcılarda konularla ilgili temel meselelerin kalıcılığını sağlamaktır. Bir kitapçık çalışması veya araştırma raporu değildir ancak gelecekte izmlerle alakalı bu minvalde bir çalışmamız olacaktır.
Takipte kalınız…

İzmler Çalıştayı Konuşmacı Metinlerinden Kesitler-3

Liberalizm, batıda karanlık ortaçağ düzeninin çözülmeye başlamasıyla siyasal, sosyal ve ekonomik açıdan yeni bir düzen arayışının sonucunda doğan ve gelişen bir düşüncedir. İki kavramı merkezine alarak şekillenir, birey ve özgürlük.

50580535_292294444811956_507902689028341760_n.jpg

Liberalizm
Liberalizm, batıda karanlık ortaçağ düzeninin çözülmeye başlamasıyla siyasal, sosyal ve ekonomik açıdan yeni bir düzen arayışının sonucunda doğan ve gelişen bir düşüncedir. İki kavramı merkezine alarak şekillenir, birey ve özgürlük. Liberalizm deyince aklımıza mutlak bireycilik gelebilir, üstün tutulması gereken şey toplum, toplumsal çıkarlar, kamu yararı veya devlet değil bireyin özgürlüğüdür. Çünkü birey ancak özgürken mutludur. Bireylerin hayatları asla toplumsal çıkarlar uğruna kısıtlanamaz. Liberalizm temelde iki alanda yoğunlaşır, iktisadi liberalizm ve siyasal liberalizm.Zenginin fakiri ezmesini de büyük balığın küçük balığı yutmasını da “bırakınız yapsınlar, bırakınız geçsinler" öğretisiyle devletin umursamaması gerektiğini söyleyen, “zengin de fakir de aynı devletin vatandaşı, devlet herkesten eşit miktarda almalı ve herkese eşit miktarda vermeli” bakış açısıyla fakirden de zenginden de eşit şekilde vergi alan bir devlet ekonomisi, iktisadi liberalizm olarak adlandırılır. Devlet kamu yararı için zenginlerden para alıp kullanamaz. Bireyin karnının aç olması veya sağlık sigortan olmaması devleti bağlamaz. Devlet herkesi serbest bırakmıştır ve hukuksal müdahaleyi gerektiren bir durum olmadıkça kenarda duracak ve kimseye yardım eli dahi uzatmayacaktır. Bu bağlamda, devletin ekonomiye müdahalesinin en alt düzeye çekilmesi gerektiğini söyleyen, serbest piyasa ekonomisini ve ekonomide rekabet ortamını savunan bir ekonomik sistem arzular liberalizm. (Örneğin; Memurların özel otobüs sahipleriyle eşit miktarda ve hatta bazen onlardan daha fazla vergi ödemesi durumu. ) Devlet yetkisinin her anlamda ve her alanda kısıtlanmasıysa siyasal liberalizmdir ve bu yetkiyi elinde tutanların toplumun yapı taşı olan bireylerin yaşamlarını nasıl yönlendireceklerine herhangi bir gerekçe ileri sürerek hiçbir şekilde karışmaması gerektiğini savunur. Siyasal liberalizm devletin toplumsal ve kültürel yaşamın düzenlenmesinde hiçbir belirleyici rol üstlenmemesi gerektiğini söyler ve “en iyi hükümet en az hükmedendir” der. Liberalizmde devlet bireyler için vardır. Birey kendi hayat tercihlerini ve hatta kendi yasasını kendisi yapmalıdır. Bireyi ve bireyin özgürlüğünü amaç haline getiren liberalizmi anarşizmden ayıran noktaysa devlete bakış açılarıdır. Liberalizm, bireyin temel haklarının ve özgürlüklerinin korunması amacıyla çok sınırlı bir devlet anlayışını kabul eder ve bireyi korumak için hukukun üstünlüğünü sağlayan, kanunlarla