Köklü Değişim Medya

İzmir’de yaşanan deprem felaketinde çöken Barış Sitesi’nin yapımında çalışan inşaat işçisinin “İlk depremde yıkılacağını biliyorduk” beyanı Türkiye’de inşaat sektörünün ne kadar kontrolsüz çalıştığını ortaya koydu. Gelmiş geçmiş hükümetlerin çıkardığı imar afları, yerel yönetimlerle müteahhitlerin sıkı ilişkileri ve rant bölüşümü, yapılan inşaatların depreme ne kadar dayanıklı olduğunu gözler önüne seriyor.

Depremde çöken Barış Sitesi’nin yapımında çalışan inşaat işçisi Erol Kaya, yıllar önce yaşadıklarını anlattı. Enkazdan çıkarılan cansız bedenleri hüzünle izleyen Kaya’nın, "Ben harç taşırken inşaatta yürümeye korkuyordum. Üstüne bastığımız zemin titriyordu. Sürekli kullanılan malzemeler, ustalar değişiyordu. İlk depremde yıkılacağını biliyorduk" açıklaması kamuoyunun gündeminde.

İzmir depreminde çok sayıda bina enkaza dönüşürken bazıları da ağır hasarlar aldı. Bayraklı’da en fazla hasar gören binaların olduğu alanlardan biri de Barış Sitesi’nin olduğu mahalle.

Hürriyet gazetesinden Emre Eser'in haberinde görüşlerine yer verilen Kaya, 28 yıl önce Ağrı’dan İzmir’e inşaatlarda çalışmak için geldiğini söylerken, "İlk önce şu anda çökmek üzere olan Barış Sitesi’nin yanındaki Cumhuriyet Sitesi’nde sıva ustası olarak çalıştım. Daha sonra Barış Sitesi yapılmaya başladı. Orada da arkadaşlarla birlikte çalışıyorduk. Biz inşaatında çalıştık ama o binalara hiç güvenmedik” diyor.

Bu binaların inşaatlarında çalıştıktan sonra aynı mahallede kendine 3 katlı bir ev inşa eden Kaya, yıkılan Barış Sitesi’nden çıkarılan cansız bedenleri evinin üst katından izlerken anlatıyor: “Ben Barış Sitesi’ne harç taşırken binanın içinde yürümeye korkuyordum. El arabasıyla malzeme götürürken üstüne bastığımız zemin titriyordu. Kendi aramızda bu binalara güven olmaz diye konuşuyorduk. O dönem malzeme kalitesizdi. Biz söylüyorduk ama dinlemiyordu yaptıranlar.” Mahalledeki binaların temellerinin çok zayıf olduğunu belirten Kaya, binaların ilk depremde yıkılacağını o zamandan tahmin etmiş*: “Bu binalar kooperatif yapımı. Sürekli inşa aşamasında durdu. Taşeronlarla sıkıntı oluyordu. Öyle olunca da devamlı kullanılan malzemeler, ustalar değişiyordu. Demir işlerini yapan arkadaşım binada kullanılan demirlerin yetersiz olduğunu, müteahhitin onu dinlemediğini söylüyordu. Biz burada olacak ilk depremde bu binaların yıkılmasını bekliyorduk*.”

Mahalledeki evlerin önceki yıllarda çok ucuz olduğunu söyleyen Erol Kaya, “Siteyi yaptıran kooperatif üyelerinin çoğu burada oturmadı. Onlar başkalarına sattı. İşte yeni yeni hareket başlamıştı. Yakınlara gökdelenler yapılınca burası değer kazandı. Çok sayıda insan taşındı” ifadeleriyle binanın geçmişine ışık tuttu.