Yazarımız Hakkı Eren, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Amerika’da yaptığı açıklamaları değerlendiren bir makale kaleme aldı.

1632150133.jpeg

Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’na katılmak için dört günlük Amerika ziyaretine çıkan Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan New York’ta Türk-Amerikan Ulusal Yönlendirme Komitesi (TASC) tarafından düzenlenen ve yeni çıkan kitabı ile de aynı ismi taşıyan “Daha Adil Bir Dünya Mümkün” başlıklı konferansta şöyle konuştu:

*“Türk-Amerikan toplumu artık belirli bir olgunluğa erişmiştir. Birlik ve beraberlik içinde hareket edelim. Türkiye ile Amerika ilişkilerine daha büyük katkılar vereceğinize inanıyorum. Türkiye ve ABD, ilişkileri itibariyle ortak değerlere, ortak çıkarlara, köklü bir geçmişe dayanan iki dost ve müttefik ülkedir. Bazı konularda dönem dönem görüş ayrılıkları yaşasak da birçok bölgesel ve küresel meselede, benzer tutum ve çıkarlara sahibiz. Ekonomik açıdan da her gün artan bir ticari potansiyelimiz var. Salgına rağmen ikili ticaret hacmimiz yirmi milyar doları aştı. Bu yılda 25 milyar dolar seviyelerine ulaşacağız…”* \[Voice of America, 20.09.2021\]

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yaptığı bu açıklamalar kendi içerisinde büyük çelişkiler içeriyor.

Öncelikle Türk-Amerikan toplumunun artık belli bir olgunluğa eriştiğinden söz ediyor ama yandaş medyada özellikle “FETÖ” iltisaklı kesimlerin Amerika’daki Türk toplumu üzerinde etkili olduğu ve lobi çalışmaları yaptığından söz ediliyor. Önceki yıllarda bu etki zaten Erdoğan’ın kaldığı oteller veya katıldığı toplantı salonlarında yapılan protesto gösterilerinden az çok anlaşılıyordu. Ancak enteresan bir şekilde bu yıl benzer görüntüler en azından şu ana kadar yayınlanmadı. Bu durum ulusalcı Kemalistlerin sözcüsü konumunda olan Sedat Peker’in *“AKP ile Cemaat arasında görüşmeler yapılıyor”* iddiası ile birlikte düşünüldüğünde, akla *“acaba?”* sorusu da gelmiyor değil hani…

Bir diğer nokta, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ABD ile olduğunu iddia ettiği “ortak değerlerimiz”… Nedir acaba bu ortak değerler? Amerika’da iman mı var, İslâm mı var, Ahlak mı var? İnsaf mı, Merhamet mi, adalet mi var? Hangi ortak değerler olduğu konusunda bir düşüncesi olan var mı acaba?

Yine “ortak çıkarlarımız” olduğunu iddia ediyor Erdoğan. İnce bir ayrım yapılması lazım burada. ABD ve Türkiye’nin aynı düzeyde yararlandığı çıkarlar mı söz konusu yoksa Amerika’nın büyük pastayı yiyip kırıntılarını bize bıraktığı çıkarlar mı? Örneğin; İkinci Dünya Savaşı sonrasındaki Kore Savaşı’ndan başlamak üzere bunca yıl boyunca biz ABD’nin tüm savaşlarına cansiperane koşmuşuz. Peki, Amerika bizim hangi savaşımıza koşmuş bugüne kadar? Daha düne kadar Cumhurbaşkanı Erdoğan bizatihi kendi diliyle ABD’nin YPG’ye yaptığı TIR’lar ve uçaklar dolusu silah için feveran etmiyor muydu? *“Onlarca klasör sunduğumuz hâlde ‘FETÖ’ elebaşını teslim etmiyorlar”*, demiyor muydu? KKTC konusunda Türkiye’nin tanıma taleplerini hep reddetmedi mi? Yunanistan, Rusya, Ermenistan gibi ülkelerle yaşanan gerilimlerde hep Yunan tarafında olmadı mı? Başkan Biden bizzat kendisini telefonla aradıktan sonra “Ermeni soykırımını” kabul ettiğini açıklamadı mı?

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın *“şu anda 25 milyar dolar dolayında olup 100 milyar dolar hedefine ulaşmak için canhıraş bir şekilde çalışıyoruz”* dediği Türk-ABD karşılıklı ticaret hacminin ne kadarını bizim ihracatımız teşkil ediyor? F-35 programından parasını paşa paşa ödediğimiz hâlde çıkarılmadık mı? S-400 tartışmasında ABD’nin hışmına ve yaptırımlarına maruz kalmadık mı? Trump döneminde onlarca kez aşağılanmadık mı? Biden’ın başkan seçildikten sonra aylarca Erdoğan’ı hiç aramadığını, Haziran ayına kadar görüşme taleplerini reddettiğini ne çabuk unuttuk?

Hem *“daha adil bir dünya mümkün”* diyeceksiniz, hem de bu adaletsizliklere sebep olan dünyanın süper gücü Amerika ile iş tutmayı hedefleyeceksiniz. Adalet, hakkı ikame etmekle olur. Bu da ancak İslâm ile mümkündür. İslâm düşmanı, hatta insanlık düşmanı Amerika’dan adalet beklemek, sömürgecilik geçmişine bakıldığında kendini ve tabilerini kandırmaktan öte bir şey olamaz.

Bilindiği üzere Amerika İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra dünya siyasetinde daha aktif bir rol aldı. 1967’deki Kruşçev-Kennedy görüşmesinden sonra İngiltere’yi tahtından indirerek dünyanın yeni süper gücü olduğunu gösterdi ve 1991 yılında SSCB’nin dağılması bu durumu perçinledi. Komünist Sovyetlerin yıkılması ile birlikte kendisine öncelikli düşman olarak İslâm’ı seçti ve kendisini tahtından indirecek yegâne güç olan Râşidî Hilâfet Devleti’nin kurulmasına mâni olmaya gayret gösterdi.

Osmanlı Hilâfet Devleti’nin yıkılması ile dünyanın süper gücü konumuna yükselen İngiltere ve İngiltere’den liderliği devralan Amerika özelde Müslümanlara genelde ise insanlığa karşı her daim acımasız oldular. Vahşi kapitalizm ile hegemonya mücadelesi veren bu iki ülke kendi maslahatlarından başka hiçbir şeyi düşünmediler. Katliamlar, işkenceler, servetlerin yağmalanması, fakirlik, yoksulluk ve İslâmi değerlerimize saldırılması gibi daha birçok konuda birbirleri ile yarıştılar. Dünyayı yaşanmaz bir hâle bunlar getirdi!

Unutanlar, unutmak isteyenler veya görmezden gelmeye çalışanlar için hatırlatmakta fayda var:

Amerika neydi?

Amerika, emperyalizm ve sömürgecilik değil miydi? Amerika, kan ve gözyaşı değil miydi? Amerika, işgalci Yahudi varlığının hamisi ve yaptığı “100 Yılın Planı” ile Kudüs’ü Yahudi Varlığının başkenti olarak ilan eden değil miydi? Amerika, petrol ve servetler için gözünü kırpmadan insan öldüren katil değil miydi? Amerika, “büyük şeytan” değil miydi? Amerika, işgal ve katliam değil miydi? Amerika, işkence merkezleri, Ebu Gureyb ve Guantanamo değil miydi? Amerika, üst akıl, dış güçler ve -İçişleri Bakanı’nın bizatihi söylemiyle- 15 Temmuz’un arkasındaki irade değil miydi? Bu listeyi böyle uzatmak hatta ciltler dolusu örnekler vermek mümkündür.

Öyleyse hem *“dünya beşten büyüktür”* deyip hem de bu beşli çetenin başı ile iş tutma arzusu nasıl izah edilebilir? Hem *“daha adil bir dünya mümkün”* deyip hem de bu adaletsizliğin sembolü Amerika ile aynı değerlere sahip olmayı arzulamak açıklanması mümkün olmayan bir tenakuz değil midir?

Evet, Amerika ile birlikte hareket etmek iktidarınızın bekasını sağlayabilir ama ebedi hayatınızı heder edecektir. Amerika adına vekâlet savaşı yürütmek dünyanızı mamur edebilir ama ahiretinizi harap edecektir. Amerika ile ortak çıkarlarda buluşmak size dünyada kazandırabilir ama bu aynı zamanda işlediği her cürümde ona ortak olmak ve sonucunda şiddetli bir azap demektir.

Amerika’nın yaptıkları ortadadır. Dolayısıyla gören bir göze, akletme yetisine sahip bir beyne ve Allah’tan sakınan bir vicdana sahip bir kişi için Amerika’yı yeniden keşfetmeye ihtiyaç yoktur. Unutulmamalıdır ki Amerika ile dost olanın düşmana ihtiyacı olmaz! Amerika ile müttefiklik yapanın ahiri garanti olmaz ve en önemlisi Amerika ile örtünen çıplak kalır!

\[يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِر۪ينَ اَوْلِيَٓاءَ\] **“Ey iman edenler! Benim ve sizin düşmanınız olanları dost edinmeyin.”** \[Mümtehine Suresi 1\]

Amerika’nın Yeniden Keşfine Gerek Var mı?

Yazarımız Haluk Özdoğan makalesinde, \"temiz toplum\"a nasıl ulaşılacağının donelerini sunuyor.

1625315331.jpeg

Önceki yazımda Sedat Peker’in ifşaatlarından yola çıkarak, devlet-mafya ilişkilerinin dününü bugününü ele almış ve toplumun köklü bir değişime olan ihtiyacından söz etmiştim. Sedat Peker, bir yandan ifşaatlarını sürdürürken öte yandan, yolsuzluk her ne zaman gündem olsa, bazı çevrelerin “temiz toplum” sloganını dillendirdiğinden söz ederek, alaycı bir üslupla bu söylemi ve bu söylemi dillendirenleri samimi bulmadığını ifade ediyordu.

Gerçekten de, demokratik toplumlara “temiz” kavramı yakışmıyor. Nitekim demokrasi ve demokrasinin ortaya attığı özgürlükler fikri ve bu fikrin doğurduğu sonuçlara bakıldığında, ifsadın ve kokuşmuşluğun ana kaynağı tespit edilmiş olunur. Toplumlar demokratik kapitalizmin tarif ettiği gibi, sadece bireylerden ibaret değildir. Gerçekte toplum, bireyleri bir araya getiren ve insanlara hâkim olan fikirler, duygular ile -bu fikir ve duygulara göre yürütülen daimi ilişkiler ve bu ilişkileri düzenleyen- nizamdan meydana gelir. Herhangi bir kimse akli olarak toplumu gözlemlese bunu anlayabilir. İşte demokratik toplumların kokuşmuşluğunun kaynağı da, özgürlükler fikri ve ilişkilerin ölçüsü kabul edilen menfaat düşüncesidir.

Demokratik kapitalist toplumlar, toplumda bulunması gereken yüksek ideallere –ki bunlar; aklın korunması, neslin korunması, canın ve malın korunması, insan haysiyet ve onurunun korunması, genel huzur ve emniyetin sağlanması ve bunları temin etmek üzere devletin korunmasıdır- önem vermez. Zira gördük ki demokratik toplumlarda devletin korunmasından anlaşılan, halkın otoritesine çöreklenmiş bir avuç mutlu azınlığın çıkarlarının ve bu zümrenin bekasının korunmasıdır. Zaten herkesin malumu olan ve önceki yazımda da ifade etmeye çalıştığım, demokratik sistemin iliklerimize kadar hissettiğimiz bozukluğunu tekrar uzun uzadıya anlatmayacağım. Çünkü toplumumuzun geniş kesimi hâkim olan bu karanlık sisteme lanet okuyor. Sadece yönetimin temeli kabul edilen ve hiçbirimizin muhatap olmak istemediği, yönetime hâkim zümrenin ve çevresinin “hakkını” alacağına(?) inandığı ya da istediğini elde ettiği mevcut adalet sisteminden kısa bir örneklendirmede bulunacağım.

Geçtiğimiz günlerde Anayasa Mahkemesi Başkanı Zühtü Aslan şöyle bir açıklama yaptı: *“Unutmayalım ki, fikri ve vicdanı hür olmayandan hâkim olmaz. Aklını ve vicdanını başkalarına kiralayan veya iradesine ipotek konmasına izin veren kişiden hâkim olamaz. Hukuk devletinde, uzaktan kumandalı yargı da, yargıç da düşünülemez.*

*Hukuk devletinde adaletin yegâne adresi mahkemelerdir. Mahkemelerin adalet arayışına cevap veremediği, bağımsız ve tarafsız yargılama ilkelerine uygun bir şekilde uyuşmazlıklara **çözüm üretemediği bir yerde hukuk dışı arayışların ortaya çıkması kaçınılmazdır.”*** Bu sözler ve şimdiki Adalet Bakanı Abdülhamit Gül’ün Türkiye Adalet Akademisi’nin düzenlediği yarışma ödüllerinin verildiği törende; *“Hiç kimsenin dosyanıza, aklınıza ve vicdanınıza tesir etmesine asla ve asla müsaade etmeyiniz.”* şeklindeki sözleri, itiraf niteliğinde bir durum tespitidir ve mevcut kokuşmuş demokratik sistemin doğasını yansıtır. Çünkü bunun bir benzerini yıllar önce Yargıtay eski Başkanı Mehmet Uygun’dan 1998-1999 Adalet Yılı açış konuşmasında dinlemiştik. Yargıtay eski Başkanı Mehmet Uygun şöyle diyordu: *“Vicdan ile cüzdan arasında sıkıştık!”* Bu söz, aynı durum tespitinin farklı bir ifadesidir. Demek ki yıllar geçse de, iktidarlar değişse de, demokratik sistem doğası gereği, hep aynı kalmaya mahkûmdur.

Şimdi bu karanlık sistem içinde elbette “temiz toplum” özlemi hiç bitmeyecektir. Karanlıkta nasıl yol alınabilir ki?

Aslında toplumun bizzat kendisinde temizlik ya da kokuşmuşluk vasfı yoktur. Toplumları kirleten topluma hâkim olan düşük fikir, düşük duygu ve bu düşük fikirler-düşük duygular ekseninde sürdürülen ilişkilere hâkim olan bozuk ölçü ya da ölçüler ile bu ölçüleri hayatımıza uygulayan bozuk nizam, yani devlettir.

Sözün özü; Müslüman Türkiye halkı sahip olduğu ve her vesileyle örselenmeye çalışılan İslâmi değerleri itibariyle tertemizdir. Toplumumuzu kirleten, bu Müslüman halkın değerlerine rağmen dayatılan demokratik değerler ve uygulayıcısı olan müesses nizamdır.