işleyen bir devletin var olması gerektiğini söyler. Yani liberalizm, devlete ve özellikle iktidarlara karşı bireyin yanındadır ve bireyin hâkimiyetini savunur, ancak devletin belirli sınırlar çerçevesinde, bireye müdahale etmeden ve despotlaşmadan var olması gerektiğini de söyler.Günümüzde liberalizmin genellikle demokrasi, kapitalizm, din özgürlüğü ve insan hakları ile ilişkilendirildiğini söyleyebiliriz. Liberalizm netlikleri, bireyin hayatına müdahale eden fikirleri ve dolayısıyla İslam gibi insana bir hayat amacı ve bu amaç bağlamında bazı sorumluluklar yükleyen fikirleri, dinleri ve ideolojileri de yok etmeye ya da “ılımlı”laştırmaya, bu tarz fikirlerde var olan kesin doğruları ve net yaklaşımları törpülemeye çalışır. Çünkü birey her alanda özgür olmalıdır. Buradan da Liberalizmin “özgürlük” anlayışının insanın kendi aklını, hevasını ve nefsini ilah edinmesiyle sınırlı olduğunu anlıyoruz. Zira liberalizmin insanların kendi hür iradeleriyle seçerek ve benimseyerek kabul ettikleri, yaşam biçimi haline getirdikleri net ve sınırlandırılmış fikirlere dahi tahammülü yok. Bugün dünya üzerinde ki liberal akımı ve etkilediği insanları incelediğimizde de bunu net olarak anlayabiliriz.
Genel anlamda liberalizm ile ilgili bir tablo çizdikten sonra şimdi de bu düşünce sisteminin insanlarda ve toplumda doğurduğu sonuçlar üzerine düşünmek gerek. Ayrıca mesele İslam perspektiften de değerlendirilmeli ki Müslümanlar olarak bu fikre karşı nasıl bir duruş sergilememiz gerektiğini bilelim.Öncelikle günümüz süper güçleri tarafından bütün toplumlar sürekli bir liberalleştirilme çalışmasına tabi tutuluyor, bu yadsınamaz bir gerçek. Çünkü fikirsel anlamda hiç bir net çizgiye sahip olmayan, uğrunda mücadele edeceği bir hayat amacı olmayan, yalnızca bireysel menfaatlerinin peşinden koşan insanlardan oluşan bir topluluk hiçbir zaman dünya nimetlerini ve gücünüzü bölüşmeniz gereken potansiyel bir düşmana dönüşmeyecektir. Yaptığınız katliamlar ve sömürülere, bütün dünyayı kendi çıkarlarınız için kendi fikirleriniz için yakıp yıkmanıza karşı çıkmayacaktır ya da çıkamayacaktır. Verdiği ufak tepkiler sinek vızıltısından öteye geçmeyecektir. Toplumları kalkındıran şey fikirken,
bugün liberalleşen toplumlar fikirsiz, rüzgâr nereye eserse oraya savrulan bir gemi adeta. Dünya belli süper güçlerin esintileriyle şekillenirken, liberalleşme adı altında pek çok toplumun elinden fikirleri, dinleri, yaşam amaçları alındı. Dolayısıyla da amaçsız, ne yapacağını bilmeyen, başıboş insanlar türedi. Özgür bir birey olarak kendi istediğini yaptı insanlar. Uyuşturucu aldı, içki içti, zina etti, çocuklarımıza saldırdı, çünkü onlara sürekli bireyin kendi istediği şekilde herhangi bir sınırlandırmaya maruz kalmadan arzuları için yaşaması gerektiği söylendi. Bizler yüzyıl öncesine kadar üzerinde İslam sancağının dalgalandığı bir toplumduk. Bugünse oturmuş; gençlerimizin neden Deizme bu kadar yöneldiğini, Ateizmin neden bu kadar popüler hale geldiğini, huzurevlerinin neden bu kadar dolu olduğunu, çocuklarımızı