İster Amerika ya da Rusya gibi gelişmiş bir ülke ister Yemen ya da Habeşistan gibi gelişmemiş bir ülke olsun ve ülkede tatbik edilen nizamın çeşidi her ne olursa olsun iktisadın esas kaynakları dört tanedir. Bu dört kaynak ziraat, sanayi, ticaret ve insan kuvvetidir. Turizm, hizmetler ve ulaştırma gibi görünmeyen kalemler diye isimlendirilen faaliyet alanları iktisadın esas kaynaklarından değildir. Bu tür faaliyet alanları her ülkede bulunmadığı gibi, bu dört esas kaynaktan müstakil olarak çözümlere ve hükümlere ihtiyaç göstermezler. Bu sebeple de bunlar müstakil iktisadi kaynaklardan sayılmazlar.
Gerek kapitalist iktisadi nizamın dediği gibi millî gelirin artırılmasını iktisatta esas almak şeklinde olsun gerekse İslâm nizamının ve sosyalist nizamın dediği gibi gelirin insanlara dağıtımını esas almakla olsun iktisadi çözümlerin tamamı bu dört noktada odaklanır. Zira bunların dışında esasi iktisadi kaynak yoktur.
Millî geliri artırmayı iktisadi nizamın anahtarı hâline getiren kapitalizm, servete sahip olmaları için fertlere çalışma ve mülk edinme hürriyeti verirken sosyalizm özel mülkiyeti tamamen ortadan kaldırmakta ve fertleri çalışmaya zorlamaktadır. İslâm ise çalışmanın ve mülk edinmenin mubah olduğunu söyler.