Müslüman Türkiye halkı olarak bizler, İslâm’ın Allah’tan gelmiş olması itibariyle ruhi; insanın tüm ihtiyaçlarına cevap verir ve hayatın tüm problemlerine dair çözüm ve düzenleme getirmesi bakımından siyasi olduğunu anlayıp güvendiğimiz oranda İslâmi anlamda fikrî ve siyasi uyanıklığa sahip olacağız. Bu fikrî ve siyasi uyanıklıkla yeniden kendi ayaklarımız üzerinde durabilecek güce kavuşacağız. Bizi kirletmeye yönelik her hamlenin farkına varmış olacağız. O zaman İslâm, bizim için ölüm-kalım derecesinde bir dava hâline gelecektir. İslâmi akideden kuşandığımız güçle karşılaşacağımız zorluklar karşısında yılmadan dimdik ayakta durabileceğiz. Sözünü ettiğim güç ve motivasyon, gayelerin gayesi olan Allah’ın rızasına ulaşmakla ilgili olduğundan, bu uğurda başımıza ne gelirse gelsin tek gözettiğimiz Allah’ın hoşnutluğu olacaktır. Bu hoşnutluğu aradıkça şer’î hükümlere bağlılık ve sebatımız katbekat artacaktır. Bu sayede hem bu dünyada -geçmişte olduğu gibi- izzetli, onurlu bir hayata sahip olacağız, hem de sonsuz ahiret yurdunun müjdelerine kavuşacağız. İşte İslâm, ölü toprağı serpilen bir topluma böyle hayat verir, böyle canlı, diri tutar ve karanlıklardan aydınlığa çıkarır.

\[اَللّٰهُ وَلِيُّ الَّذ۪ينَ اٰمَنُواۙ يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ اِلَى النُّورِۜ وَالَّذ۪ينَ كَفَرُٓوا اَوْلِيَٓاؤُ۬هُمُ الطَّاغُوتُۙ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ اِلَى الظُّلُمَاتِۜ اُو۬لٰٓئِكَ اَصْحَابُ النَّارِۚ هُمْ ف۪يهَا خَالِدُونَ۟\] **“Allah iman edenlerin dostudur; onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. İnkâr edenlerin dostları ise Tağut’tur[**\[1\]**](#_ftn1); onları aydınlıktan karanlıklara sokarlar. Bunlar cehenneme atılacak olanlardır. Onlar orada sonsuza kadar kalıcıdırlar.”** \[Bakara Suresi 257\]

\[يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُٓوا اِنْ تَنْصُرُوا اللّٰهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ اَقْدَامَكُمْ\] **“Ey iman edenler! Allah’a yardım ederseniz O da size yardım eder ve ayaklarınızı sağlam bastırır.”** \[Muhammed Suresi 7\]

- - - - - -

[\[1\]](#_ftnref1) Tağut: Allah’ın emirleri hiçe sayılarak başka boyun eğilen, itaat edilen her şeydir.

Temiz Toplum Özlemi

Yazarımız Musa Bayoğlu, zalim Mısır rejimi tarafından İhvan-ı Müslimin üyelerine verilen idam kararlarını konu alan bir makale yazdı.

1624350623.jpeg

Amerikan kuklası, darbeci katil Sisi cuntası Mısırlı Müslümanlara karşı zulmetmeye devam ediyor. 3 Temmuz 2013’te gerçekleşen darbe üzerinden yıllar geçmesine rağmen Mısır’da değişen bir şey yok. Mısır cuntası katliam, işkence ve hukuksuzluğu Müslümanları yıldırmak için bir yöntem olarak kullanıyor. Arkasında ise zulmü ilke edinmiş zalim devletler duruyor. İşte bu uygulamalardan bir tanesinde Mısır Yargıtay’ı, haklarında daha önce idam cezası verilen Ezher Üniversitesi eski Dekanı Prof. Dr. Abdurrahman el-Berr, Prof. Dr. Muhammed Biltaci, Hadis Profesörü Dr. Saffet Hicazî, Gençlik eski Bakanı Dr. Üsame Yasin, Dişçiler Sendikası Genel Sekreter Yardımcısı Ahmed Arif’in de içinde yer aldığı 12 kişinin idam cezasını onayladı, 32 kişinin idam kararını müebbet hapse çevirdi, 30 kişinin yargılamasının gıyaben devam etmesi kararını verdi ve Müslüman Kardeşler’in ileri gelen liderlerinden Isam El-Aryan’ın vefat etmesi nedeni ile davasını düşürdü.

Darbe sonrası 60.000’den fazla Müslüman cezaevine atılmıştı. Bunlar içinde kadınlar, üniversite öğrencisi binlerce genç ve farklı görevlerde olan Müslümanlar ile İhvan üye ve liderleri bulunuyor. Her birisi ağır işkence altında. İdam edilen mümin bir gencin söyledikleri, işkencenin boyutu hakkında bilgi veriyor: *“Bize öyle elektrik verdiler ki bu Mısır’ın tamamına 20 yıl yeter. Bu işkencelerden dolayı, biz doğmadan önce öldürülen Enver Sedat’ı öldürdüğümüzü bile kabul ederdik.”*

Yani darbeci Mısır yönetimi, akıllara zarar gerekçeler ile; dünyanın gözleri önünde meydanlarda, canlı yayında, binlerce Müslüman’ı katleden katilleri değil haklarını talep eden masum Müslümanları yargılıyor. Hak ve hukuktan eser bulunmayan, çelik kafesler içinde savunma hakları dahi verilmeyen Müslümanlara, askerî mahkemelerde keyfî ve siyasi kararlar ile müebbet hapis ve idam cezaları veriliyor. Mısır zindanlarında olan ve yargılaması devam eden yaklaşık 1500 Müslüman hakkında idam cezası verildi. 91 masum Müslüman idam edilerek şehit edildi. Her an idam edilmeyi bekleyen 85 Müslüman ve her an idam kararı onaylanacak binlerce Müslüman bulunuyor. Aslında darbeci katil Sisi yönetimi verilen idam kararlarını peyderpey uyguluyor. Konunun gündem edilmesi, Mısır diktatörü Sisi’yi pişman edecek kararların alınması, idamların durdurulması tüm Müslümanların amacı olması gerekirken, Mısır, diğer İslâm beldeleri ve dünya çapında bu zulme karşı gereken tepkinin verilememesi büyük bir vahamet. *Darbenin karşısında olduğunu meydanlarda söyleyen ve “Rabia” işaretini bir sembol hâline getiren Türkiye ise masum Müslümanlar hakkında verilen idam kararlarını görmezlikten geliyor. Türkiye yine milli menfaatlerin öncelikli olduğuna karar vermiş olmalı ki Cumhurbaşkanı konu hakkında açıklama yapmadı, Mısır’ı kınamadı! Şu an “Mısır halkı kardeşimiz” diyerek darbeci yönetim ile ilişkilerin normalleşmesi için gerekli adımları atmakla meşguller! İhraç edeceğimiz mallar, Akdeniz’deki çıkarlarımız sanırım daha önemli! Yarın yeni bir seçim süreci olursa tekrar “Rabia” işareti kullanılabilir!*

Müslümanlar zulüm görüyor ancak İslâm ümmetinin başındaki yöneticiler bu zulmü ortadan kaldırmakla mükellef olduğu hâlde tepki bile göstermiyorlar. Hâlbuki bir beldede Müslümanlar katlediliyorsa kanı, malı, canı, namusu tehlike altındaysa düşmanlarına karşı onları korumak da farzdır. \[وَاِنِ اسْتَنْصَرُوكُمْ فِي الدّ۪ينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْر\] **“Eğer onlar din hususunda sizden yardım isterlerse onlara yardım etmek üzerinize bir borçtur!”**\[Enfâl Suresi 72\] İmam Kurtubi, Enfâl Suresi 72. ayetin tefsirinde şöyle demektedir: *“‘Eğer onlar din hususunda sizden yardım isterlerse…’ ayeti ile yüce Allah şunu kastetmektedir: Eğer daru’l-harpte kalıp hicret etmeyen bu müminler kendilerini kurtarmanız için asker yahut mali bakımdan yardımcı olmak üzere çağrıda bulunacak olurlarsa siz de onlara yardımcı olunuz. Bu sizin için bir farzdır, onları yardımsız bırakmamalısınız. İbnü’l-Arabî der ki: …Eğer gücümüz buna yeterli ise onları kurtarmak maksadıyla cihada çıkmadık kırpan tek bir gözümüz dahi kalmayıncaya yahut da hiçbir kimsenin elinde tek bir dirhem kalmamacasına onları esaretten kurtarmak için bütün malımızı harcayıncaya kadar onlara yardımcı olmamız vaciptir.”* O halde siyasi partiler, İslâmi STK’lar, yöneticiler, hükümet, hassasiyet sahibi Müslümanlar Mısır’da masum insanlar için harekete geçmelidir.

Kâfir Batı dünyası, kendi kedi-köpeği için fırtınalar koparırken söz konusu Müslümanlar olduğunda kör, sağır ve dilsiz kesilirler. Elbet bizler Amerika, Batı, BM vb. şer güçlerden bir şey beklemiyoruz. Seçim yolu ile gelen yönetimin askerî darbe ile indirilmesine sessiz kaldıkları gibi masum olduklarında zerre miktarı şüphe olmayan insanlar hakkında verilen kararlar ve infazlar hakkında da kıllarını dahi kıpırdatmıyor. Onların insan hakları, hukuk, adalet, özgürlük hakkındaki yalanları ve ikiyüzlülükleri bir kez daha ortaya çıktı*. Daha doğru bir ifade ile darbeci Sisi’ye baştan itibaren verdikleri desteği devam ettirdiklerini gösterdiler.*

Maalesef her yaşadığımız olay bize bir kez daha İslâmi hayata, Hilâfet’e ne kadar muhtaç olduğumuzu gösteriyor. Onlarca İslâm beldesindeki yönetici ölüm sessizliğine bürünmüş durumda, Ezher başta olmak üzere akademik camia, siyasi partiler, cemaatler gereken tepkiyi vermiyor ve gündem oluşturulamıyor. Mısır darbecisinin yaptıklarını engelleyecek adımlar atılamıyor ve zalimlerin zulmüne engel olunamıyor. Bu zulüm karşısında elbette her Müslüman taraf olmalı ve elinden geleni yapmalıdır.

Müslüman için tek bir ölçü vardır. Bu ölçü, esası Kur’an ve Sünnet olan akide ve şer’î hükümlere bağlanmaktır. İslâm ümmetinin kurtuluşu, ancak İslâmi hayatı yeniden başlatacak, Müslümanların canlarını, mallarını ve tüm kutsallarını koruyacak bir devletin varlığı ile hayatın her alanında şer’i hükümleri uygulamaktan geçmektedir.

Darbeci Sisi, yönetimi işgal ettiği günden itibaren Müslüman halka karşı düşmanca bir tavır takınırken, efendisi ABD, Batı ve terör varlığı “İsrail” gibi İslâm düşmanlarına karşı itaatkâr ve hoşgörülü davranıyor. Efendilerinin kullandığı bir mendil misali kullanılıp atılacak olmasını unutmuş gibi davransa da akıbeti dünyada Hüsnü Mübarek gibi olacak ve asıl azap ise ahirette olacaktır. Mazlum ve masum Müslümanların sahibi olan Allah zalimlerin hasmıdır ve bu yaptıklarının hesabını soracaktır. \[إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ ذُو انْتِقَامٍ\] “**Şüphesiz ki Allah mutlak güç ve intikam sahibidir!”** \[İbrahim 47\]

Allah’ın izni ile cellatlarına karşı müthiş bir iman ve tevekkül ile idam sehpasına gülümseyerek giden muttakiler asıl kazananlar olacaktır.

\[مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا\] **“Müminlerin içinde Allah’a verdikleri sözde duran nice erler var. İşte onlardan kimi, sözünü yerine getirip o yolda canını vermiştir, kimi de (şehitliği) beklemektedir. Onlar hiçbir şekilde (sözlerini) değiştirmemişlerdir.”** \[Ahzap 23\]

Mısır Firavunu Zulme Devam Ediyor!

Yazarımız Mustafa Küçük makalesinde, Müslüman Türkiye halkının AK Parti’ye verdiği destek sonrasında ne elde ettiğini sorguluyor.

1624279487.jpeg

Bilinçaltının dünyamıza kazandırdığı bir özdeyiş de *“Ne istediniz de vermedik?”* ifadesi oldu. Erdoğan, 22 Aralık 2019 Trabzon Mitinginde halka seslenirken bilinçaltı devreye giriyor ve bu sözü kendisine söylettiriyor.[\[1\]](#_ftn1)

Elbette ki bu söz, Türkiye’nin PKK kadar eski ve bir o kadar da yıkıcı etki bırakan FETÖ meselesinde pek çok şeyi ifade etmektedir. Ancak biz bugün, AK Parti’nin 20 yıllık tek başına sürdürdüğü iktidarın sonunda düştüğü aciz durumu ifade etmek üzere sözü biraz değiştirerek şöyle seslenmek istiyoruz: Ne istediniz de bu ümmet vermedi?

 2002 yılında yapılan genel seçimlerden tutun da 2017 Cumhurbaşkanlığı sistemine geçiş referandumuna ve ardından yapılan 24 Haziran 2018’de 27. dönem seçimlerine kadar her defasında bu ümmetten ne istediyseniz verdi. Dahası halk, hiçbir iktidara vermediği krediyi size verdi. Hiçbir hükumete karşı göstermediği sabrı size karşı gösterdi. Hiç kimseye güvenmediği kadar size güvendi. Hatta ve hatta rejime, laikliğe ve demokrasiye inanmadığı hâlde meydanlarda kullandığınız dil, okuduğunuz ayetler ve vurgu yaptığınız tarihî olaylara bakarak bir umut peşinizden gelenler oldu. Oyu ile birlikte parasını, bileziğini, evladını varını yoğunu elinize sundu. Buna mukabil sizden tek şey istedi: sahil-i selamete çıkmak!

Peki, gelinen noktada bu ümmet *“ne iyi ettik de Erdoğan’a güvendik”, “ne iyi ettik de AK Partiye oy verdik”* diyebiliyor mu? “*Hani* *‘laik rejimle bir yere varılamaz’* *diyorlardı, bakın nasıl da huzur ve saadete vardık”* diyen var mı? Ya da güvenmeyen, oy vermeyenler vicdan azabı çekiyor mu? *“AK Parti ve Erdoğan bizi haksız çıkardı, bizi mahcup etti. Bak işte adam gibi adam çıktı. Sözünün eri çıktı. Ümmetin sorunlarının büyük bir bölümünü çözdü”* diyebiliyor mu?

Evet, her şey bütün çıplaklığıyla ortada! Fanatizm, tarafgirlik ve önyargılarından bağımsız bakabilen herkes, işlerin yolunda gitmediğini görüyor. 20 yıllık tek başına iktidar olunmasına rağmen ülkenin devasa sorunları, olduğu gibi yerinde duruyor. Eğitimden ekonomiye, yargıdan dış siyasete, işsizlikten terör meselesine, toplumsal yozlaşmadan Kürt meselesine, asayişten mafya terörüne tüm sorunlar daha derin boyutlar kazanmış, toplumun tahammül sınırlarını aşmıştır.

Değinmekle yetindiğimiz bu sorunların her biri tek başına bir makale konusu. Nitekim her kesim bu sorunlardan bir kaçını gündelik hayatta yoğun bir şekilde yaşamaktadır. Uyuşturucuya bulaşmış evladını eliyle polise teslim eden babayı mı, dersin; Avrupa kriterlerine uyum sağlama sürecinin yozlaştırdığı ailevi ilişkilerin neden olduğu boşanma furyası ve kadın cinayetlerini mi, dersin; işsizlik, geçim sıkıntısı ve huzursuzluğun neden olduğu intiharları mı, dersin; -çoğu üniversite mezunu- sayıları milyonlarca ifade edilen işsiz gençleri mi, dersin; say say bitmez…

AK Parti ve Erdoğan üzerinden Türkiye halkının yaşadığı bu 20 yıllık deneyim ve sonunda karşılaşılan bu hayal kırıklığı ve umutsuzluk hâli -doğru okunabilirse- aslında büyük itiraftır. Rejimin iflas itirafıdır. Laik ve demokratik rejimin iflas tablosudur. Gelinen nokta; *“laik ve demokratik rejimle de bu ümmete huzur ve refah getirilebilir”* iddiasının iflasıdır.

Nitekim Cumhuriyetin kurulmasıyla ilga edilen Hilâfet’ten sonra Müslüman ümmetin önüne demokrasi deneyimi konuldu. Bu deneyim aslında siyasi cambazlıklar ve darbelerle yürütülen bir toplum mühendisliği süreciydi. Yarım asırlık bir oyalamadan sonra Müslümanların demokratlaştıklarına inanıldığı noktada Erdoğan ve AK Parti deneyimi devreye sokulmuştur. Ümmet adeta bahaneleri ortadan kaldırmak adına bu deneyime yöneldi. Ve Erdoğan’a 20 yıllık kesintisiz bir iktidar verdi. Bu kez *“sistem hantal”* denildi. Halk bu bahaneyi de ortadan kaldırarak Başkanlık sistemini de sandıktan geçirdi. Deyim yerindeyse *“haydi buyurun bakalım; çözün şu sorunlarımızı da sizi görelim”* dedi. Artık Erdoğan ve Ak Parti’nin hiçbir bahanesi kalmamıştı. Cumhuriyetin kuruluşundan bu yana baş gösteren onlarca devasa sorunu çözmek iddiasıyla ümmetten oy istemişti. Ümmet de gereken desteği vermişti. Ümmet bir nevi; *“Lafını çok dinledik şimdi iş icraatta”* demişti.