neden sokağa yalnız çıkaramadığımızı, toplumda güven kavramının neden yok olmaya başladığını, Feminizmin neden bu kadar popülerleştiğini, boşanmaların, aldatmaların neden bu kadar çoğaldığını düşünüp konuşup tartışıp duruyoruz. Cevap çok net aslında… Liberalleştik de ondan. Bizi yaratan yaratıcı olan Allah’ın koyduğu kuralları dahi yok sayar olduk, Allah’tan korkmayan nefis kimden korkacak? Korkusuz nefisler de arsızlaşan hayâ yoksunu insanlar ortaya çıkardı. Sözde liberallik özde hayasızlıktı hala anlayamadık, ne yazık ki… Bir Müslüman liberal olamaz çünkü İslam bireyin özgürlüğünün toplumsal huzur ve düzeni korumaktan daha önemli olduğunu söylemez; aksine toplumu, toplumsal düzeni ve toplumsal huzuru korumak için bireyin tabii olması gereken bir takım kurallar koyar. Bu kuralların tatbiki için insanların hayatlarına karışan bir İslam Devletinin varlığını savunur. İslam’da devletin toplumu korumak için üzerinde durması gereken esaslardan bazıları şunlardır: canın korunması, aklın korunması, dinin korunması, neslin korunması, malın korunmasıdır…. Ve bu alanları korumak için de pek çok şeri hüküm bulunur. Örneğin İslam; neslin korunması için nikâh dışı birliktelikleri yasaklamıştır. Çünkü aile sarsılır ve yıkılırsa ümmet de sarsılır ve yıkılır, bugün olduğu gibi. Alkollü içkiler, uyuşturucu maddeler, kötü medya, her çeşit fuhşiyyat akla zarar verir, doğru düşünülmesini önler ve İslam bunların hepsini aklın korunması için yasaklamıştır. Bir Müslüman liberal olamaz çünkü o özgür değildir, her zaman ve mekanda Rabbinin emir ve hükümleriyle yükümlüdür. Rabbimiz şöyle buyurmaktadır: "Allah ve Rasûlü, bir işe hükmettiği zaman, mü'min bir erkek ve mü'min bir kadın için o işte kendi isteklerine göre seçme hakkı yoktur. Kim Allah'a ve Rasûl'üne isyan ederse, artık gerçekten o, apaçık bir sapıklıkla sapmıştır." (Ahzap Suresi 36. Ayet ) Bir Müslüman liberal olamaz çünkü yaşadığı dünyadan, toplumdan sorumludur. Yaşadığı toplumda var olan kötülükleri görmezden gelemez. Allah’ın hükümleri ayaklar altına alınıp ezilirken “bu onların kişisel tercihi” deyip boş veremez, aksine Rabbinin emir ve hükümlerinin hayata hâkim olması için var gücüyle mücadele etmekle yükümlüdür.A’meş’in (ö.148/765) rivâyetine göre, Şa’bî (ö.104/722) Nu’man b. Beşîr’in minberde şöyle dediğini işitmiştir: Ey insanlar! Kötülük yapmak isteyenlere engel olunuz. Allah’ın Elçisi’nden duydum. Buyurdu ki: “Bir grup insan, denizde bir gemiye bindiler. Yerlerini kura çekerek belirlediler, her birine bir yer düştü. Onlardan biri baltayı alıp yerini delmeye başladı. ‘Ne yapıyorsun?!’ diye sordular. ‘Yerimde, istediğim şeyi yapıyorum!’ dedi. Ona engel olurlarsa, kendileri kurtuldukları gibi onu da kurtarırlar. Kendi başına bırakırlarsa, o da gemidekiler de boğulurlar. Helak olmadan önce aşağılık adamlarınıza mani olunuz.”Sonuç olarak diyoruz ki bizleri liberalleşme adı altında fikirlerimizden ve Rabbimizin rızasını kazanma odaklı bir hayat yaşamaktan alı koyanlara karşı her daim uyanık olmalıyız...