Ancak görüldüğü üzere hiçbir konuda dünden daha iyi bir durumda değiliz. Yukarıda ana başlıklar hâlinde değindiğimiz hiçbir sorun çözülmüş değildir. Hiçbir bahanesi kalmayan Erdoğan ve AK Parti, ne ülke sorunlarını çözebildi ne de siyasi rant adına cömertçe umut dağıttığı Filistin vb. mazlum Müslüman halkların yarasına merhem olabildi. Gelinen noktada herkesin sus pus edildiği ve iktidar piramidini dibinden ta tepesine kadar pis kokuların sardığı bir siyaset biçimine evirildi. Böylece bu siyasi hareketin, yaklaştıkça yaklaşan kaçınılmaz sonunu çaresizce beklemekten başka bir şeyi kalmamıştır.

20 yıllık kesintisiz ve bahanesiz bir iktidarın sonunda, AK Parti’ye yakın muhafazakâr kesimin önde gelen yazarlarından birinin, “***Yolsuzluk ve rüşvet gibi, torpil ve haraç almaya endeksli bir yönetici kafası ile bu işlerin yoluna girmesi mümkün değil”[**\[2\]**](#_ftn2)*** diye yazmış olması, rejim iflası ile birlikte başta Erdoğan olmak üzere AK Parti kadrolarının da iflasıdır. “Organize suç örgütü lideri” diye anılan Sedat Peker’in yaptığı ifşaatlar, küresel kapitalist sistemin yerel uygulayıcısı olan AK Parti’nin iktidarını sürdürmek için her yolu mubah gören zihniyetini deşifre etmiştir. Laik demokratik siyaset metoduyla İslâm ümmetine hizmet edilemeyeceği hükmünü pekiştirmiştir.

AK Parti tecrübesinin alternatifi ebetteki başka bir laik demokratik siyasi parti olamaz, olmamalıdır. Türkiye’de başta ümmetin bağrından çıkan ulema dâhil ümmetin kalkınması için çırpınan samimi münevver insanların pahalıya mal olan bu demokratik tecrübeyi bir yana bırakıp nebevi metoda yönelmeleri kaçınılmaz olmuştur.

1923’te ümmetin siyasi tarihinde meydana gelen kırılmayla baş gösteren devasa sorunlar daha fazla ertelenemez. Bu sorunların çözümü için Kitap-Sünnet’ten başka adres yoktur. Kitap ve Sünnet kendini egemen konuma taşımanın yolunu da göstermiştir.

Bu bağlamda ciddi bir birikim ortaya koymuş, halkın bağrında müstesna bir yer edinmiş ve belli bir mesafe almış olan Hizb-ut Tahrir siyasi hareketine katkı sağlamakla işe başlanabilir ya da en azından tecrübesinden istifade edilebilir.

- - - - - -

[\[1\]](#_ftnref1) Milli Gazete/19 Tem 2019



[\[2\]](#_ftnref2) Gazeteciler Haber Sitesi / 19.01.2020

Bu Ümmet Ne İstediniz de Vermedi?

Yazarımız Fatih Doğdu, Türkiye gündeminden hareketle dünyayı sömüren kapitalist düzenin kirli çarklarına dikkat çeken bir makale kaleme aldı.

1623655601.jpeg

Gündemi, bozuk düzenin salgıladığı salyalar kaplamış. Kalın örtü tabakasının ardında hücreler çalışıyor. Bir tarafta Marmara Denizi’ni kaplayan müsilaj nam-ı diğer deniz salyası, öteki tarafta bir mafya liderinin medya, siyaset, asker, emniyet ve yargı ile haşır neşir olduğu günlerden kalma hatıratına dair uzun metraj Youtube filmleri… Son olarak iktidar ve muhalefetin ranta ulaşmak için bu malzemelerle pişirip servis ettiği propaganda soslu yemek yarışması sahneleniyor.

Hazır kıta rant ordusu! Yürüyüş kararı sayılacak; say!

*“Her şey menfaat için*

*Her şey menfaat için”*

Marmara Denizi, salya sümük sanki kızarmaz olmuş yüzlere tükürüyor. Oysa herkes iyi biliyor; Marmara’ya akıtılan pislik o kadar çok ki artık kendi bünyesinde absorbe edemez hâle gelmiş. Eko sistem bozulmuş. *“Ama olsun, fabrikatör arkadaşlar kırılmasın, bizi destekleyen işletmeler, holdingler üzülmesin”* derin fikri ile hareket etmeye devam…

-Ya balıklar?

-Eeee kapitalist düzen böyle; büyük balık, küçük balığı yutar.

-Ya insanlar?

-Eeee düzen böyle; güçlü insan, güçsüzü yutar. Yaşasın demokrasi!

Marmara’nın etrafı yoğun bir nüfus ve sanayii işletmeleri ile dolu. Türkiye’nin kalbi burada atıyor. “Çok kıymetli büyüğümüz” Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Adil Karaismailoğlu*,”**Karadeniz Marmara’ya göre çok daha temiz. Kanal İstanbul yapıldığında Karadeniz’e akan nehirlerin Marmara’ya karışması söz konusu, Bu da Marmara’daki su kalitesini artırıp deniz salyasını da bitirecek**”* diyerek çözüm sunmuş. Ne şiş yansın ne kebap! Müsilajın sebebini ortadan kaldırmak dostları masrafa sokar, rahatsız eder. Bi makyaj yapıp geçelim.

Düşünün! Kanalın iki yakasına iki şehir daha inşa edilecek. O şehrin ve yeni işletmelerin pisliği de oraya akacak. Buradan *“Kanal İstanbul’u istemeyenler Marmara’ya ihanet etmiştir, Türkiye’ye ihanet etmiştir”* repliği çıkar mı? Bence çıkar. Güzel bir seçim propagandası da olur. Öyle ya; demokrasi algı ve manipülasyonla yürütür işlerini.

Mafyatik bir düzen ve mafyatik çözümler… Allah’ın emanetine ihanet ettiler kapitalist demokrasi ile…

Dünya nüfusunun %1’i, dünya gelirlerinin %80’ine çökmüş ve %99 çoğunluğu esir almış durumda. Demokratik esaret, halkların kendi özgür seçimi ile kendini esir etmesi değil mi? Yine korku hakim, algı ve manipülasyon devrede. Demokrasi olmazsa öcüler sizi gelip ham yapar. Biz, sizi incitmeden ham yaparız. Ham yapılmak bir kuş gibi hür ve özgürce…

Bir güzel haber de “yüce” bilim adamlarından geldi. Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi akademisyenleri, deniz salyasından yaralara merhem olacak kozmetik jel ve krem yapacaklarmış. Bir de *“bu ülkenin bilim adamları çalışmaz”* derler. Adamlar salyadan yaralarınıza merhem yapmış; ne bu nankörlük! Ne algı ama! *“Müsilaj faydalıdır zarar vermez. Aksine şifa vericidir.”* Ne kadar pislik varsa deşarj edin Marmara’ya, ilaç fabrikası için hammadde üreteceğiz.

Müsilajla mücadele de tam bir komedi. Günlük video ve resimlerle denizin üstündeki salya tabakasının nasıl temizlendiği medya tarafından aktarılıyor. Medya da kapitalizmin olmazsa olmazı. Yoksa nasıl yürür işler? Denizin altı sürekli salya üretiyor üstte bir makyaj çalışması. Hep böyle değil mi? Emniyet güçleri kötü adamları yakalıyor ama sistem sürekli suç ve suçlu üretiyor. Cezaevleri doluyor, af çıkarılıyor, yeni cezaevleri inşa ediliyor. Çok işlenen suçlar, suç kapsamından çıkarılıyor ve normalleştiriliyor. Hırsızlara 2 ay hapis, zina serbest. Ne üretiyor demokrasi? Salya, sefalet, mafya.

Buraya kadar anlattıklarım yalnızca Türkiye’de yaşanan koskoca bir ihanetten küçücük bir kesit. Dünyaya büyük bir mafya çökmüş; NATO, BM gibi çok bilinen aparatları var. Toplanıyorlar, nereye çökülecekse önce altyapı çalışmaları başlıyor; *“Demokrasi getireceğiz, terörle mücadele edeceğiz”* replikleri ve hoop ardından işgal… Bugün NATO toplantısı için liderlerimiz davulla zurnayla uğurlandı. Herkes Peker ile alakalı olanları sorguluyor ve hedef tahtasına oturtuyor. Elbette sorgulansın, kanunsuz işler ortaya çıksın. Peker mafya da, NATO mafya değil mi?

Gelelim dünyaya hükmeden mafyaya nispeten daha küçük bir mafya liderinin anlattıklarına…

Yüzeysel düşünenler için Sedat Peker’in anlattıkları iktidarı koltuğundan etmek için bir enstrüman olarak kullanılıyor. Peker, bir husumet ya da menfaat paylaşımından kaynaklanan anlaşmazlıktan mütevellit ortaya attığı iddialarla aslında dünyada işlerin nasıl yürüdüğünü, devletlerin nasıl hareket ettiğini anlatıyor. Hem düzeni anlatıyor hem de devleti kutsuyor. Normalde bir mafya babasının açıklamalarına bu kadar itibar edilmez. Halk, iktidar ve etrafındaki rant halkasının anormal zenginliğini, zihninde bir temele oturtmaya çalışıyor. Oysa insanlar, bu kısır döngüden, iktidarı seçimlerde değiştirerek kurtulacağını zannedip verdiği vekâlet ile çarklara ivme kazandırıyor. Yaşı 40’ın üstünde olanlar 20 yıl önceki iktidarları iyi hatırlar. Onlar da yolsuzluk, rüşvet ve kötü yönetimin ürettiği demokratik müsilajın ortaya çıkması ile koltuklarını kaybettiler. Demek ki değiştirilmesi gereken iktidarlar değil kapitalist demokrasinin ta kendisi!

Nasıl işliyor bu düzen? Laiklikle Allah’ın hakkına çökmüşler, karada ve denizde düzeni bozmuşlar. Allah *Subhanehu ve Teâlâ* şöyle buyuruyor:

\[ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ اَيْدِي النَّاسِ لِيُذ۪يقَهُمْ بَعْضَ الَّذ۪ي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ\] “**İnsanların elleriyle yaptıklarından dolayı, karada ve denizde bozgunculuk çıkmıştır. Nihayet Allah, onların yaptığı kusurların (cezasının) bir kısmını onlara tattırır ki, dönüş yapsınlar.**” \[Rum Suresi 41\]

Kur’an akıl sahiplerine Allah’ın hitabıdır. Düşünüp de ders alsınlar ve önceki kavimlerin düştüğü hatalara düşmesinler. Bir yol çizilmiş dosdoğru ve bu yolu takip edenler ancak kurtuluşa erecektir. Karada ve denizde huzur iklimi hâkim olacak. Yalnız insanlar değil, hayvanlar dahi emniyet içinde yaşayacak.

Yok, olmuyor! İlla huzursuzluk istiyorlar. İnsanları korkutup, ürkütüyorlar. Ne için? Daha fazla kazanmak için.

Bu mafya üyelerinden Bil Gates’i Microsoft’un kurucusu olarak tanımıştık. 90’larda bu adam Windows yazılımı ile bir servet kazandı. Ama açgözlü kapitalist zihniyet daha çok istiyor. Birden “kötü adamlar” bilgisayarlara musallat olan virüsler üretiyor. Tesadüf(!) bu ya; Bill, antivirüs programı üretip satarak servetini katlıyor. Demek ki bu adamın virüslere yakınlığı çok eski.

Koronavirüs salgını başlıyor. Medya yine algı ve manipülasyon ile devrede. “Yüce” bilim adamları da bu manipülasyona eşlik ediyor. İnsanlar sokakta bayılıp düşüyor. “Dünyanın sonu geldi!” Eğer aşı bulunmazsa sistem çökecek. Sokağa çıkma yasakları, bir maskeli balo ve kahramanımız aşı ile devreye girip dünyayı kurtarıyor(!). Yine tesadüf bu ya; Gates Pfizer/Biontech’e 2019 yılında 55 milyon dolar yatırım gerçekleştirmiş. Ayrıca 2015 yılında CureVac’a 52 milyon dolar yatırım yapmış. Pazar araştırma şirketi Brandessence, aşı pazarının büyüklüğünün bu yılın sonunda 75 milyar dolara ulaşacağını tahmin ediyor. “Kaz gelecek yerden tavuk esirgemez!” İlginçtir; devletler aşı olanlara çekilişle araba, ev veriyor. Pakistan, aşı olmayanların telefonunu bloke edip memurlara maaş vermemekle tehdit ediyor. Kimisi seve seve, kimisi de tehdit ederek aşı kampanyasına destek oluyor. Nedir bu azim? Küresel mafya bunu emrediyor!

Bugün ise büyükbaş hayvanların atmosfere ciddi karbon saldığını ve küresel ısınmayı hızlandırdığını ortaya attı. Tabii bilim adamları durur mu; hemen destek verdiler bu fikre. Bilimsel açıklamalar bile yaptılar. Öyle ya; bilim, kapitalizmin köpeğidir. Kendi kehanetini kendisi gerçekleştirmekte mahir Bill, dünyayı kurtarmak için bakın ne yapmış? Yapay et fabrikaları kurmuş. Bizim Tarım ve Orman Bakan Yardımcısı da karbon salınımı nedeniyle büyükbaş yerine koyun üretimi yapılacağını söyleyerek bu ihanete destek vermiş.

Daha önce ekini GDO ile ifsat etmişlerdi. Şimdi sentetik et üretecekler. Hastalıklar ortaya çıkacak, aşı ve ilaç satacaklar. İşte kapitalist demokratik mafya. Racon bu…

Her nizamın bir itici gücü vardır. Kapitalizmde insanları bir işi yapmaya iten güç menfaattir. Şimdi Bill Gates ve bağlı olduğu mafyanın insanlık namına bir iş yapması beklenebilir mi?

Bill Gates, Amazon’un sahibi Jeff Bezos’tan sonra dünyanın en zengin adamı. En büyük mafya, adamlarını, tetikçilerini koruyup kolluyor. Semirmelerinin önündeki engelleri tek tek kaldırıyor.

New York merkezli araştırmacı gazetecilik kuruluşu ProPublica; **Jeff Bezos, Elon Musk ve Michael Bloomberg** gibi dünyanın en zengin insanlarının hemen hemen hiç gelir vergisi ödemediğini yazdı. Soros bile 2016-2018 yıllarında zarar gösterip vergi ödememiş. Emin olun dünyanın tümünde işler bu şekilde yürüyor.

Vergiyi kim ödüyor? Elbette demokratik özgürlüklerin tadını çıkaran(!) halk. Kaymağı kim yiyor? İlahlık taslayan bir avuç yönetici ve onların rant halkası.

Dünya tüm kaynaklarıyla çok zengin bir gezegen. “**Kaynakların sınırlı, ihtiyaçların ise sınırsız**” olduğunu iddia eden kapitalist mafya ise bir yalancı! Her yıl dünya nüfusunun 3 katı insana yetecek gıda üretiliyor. Ama dünyayı eline geçirmiş bu mafyanın gözü doymuyor; her yere “çöküyorlar”.

Bu kokuşmuşluk, münkerin umuma yayılması, ahlaksızlığın çoğalması, faiz, fuhuş, kumar, alkol, vurgun ve rüşvetin artması, demokrasinin ürettiği müsilajdır.

Kapitalist laik demokratik nizam, mikropların yuvasıdır ve bu mikropların özgürlük olduklarını savunup umuma yayar. İnsanlık için bu mikroplar yok edilmelidir.

Ya biz kapitalist küfrün fişini çekeceğiz ya da yavaş yavaş o bizim…

Kapitalizmin itici gücü menfaat ile insanlar korkunç işlere imza atıyor. İslâm’ın itici gücü ise “Allah’ı razı etmektir!” Bu itici güçle insanlar akıl almaz “iyiliklere” imza atmıştı. Yeryüzünü fitne ve fesattan kurtarmıştı. İşte bu mafya düzeninden kurutuluşun anahtarı; İslâm nizamıdır. O’nun yegâne yönetim nizamı ise; Râşidî Hilâfet’tir!

Dünya, ümitsizlik içinde yok olmayı beklerken, onu karanlıklardan aydınlığa çıkaracak olan İslâm nizamıdır. Temiz eller sizindir Müslümanlar.

Allah Subhanehu size kurtuluşu vadetti:

\[وَعَدَ اللّٰهُ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْاَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْۖ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ د۪ينَهُمُ الَّذِي ارْتَضٰى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْناًۜ يَعْبُدُونَن۪ي لَا يُشْرِكُونَ ب۪ي شَيْـٔاًۜ وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٥٥﴾\] “**Sizden iman edip de salih amel işleyenlere Allah şöyle vaat buyurdu: Andolsun ki, onlardan evvelkileri (kâfirlerin) yerine geçirdiği gibi (güçlü ve iktidar sahibi kıldığı gibi) kendilerini de muhakkak (müşrik ve kâfirlerin) yerine geçirecek (güçlü ve iktidar sahibi kılacak) ve elbette ki kendileri için razı olduğu dinlerini (İslâm’ı) mutlaka yerleşik kılıp sağlamlaştırarak hâkim kılacak ve elbette onları (müminleri) korkularının ardından kesinlikle güvenliğe erdirecektir. Onlar, hiçbir şeyi bana ortak koşmaksızın yalnızca bana ibadet ederler**.” \[Nur Suresi 55\]

Tik tak

Tik tak

Tik tak tik…

Nasıl da huzur veriyor iman edenlere bu ses

Vadedilene yaklaşırsın;

Ya Rabbine kavuşursun ya da vadettiği kurtuluşa;

Bizim için üçüncü bir şık yok!

Demokrasinin Vaadi: Salya, Mafya, Sefalet

Yazarımız Mehmet Aydın, Sedat Peker videolarının gün yüzüne çıkardığı AK Parti’de yaşanan depremi konu edinen bir makale kaleme aldı.

1623413961.jpeg

Sedat Peker’in kim olduğunu, kimlerle iş tuttuğunu ve son birbuçuk aydır yayınladığı Youtube videolarını neden milyonlarca insanın merakla bekleyip izlediğini sizlere uzun uzun anlatmayacağım. Böyle yapmamın sebebi de; siyaset ile biraz olsun ilgilenen birisinin bu mevzu ile alakalı sosyal medya üzerinden yüzlerce video veya makale bulup araştırabiliyor olması -ki siyaset ile iç içe olan ve bu makaleyi okuyan birisi muhtemelen bunu çoktan yapmıştır-. Yine bu makalemizde AK Parti’nin yolsuzluklarını, parti içi güç ve iktidar kavgalarını da sizlere anlatmayacağım. Nitekim bunu da üç aşağı beş yukarı siyaset ile hemhal olan herkes bilir. Yine Erdoğan’ın Nisan 2017 yılında %51,41 halk oylaması ile Parlamenter sistemden “Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi”ne geçişten bir yıl sonra yani 24 Haziran 2018 yılında Erdoğan-Bahçeli “Cumhur İttifakı” ile %52,59 oy alarak Türkiye’nin halk tarafından seçilen ilk Cumhurbaşkanı olması neticesinde Erdoğan’ın adeta göbekten Bahçeli’ye bağlanmasını da anlatmayacağım.

Anlatmak istediğim, üzerinde durulması gerektiğine inandığım mevzu; laik, demokratik rejimlerin doğasında olan menfaat ve çıkar kavgalarının geçmişte olduğu gibi bugünümüzde ve gelecekte de olmaya devam edeceğini sizlere tekrar hatırlatmak olacak. Yine bu çıkar kavgalarının bir unsurunun da dinî hassasiyeti olan vatandaşlarımızın bu hassasiyetlerini istismar etmek üzere izlenen siyaset olduğunun altını çizmek olacak.

Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundan 26 yıl sonra, Müslüman halkın bunalmışlığını ve arayışını gören Batı -daha doğrusu Amerika-, kendi menfaatleri için Adnan Menderes ile Demokrat Parti’yi kurdurdu ve bu parti, halkın 26 yıl boyunca Kemalistlerin demir yumruk ile hayattan koparmak istedikleri dinî esasları, simgeleri kendisi için bir propaganda aracı olarak kullanmaya başladı. ABD, aynı mantıkla Turgut Özal’ı ve son dönemde de Tayyip Erdoğan’ı bu zihniyet ile devreye soktu. Tabii ki bu arada şu an varlığı bir şey ifade etmemiş olsa da Erdoğan’ın “ana ocağı” olarak görebileceğimiz Milli Görüş çizgisini yani Necmettin Erbakan zihniyetini de es geçmemek lazım. Bunlara ek olarak, parti üzerinden siyaset yapmamış olsa da eğitim sektörü üzerinden taraftar kazanarak devletin değişik kılcal damarlarına adamlarını yerleştiren Fetullah Gülen Cemaati’nin siyasete ayar vermeye çalıştığını da unutmamak lazım. Bunların dinî duygular üzerinden taraftar kazandıkları ve onlara iş imkânı, daha sonra makam ve mevki verdikleri, bunları yaparken de her türlü yolu adeta mubah olarak gördükleri yine bilinen bir hakikat.

Şimdi gelelim Erdoğan’ın kurmuş olduğu AK Parti ile izlediği siyasete ve bu siyaset üzerinden zaman zaman meydana gelen güç ve iktidar hırslarının adeta zirve yapmış olduğu vaziyete… Erdoğan 2002 seçimlerini kazanarak başlamış olduğu iktidar dönemine, kesintisiz olarak 19 yıldır devam etmekte. Bunu kendince başarılı bir şekilde yürütmesinin asıl nedeni ise “tek adam” olarak kalması ve bu konuda karşısına çıkan kimseye acımamış olmasıdır. Destek olarak yanına almış olduğu kim varsa onu kendisine karşı tehdit olarak gördüğü an, hemen tasfiye etmesini de bildi. Ona destek veren lakin daha sonra tasfiye olan kim yok ki… Abdullah Gül, Abdüllatif Şener, Bülent Arınç, Ahmet Davutoğlu, Ali Babacan bunlardan sadece bir kaçı… Yine teşkilatlanmak amacı ile Gülen Cemaati eliyle Kemalist zihniyeti kurumlar üzerinden 2013 yılına kadar ciddi anlamda tasfiye edebildi. Lakin Kemalistlerin beli kırılınca ve pasta tamamen Erdoğan ile Gülen’e kalınca menfaat kavgası gündeme geldi ve o günden sonra Gülen cemaatinin her türlü ayağı “büyük düşman” olarak görüldü. Lakin ABD yönetiminin bir tarafı Gülen’den vazgeçmediği için onların tamamen tasfiyesini de gerçekleştiremedi. Şu an özellikle siyaset, yargı ve ordu gibi değişik kurumlarda hâlâ Gülen’in “adamlarının” olduğu düşünülüyor.

Sedat Peker videoları ile ortaya çıkan bir başka durum ise AK Parti’nin oluşturduğu çarpık düzenin yani 50+1 oy ile iktidara gelebilme gerçeğinin, 2018 yılında kurulan Cumhur İttifakı’nın küçük ortağı olan MHP’nin kendi kirli ve karanlık yeraltı dünyasını siyasete daha etkin bir şekilde dâhil ettiği gerçeğidir. Hâlbuki Erdoğan bilindiği üzere Cumhur İttifakı öncesi HDP/PKK ile Temmuz 2015 yılına kadar bir “çözüm süreci” yürütüyordu. Fakat bu süreç Suriye ayaklanmasından ve 15 Temmuz 2016 darbe girişiminden sonra tamamen devre dışı kaldı; en azından şimdilik… Kuzey Irak’ta bir Kürt Devleti’nin oluşumu için ABD’nin, Erdoğan üzerinden çözüm sürecini yürüttüğü herkesçe malum. Çözüm süreci çöktükten ve yarı başkanlığa geçildikten sonra Erdoğan’ın 2018 seçimlerinde iktidar olabilmek için, Devlet Bahçeli’yle siyaseten; Doğu Perinçek gibi kişilerle de istihbarat ve kirli işleri yürütebilmesi için iş tutmaya başladığı bilinmektedir. Perinçek’in, 2014 yılında hapisten çıktıktan sonra birden Erdoğan hayranı olması ve birçok alanda ona destek vermesi, hatta beraber kol kola fotoğraf çektirmiş olması tabii ki yabana atılamaz. Doğu Perinçek’in, Erdoğan’ın eski ağır toplarından yani Davutoğlu ve Ali Babacan’ı eleştirmesi ve birçok medya kuruluşu üzerinden alenen Erdoğan’a destek olmuş olması bu ihtimali güçlendiriyor. Oda TV’de Eylül 2019’da yayınlanan şu röportaj bu minvalde:

*“**-CHP neden sizi hapiste tutmaya çalıştı?***

*Amerikancı olduğu için. CHP şu an HDP’yle beraber her konuda Amerika’nın yanında. Çin konusunda, Doğu Akdeniz’de, S-400 konusunda, FETÖ konusunda, HDP’yi, PKK’yı kollarken, ‘Afrin’e girmeyin’ derken Amerika’nın yanında. Yanında olmadığı bir olay gösterin.*

*'İKTİDARIN ORTAĞIYIZ’*

***-Sizin fikriniz mi iktidarda siz mi iktidardasınız? Kendinizi iktidar ortağı olarak görüyor musunuz?***

*Kısmen iktidarın yönlendiricisiyiz, ortağıyız. Bütün Amerikan basını böyle yazıyor, Alman basını böyle yazıyor.”* \[odatv4.com/Eylül 2019\]

Bu ve benzeri onlarca açıklama yapmasına rağmen şu ana kadar ne Erdoğan’dan ne de kurmaylarından -yalanlama şöyle dursun- Perinçek’e her türlü medya desteği verilmektedir. Doğu Perinçek neredeyse her gün bir havuz medyasında boy göstermekte. Perinçek ile Erdoğan ittifakını yalanlayan nadir kişilerden biri olan AK Parti Genel Başkan Yardımcısı Hamza Dağ’ın Kanal 24 TV’ye yapmış olduğu şu açıklama hariç genelde durum bu minvaldedir:

*“Böyle bir ittifakımız yok. O arkadaşların bir eleştirisi varsa bir kere doğru değil. Bizim ittifakımız MHP ile. Doğu Perinçek’in bununla alakalı bir ifadesi var bunun üzerinden bir eleştiri getiriyorlarsa o zaman o Perinçek’in kendi kendine yapmış olduğu yorumların bizi bağlar bir tarafı yok. AK Parti’nin Vatan Partisi veya Doğu Perinçek ile bir ittifakı söz konusu değil. Bunların hepsi fasa fiso. Lafı güzaf. Biz ülkeyi yıllardır yönetiyoruz. Ülkeyi nasıl yönettiğimizi biliyoruz. Yüzde 0 küsur oranlarda olan partilerin yönlendirmesi. Bugüne kadar bunlara cevap verilmediyse kaale alınmadığı için. Vatan Partisi’nin böyle bir ittifakın içindeyiz demesini dikkate almanın bir anlamı yok.”* \[tr724.com/Şubat 2021\]

Peker’in videoları üzerinden AK Parti içinde var olan bir sorun gün yüzüne çıkmış oldu. Tasfiye olan ağır toplardan sonra parti içi güç ve iktidar hırslı bir kaç önemli siyasetçi, -örneğin Süleyman Soylu, Hakan Fidan veya Binali Yıldırım bunlardan sadece bir kaçı-. Erdoğan birçok kurmayını tasfiye ettikten sonra adeta beraber çalışabilecek veya güvenebilecek bir avuç kişi kalınca, Erdoğan tüm güvenini ve sırlarını onlara açınca olan oldu ve bu zümre zamanla güçlendi, birçok kurumu “FETÖ” misali ele geçirdi. Bu kurumlar daha sonra menfaat kavgasına kapıldı ve herhangi bir engelle karşılaşmadığı bir siyasi arenada adeta top koşturdular. CHP gibi göstermelik muhalefete düşen de işin magazin boyutuydu. Albayrak ailesi de güç devşirmek isteyenlerden sadece biriydi. Adeta güç sarhoşluğu yaşayan AK Parti üst kanadı ve Erdoğan ekibi artık birbirlerini yemeye başladı. İşte bu kavga Sedat Peker videoları ile başlamadı lakin Peker’in videoları ile gün yüzüne çıktı ve deprem etkisi oluşturdu. Şu an için genel hava oldukça sessiz. Lakin bu bir fırtına öncesi sessizlik olabilir. Bu durum bazı dış güçlerin de işine gelebileceği için Peker’in videoları üzerinden süreci lehlerine çevirmeye çalışanlar olacaktır. Lakin olan yine Müslüman halka olacak ve zarar gören yine bizler olacağız. Rabbim yar ve yardımcımız olsun. (Âmin).

Sedat Peker İtirafları Üzerinden AK Parti Depremi

Yazarımız İlyas Kösem, Sedat Peker ifşaatlarının malumun ilamından başka bir şey olmadığını, bu kokuşmuşluktan ilgili tüm tarafların sorumlu olduğunu ifade eden bir makale kaleme aldı.

1623248543.jpeg

Yazık ki bir asrı aşkın süredir ümmet-i Muhammed kendisine ait gerçek gündemlerden uzak bir şekilde farklı gündemlerle manipüle ediliyor. O ümmet ki gündeminde cihat vardı, kelime-i Tevhit sancağını dünyanın tepesine dikmek vardı, hak vardı, mazlumları zalimin elinden kurtarmak vardı, “batılı nasıl izale ederiz?” sorusu vardı, alemlerin Rabbini razı etmeye çalışmak vardı. Şükür ki yine var ancak sürekli manipüle ediliyor. Farklı yönlere tevcih ediliyor, başka gündemlerle günleri işgal ediliyor.

İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’yu konu edinmesi ile birlikte üçüncü videosundan sonra bir aydan fazla süredir ülkenin gündeminde -resmî merciiler gündem etmemeye çalışsalar da- Sedat Peker ifşaatları var. Anlattıkları şeyler aslında herkesin bildiği şeyler. Nasıl mı? Şöyle ki; elbette anlattığı şeyler isim isim, yer yer, zaman zaman herkesin bildiği şeyler değil. Yani kimin, nerede, ne zaman, ne şekilde iş tuttuğunu halk bu şekilde bilmiyordu. Ancak herkes yolsuzluğu, adam kayırmacılığı, güçlünün zayıfı ezdiğini biliyordu. Sedat Peker’in bu kadar çok izlenmesinin sebeplerinden biri de belki de budur. Yani malumu ilam edenin bizzat bahsedilen haksızlıkları yapan faillerin cenahından biri olması...

“Hırsızlar” derler, “çalarken değil paylaşırken kavga ederler”. Görünürde konu Peker’in onuru ve kızları ama geri planda neyi paylaşamadılar orası gün gün ortaya çıkıyor, çıkacak. Sedat Peker bildiğimiz aynı Sedat Peker; tövbe falan ettiği yok. Yani Allah yoluna girdiğinden dolayı şeytan taşlamıyor. Yine Türkçü, Turancı, milliyetçi, seküler bir adam kendisi. Karşı taraf da öyle. Öyleyse denebilir ki; ihtilaf gerçekten bir şeyleri paylarken ortaya çıkmış. Yoksa zihniyet aynı, yol aynı... Tabi Peker’in tüm bu yaptıklarını bağımsız/kendiliğinden yaptığını varsayarsak doğrulara doğru bir yolculuğu olabilir. Ki gördüğüm kadarıyla Sedat Peker dejavu yaşıyor. Konu biraz farklı da olsa Peker 2000’li yıllarda çıktığı “Sisler Bulvarı” isimli televizyon programında gazetecilere verdiği cevaplarda bugünküne benzer şeyler söylemiş. Mesela, o zaman kendisine hakaret edip ahlaksız diyenlere karşı bunu diyemeyeceklerini, okul çağında iki oğlu olduğunu bugün kızları için söylediğini o gün oğulları için de söylediğini görüyoruz.