Not: Bu çalışma İzmler Çalıştayı konuşmacı metinlerinden kesitler içermektedir. Amaç katılımcılarda konularla ilgili temel meselelerin kalıcılığını sağlamaktır. Bir kitapçık çalışması veya araştırma raporu değildir ancak gelecekte izmlerle alakalı bu minvalde bir çalışmamız olacaktır.
Takipte kalınız…

İzmler Çalıştayı Konuşmacı Metinlerinden Kesitler-4

Modern insan her daim kendini kutsuyor. Çünkü ona birileri sürekli en iyisi olduğunu her şeyi yapabileceğini fısıldıyor.

48407134_278087186232682_2531120095497814016_n.jpg

Modern insan her daim kendini kutsuyor. Çünkü ona birileri sürekli en iyisi olduğunu her şeyi yapabileceğini fısıldıyor. Aciz, eksik, muhtaç olduğunu unutan insan gücünün üstünde bir sürü yükle yükleniyor durmadan. Her şeyin sorumlusu olarak kendini görüyor. Şöyle yapsaydım, böyle deseydim, zamanında önlemini alsaydım ile başlayan cümleler zihnini kemirirken; her şeyi kontrol edebileceğini sanıyor. Geleceği tasarlıyor, her gün sayısız planlar yapıyor Allahu Teala'nın da bir planı olduğunu unutarak. İşler yolunda gidince kendine olan inancı artıyor artmasına da işler ters gidince büyük bir çöküntü içine giriyor. Sonuçtaki başarısızlığın faturası da ya birilerine kesiliyor ya da çoğu zaman kişinin kendisini suçlaması ile neticeleniyor. Kendine haddinden fazla güvenip gereğinden fazla sonuç odaklı yaşayan insanoğlu başarısızlık gerçeği ile yüzleşemiyor. Çünkü sonucun Allahu Teala'nın elinde olduğu inancına vakıf değil. İşin başında Allahu Teala'ya dayanarak yola çıkmayanlar sonucunda yaşanan başarısızlığı da hazmedemiyorlar. Bu suçluluk psikolojisi çoğu insanı depresyona sokabiliyor. Bize Allahu Teala'nın varlığından hiç bahsedilmeyen bu dünyada yaşadığımız çöküntülerden çıkmak için psikologların ya da kişisel gelişimcilerin kapısı çalınıyor. Onlarda bize tekrar kendimize olan güvenimizle ayağa kalkmanın türlü reçetelerini sunuyorlar. Tabi yeniden ayağa kalkabilirsek...
İnsana sürekli özgüven aşılayan modernizm bireye aşırı anlam yükleyerek Allahu Teala ile kul arasındaki bağı kopardı. Bu hususta İskoç psikiyatr R.D.Laing’in yıllar evvel yaptığı şu tespit bugün geldiğimiz noktayı çok güzel özetliyor.
“Bir zaman gelecek, insanlar büyük kıtlık çekecekler. Bu farklı bir kıtlık olacak. Tanrının sözlerini işitme kıtlığı.”
Sahiden de bugün zihinlerimizi birçok yazar, şair ya da bilir kişinin sözleri ile tıka basa doldururken Allahu Teala'nın sözlerinden kaçını duyuyoruz? Ömründe Allahu Teala'nın hitabını hiç duymamış kaç Müslüman vardır kim bilir? Bu kadar çok gürültünün içinde kaçımız fıtratına dönüp Allahu Teala'nın sözlerini işitebiliyoruz? Bizler Allahu Teala'nın adını anmadan kalplerimizdeki kirleri nasıl temizleyeceğiz? İnşirahı bilmeyenler dara düştüklerinde yüreklerindeki yangını neyle söndürecekler?
Farkında mısınız? Modern dünya bizim en büyük silâhımızı, en büyük sığınağımızı elimizden aldı tevekkülü unutturarak. Kendimize olan inancımız ve sebeplere olan bağlılığımız bizleri daha güçlü kılacak sanarken aksine daha da zayıflattı. Aynı zamanda bizim Rabbimizle olan bağımızı da kopardı. Hâlbuki Allahu Teala insanı aciz, eksik ve muhtaç yaratmıştı ki, kendisinden daha üstün olan Rabbini bulabilsin diye. Rabbimiz isteseydi bizi kusursuz da yaratabilirdi ama o vakit Allah’ı bulmak zorlaşacağı için her şeyin kudretini kendinden bilecekti insanoğlu.
Vel hasıl, bugün dünyanın derdini sırtlanan modern insanın kurtuluşu tevekkül ile mümkündür. Çünkü ne yaparsa yapsın Allahu Teala'nın kazasını değiştiremeyeceğini bilmek insanın üzerindeki o gereksiz yükü kaldırıp yüreğine bir ferahlık verecektir. Böylece suçluluk psikolojisinden de kurtulup iç huzurunu sağlayabilir. Çünkü tevekkül insana zorluklar karşısında dayanma gücü verir. Hayır ve şerrin Allahu Teala'dan geldiğine inanan mümin tevekkül ederek Allahu Teala'dan hayırlısını istediğinde sonuçtan her ne olursa olsun şüphe duymaz. Bilakis Allahu Teala’dan geleni hoşnutlukla kabul eder.
Hz. İbrâhim'in ateşe atıldığında söylediği gibi “Hasbünallah ve ni'me'l-vekîl” diyebilmektir tevekkül. Karanlığın en koyu halindeyken bile Allahu Teala'nın seni aydınlığa çıkaracağına inanmaktır.
**"Eğer Allah size yardım ederse, artık sizi yenilgiye uğratacak yoktur ve eğer sizi 'yapayalnız ve yardımsız' bırakacak olursa, O'ndan sonra size yardım edecek kimdir? Öyleyse mü'minler, yalnızca Allah'a tevekkül etsinler." [Al-i İmran 160]**