Peker’in ifşaatları ayan olanı beyan etmekten başka bir şey değil. İçeriden biri olması dikkatleri celp ediyor. Tutup burada tek tek ifşaatlar üzerine birilerinin yaptığı gibi derin(!) analizler yaparak vakit kaybedecek değiliz. Asıllardan meselelere bakan biz Müslümanların diyeceği şey şudur:

Bu yolsuzluklar olurken hepiniz oradaydınız!

Bu hukuksuzluklar olurken hepiniz oradaydınız!

Bu haksızlıklar olurken hepiniz oradaydınız!

Millet açlıktan kırılırken, hep beraber israf içinde beraberdiniz!

Ümmeti manipüle ederken hep beraberdiniz!

Laik-seküler-kapitalist düzen Müslümanlara zulmederken hepiniz oradaydınız!

Kokuşmuş düzen için adam harcarken hep beraberdiniz!

Suriye’den, Filistin’den, Irak’tan ve sair İslâm beldelerinden gelen acı haberlere kör, sağır, dilsizken hep beraberdiniz!

Kendi menfaatiniz söz konusu olduğunda son merminize kadar savaşıp Ümmet mevzubahis olunca reel politik hesapları öne sürerken hep beraberdiniz!

Siz var ya siz, zihniyet olarak hâlâ berabersiniz! Hâlâ aynı yerdesiniz; hâlâ hepiniz oradasınız!

Size diyeceğimiz şey; gözlerin dehşetle yerinden fırlayacağı gün gelmeden önce tevbe edip Allah’tan af dilemeniz ve açığı kapatmak için İslâm ve Müslümanların hayrına gece-gündüz demeden çalışmanızdır. Değilse Allah belanızı versin, düşün bu ümmetin yakasından! Onların dünyalarını da ahiretlerini de mahvediyorsunuz.

Müslüman Türkiye halkına da diyeceklerim şunlardır:

Vallahi, kötülerden kötü beğenmek zorunda değilsiniz. Bugün Peker’in yaptığı ifşaata sarılarak iktidara saldıran muhalif partilerden de size hiçbir hayır gelmez. 20 yıl önce de başkaları vardı iktidarda o zaman da vardı bu pislikler. Çünkü bu kokuşmuşluk sistemsel bir kokuşmuşluktur. Allah’ın tertemiz şeriatı varken bu kokuşmuş köhne düzenlerin yeri, tarihin çöplüğüdür. Denebilir ki: “İyi de kime inanalım, nasıl yapalım?” Vallahi başınızı kaldırırsanız, bunu kendinize dert edinirseniz içinizde “Allah’ın şeriatı hâkim olsun” diye gece gündüz çalışan, sizden hiçbir ücret istemeyen samimi Müslümanları muhakkak göreceksiniz. Mecbur değilsiniz sizi aldatanlara, güveninizi ve değerlerinizi istismar edenlere… Başımıza gelen bu kokuşmuşluk, bu zillet zaten âlemlerin Rabbinden uzak oluşumuzdan ve şeriatının hayatımıza hâkim olmamasından dolayı değildir de niçindir, Allah aşkına!

Âlemlerin Rabbi bizi dosdoğru yola çağırıyor. Bu çağrıya kulak verdiğimizde sinekleri İskender sanmayı, cüceleri yüceltmeyi bırakacağız. Tek ölçümüz hak olacak. O zaman herkes istediği gibi ortalıkta at koşturamayacak, istediği kavramları istismar edemeyecek; hakka muvafakati nispetinde değerli olacak hakka muhalefeti nispetinde de muhasebe edilecektir. Bu gerçeği anladığımız, bu gerçeklerin “trend topic” olduğu yarınlarda buluşmak ümidiyle…

\[يَٓا اَيُّهَا النَّاسُ اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيٰوةُ الدُّنْيَا۠ وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللّٰهِ الْغَرُورُ اَلَّذ۪ينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَد۪يدٌۜ وَالَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَاَجْرٌ كَب۪يرٌ۟ اَفَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُٓوءُ عَمَلِه۪ فَرَاٰهُ حَسَناًۜ فَاِنَّ اللّٰهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَٓاءُ وَيَهْد۪ي مَنْ يَشَٓاءُۘ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرَاتٍۜ اِنَّ اللّٰهَ عَل۪يمٌ بِمَا يَصْنَعُونَ\] **“Ey insanlar! Allah’ın verdiği söz gerçektir. Dünya hayatı sakın sizi aldatmasın, o aldatma ustası/şeytan da Allah hakkında sizi kandırmasın. Şüphe yok ki şeytan sizin düşmanınızdır, siz de onu düşman edinin/bilin. Çünkü o kendisine uyacaklara yakıcı ateşin mahkûmlarından olsunlar diye çağrıda bulunur. İnkâr edenler için çetin bir azap vardır; iman edip dünya ve ahirete yararlı işler yapanlara ise bağışlanma ve büyük bir mükâfat vardır. Kötü işleri hoşuna gidip de onları güzel bulan kimse (ile böyle olmayan bir) mi? Allah dilediğini sapkınlık içinde bırakır, dilediğini de doğruya iletir. O halde onlar için üzülerek kendini helâk etme. Allah onların yaptıklarını elbette biliyor.”** \[Fatır Suresi 5-8\]

Sedat Peker, Malumun İlamından Başka Bir Şey Değil! Hepiniz Oradaydınız!

Yazarımız Haluk Özdoğan, son günlerde bir mafya liderinin yaptığı açıklamalardan hareketle İttihatçılardan günümüze devlet-mafya ilişkisini yazdı.

1621856470.jpeg

Günlerdir Sedat Peker’in videoları konuşuluyor. Sedat Peker’in ifşaatlarından sonra sosyal medya, söylediklerini yorumlayanlarla doldu. Yine bu ifşaatlar ekseninde gündeme gelen “Susurluk Olayı” ve bu olayla ilintili olarak 1990’lı yıllara dair devlet-mafya ilişkilerini anlatan yazılar ve videolar sosyal medyada paylaşıldıkça paylaşılıyor. Sedat Peker birlikte iş yaptığını iddia ettiği bazı kimselere -devletin içinden birileri vasıtasıyla ya da kendi derlediği delillerle- hücum ettikçe konu, mevzubahis kişilerle Sedat Peker’in kapışması şeklinde tartışılıyor. Bu tartışmada iktidar yanlıları ve muhalefet şeklinde bildik bölünme; birbirlerini etiketleme, hakaret etme düzeyinde devam ediyor. Geçmişten beri dillendirilen “derin devlet” vurgusuyla konu yine, görevini kötüye kullanmış, çeşitli kliklerle ilişki içinde bulunan kişilere indirgenerek, kanunları ve işleyişiyle mevcut demokratik kapitalist nizam koruma altına alınmış ve bir dizi demokrasi güzellemesiyle seçimlere işaret edilerek yeni bir iktidarla, bu “kirli” kişilerin ayıklanmasıyla, “her şeyin çok daha güzel olacağı” algısı oluşturulmaya çalışılmıştır.

Türkiye’de devlet-mafya ilişkisi, Avrupa’nın Fransız ihtilali sonrasında toparlanıp gözlerini İslâmi beldelere dikerek, kendi fasit fikirlerini yaymak üzere, fikrî zafiyetini keşfettiği Osmanlı Hilâfet Devleti’ni yıkmak ve bu topraklarda hâkimiyet kurmak üzere, “İttihat Terakki” ve “Jön Türkler” gibi Batı aşığı besleme örgütlenmeler kurmasına kadar uzanan bir süreçtir. Fransızların ayartıp İngilizlerin yönettiği, kendilerini “fedai” olarak adlandıran bu tetikçiler; “Bab-ı Âli baskını” gibi askerî darbelere imza atarak, Osmanlı Hilâfeti’ni ortadan kaldırıp Cumhuriyet’i kuracak “Kuvay-ı Milliye”nin öncüsü olmuştur. Bu ekip ise, -sözde- *“muasır medeniyetler seviyesine yükselme”* teranesiyle yed-i düvele karşı canını ortaya koymuş bu mazlum Müslüman halkın İslâmi değerlerine savaş açarak otoritesini, aşığı oldukları Batı için gasp etmiş laik bir sistem inşa etmiştir. Cumhuriyetin kurucu kadroları devrimlerini yerleştirirken, “İzmir suikastı” ve “Menemen olayı” gibi tertiplemelerde ya da şehit Şeyh Sait ve beraberindekileri tuzağa düşürmede bugünkü gibi tetikçiler kullanmışlardır. Ya da “üç” tetikçi hâkimle rejime karşı çıkanlar astırılmıştır. Kısacası devlet-mafya süreci, laik Cumhuriyet’in kapısını aralayan İttihatçılarla başlamış, Kuvvacılarla devam etmiş, Müslüman Türkiye halkının otoritesinin gasp edilip laik devlet düzeninin ikame edilmesiyle sonuçlanmıştır. Bu dönemle ilgili Mehmet Akif şöyle diyor:

*“Cemiyete bir fırka dedik, tefrika çıktı;*

*Sapasağlam iken milletin erkânını yıktı*

*‘Turan ili’ namıyla bir efsane edindik;*

*‘Efsane, fakat gaye!’ deyip az mı didindik?*

*Kaç yurdu feda etmedik artık bu uğurda?*

*Elverdi gidenler, acıyın eldeki yurda!”*

İkinci Dünya Savaşı’nın son bulup ABD’nin dünya sahnesine çıkması ve birinci devlet olarak Türkiye’nin de aralarında olduğu İngiliz hâkimiyetindeki İslâmi beldelere kendi adamlarını yerleştirme ve gasp edilen Müslüman Türkiye halkının otoritesine ortak olmasıyla İngiliz uzantısı askerî ve siyasi adamlarla kıyasıya çarpışmaya başlamıştır. Ordudan, siyasete, medyaya ve mafyaya kadar kendi oluşumlarını var edebilmiştir. Yönetimde ister darbe yoluyla, ister seçimler yoluyla ABD-İngiliz siyasi üstünlük kurma yarışı bugüne kadar devam edegelmiştir.

Laik rejimin derini de görünenini de aynıdır. Kanunun gerekli olduğu yerde görünen devletin, kanuna ihtiyaç hissedilmediğinde ise -görünenle sanki hiç ilişkisi yokmuş gibi- “suç örgütleri” adını verdikleri oluşumlarla “iş” güden rejimin adıdır, laik rejim. Buradaki mesele Müslüman Türkiye halkına ait otorite üzerinde kimin hâkim olacağı kapışmasıdır. Yani yarın seçim olup da iktidar değişse, bu defa yeni gelen bu işleyişe adapte olup kendi iş dünyasını, kendi istihbaratını, kendi emniyetini, kendi mafyasını, kendi yargısını, kendi medyasını inşa edecektir.

Patlayan kanalizasyon kapitalist laik-demokratik sistemdir. Hangi demokratik parti iktidar olursa olsun işleyiş değişmez. Laik sistem, dinin devletten, toplumdan ve hayattan ayrılması ilkesine dayanır; hiçbir ahlaki, ruhi, insani değer barındırmaz. Bu toplumda var olan ahlaki, ruhi ve insani değerler tamamen bu Müslüman halkın iman ettiği İslâm’dan kaynaklanır. Laik kapitalist rejimin tek değeri maddi kıymettir. Böyle olunca da, bu maddi kıymeti elinde bulundurmak isteyenlerin savaşı başlar ve hiç bitmez. Bu maddi kıymeti elde etmek için her şey mubah olur. İlişkiler de menfaat üzerine kurulur. Sağcısı-solcusu iktidar olmak isteyen partiler, halkın İslâmi duygularını kullanmakta hiçbir sakınca görmezler.

**Laik Devletin Ruhu Yoktur**

Laik devlette ruh da yoktur, yücelik de yoktur, kutsallık da yoktur. Devlet’e ruh katacak olan unsur, İslâm akidesidir, bu devlet kendini İslâm akidesinden laiklik ile zaten uzaklaştırmıştır. Devlette yücelik ve kutsallık da aranmamalıdır. Devlete yücelik ya da kutsallık atfetmek, Allah yerine insanların devlete tapacağı, insanlarda var olan tedeyyün içgüdüsünün bu yolla tatmin edileceği anlamını taşır ve devlet adına “iş” yapanlar “sorgulanamaz, masum kimseler” pozisyonuna sokulmuş olur. İslâm’a göre devlet, sadece İslâm ideolojisinin tatbik metodudur. Yöneticileri de masum kabul edilmezler. Nizamı ilahidir ancak, uygulayıcıları insan oldukları için muhasebeye muhataptırlar. Bu muhasebe görevi ise halka aittir. Bunu da İslâmi siyasi partiler yoluyla yerine getirir. Muhasebe, *“muhalefet”* demek değildir. Bu nedenle İslâmi bir devlette “iktidar” ve “muhalefet partileri” gibi bir ayrım ve kutuplaşma olmaz. Çünkü maksat Allah’ın Kitabı ve Rasul’ü *SallAllahu Aleyhi ve Sellem*’in sünnetinin tatbik edilip edilmediğinin denetlenmesidir.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu yaşananlarla ilgili ifade ettiği *“yılanla aynı çuvala giren sonuçlarına katlanır”* sözüne gelince; bu sözde geçen asıl yılan, demokratik laik kapitalist sistemin ta kendisidir. Böylesi bir sistemde iktidarı hedeflemek, yılanla aynı çuvala girmeye aday olmaktır. İktidar olunca da bu kokuşmuş sistemin işleyişine adapte olunmak zorunda kalınır. Adapte olunca bu kanalizasyon sisteminin kirliliği her şekilde üzerinize sıçrar. Bu sisteme adapte olmazsanız ve bu kirli ilişkileri rayında götüremezseniz, iktidarda kalamazsınız. Bir yandan da üzerinize sıçrayan pislikler nedeniyle iktidarda kalmak zorunda hissedersiniz. Çünkü üzerinize sıçrayan pisliklere doğrudan müdahalede bulunamazsınız. Maksat iktidarda kalmak olunca, bu kokuşmuş sistemin her türlü gayrimeşru yollarını kullanmayı mubah görmek zorunda kalırsınız. İktidarda kalmak uğruna bu yollara başvurmadığınızda da ya *“Eski Türkiye”* diye isimlendirdiğiniz İngilizci muhalefet tarafından ya da iktidarda kalmak için denge kurmak adına ilişki kurduğunuz, iktidardan daha fazla pay almak isteyen ortaklarınız tarafından bir şekilde itibarsızlaştırılarak alaşağı edilebilirsiniz. Arkanızda olan ABD desteğini çektiği anda ya da olan bitenle baş edemediğinizi görüp daha önce yerinize hazırladığı birini çarçabuk parlatarak onu size tercih etmiş ve koltuk altınızdan alıvermiş olur. Bu belirttiklerim, yılanla aynı torbaya girilmesinin seyri ve olası sonuçlarıdır.

Bugün herkes 20 yıldır iktidarda olan ve bu sürede karşılaştığı hamlelerden bir şekilde sıyrılmayı başarabilmiş ve kendisi izin vermeden kabinesinden kimsenin açıklama yapamadığı Erdoğan’ın, Sedat Peker’in ifşaatlarına bilinçli olarak göz mü yumduğu yoksa elinden bir şey gelmez durumda mı olduğunu tartışıyor, konuşuyor. Doğal olarak atacağı adımı herkes merak ediyor. Çünkü ortada yönetim krizine dönüşen bir durum var. Bu durum, başta ekonomi olmak üzere hayatın her alanını etkiliyor.