Yazan: Nida Kurtuluş

Modern Dünya Bizim En Büyük Silahımızı En Büyük Sığınağımızı Aldı Tevekkülü Unutturarak

1948'de yahudiler bizim topraklarımıza gelmiş ve sanki biz orada yokmuşcasına işgal etmişler

46480409_264695410905193_8232606614486515712_n.jpg

Dedem anlatırdı:
1948'de yahudiler bizim topraklarımıza gelmiş ve sanki biz orada yokmuşcasına işgal etmişler. Bir kaç Arap ülkesi biraraya gemiş onlara saldırmış. Fakat onlar o zaman daha çok yer elde etmiş. Şaşılacak durum değil mi sizce de Allah aşkına? Nasıl olurda benim tek başıma taşla kovalayıp korkuttuğum bu yahudi askerleri, koskoca arap orduları yokedememişler!!! Hayret...
Yahudiler bize kaç kere saldırdı, kaç defa ateşkes ilan ettiler sayısını ne rahmetli dedem hatırlardı, ne de şimdi babam hatırlıyor. Bende bu ateşin kesileceğine inanmıyorum. Doğduğumdan bu yana gökyüzünde hiç martı, güvercin görmedim.Belki de tepemize yağan bomblardan fırsat gelmemiştir kuşlara...
Ama inandığım ve güvendiğim bir şey var ki, O da merhametlilerin en merhametlisi olan Allah (svt). Beni ve bütün mazlumları insafsız ve merhametten yoksun kulların insafına bırakmayan Rabbime hamd olsun.
Biliyorum, O Muntakimdir.
Biz mazlumların intikamını elbet alacak ve bizi dedemin söylediği eski günlerdeki izzetimize kavuşturacak ...

NEYDİ ŞİMDİ BU ATEŞKES ???

Bugünün gençliğinin en bariz özelliği teknolojinin içine doğmuş olmaları.