Evet, devlet birliktir, devlet dirliktir ama hangi devlet? O devlet ki; halkının derdini dert edinen, Rabbine karşı muhlis ve samimi, *“dağda bir hayvanın başına bir şey gelse, Allah bunun hesabını bana sorar”* diye yalnızca Allah'tan korkan raşid halifelerin yönettiği devlettir. Bu cendereden kurtulmanın tek yolu; Arap’a da Acem'e de geçmişte olduğu gibi sadece Kur'an ve Sünnet ile hükmetmek üzere halkın gönül rızasıyla beyat ettiği İslâmi bir Devleti yeniden ikame etmek ve otoritemizi geri almaktır. Ancak bu yolla sömürgeci devletlerin tasallutundan ve onların uzantılarının otoritemize çöreklenmek üzere yaptıkları çekişmelerinden kurtulabiliriz.

Bunun yolu da demokratik seçimlere katılmak asla değildir; -yazının başından beri sözünü ettiğim gibi- bu demokratik laik kokuşmuş sistemden tamamıyla kurtulmak için çalışmaktır. Yoksa bu kanalizasyon sistemini *“kim idare etsin?”* diye yönetici belirlemek değildir. Elbette darbecilere fırsat vermek veya onlara göz kırpmak da değildir. Bu ülkede asıl güç halktır. Bu nedenle sadece önümüze atılan ve bizi yüzeysel düşüncelerle oyalayan gündemlerle enerjimizi tüketmeyelim. Lübnan’da halk iki yıl önce tek bir sloganla sokağa çıkmıştı: *“Küllün yani küllün*!*”* Bu, toplumun tüm yöneticilere haykırdığı bir slogandı: *“Hepiniz, Hepiniz demektir!”*

Sömürgeci devletleri ve otoritemize çöreklenmiş tüm uzantılarını bu topraklardan def etmenin tam zamanıdır. Otoritemizi sömürgeci kâfir Batı’nın tüm uzantılarından geri alalım. Köklü bir değişim için yola koyulalım; kısmi ya da yamalı çözümlere razı olmayalım.

Bu köklü değişimin yolu; Rasulullah *SallAllahu Aleyhi ve Sellem*’in fikrî ve siyasi çalışma metodunu benimsemiş gerçek İslâmi siyasi bir parti liderliğinde bir araya gelmek ve ortaya koyduğu sahih İslâmi çözümler nedeniyle onu bağra basıp destek vermekten geçmektedir. İşte o siyasi liderlik, tertemiz saf İslâmi kültürü ile, kurulduğu günden bugüne İslâmi ümmetin maslahatlarını benimseyen, onu hiç aldatmamış, gizli bir ajandası bulunmayan, fikirleriyle metoduyla apaçık, şeffaf bir şekilde ümmet içinde gece gündüz çalışan muhlis liderlik olan Hizb-ut Tahrir’dir.

\[يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا لَا تَخُونُوا اللّٰهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُٓوا اَمَانَاتِكُمْ وَاَنْتُمْ تَعْلَمُونَ\] **“Ey iman edenler! Allah’a ve Peygamber’e hâinlik etmeyin; yoksa bile bile size emânet edilen şeylere de hâinlik etmiş olursunuz.”** \[Enfal Suresi 27\]

\[مَن كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ وَالَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَكْرُ أُوْلَئِكَ هُوَ يَبُورُ\] **“Kim izzet ve şeref istiyorsa izzet ve şeref tamamen Allah'ındır. (O’nun yolundadır) Güzel söz O'na yükselir. Salih amel de onu yükseltir. Kötülükleri tuzak olarak kuranlara gelince, onlar için şiddetli bir bir azap vardır. Onların tuzakları mahvolup gider.”** \[Fatır Suresi 10\]

\[يَٓا اَيُّهَا الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا اسْتَج۪يبُوا لِلّٰهِ وَلِلرَّسُولِ اِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْي۪يكُمْۚ وَاعْلَمُٓوا اَنَّ اللّٰهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِه۪ وَاَنَّهُٓ اِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾\] **“Ey iman edenler! Sizi hayat verecek şeylere çağırdıklarında Allah ve resulünün çağrısına uyun ve şüphesiz bilin ki, Allah kişi ile kalbinin arasına girer. Unutmayın ki, O’nun huzuruna götürüleceksiniz.”** \[Enfal Suresi 24\]

\[وَعَدَ اللّٰهُ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْاَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذ۪ينَ مِنْ قَبْلِهِمْۖ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ د۪ينَهُمُ الَّذِي ارْتَضٰى لَهُمْ وَلَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ اَمْناًۜ يَعْبُدُونَن۪ي لَا يُشْرِكُونَ ب۪ي شَيْـٔاًۜ وَمَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذٰلِكَ فَاُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٥٥﴾\] **“Allah, içinizden iman edip dünya ve âhiret için yararlı işler yapan kimselere vaadetti ki, kendilerinden öncekilere verdiği gibi onlara da yeryüzünde hâkimiyet verecek, onlar için hoşnutluğuna vesile kıldığı dinlerinin yerleşip yayılmasını sağlayacak, şu andaki korkularını güvenliğe çevirecektir; çünkü onlar bana hiçbir şeyi ortak koşmaksızın kulluk etmektedirler. Bütün bunlardan sonra kim inkâra saparsa yoldan çıkmış kimseler işte bunlardır.”** \[Nur Suresi 55\]

İttihatçılardan Günümüze Devlet-Mafya İlişkisi

Yazarımız Mustafa Küçük, yöneticilerin Yahudi varlığı ile \"normelleşme\" adı altında işlenen ihanetlerini ve ihanetlerin tarihsel süreci ortaya koyan bir makale kaleme aldı.

1611152285.jpeg

[Değişim TV](https://soundcloud.com/degisimtv "Değişim TV") · [Sesli Makale : “ “İSRAİL” İLE “NORMALLEŞME” SEVİYESİZLİĞİ!” - Mustafa KÜÇÜK](https://soundcloud.com/degisimtv/ayd-n-2 "Sesli Makale : “ “İSRAİL” İLE “NORMALLEŞME” SEVİYESİZLİĞİ!” - Mustafa KÜÇÜK")

11 Aralık 1917’de İngilizlerin işgal ettiği Filistin, Siyonist hareketin teşvikiyle Yahudilerin göç ettiği bir bölgeye dönüşmüştü.[\[1\]](#_ftn1) İngilizler İslâm topraklarının kalbinde bir ileri karakol ihdas etmeyi planlamışlardı. Bunu da dünyanın dört bir yanından topladıkları Yahudiler üzerinden yapmayı düşünmekte idiler. BM, 1947’de hazırladığı [Filistin Paylaşım Planı](https://tr.wikipedia.org/wiki/Birle%C5%9Fmi%C5%9F_Milletler_Filistin_Payla%C5%9F%C4%B1m_Plan%C4%B1 "Birleşmiş Milletler Filistin Paylaşım Planı") ile bölgede, bir bağımsız Arap, bir de Yahudi devleti ve Uluslararası Kudüs Yönetimi’nin kurulmasını kararlaştırdı.[\[2\]](#_ftn2) Bir yıl sonra Siyonist hareket “İsrail’in” bağımsızlığını ilan etti. Ardından 1948, 1967 ve 1973’te Arap devletleri ile “İsrail” arasında çıkartılan göstermelik savaşlarla “İsrail” oluşumu pekiştirildi. Böylece “İsrail” oluşumu gayrimeşru bir çocuk misali somut bir varlığa dönüşmüş oldu.

14 Mayıs 1948’de Filistin toprakları üzerinde bu gayrimeşru **“**İsrail” oluşumunun ihdas edilmesiyle milyonlarca Filistinli zorunlu göçe ve katliamlara maruz bırakıldı. Ve bir daha da ülkelerine dönmelerine izin verilmedi. O gün bu gündür “İsrail” oluşumu Filistin halkına reva görmediği eziyet ve işkence kalmadı. Bir zamanlar Nazi Almanya’sında Adolf Hitler’in onlara yaptığını birebir Müslüman halka yapmaya başladılar. İşgal ettiği topraklarla kalmayıp yeni topraklar işgal etmeyi sürdürdü.

![](https://lh3.googleusercontent.com/proxy/m_OF3UEhlccF5hapZ__DWHgoFxnUondAW1zzHl1vM7Ph8BhUipm4rPn7rkItKj7FlohdwJbPvXIWdk7MankMR3ll8w557JpzY5Fjj_atNA5KZaFpXL5vtcHsMJEDvtlbu-OcmOS1kG3Iz4N9sxK0GE-ZWJfyFNXvNO7YXf_AvfDz3C2JPXT6Oalg8TRkasbYyAINA1eP41-uTMUSlOs4Ul9Ehg)

Haritada görüldüğü üzere sürdürdüğü bu işgal politikası ile Müslümanlara yaşam hakkı tanımamaktadır. Gün geçmiyor ki; Müslümanların tarlalarına, köylerine ve mahallelerine girip işgal etmesin! Rusya, Polonya vb. ülkelerden getirdiği Yahudilere yeni yerleşim alanları açarak ve toplu konutlar inşa ederek Yahudi nüfusunu artırmayı sürdürmesin!

Bilindiği üzere 3 Mart 1924’te Hilâfet’in ilgasıyla İslâm âleminde kelimenin tam anlamıyla her şey altüst oldu. Müslüman halklar kalkansız ve sahipsiz kaldı. Hem Arap âleminde ve hem de sair İslâm ülkelerinde sömürgeci küfür devletlerinin desteğiyle işbirlikçi hainler yönetim erkini ele geçirdiler. Ve bir daha da onu esas sahibi olan Müslüman halka geri vermediler. Kendileri cehennem olup giderken yönetim erkini kendileri gibi hainlere teslim ettiler. Bu yönetimler de oyalama taktikleriyle süreci günümüze kadar taşıdılar. İş Müslüman halklara kalsaydı, bağrına paslı bir hançer gibi saplanan “İsrail” oluşumunu çoktan söküp atmıştı.

![](https://i.hizliresim.com/eRuJl6.jpg)

***-İslâm Hilâfet Devleti / Köklü Değişim Dergisi***

“İsrail” oluşumunun komşularına şöyle bir bakalım: Mısır, Ürdün, Suriye ve Lübnan olmak üzere dört Müslüman ülke! Her bakımından “İsrail’i” fersah fersah geride bırakacak potansiyele sahiptirler. Bir de geride kalan onca Müslüman ülkenin sağlayacağı desteği bir düşünün! Akıl almaz bir çelişkiler yumağı ile karşı karşıya olduğumuz apaçık ortadadır. Yani bir avuç Yahudi varlığı gelsin, senin mukaddesatını işgal edip zapt etsin! Bir de günü birlik işgal ve zulümlerini sürdüredursun, buna karşılık bunca İslâm âlemi çaresiz baka dursun! Olacak şey değil!

Normalleşme sürecinin bu 2. dalgasına gelene kadar Müslüman ülkelerin güdümlü siyasi liderlerinin işledikleri bir ihanet serisine şahit olmaktayız. İlk ihanetleri, “İsrail” oluşumunu tanımakla başlamıştır. Türkiye 28 Mart 1949’da “İsrail’i” tanıyan ilk İslâm ülkesi olmuştur. Mısır, 26 Mart 1979’da Enver Sedat tarafından “İsrail” ile imzalanan Mısır-”İsrail” Barış Antlaşması ile “İsrail” oluşumunu tanımış oluyordu. Böylece Mısır, “İsrail’i” resmen tanıyan ilk Arap ülkesi oldu. Ürdün, 26 Ekim 1994’te Vadi Arabe Antlaşmasını imzalayarak “İsrail’i” tanımış oldu. Bu anlaşma “İsrail’in” en uzun sınırında güvenliği garanti ederken, işbirlikçi Ürdün’e de güya Kudüs’teki dinî işleri denetleme hakkı verilmiş oluyordu.[\[3\]](#_ftn3)

İkinci ihanet, Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ)’nün kurulmasıyla kendini gösterdi. Ocak 1964’te [Kahire](https://tr.wikipedia.org/wiki/Kahire "Kahire")’de toplanan [Arap Zirvesi](https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Arap_Zirvesi&action=edit&redlink=1 "Arap Zirvesi (sayfa mevcut değil)")’nde temeli atılan örgüt, 2 Haziran 1964 tarihinde kuruldu. Görüldüğü üzere Örgüt, [Filistinliler](https://tr.wikipedia.org/wiki/Filistinliler "Filistinliler") tarafından değil [Arap devletleri](https://tr.wikipedia.org/wiki/Arap_devletleri "Arap devletleri") tarafından kurulmuştur. Kaldı ki; FKÖ’nün kurulmasının Filistin’i işgalden kurtarmak olmadığı açıktır. Asıl amaç; Müslüman Arap halklarının, yöneticilerini, Filistin işgali ve Yahudilerin Filistin halkına yaptığı zulüm üzerinden muhasebe etmelerini engellemekti. Yani; deniliyordu ki; *“artık bundan böyle Filistin sahipsiz değildir. Bir sahibi vardır. Bu sahip FKÖ vb. örgütlerledir.”* Böylece Arap devletleri Filistin davasından vareste olmuş oluyorlardı. “İsrail” varlığı, BM başta olmak üzere ABD, Avrupa ve sair İslâm düşmanı küfür devletleri tarafından desteklenirken, buna karşılık Arap Devletleri Filistin’i işgalden kurtarma işini birtakım örgütlere havale etmekteydiler. Ümmetin bağrından çıkan Müslüman ordular kışlalarda bloke edilirken, fonlar ihdas edilip güya militanlar eğitilecekti. FKÖ şemsiyesi altında toplanan gruplar içindeki en büyük örgüt olan [El-Fetih](https://tr.wikipedia.org/wiki/El-Fetih "El-Fetih")’in lideri Yaser Arafat, 1969’da FKÖ Yürütme Kurulu Başkanlığı’na getirildi. Güya Filistin’i işgalden kurtaracak olan FKÖ, 1988 yılında “İsrail’i” tanıyarak gerçek yüzünü gösterdi. İhanetler zinciri, bugün ABD tarafından Kudüs’ün “İsrail’in” başkenti olarak ilan edilen bir Filistin’i ve sürüp giden bir işgal, zulüm, ambargo, açlık ve sefaleti geride bırakmıştır.

1987 yılında [ilk intifadanın](https://tr.wikipedia.org/wiki/%C4%B0ntifada "İntifada") başlangıcında [Şeyh A. Yasin](https://tr.wikipedia.org/wiki/Ahmed_Yasin "Ahmed Yasin"), [A. Rantisi ve M.](https://tr.wikipedia.org/wiki/Abd%C3%BClaziz_El_Rantisi) Taha tarafından [Mısır](https://tr.wikipedia.org/wiki/M%C4%B1s%C4%B1r "Mısır")’daki [Müslüman Kardeşler](https://tr.wikipedia.org/wiki/M%C3%BCsl%C3%BCman_Karde%C5%9Fler "Müslüman Kardeşler") örgütünün [Filistin](https://tr.wikipedia.org/wiki/Filistin "Filistin") kanadı olarak kurulan **İslâmî Direniş Hareketi** (HAMAS) de bir örgütün halledemeyeceği kadar büyük bir mesele olan Filistin’i işgalden kurtaramadı. O da vakıaya ve şartlara teslim olmuş olarak bir takım siyasi ve silahlı eylemler gerçekleştirmekten öteye gidemedi. Zaten ihanet içinde olan Suriye vb. bölge devletleri ve İran’dan aldığı destek ile böyle devasa bir sorunun üstesinden gelmesi beklenemezdi. Nitekim gelinen noktada Mahmut Abbas ve hatta Dahlan ile kurduğu işbirliği ile tükenme aşamasına gelmiştir. Yakın zamanda billboardlara astıkları Kasım Süleymani’nin posterleri, gelinen noktayı göstermesi bakımından ilginçtir.[\[4\]](#_ftn4)

Bu arada “İsrail’i” tanıyan ilk Müslüman ülke olan Türkiye, Başbakan [A. Menderes’in 1958](https://tr.wikipedia.org/wiki/Adnan_Menderes "Adnan Menderes")’de gizlice “İsrail” Başbakanı [David Ben-Gurion](https://tr.wikipedia.org/wiki/David_Ben-Gurion "David Ben-Gurion")’la görüşerek çevresel bir anlaşma için masaya oturması ile ilişkilerini sürdürmüştür. Aralarındaki askerî, stratejik ve diplomatik iş birliği, iki ülkede de her zaman önceliğe sahip olmuştur. Erdoğan’ın 2005 yılında “İsrail’i” ziyaret etmesi, Türkiye-”İsrail” arasındaki ilişkinin AK Parti’nin iktidarı döneminde de aynı minval üzere sürdürüleceğini göstermiştir. Bir farkla ki; AK Parti kendi seçmeninin konu ile ilgili hassasiyetini istismar etmekte kusur bırakmamıştır. Algı operasyonunun eşsiz örnekleri sergilenerek ekonomik, sınai, askerî, istihbari ve kültürel ilişkiler alttan alta sürdürülürken, Müslüman seçmenin nabzını tutmak için sert açıklamalar, *“one minute”*ler tozu dumana katmıştır. AK Parti’nin algı operasyonunda oldukça başarılı olduğu inkâr edilemez. AK Parti’nin tezgâhladığı algı operasyonları “Gazze Özgürlük Filosu”nun bir parçası olan “[Mavi Marmara](https://tr.wikipedia.org/wiki/Mavi_Marmara "Mavi Marmara")“ adlı yolcu gemisinde 31 Mayıs 2010 tarihinde, 10 Türk uyruklu aktivistin öldürülmesi ile zirve yaptı. Nitekim Mavi Marmara olayından yaklaşık bir yıl sonra 12 Haziran 2011’de yapılan Genel Seçimlerde AK Parti, %49.83 ile tarihinin en yüksek oyunu almıştır. Ne bundan önce ve ne de bundan sonra bir daha bu orana ulaşmamıştır. Dahası, Yahudi devletine yönelik açılan davaya el konulmuş ve Mavi Marmara hadisesi tazminatla geçiştirilmiştir. Daha önce Mavi Marmara’ya *“Otorite olarak izni biz verdik”*[\[5\]](#_ftn5) diyen Erdoğan, başı sıkıştığında *“Giderken bana mı sordunuz?!”* çıkışında bulunarak “İsrail” ile ilişkilere ne denli önem verdiğini ortaya koymuştur.[\[6\]](#_ftn6)

Üçüncü ihanet; **“iki devletli çözüm”**ü kabul etmek olmuştur. Ne yazık ki başta Türkiye olmak üzere halkı Müslüman bütün ülke liderleri bu ihanete iştirak etmişlerdir. Dahası **iki devletli çözüm**ü sorunun yegâne çözümü olarak pazarlamışlardır. Gerçekte ta 1947’de BM’nin Filistin’i paylaşma ve “İsrail’i” kurma planı olan bu ihaneti, “tek çözüm” diye meydanlarda haykırırken yüzleri kızarmamıştır. 1967 sınırlarına atıf yapılarak biri “İsrail” diğeri “Filistin” iki bağımsız ülke komedisini kendi tabanlarına da kabul ettirmişlerdir. İslâmî belde liderlerinin Filistin konusundaki bu aymazlığını gören “İsrail” varlığı, günü birlik işgallerle Filistin’in geri kalan kısmını da kemirmeye devam etmiştir. Gelinen nokta itibariyle Filistin bir kumaş üzerindeki beneklere dönüşmüştür.

“Normalleşme” diye anılan ikinci ihanet dalgası 26 yıl sonra geldi ve son birkaç ay içinde 4 Arap ülkesi bu kervana katıldı. BAE ve Bahreyn, 15 Eylül’de Beyaz Saray’da düzenlenen törende “İsrail” ile ilişkileri normalleştirme anlaşması imzaladı. Sudan Dışişleri Bakanlığı da 23 Ekim’de geçiş hükümetinin “İsrail” ile ilişkilerin normalleştirilmesini kabul ettiğini açıkladı. Son olarak Fas, 11.12.2020 tarihinde “İsrail” ile ilişkilerinin “en yakın zamanda” normale döneceğini açıkladı. Böylece Fas; Türkiye, Mısır, Ürdün, BAE, Bahreyn ve Sudan’dan sonra “İsrail” ile normalleşmeyi kabul eden 7. Arap ülkesi oldu.[\[7\]](#_ftn7)

Unutmayalım ki; Filistin Kudüs-i Şerif demektir. Müslümanların ilk kıblesi, Allah’ın çevresini mübarek kıldığı yer demektir. İsra ve Miraç demektir. Filistin; İslâm demek, tarih demek, fetih demektir. Hz. Ömer, Selahaddin Eyyubi demektir.

Gerçek şu ki Müslüman’ın “normal”i İslâm’ın hükümleridir. İslâm’a göre bir kez İslâm yönetimine giren her yer, kıyamete kadar İslâm toprağıdır. Hiçbir işgal onu İslâm toprağı olmaktan çıkaramaz. Hele ki bu yer, Allah’ın çevresini mübarek kıldığı Kudüs’ün içinde yer aldığı ve bin yıl/bir milenyum boyunca İslâm bayrağı altında yaşamış Filistin’se.

Evet, ne iki devletli çözüm ve ne de başka bir şey; ne 1967 sınırları ve ne de a/normalleşme! İslâm’ın normali “İsrail” oluşumunun yok oluşudur. İslâm’ın normali; Râşidî Hilâfet Devleti’nin bayrağı altında Biladu’ş Şam Vilayeti’ne bağlı bir Filistin’dir. İngiliz işgal tarihi olan 1917’den sonra Filistin’e gelen bütün Yahudilerin geldikleri yere geri gönderilmeleridir. Geri kalan Filistin yerlisi Yahudilerin isterlerse cizye vererek İslâm egemenliğinde yaşamalarıdır. İşte gerçek çözüm budur. İşte hakkın, hukukun, huzurun, refahın adresi bu çözümdür, başka değil!

*“'İsrail' varlığı"* mı dediniz... Gayri meşru oluşumların varlığı kardan adam gibidir; güneşin doğmasıyla yıkılıp giderler. Yerli işbirlikçiler bu gayrimeşru varlık ile normalleşme ihanetini sürdüredursun; taştan, demirden, heykelleri eritecek olan II. Râşidî Hilâfet güneşi doğduğu gün, kardan adam misali “İsrail” oluşumu çoktan yok olup gitmiş olacaktır.

\[وَٱللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰٓ أَمْرِهِۦ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ ٱلنَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ\] **“Allah, işinde galiptir, fakat insanların çoğu bunu bilmezler.”**[\[8\]](#_ftn8)

- - - - - -

[\[1\]](#_ftnref1) Türkiye Ortadoğu Çalışmaları Dergisi Cilt: 2, Sayı: 2, 2015, Ss.141-176



[\[2\]](#_ftnref2) SASAM (Stratejik A.M.) İsrail’in Kurulması Ve Türkiye’nin İsrail’i Tanıma Süreci



[\[3\]](#_ftnref3) Vikipedi; “İsrail” maddesi



[\[4\]](#_ftnref4) Mepa News; Haber Merkezi 29 Aralık 2020 Salı



[\[5\]](#_ftnref5) [KRTkulturTV](https://www.youtube.com/channel/UCVKWwHoLwUMMa80cu_1uapA); 31 May 2020



[\[6\]](#_ftnref6) <https://t24.com.tr/>



[\[7\]](#_ftnref7) Anadolu Ajans; 16.09.2020



[\[8\]](#_ftnref8) Yusuf Suresi, Ayet; 21





**\_\_\_**

**\#KudüsBizimdirBizimKalacak**

**\#Yüzyılınİhaneti**

**![](https://pbs.twimg.com/card_img/1352145475328237568/xY7p_dv1?format=jpg&name=900x900)![](https://pbs.twimg.com/card_img/1354682885610078208/kgGjQchv?format=jpg&name=large)**

“İsrail” ile “Normalleşme” Seviyesizliği!

Yazarımız Abdullah İmamoğlu, yöneticilerde mevcut bulunan söz ve amel tutarsızlığına dikkat çeken bir makale kaleme aldı.

1598605492.jpeg

İslâm, söz ve eylem tutarlılığına çok önem vermiştir. İlgili ayetlerle söz ve eylem tutarlılığının önemine, aksi yani tutarsızlık olması hâlinde ise günaha dikkat çekmiştir. Maalesef Kur’an’ın yerdiği söz ve amel tutarsızlığının günümüz yöneticilerinde fazlaca var olduğunu görmekteyiz. Hatta hepiniz takdir edersiniz ki; sihirli sözleriyle halkları etkileyen ancak icraatlarıyla söylenenin tam aksini yapan yöneticilerin varlığını fark edebilmek için çok bilgi sahibi olmaya gerek yoktur. Günümüzde bizler, yöneticileri sarıp sarmalayan söz ve eylem tutarsızlığını, ıslah edici sözlere karşılık ifsat edici ameller ortaya koyduklarını ilmî makalelerden ya da bilimsel araştırmalardan okuyarak değil ifsadı yaşayarak, hissederek öğreniyor, fark ediyoruz.

Bu konuyu bir ayet-i kerime ışığında ele almaya çalışacağım inşallah.

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللّٰهَ عَلٰى مَا ف۪ي قَلْبِه۪ۙ وَهُوَ اَلَدُّ الْخِصَامِ وَاِذَا تَوَلّٰى سَعٰى فِي الْاَرْضِ لِيُفْسِدَ ف۪يهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَۜ وَاللّٰهُ لَا يُحِبُّ الْفَسَادَ

**“İnsanlardan bir kısmı vardır ki, onun bu dünya hayatına ait fasih sözü hoşuna gider ve sözü, kalbinde olana uygundur, diye yemin ederek Allah’ı şahit tutar. Hâlbuki o, düşmanların en şiddetlisidir. O, dönüp gitti mi (yahut bir iş başına geçti mi) yeryüzünde ortalığı fesada vermek, ekinleri tahrip edip nesilleri bozmak için çalışır. Allah bozgunculuğu sevmez.”[**\[1\]**](#_ftn1)**

Bu ayetin, Ahnes İbn Şurayk es-Sakafî hakkında nazil olduğu söylenmektedir. Bu şahıs Zühreoğulları’nın müttefiki idi; Hazreti Peygamberin yanına gelmiş, Müslümanlığını açıklayarak, Allah’ı sevdiğini söylemiş (güzel sözler sarf etmiş) ve bu hususta Allah’a yemin etmişti. İşte Allahu Teâlâ’nın يُعْجِبُكَ قَوْلُهُ فِي الْحَيٰوةِ الدُّنْيَا وَيُشْهِدُ اللّٰهَ عَلٰى مَا ف۪ي قَلْبِه۪ۙ **“Dünya hayatına dair sözü senin hoşuna gider ve kalbindekine de Allah’ı şahit tutar”** sözünden murat budur. Ne var ki bu kimse, dışı güzel (tatlı dilli, etkili konuşabilen), içi de dışından farklı nifak sahibi biri idi. Daha sonra Hazreti Peygamber *SallAllahu Aleyhi ve Sellem*’in yanından çıkıp Müslümanlardan bir gruba ait olan bir tarlaya uğrayarak, ekinleri yaktı ve orada bulunan eşekleri de öldürdü. Allah *Azze ve Celle*’nin وَاِذَا تَوَلّٰى سَعٰى فِي الْاَرْضِ لِيُفْسِدَ ف۪يهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَۜ **“O dönüp gitti mi (iktidar oldu mu) yeryüzünde fesat çıkarmaya, ekinleri ve nesilleri helak etmeye koşar”** buyruğundan murat edilen de budur. تَوَلّٰى “Tevella”[\[2\]](#_ftn2) kelimesinin iki manası vardır:

**a**- Yanından ayrılmak, ayrılıp uzaklaşmak

**b**- İdareci olmak, bir yerin idareciliğinde bulunmak

Bu ayette zikredilen “tevella” kelimesi yukarıda ifade ettiğimiz iki manayı da kuşatmaktadır. İkisiyle de yorumlamak mümkündür.

Ayeti kerimede geçen ve وَيُشْهِدُ اللّٰهَ عَلٰى مَا ف۪ي قَلْبِه۪ۙ **“Allah’ı kalbinde olana şahit tutar”** şeklinde tercüme edilen cümle; âlimlerin kahir ekseriyetine göre *“Ey Rasul’üm! Senin, sözlerini beğendiğin o kimse, kalbindeki inancının, diliyle söylediği sözlere mutabık olduğuna dair Allah’ı da şahit tutar”* demektir.

Dün yani asrı saadette olduğu gibi bizim asrımızda da sözlerinin büyüsünden kurtulamadığımız ancak aslında uygulamalarıyla/idareciliğiyle ekini, nesli, toplumu ifsada boğan, söylediklerinden çok farklı icraatları olan yöneticilerimiz vardır.

Tıpkı ayet-i kerimede olduğu gibi söylem bakımından “ıslah” ancak icraat bakımından “ifsat” edici idarecilik zihniyetinden/anlayışından günümüze yansıyan birkaç örnek vermek istiyorum. En başından, maksadımın; kuru kuruya muhalefet etmenin ötesinde Kur’ani perspektiften bakarak nasıl bir vahametle karşı karşıya olduğumuzu göstermek olduğunu ifade etmek isterim.

Hepimiz “*One minute*” hadisesini dün gibi hatırlıyoruz. Gasıp Yahudi varlığına karşı söylenmiş duygu dolu sözler… Yahudi varlığı “İsrail’i” hedef alan ve İslâm âlemini derin bir sevince boğan *“siz adam öldürmeyi çok iyi bilirisiniz”* sözleri… Tıpkı Ahnes bin Şurayk’ın sözlerinden Rasulullah’ın etkilendiği gibi İslâm dünyası bu sözlerden çok etkilenmiş hatta o kadar ki bazı İslâm beldelerinde kimileri doğan çocuklarına “Recep, Tayyip, Erdoğan” isimlerini vermişti. Yine ayette de geçtiği gibi sözleriyle Rasulullah’ı etkileyen Şurayk oradan ayrılır ayrılmaz nasıl ifsat saçtıysa ve sözüne muhalif hareket ettiyse dönemin Başbakanı Erdoğan da gasıp Yahudi varlığına karşı söylediği sözlerine muhalefet etmiş ve paradoksal tutum sergilemiştir. Yeryüzünün en kanlı terör örgütü gasıp Yahudi varlığı ile ticari anlaşmalarına hız kesmeden hatta artırarak devam etmiştir. Yani sözü hak, icraatı batıl olmuştur.

*“Ey Netahyahu kendine gel kendine! Sen zalimsin! Mübarek mescidimize yapılan her saldırı karşılığında bizi bulacaklar. Ne ezanımıza yapılan saldırıyı görmezden gelecek ne de Mescid-i Aksa’nın kirletilmesine izin vereceğiz!”* Evet, *“One minute”* hadisesinden yıllar sonra serdedilmiş bu ifadeler de Erdoğan’a ait… Sormak isterim:

Gasıp Yahudi varlığına karşı süslü sözlerle *“bol hamaset, tam gaz ticaret”* siyaseti icra eden yöneticiler! Siz en son, *“Mescid-i Aksa’ya saldırı yapan karşılarında bizi bulacaktır!”* dediğinizde sömürgeci kâfirler sizi de planın bir parçası yaparak mübarek topraklarda işgallerini perçinledi.

Siz yine en son gasıp Yahudi varlığı yöneticilerine “*Eeyy!*” diye başlayarak yüksek perdeden seslendiğinizde, Türkiye ile gasıp Yahudi varlığı arasındaki ticaret hacmi yaklaşık 2,5 kat büyüdü. Dün *“Eeey!”* diye bağırdığınıza *“dostum”* der oldunuz.