40305172_240659069975494_8641813020932046848_n.jpg

Bugünün gençliğinin en bariz özelliği teknolojinin içine doğmuş olmaları. Çevremizde 2 yaşında akıllı telefon kullanabilen, 4- 5 yaşlarında bilgisayarda istediği video ya da oyunu açabilen çocuklar gördüğümüzde şaşırmıyoruz artık. Çünkü bunu çağımızın bir gerçeği olarak kabul ediyoruz. Bu durum sadece çocuklar için geçerli değil elbette. Günümüzde 7'den 70'e herkes, sosyal medya platformlarında vakit geçirirken, hayattan bağlarını koparıp adeta paralel evrende yaşar oldu. Bir arkadaşımız evimize geldiğinde ilk sorduğu soru "wi-fi şifresi" oluyor. Hatta sohbetlerimizin konuları bile sosyal medya içerikleri üzerinden ilerliyor. Böylesi bir ortama doğan çocuklar da bu duruma ister istemez adapte oluyorlar. Onlar da büyükleri gibi kendi paralel evrenlerini oluşturuyorlar.Evet, kabul etmek gerekirse bir çok ebeveyn için çocuklarını tabletin, telefonun başına bırakıp günlük işlerini yapmak bir rahatlama biçimi oldu. Ama bu 'ani kurtaran' çözümler ileriye dönük derin sorunlar da doğurabilecek türden. Başlangıçta "şu işimi halledeyim, iki dakika izlesin" diye eline verdiğimiz telefonlar artık çocuklar için yaşama biçimi oldu. Öyle bir bağımlık geliştirdiler ki, gerçek hayattan kareler artık çocukları tatmin etmez hale geldi. Bunun en bariz örneği, parklarda bile elinden telefonu düşürmeyen çocuklar...
Çocuklarımızı emanet ettiğimiz o ekranlar, acaba çocuklara ne veriyor diye hiç araştırdınız mı? Mesela, sosyal medya araçlarının içinde en büyük etkiye sahip olan You Tube’un gençler üzerindeki etkileri neler? Bugün, gerçek hayatta gençlerin karşılaşabileceği tehlikelerden endişelenen ebeveynlerin bir çoğu “Allah’tan sokakta ne idüğü belirsiz tiplerle arkadaşlık etmeyip, evin içinde bilgisayarla vakit geciriyor” diye içlerini rahatlatıyor. Çünkü haklı olarak, çocuklarının sokakta içki, uyuşturucu gibi kötü alışkanlıklar edinmesinden endişe ediyorlar. Sokaklar büyükler için bile güven vermezken, doğal olarak çocuklarımızı korumanın derdine düşüyoruz.
Bu endişelerden hareketle ekranların başına oturtulan çocuklar gerçekten korunabiliyor mu? Sosyal medya sahiden, sokaktaki kötü davranışlardan yalıtılmış mı? Mesela, hangi ebeveyn çocuğunun homoseksüellik eğilimi göstermesini ya da onlara hayranlık duymasını ister? Peki hangi ebeveyn çocuğunun sevgilisinin olmasını hoş karşılar? Gerçek hayatta tahammül edemediğiniz bu örnekleri You Tube aracılığı ile evinize her gün konuk ettiğinizin farkında mısınız peki? Gerçek hayatta küfür eden arkadaşlarının olmasına tahammül edemez iken, küfür ederek var olan youtoberlardan çocuklarınızın ne derece etkilendiğini ölçebilir misiniz? Mesela gençlerin en çok takip ettiği Enes Batur isimli youtober, bugün 8 milyon abone ile Türkiye'de birinci sırada yer alıyor. Videolarını sadece biraz izleseniz profili hakkında yeterince bilgi sahibi olabilirsiniz. 44. Altın Kelebek Ödülleri'nde bu yıl Youtuber-Instagramer kategorisi Altın Kelebek ödülleri arasında yer almış ve ilk ödül Enes Batur'a verilmişti. Ödül töreni ardından Enes Batur'un ödülü geri alındı. Batur'un ödülünün geri alınmasında, bir baba ve çocuk arasında geçen diyalogları seslendirirken, şiddet ve istismarı teşvik edici sözler söylediği bir videonun büyük rol oynadığı düşünülüyor. Yapımcılar ise Enes Batur’un takipçi kitlesinden faydalanarak para kazanmak için Enes Batur'un hayatını film yapıyor. Ve beklenen izlenme oranını gişede elde ediyor. Gençlere hangi fikirleri verdiğine bakılmaksızın sırf daha çok para kazanmak adına gençlerin ahlaki değerleri hiçe sayılıyor.
Arda Bektaş isimli youtober ise homoseksüellik propagandasını yapıyor .Onun dışında homoseksüelliği özendiren onlarca youtober türedi. Bir de bu isimler ortaokul ve lise çağındaki gençlerin yakından takip ettiği kişiler olunca gençlerin üzerinde bırakacağı etkiyi varın siz düşününün.
Günlük hayatlarındaki saçmalıklardan ibaret olan bu videolar, hiçbir denetimden geçmeden paylaşılarak, gençlerin zihinleri kirletiliyor. Gençlerimiz en kıymetli olan vakitlerini bu boş meselelerle harcarken, aynı zamanda ahlaki bir çöküntü de yaşıyorlar. You Tube’un kolay yoldan para kazandırması ile kapitalizmin çarkında dönen bu youtuberlar, malesef bu yönleriyle gençler için örnek teşkil ediyor. Sırf daha çok tıklanmak için ne kadar dikkat çekici içerik varsa o minvalde video paylaşılıyor. Yani para için yapılan işin içeriği yadsınabiliyor.
Bugün You Tube’un geldiği noktaya baktığımızda çocuklarımız bu içeriklerin hem üreticisi hem de tüketicisi konumundalar. O kadar çok içerik üreten kanal var ki, bu içeriklerin denetlenmesi biz kullanıcılar açısından nerede ise imkansız hale geldi. Her önüne gelenin kanal kurduğu bir platformda You Tube’un içerik denetimi konusundaki tutumunu ise Youtube'un CEO'su Susan Wojcicki’nın “Youtube'ta tehlike içeren videoların takibinin yapılması konusunda daha fazla uzmana ihtiyaç var” söyleminden anlayabiliyoruz. Bu denetimin You Tube açısından imkansız olmadığını ise bizler biliyoruz. Zira İstedikleri durumlarda, mesela telif hakkı ile alakalı bir video paylaşımı söz konusu olduğunda anında video yayından kaldırılabiliyor. Bu içerik denetimi youtobe için paradan daha değerli değil anlayacağınız. Ve bu duruma kimse dur demez ise yarının bugünden daha kötü olacağına dair bir tespit de, Facebook'un eski yöneticilerinden Antonio Garcia-Martinez’ den geliyor. Martinez kamuoyunun tepkisiz kalmayı sürdürmesi durumunda "teknolojistlerin" kazanacağını ve girilen kişisel veri-reklam girdabında toplumun 30 yıl içinde çökeceğini iddia ediyor.
Bugün okul başarısı için gerekli görülerek alınan son model telefonlar, tabletler ile çocuklarına destek olmak isteyen ebeveynlere, teknolojinin merkezi olan silikon vadisi yöneticilerinin çocuklarına getirdikleri akıllı telefon kısıtlamasını ve gönderdikleri okulların teknolojiyle ilişkisini örnek verebiliriz. Bu okullarda akıllı tahtalarla eğitimin aksine eski usul tahta ve tebeşirlerle eğitim veriliyor. Bize göre okul başarısının temel şartı olarak görülen bilgisayar onlar için eğitimin önündeki engel olarak görülüyor. Örneğin; Google’a yönetici olarak çalışan Alan Eagle’ın konu ile ilgili düşünceleri şöyle:
“iPad’de yüklü bir programın çocuklara daha iyi okuma veya aritmetik becerisi katacağı fikri çok komik.”
Kontrolsüz ve kısıtlama getirmeksizin kullanılan sosyal medya araçlarının, bugünün vakasında gençler için faydadan çok zarar verdiği aşikar. Sosyal medya kullanımında hem ebeveynler hem de çocuklar için bir ölçü gerekiyor. Ancak bizler ne kadar kısıtlama getirsek de kapitalizm var olduğu müddetçe sosyal medyanın olumsuz etkisinden korunmamız mümkün değil. Hayata haz ve tüketim odaklı bakan kapitalist dünya düzeni, toplumun muhafazasına yönelik hiçbir önlem almazken aksine sosyal medya aracılığı ile toplumsal fay hatlarını dinamitlemeye çalışmaktadır