Erdoğan’ın belli aralıklarla dile getirdiği *“dindar nesil yetiştireceğiz”* ifadelerini de dün gibi hatırlıyoruz. Yine kalplere tesir eden ve “bizim mahalle” sakinlerini derinden heyecanlandıran bir sözdü bu… Ancak zaman bize bu sözün de sihri bozulan ve gerçek hayatta karşılıksız kalan bir söz olduğunu gösterdi. Dindar nesil yetiştirmeyi bırakın, Rabbini tanımayan deist, Allah’a inanmayan ateist ve İslâm’dan nasibini almamış bir nesil var ettiler. Siz *“dindar nesil yetiştireceğiz”* dediğinizde;

*•Yaşadığımız coğrafyada alkol kullanma yaşı 10’a kadar indi.*

*•Çağdaşlık ve özgürlük düşüncesiyle gençler erken yaşta uyuşturucu müptelası oldu.*

*•Kimileri ateist, kimileri de deist şimdi bu gençlerin…*

Kısacası Allah’ın rızasından çok uzak bir hayat süren gençlik sizin ve bekçiliğini yaptığınız laikliğin eseridir.

Çok daha güncel bir örnek vermek gerekirse…

Bundan birkaç ay önce Erdoğan eşcinsellikle alakalı; *“Buradan milletimin tüm fertlerini Rabbimizin yasakladığı her türlü sapkınlığı sergileyenlere karşı dikkatli olmaya, tavır almaya davet ediyorum.”* demişti. Dedi demesine… Yine heyecanlandık heyecanlanmasına… Ne var ki bu sözün Müslümanların gönül dünyalarında bir karşılığı vardı ancak gerçek hayatta yoktu maalesef. Bu sözün sahibi ile eşcinsellerin haklarının tastamam korunmasını sağlayan sözleşmeleri uygulayan aynı Erdoğan… Yine *“İstanbul Sözleşmesi gözden geçirilmeli”* diyen ile İstanbul Sözleşmesi’ni harfiyen uygulayan ve uygulanmasından asla geri adım atmayan aynı irade… Siz en son “*İstanbul Sözleşmesi’ni gözden geçirmemiz gerekir*” dediğinizde;

*•Nice aileler şer’an meşru olmasına rağmen sırf erken yaşta yaptığı evlilikleri sebebiyle suçlu görünerek tarafınızdan cezaevine gönderildiler. Geriye babasız çocuklar, gözü yaşlı eşler kaldı.*

*•Nice yuvalar darmadağın oldu. “Kadının beyanı esastır”dan hareketle nice Yusufların gömleği arkadan yırtıldı.*

Aslında bu tutarsızlık sadece Erdoğan’a has değil… Bu durumun İslâm beldelerinin bütün yöneticileri için geçerli olduğunu söylemek mümkündür. Ancak yaşadığımız topraklardan birebir hissettiğimiz örnekleri vermenin yerinde olacağını düşünerek Erdoğan üzerinden örneklerle konuyu zenginleştirmeye çalıştım.

Söylem ve tutum farklılığı olan yöneticiler ilgili başka örnekler zikretmek adına Enver Sedat’tan ve Hafız Esed’den örnek verelim.

Söylemleriyle Müslümanların çok etkilendiği ve kurtuluş için umut bağladığı isimlerden Mısır lideri Enver Sedat, vakti zamanı geldiğinde büyük bir rezalete imza atarak gasıp Yahudi varlığı “İsrail’in” meclisi Knesset’te bir konuşma yaparak sadece Gazze ve Batı Şeria’nın Filistinlilere yeteceği hezeyanında bulunmuştu. Sedat’ın yaptıkları bununla bitmedi. Bir yıl sonra da Camp David’de dönemin ABD Başkanı Jimmy Carter ve gasıp Yahudi varlığı “İsrail” Başbakanı Begin ile bir mutabakat(!) imzaladı. 1979’da ise işgalci varlığını tanımış oldu. Sonuç; sözler bir vadide yapılanlar bir vadide…

Yine, Hafız Esed, bölgedeki liderlik imajını “İsrail’le” sözde mücadelesine, “İsrail’e” karşı yükselttiği üst perdeden sözlerine borçludur. “İsrail’e” karşı göstermelik savaşlarla Müslümanların nezdinde *“Arapların savunucusu”* imajını kazanmıştır. Ancak gerçek, söylenenlerden çok farklıydı. Hafız Esed iktidarı ele geçirmek/iktidarını perçinlemek ve “İsrail’i” güvende tutmak için Golan Tepeleri’ni onlara bırakmıştır. Suriye Ulusal Cephesi komutanlarından Ebu Huzeyfe’nin şu itirafı, her şeyi anlatır niteliktedir: *“Esed rejiminin Golan Tepeleri için bir mermi sıktığı görülmemiştir. Bu topraklar rejimin kendisini iktidarda tutmak için ‘İsrail’e verdiği bir rüşvettir.”*

Yani kısacası ey yöneticiler! Amelleriniz sözlerinizi doğrulamadı ve icraatınızla aileyi, nesli ve toplumu her yönüyle ifsat ettiniz. Allah ise ifsat edenleri sevmez.

Ömer *RadiyAllahu Anh*’ın şu veciz tespitiyle de sözümüzü noktalamış olalım:

عَنْ زِيَادِ بْنِ حُدَيْرٍقَالَ: قَالَ لِي عُمَرُ: هَلْ تَعْرِفُ مَا يَهْدِمُ الْإِسْلَامَ قُلْتُ: لَا، قَالَ: يَهْدِمُهُ زَلَّةُ الْعَالِمِ، وَجِدَالُ الْمُنَافِقِ بِالْكِتَابِ وَحُكْمُ الْأَئِمَّةِ الْمُضِلِّينَ

*“Ziyad bin Hudayr’den rivayetle Ömer RadiyAllahu Anh: İslâm’ı yıkacak olan şeyleri biliyor musun? diye bana sorunca, ben de: Hayır! cevabını verdim. Bunun üzerine (Ömer): İslâm’ı yıkacak olan şeyler; âlimin göstermesi gereken duruşu göstermemesi, münafıkların Kur’an üzerinde cedelleşmeleri ve saptırıcı yöneticilerin hükümleridir, buyurdu.”*[\[3\]](#_ftn3)

- - - - - -

[\[1\]](#_ftnref1) Bakara 204-205



[\[2\]](#_ftnref2) Kurtubi



[\[3\]](#_ftnref3) Dârimî, Sünen





![](https://pbs.twimg.com/card_img/1299272000196800512/g-kOONRA?format=jpg&name=900x900)

Sözde “Islah” Özde “İfsat”

...Kur’an’a göre değil de konjonktüre göre tavır alan her Müslüman yönetici, akidesini düşman edinmesinin bedelini ağır ödüyor.

1578303187.jpeg

فَهَلْ يَنْظُرُونَ اِلَّا السَّاعَةَ اَنْ تَأْتِيَهُمْ بَغْتَةًۚ فَقَدْ جَٓاءَ اَشْرَاطُهَاۚ فَاَنّٰى لَهُمْ اِذَا جَٓاءَتْهُمْ ذِ كْرٰيهُمْ

**“Onlar (yola gelmek için) kıyamet gününün ansızın gelivermesini mi bekliyorlar? Hâlbuki onun alametleri geldi. O gelip çatınca akıllarını başlarına devşirmeleri neye yarar?”** \[Muhammed 18\]

Gerçekten de insan akıllanmaz! Onca gördükleri, duydukları, yaşadıkları şey rüzgârın esintisi gibi geçer gider hayatından… Hâlbuki ne büyük ibret tabloları görmüş, ne hazin hayat hikâyeleri dinlemiş, ne garipliklere şahit olmuştur. Fakat ne ders çıkarabilmiş, ne layıkıyla duruş sergileyebilmiş ne de hayatında bir şeyleri değiştirebilmiştir. Bu durum maalesef ki, geleceğe dair ümitleri de tüketmiş, tüketecektir. Ders çıkarıp ibret alanlara ne mutlu…

Bakın bu ibret tablolarından birkaç örnek:

**Benazir Butto:** 1988’de seçimleri kazandıktan sonra Pakistan’ın “ilk kadın başbakanı” oldu. Özellikle de “feodal yapıyla mücadele” adı altında halkın sempatisini kazanan Butto, özgürlükçü, demokrat, fazlasıyla laik ve Batı’ya öykünen düşünceleri ile içinde yaşadığı toplumun İslâmi değerlerini iyice tahrip etti. Kültürel, fikrî ve siyasi olarak İngiliz tarzı bir yönetim anlayışı benimsedi ve İngiltere devleti tarafından belli bir süre desteklendi. Birkaç deneme ile koltuğu sallanan Butto’yu henüz işi bitmediği için koruyan İngiltere, 1996 yılında kendisini yalnız bırakarak Amerika ile çalıştığı aşikâr olan Pervez Müşerref darbesine yem etti. 1999’da gerçekleşen ABD destekli darbe ile yıllarca başbakanlık yaptığı ülkesini terk etmek zorunda kaldı. Geri döndüğünde ise güvenip dayandığı dağlara kar yağdığını gören Butto, faili meçhul bir suikast sonrasında hayatını kaybetti.

**Pervez Müşerref:** Amerika destekli olduğunu sağır sultanın bile bildiği darbe ile yönetimi ele geçirmiş olmasına ve yönetimdeki köklü İngiliz varlığına son vermek için canhıraş çalışmasına rağmen, “İslâmcı gruplara karşı yeterince zulüm ve katliam gerçekleştirmediği” bahanesiyle yine Amerika tarafından fişi çekildi. Sonra koskoca(!) Pakistan Cumhurbaşkanı Müşerref, basit elçilik düzeyindeki ABD yetkilileriyle görüşmesinde özürlerini, pişmanlıklarını beyan etse de değişen bir şey olmadı; ABD eski çalışma arkadaşını yenisiyle değiştirdi ve onu tarihin karanlık çöplüğüne attı.[\[i\]](#_edn1)

**Saddam Hüseyin:** Arap milliyetçiliği ile sosyalizm arasında sıkışan BAAS partisini iktidara taşıyarak, hem gayri İslâmi yeni Irak nizamını inşa etmiş, hem de Batılı devletlerin arzu ettiği gibi mezhep düşmanlığını körüklemiştir. O, maalesef ki İngiliz politikaları gereği gerek Halepçe’de gerekse de Şiilerin yoğun olarak yaşadığı bölgelerde on binlerce insanın kanına girerek Batı emperyalizmini sevindirmiştir. İlk Amerikan-İngiliz müttefik uçakları Bağdat semalarında bombaları bırakırken Saddam Hüseyin halkını yalnızlığa terk etmiş ve yıllarca beraber çalıştığı İngiltere'ye kapıları sonuna kadar açmıştır. Fakat yine hazindir ki Irak'a savaşan müttefik güçler onu, müzakereleri imzalayıp kendisiyle masaya oturması karşılığında İran’a altın tepside sunmuştur. O da yetmemiş Kurban Bayramı’nın ilk günü kurban ettirmiştir.

**Muammer Kaddafi:** Yıllarca her fırsatta Batı emperyalizmine sövmüş, Amerikan karşıtlığı yapmış buna karşın devleti, İngiliz sömürge valisi gibi yönetmekten de geri durmamış bir liderdi. D8 ve Arap Birliği zirvesinde İngilizler tarafından atanmış olmalarına rağmen ona ihanet etmiş Ürdün ve Suudi krallıklarını yerden yere vurarak tabiiyetine vefa göstermiştir. 2011’de Avrupalı devletlerin yardımıyla ele geçirilen Kaddafi, acımasızca katledilmiş ve Batı onun katlediliş biçimini insan onuruna aykırı olarak yorumlayan haberler yapmıştır: *“Kendi topraklarında kendi evlatları(!) tarafından katledilen Kaddafi”*… Batı’nın bir taşla birçok kuşu vurduğu müthiş senaryo…

**Hüsnü Mübarek:** Enver Sedat’ın tıpkı diğer liderler gibi Batılı devletlerin masa başı oyununa kurban edilmesi üzerine Mısır Cumhurbaşkanı oldu. Tam 30 yıl ülkesini yönetti ve ilk Amerikan sermayesi de bu dönemde Mısır topraklarına girdi. Özellikle Körfez Savaşı’nda ABD ile anlaşması ve sonrasında gelen ABD öncülüğünde Ortadoğu’dan rol kapma mücadelesi onu Amerika’nın kucağına itti. Hayatı boyunca sadık bir müttefik olmaya çalıştı. Arap Baharı sürecinde Kaddafi’nin başına gelenler Hüsnü Mübarek’in de başına geldi. İktidar olan İhvan-ı Müslimin tarafından tutuklandı. Bu süreçte Mübarek, Amerika’nın, artık oynamak istemediği bir satranç taşından başkası değildi.

**Kasım Süleymani:** Suriye ve Irak’ta on binlerce Müslümanı, tek suçları(!) “Sünnilik” olduğu için katleden bir mezhep bağnazı… Amerika’nın Ortadoğu projesinin suikast timinin komutanı! Mezhebe dayalı siyasal kazanımları için İran’ın cephelere sürdüğü bir katil! Çoluk çocuk demeden sırf kendi *“Şia düşüncesine hizmet etmiyor!”* diye kıyımdan geçiren bir kukla! Batılı devletlere en ufak bir fiske vuramayan, bütün kahramanlığını(!) mazlum Müslüman halklara yaptığı zulümlerden alan bir Batı kahramanı! Yaptığı her eylem ile kâfir Batılı devletlerin işini hafifleten sadık bir müttefik! Diğer tüm müttefikler gibi kısa süre sonra hafızalardan kazınacak ve tarihin karanlık çöplüğüne atılacak bir piyon… 3 Ocak günü sabaha karşı Amerika’nın seçim malzemesi olarak kurban verdiği Süleymani, diğer tüm kurbanlar gibi hizmet ettiği devletler için hiçbir anlam ifade etmeyen, işi bittiğinde yenisiyle değiştirilmek üzere atılan bir araçtı.

Ne kadar da hazin, üstelik bu saydıklarımızla sınırlı değil; Abdunnasır, Ömer El Beşir, Yaser Arafat, Maliki, Barzani, vs… Doğrudan ya da dolaylı, bilinçli veya taksiren, isteyerek veya istemeyerek sebebi, gerekçesi ne olursa olsun Batılı devletler ile kıyısından köşesinden istifade eden veya etmeye çalışan, Batılı devletlerin bilhassa Amerika’nın masasına oturan, işbirliği yapan, yardım isteyen veya yardım alan her kim varsa bir gün muhakkak benzer akıbete uğruyor veya uğrayacak! Bu yönüyle İslâm’a ve Müslümanlara güvenmeyip reel politikaya güvenen, Rabbini razı etmek yerine uluslararası güçlere şirin gözüken, Kur’an’a göre değil de konjonktüre göre tavır alan her Müslüman yönetici, akidesini düşman edinmesinin bedelini ağır ödüyor.

İhanetten geriye kalan ise büyük bir pişmanlık, hayal kırıklığı ve acı tecrübeler…

وَاِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِيَانَةً فَانْبِذْ اِلَيْهِمْ عَلٰى سَوَٓاءٍۜ اِنَّ اللّٰهَ لَا يُحِبُّ الْخَٓائِن۪ينَ۟

**“Eğer bir kavmin ihanet edeceğinden kesin olarak korkarsan, sen de açık ve adil bir tutumla (onlarla olan anlaşma metnini ve diplomatik ilişkiyi) at. Gerçekten Allah, ihanet edenleri sevmez.”**\[Enfal 58\]

- - - - - -

[\[i\]](#_ednref1) [Sömürgecilere Uşaklığın Portresi Pervez Müşerref](https://www.youtube.com/watch?v=_9zYQDhAaco)

Amerika’nın Yeniden Keşfine Gerek Var mı?

Temiz Toplum Özlemi

Mısır Firavunu Zulme Devam Ediyor!

Bu Ümmet Ne İstediniz de Vermedi?

Demokrasinin Vaadi: Salya, Mafya, Sefalet

Sedat Peker İtirafları Üzerinden AK Parti Depremi

Sedat Peker, Malumun İlamından Başka Bir Şey Değil! Hepiniz Oradaydınız!

İttihatçılardan Günümüze Devlet-Mafya İlişkisi

“İsrail” ile “Normalleşme” Seviyesizliği!

Sözde “Islah” Özde “İfsat”

İhanetten Geriye Kalan

Hakkımızda

Linkler

İletişim Bilgilerimiz

Arama: sedat