YouTuber Tehlikesinin Farkında Mısınız?

Batı dillerinde fanatizm (fanatisme), Türkçe’de ise bağnazlık kelimesiyle karşılanan taassup; din, düşünce

40248503_240658086642259_4312410932010549248_n.jpg

Batı dillerinde fanatizm (fanatisme), Türkçe’de ise bağnazlık kelimesiyle karşılanan taassup; din, düşünce, siyaset, milliyet gibi birçok alanda koyu bir muhafazakârlığı, değişik anlayışları aşağılayıp yok etme eğilimini, farklılıklara karşı katı bir hoşgörüsüzlüğü ifade eden bir terimdir. Tehânevî ise bu kavramı “herhangi bir tarafa bağlılıktan dolayı, delili apaçık ortaya konduğunda bile gerçeği kabul etmeme” şeklinde tanımlamıştır.
Cahiliye devrinde daha çok asabiyet kavramıyla eş değer görülen taassub, ne yazık ki günümüz toplumunu da dinî, fikrî ve daha pek çok alanda esaret altına almış görünüyor. Zaman geçiyor ve toplum olarak cahiliye toplumunun kaçınmamız gereken her davranışını adım adım uygular hale geliyoruz. İşte bugün Müslümanların arasına kara bir fitne gibi giren, kendi görüşüne sorgusuz bağlanma düşüncesi (taassub) dostların, arkadaşların hatta kardeşlerin arasını açmakla kalmıyor birbirlerine düşman kesilmelerine sebep oluyor. Bugün hak yolda olup olmadığını bile bilmeyen her parti ve her cemaat savunucuları, bir diğerini ötekileştirirken kendi fikirleri içinde eritmeye çalışıyor. Fikirlerine ters düşen ve kendi fikirlerini kabul etmeyen herkesi düşman ilan etmekle kalmayıp onları yok etme çabası içine giriyor.
Oysa İslâm literatüründe özellikle dinî ve fikrî taassup, taklid kavramı çerçevesinde ele alınmıştır. Atalarının yanlış inançlarını ve hayat tarzlarını körü körüne sürdürerek hak dine karşı direnen inkârcıların tutumlarını anlatıp eleştirme bağlamında taassuba işaret eden ifadeler birçok âyette yer almakta, insanlar düşünerek ve bilerek inanmaya çağırılmaktadır. Allah Subhânehu ve Teâlâ Yüce Kitabımız Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyuruyor:
“Onlara; Allah'ın indirdiğine ve peygambere gelin, denildiği zaman; atalarımızı üstünde bulunduğumuz şey bize yeter, dediler. Ya ataları, bir şey bilmiyor ve doğru yolda gitmiyorlar idiyse?” (Maide/104)
Başka bir âyette ise, Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın bildirdiği gerçeklere uymaları istendiğinde atalarının tuttuğu yolda yürüyeceklerini söyleyen müşrikler, atalarının akla uygun davranıp davranmadığı, tuttukları yolun doğru olup olmadığı üzerinde düşünmeye davet edilmekte, bilinçsizce atalarının yolunu izleyenler, çobanın sesine göre hareket eden sürüye benzetilerek, “Onlar sağır, dilsiz ve kördür, çünkü akıllarını kullanmazlar” şeklinde eleştirilmektedir (el-Bakara 2/170-171). Bu âyetleri yorumlarken, sapıklık içinde oldukları Allah Subhânehu ve Teâlâ tarafından bildirilen, ataları taassupla taklit etmenin, Allah Subhânehu ve Teâlâ’ya eş tutma anlamına geldiğini belirten Elmalılı Muhammed Hamdi’ye göre, gerçeğin ve iyinin ölçüsü Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın buyruğu ve delile dayalı bilgi olduğundan, geçmişi sırf kendi geçmişi diye taklit etmek taassuptur.
Şu da bir gerçektir ki; Peygamberlerin mûcizesi, hakîmlerin hikmeti bile inadı karakter haline getirmiş mutaassıba gerçeği kabul ettiremez. İsfahânî; öldürmenin yaşatmaktan, yıkmanın yapmaktan daha kolay olduğunu belirten ifadeleriyle taassubun hiçbir olumlu değer üretmeyen, yıkıcı bir ruh hali sayıldığına dikkatleri çekmektedir. Taassubu en çok eleştiren İslâm âlimlerinden biri de Gazzâlî’dir. Gazzâlî’ye göre bir sözü söyleyene göre değil gerçek olup olmadığına bakarak değerlendirmek gerekir. Bir düşünce ve inanç hareketiyle ilgili duydukları şeyleri inceleyip değerlendirmek yerine, kulaktan dolma bilgilerin taklitçi bir tutumla benimsenmesi, insanlarda katı bir bağlılık doğurmakta ve giderek taassup duygusunun yerleşmesine yol açmaktadır.
O halde gelin fikir dünyamızı tüm taassublardan temizleyelim. Bizim için yegane hakikat olan Allah Subhânehu ve Teâlâ’nın Kitabı ve Rasul Aleyhissalatu vesselam’ın sünnetine sımsıkı sarılalım. İslam’ın yeniden yeryüzünde hayat bulması için çalışalım ki vahdetimizin önünde duran aşılmaz denilen tüm setleri aşalım ve Raşid bir halifenin sancağı altında ümmet olmanın izzetine kavuşalım. Şüphesiz ki Allah Subhânehu ve Teâlâ inananların ve kendisinden hakkıyla korkanların yardımcısıdır. 

Son Makaleler

İzmler Çalıştayı Konuşmacı Metinlerinden Kesitler-2

İzmler Çalıştayı Konuşmacı Metinlerinden Kesitler-3

İzmler Çalıştayı Konuşmacı Metinlerinden Kesitler-4

Modern Dünya Bizim En Büyük Silahımızı En Büyük Sığınağımızı Aldı Tevekkülü Unutturarak

NEYDİ ŞİMDİ BU ATEŞKES ???

YouTuber Tehlikesinin Farkında Mısınız?

Taassub

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz